ΧΡΩΜΑ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΟΥΝΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ

ενα νεο μελος εχει ανοιξει ηδη 2 τοπικ και λεει ασχετα.

χαχα τζινακι σ ευχαριστω για τα καλα σου λογια!!! ειναι οντως πολυ γλυκουλα!!! ενα αγαπουλινι ειναι!!! σε λιγο μπορει να σας βαλω και φωτο που καθεται στην αγκαλια μου σαν μωρο!!! αυτο το κανει ακομη και τωρα που εγινε 1,5 χρονων!!!

Koritsaki μάλλον το έχουν τα κοκεράκια γιατί και η δικιά μου κάθεται ακίνητη στην αγκαλιά μου σαν μωρό. Αφού το δείχνω σε όλους που την γνωρίζουν για πρώτη φορά. Οταν είναι κουταβάκια είναι πανέμορφα, αλλά εγώ τη δικιά μου την βρήκα όταν ήταν 10-11 μηνών περίπου. Οταν βλέπω κοκεράκια κουταβάκια στο δρόμο τρελαίνομαι.

Πραγματι πολυ ομορφο το κοκερακι σου κοριτσακι!Σ'ευχαριστω πολυ που εψαξες να βρεις το τηλ της Ναταλιας για να μου στειλεις μηνυμα.
Τζινακι ειπα στην γυναικα να ερθει την παρασκευη να κανει το σπιτι.Περισσοτερο τις αυλες που ειναι ολο φυλλα κ λουλουδια ξερα.μεσα μου σφουγγαρισε σημερα η κορη της αδελφης μου.Ο κοριος κανει διακοπες ξαπλωτες......
Δεν εχω φαει ακομη βραδυνο αλλα παω τωρα να ζεστανω το γκουρμε κοτοπουλο των 60 γραμμαριων με μισο φλυτζανι ζουμι στο μουλτι.θα παρω κ το πρωτο χαπι ασβεστιου μετα.

Γλαύκη αφού θα έρθει γυναίκα να σου καθαρίσει είναι καλό γιατί θα ηρεμήσεις λίγο αφού θα τα βλέπεις καθαρά και δεν θα αγχώνεσαι. Καλή όρεξη.

Κοριτσάκια μου, σας ευχαριστώ για τα συλλυπητήρια, τα οποία είναι και αληθινά, ως προς αυτά που αισθάνομαι.
Όχι, Γλαύκη μου, δεν θα πάω στην κηδεία, που είναι αύριο στην Αθήνα, γιατί ο πατέρας μου έτσι το θέλησε. Δεν ξέρω αν δεν με θέλει εκεί για να μη ταλαιπωρηθώ ή γιατί θεωρεί υποκριτική την παρουσία μου, πάντως θα του κάνω τη χάρη. Θα πάω στα σαράντα πια. Η σχέση μου με τη γιαγιά ήταν όντως πάρα πολύ περίεργη, ο πατέρας μου είχε βιώσει αφύσικες καταστάσεις μεταξύ γιαγιάς και εγγονής, από τα μικράτα μου ακόμη. Ήξερε καλά πως η μεταξύ μας σχέση είχε διαβρωθεί.
Αυτή τη στιγμή η μόνη που γνωρίζει τι αισθάνομαι, εκτός από εσάς, αγάπες μου, είναι η μητέρα μου. Της είπα, κάνε ό,τι θέλεις, πάτα με, βρίσε με, κάνε με ό,τι σου αρέσει, να ξέρεις ότι είμαι τόσο μαρακοπίτουρας, που στο τέλος θα τα βρούμε. Όλοι οι υπόλοιποι νομίζουν ότι είμαι η αδάκρυτη εγγονή, που είχε να δει τη γιαγιά της χρόνια και δικαίως βέβαια, με αυτά που πέρασε εξαιτίας της. Ακόμη και το παρεάκι, είναι μέσα και βλέπει αθλητικά, δεν ξέρω τι ακριβώς. Άκουσε όσα έσουρνα της γιαγιάς όσο ζούσε και δεν ξέρει τι αισθάνομαι τώρα. Δεν του το λέω, τον αφήνω να περάσει όμορφα τη βραδυά του. Αύριο, την ώρα που ξέρω ότι γίνεται η κηδεία, θα πάω εκκλησία και θα είναι σαν να πήγα εκεί.
Δεν ξέρω αν πρέπει να με ανακουφίσει ή να με πληγώσει η προτίμηση του πατέρα μου. Αυτό που με κάνει να νιώθω κάπως καλά είναι ότι είναι ψύχραιμος, όπως πάντα, ο γλυκός μου..
Σκέφτομαι πάρα πολλά τώρα. Συνειδητοποιώ τη θνητότητά μας, γιατί πίστευα ότι η γιαγιά είναι ένα είδος τέρατος, που πρώτα θα θάψει εμάς και μετά θα αποφασίσει να φύγει. Ίσως γι' αυτό σοκαρίστηκα, γιατί δεν το περίμενα.
Κατάλαβα ότι την αγαπάω ακόμα, παρόλα όσα μου έκανε όσο ζούσε.
Τρέμω τη στιγμή που θα χάσω τους δικούς μου. Αν αντιδρώ έτσι για τη γιαγιά, δε θέλω να σκέφτομαι τι θα συμβεί τότε.. Όταν είχα τον πατέρα μου στο χείλος του θανάτου, ήρθε η γιαγιά, η μάνα του, μετά από μέρες, όχι αμέσως και το μόνο που είχε πει ήταν όσα του γράφει ο Θεός, εγώ να είμαι καλά. Τότε, πάνω στην ένταση είχα σκεφτεί ότι αυτό ακριβώς θα της πω την ώρα που θα αρρωστήσει.. Όσα σου γράφει ο Θεός, γιαγιά, τίποτε περισσότερο, τίποτε λιγότερο.
Δεν είναι έτσι τελικά. Ο θάνατος είναι σκληρό και αμετάκλητο πράγμα. Είναι σαν ένα ψαλίδι που "χρατς" κόβει το νήμα και δε μπορείς να το ενώσεις ξανά. Χαίρομαι που οι τελευταίες μας τηλεφωνικές μας συνομιλίες με τη γιαγιά ήταν πολιτισμένες και γεμάτες αγάπη από την πλευρά μου τουλάχιστον.
Εύχομαι να πάρουμε όλες τα χρόνια της και την τύχη της. Ήταν τυχερή και στη ζωή και στο θάνατό της. Ούτε κατάλαβε τίποτα, ούτε έπιασε κρεβάτι. Έφυγε όρθια, με το μυαλό της στη θέση του, με την κακία της επίσης, η γλυκειά μου... Κακούλα μου γιαγιά!

Κοριτσάκι η κοκερίνα σου είναι μία κούκλα!!! Είναι για πολλά χάδια και νάζια! Φαντάζομαι πόσο σου λείπει :(, μακάρι να βρείτε σύντομα τρόπο και χρήματα για να την πάρετε μαζί σας και να την χαίρεστε! Νομίζω ότι ο Θεός τα κόκερ τα έκανε τόσο γλυκά και όμορφα γιατί είναι σκέτοι διάολοι και όλο κάνουν σαματά χιχιχιχι, έτσι όπως είναι δεν μπορείς παρά να τα αγαπάς :P

Γλαύκη μου χαίρομαι που το παίζεις ψόφιος κοριός και μην τυχόν σκεφτείς να κάνεις δουλειές γιατί μετά το θέατρο θα γίνει αληθινό! Μπήκες στα αλεσμένα χρυσό μου; Για πόσο καιρό;

Σήμερα πήραμε και τα 4 σκυλιά στη θάλασσα και είχε πλάκα γιατί καθόμασταν 2 άτομα και 4 σκυλιά κάτω από την ομπρέλα, τελικά ο ήλιος μας φέρνει πιο κοντά! χιχιχι Οταν κάναμε μπάνιο συνέχισαν τα σκυλιά να κάθονται στη σκιά αλλά οι δύο δικές μου κάθονταν κολλητά και οι δύο της μάνας μου πάλι κολλητά. Είχαν χωρίσει τα τσανάκια τους που λένε, όπως κι εμείς έτσι κι αυτά έχουν τις προτιμήσεις τους και τις φιλίες τους. Φόρεσα και κανονικό μαγιό αφού εκεί δεν με βλέπει ψυχή. Κάθισα για λίγο μόνο στον ήλιο αλλά με πιάνει εύκολα και τώρα βλέπω ότι αρχίζω να παίρνω το χρώμα το γυφτουρλέ. Λίγα μπανάκια ακόμα και θ'αρχίσω να σας λέω τη μοίρα σας! χιχιχι

Κοριτσάκι μου, το σκυλάκι σου με έκανε να χαμογελάσω!
Γλύκα είναι!
Ας σας δείξω και το αγαπημένο μου σκυλί, το σκυλί των ονείρων μου.
Αν αποκτήσω ποτέ, ξέρω πως θα είναι κάποιο αδέσποτο, αλλά αυτό που θεωρώ το γλυκύτερο πλάσμα στο σκυλίσιο βασίλειο είναι το εξής:

Δεν το έβγαλε, αλλά είναι το σπάνιελ του βασιλιά Καρόλου.

Eli έλεγα μία μέρα στον κτηνίατρο ότι η κοκερίνα μου είναι ο Ρασπούτιν μεταμορφωμένος αφού σε όλους φαίνεται καλό σκυλάκι αλλά είναι διαόλι και μου είπε ότι τα κοκεράκια είναι ζημιάρικα και ατίθασα και είναι κανονικά για να τα έχεις στον κήπο αλλά επειδή είναι τόσο γλυκά και χαδιάρικα κατάφεραν να τα βάλουμε μέσα στο σπίτι! Αυτό που λες εσύ δηλαδή με άλλα λόγια.

Τζίνα μου ξέρω το άτιμο σόι είναι τα κοκεράκια γιατί είχα φίλη που είχε κόκερ και κάποτε είχε και ο Γιώργος. Όλοι τα ίδια τραβούσαν με αυτά τα αξιολάτρευτα κατά τα άλλα σκυλιά. Φαγωμένοι καναπέδες στις γωνίες, ζημιές άπειρες και σαματάς όταν έμεναν μόνα στο σπίτι τους! Είναι στο dna τους τι να πω; :puzzled:
Πέρα από τις ζημιές και τον σαματά όμως είναι από τις πιο αξιολάτρευτες ράτσες που έχω γνωρίσει :D

Τόσα σκυλιά που είχα είναι η μόνη που μου έχει βγάλει το λάδι, σκέφτομαι ότι ευτυχώς που παίρνω μόνο αδέσποτα σκυλιά στο σπίτι μου γιατί δε νομίζω να τύχει πάλι να βρω κοκεράκι στο δρόμο κι έτσι θα είμαι πιο τυχερή στο επόμενο χιχιχι.

αβα μου χαρηκα που σε εκανε το σκυλακι μου να χαμογελασεις!!! συλληπητηρια και απο μενα για τη γιαγια σου. τα χρονια της να παρεις.
το αγαπημενο σου σκυλακι ειναι ξαδερφακι σαν ρατσα με το δικο μου!

θελω σε αυτο το σημειο να αποκαταστησω λιγο την φημη των κοκερ σπανιελ σαν διαβολακια!!!
εχουν οντως αυτη τη φημη αλλα δεν ανταποκρινεται παντα στην πραγματικοτητα! νομιζω της τζινας ειναι ιδιαιτερη περιπτωση γιατι πρωτον εχει βιωσει ηδη μια φορα την εγκαταλειψη και δυετερον δεν ακουει!
τα κοκερ αυτο που φοβουνται περισσοτερο ειναι ο θορυβος. κι ετσι ο καλυτερος τροπος για να τα μαλωσεις και να μην κανουν ζαβολιες ειναι με το να κανεις πολυ θορυβο!!!
συγκεκριμενα η ιδκια μας σε ηλικια περιπου ενος ετους περνουσε την εφηβεια της, απ οτι μας ειχε πει ο κτηνιατρος. και μας ειχε πει να προσεξουμε γιατι θα κανει ολο τσαμπουκαδες και θα προσπαθησει να παρει το πανω χερι και να το παιζει αφεντικο.
εκανε ολο τη λυπημενη φατσουλα για να τη λυπομαστε και να της κανουμε ολα τα χατηρια.
αλλα ο καλος μου ειχε και στο παρελθον κοκερ και ηξερε! και δεν περναγαν οι μαλαγανιες της!
μαλιστα επειδη μεναμε σε πολυκατοικια επρεπε να μαθει να μην γαυγιζει καθολου!
και αυτο το εμαθε οταν της χτυπησε μια φορα το χερι στο τραπεζι με πολυ δυναμη!

τωρα λοιπον ειναι ενα σκυλακι που δεν λερωνει ποτε μα ποτε μεσα, δεν γαυγιζει ποτε, δεν ικετευει για φαγητο και δεν μας ενοχλει καθολου ακομα και ψησταρια να κανουμε μπροστα της. επισης στη βολτα μπορουμε πλεον να την εχουμε χωρις λουρι γιατι μενει παντα διπλα μας!και δεν κανει καθολου ζημιες!!!
το μονο που επιζηταει παντα ειναι αγαπη τρυφεροτητα και αγκαλιες!!!

Κοριτσάκι μου η κοκερίνα σας είναι ένα αγγελούδι!
Είμαι σίγουρη ότι παίζει ρόλο το γεγονός ότι από μικρή της δώσατε σωστή ανατροφή. Είναι ατίθασα σκυλιά τα κοκεράκια και θέλουν ειδικό χειρισμό για να τα φέρεις βόλτα. Μπράβο σας που την μεγαλώσατε τόσο σωστά και τώρα την χαίρεστε και μπορείτε να συμβιώνετε τόσο όμορφα :D
Όπως είπαμε τα σκυλιά είναι όπως τα παιδιά, άμα τα μεγαλώσεις σωστά θα φέρονται και σωστά. Άμα τα κακομαθαίνεις ή τα αφήνεις να περνάει το δικό τους κάθε φορά και δεν υπάρχει πειθαρχία και δικαιοσύνη σε καβαλάνε και μετά βράστα! Όσο για την κοκερίνα της Τζίνας πράγματι αποτελεί ειδική περίπτωση και επειδή έχει περάσει πολλά και δύσκολα είναι δύσκολο να την αλλάξει σε κάποια πράγματα. Ωστόσο επειδή την έχω γνωρίσει από κοντά μπορώ να σας πω ότι είναι ένα υπέροχο σκυλί και προσωπικά το έχω αγαπήσει πολύ :love: