Printable View
Nadine,ειμαστε εδω για σενα.Και για μενα προσωπικα,εισαι ενας απο τους λογους που ειμαι εδω,γιατι χαριζεις ζωη,με το χιουμορ,τις γνωσεις,το ψαξιμο σου,και,ναι,ακομη και την υπερβολη.Εχω ξαναπει οτι δεν καταλαβαινω τι σημαινει κανονικοτητα,μη σου πω οτι δε μου αρεσει,θυμασαι τι ειχα αναφερει;Ε,να εισαι οπως νιωθεις,ποιος ειπε οτι πρεπει να ειμαστε παντα στα καλυτερα μας;Μου γουσταρε με τρελα το thread,και ξερω οτι το ιδιο γουσταρει σε ολα τα κοριτσια.
Τα ίδια λάθη έφεραν όλους μας εδώ που ακόμα και σήμερα είμαστε...Κι ούτε η δύναμη της συνήθειας είναι να την υποτιμούμεQuote:
Originally posted by alalumaki
Το κακό με μένα και όχι μόνο με μένα βέβαια, είναι ότι όταν σαβουριάζω, σαβουριάζω και όταν τρώμε σωστά τρώμε σωστά....
Το είχα σταματήσει αυτό για κανένα εξάμηνο αλλά τώρα ξεκίνησα πάλι αυτή τη χαζή αντιμετώπιση με το φαγητό....
Πρέπει να σταματήσω να ζυγίζομαι, ζυγίζομαι κάθε μέρα και απογοητεύομαι......
ούτε οι γενικότερες ανάγκες μας!Δε γίνεται από τη μια στιγμή στην άλλη από εκεί που τα κάναμε όλα λάθος,ξαφνικά να τα κάνουμε όλα σωστά!
Μπορούμε όμως σταδιακά να αλλάζουμε κάποια πραγματάκια,ξεκινώντας από το πιο εύκολο σ'εμάς όσο κι αν και καλά το υποτιμούμε!
Για μένα ήταν πρώτα απ'όλα η τρέλα της ζυγαριάς!Ούτε θυμάμαι πόσες φορές ζυγιζόμουν την ημέρα...Να φανταστείς ταξιδεύαμε μαζί!
Γι'αυτό και σας έπρηξα με τo ένα ζύγισμα κάθε Παρασκευή!Ούτε το νευρικό μας σύστημα το έχει ανάγκη ούτε στα όρια του γκρεμού,βρισκόμενοι,
χρειαζόμαστε το κλικ εκείνο,που θα μας ρίξει κάτω επειδή κάποια γραμμάρια μας αχρηστεύσουν ολόκληρους!Όλοι ξέρουμε για τη σημασία της κατακράτησης υγρών,
του προβλήματος δυσκοιλιότητας,όλων των παραγόντων που την επηρεάζουν...Αλλά κάνουμε λες και χρειαζόμαστε κι άλλη αυτοτιμωρία κι άλλη πίεση
κι άλλη υπενθύμηση από ένα νούμερο πως είμαστε ανάξιες...Λες και πάμε γυρεύοντας μέχρι να επιβεβεωθεί η απαξίωση μας,μέχρι να βρει πάτημα η παραίτηση μας!
Το άλλο που αναφέρεις είναι αυτό που πολύ πρόσφατα παλεύω να πετύχω και κάτι κάνω...Διαχωρισμός τροφών σε διαιτητικές και μη.
Όσο δεν είμαι σε δίαιτα δεν υπάρχει περίπτωση να βάλω στο στόμα μου τίποτα το υγιεινό,όσο κι αν λαχταρώ τη δροσιά και τη γεύση του
(ένα φρούτο,ένα γιαούρτι,μια σαλάτα,κάτι ελαφρύ...).Κι όσο είμαι σε δίαιτα,τότε αυστηρή καταπίεση σε άνοστα-άγευστα-διαιατητικά με τη λαχτάρα και μόνιμη σκέψη
"δε θα τελειώσεις ρουφι@ν@;Κόλαση θα γίνει μετά με ό,τι μου στέρησες!Πατάτες τηγανητές,γλυκά,γαριδάκια,� �α πάντα!"Η πρακτική συνεχούς ζυγίσματος
να'ναι καλά με βοηθούσε να μη στερηθώ για πολύ τα απαγορευμένα!Κι ο φαύλος κύκλος να μην τελειώνει ποτέ και με τα χρόνια να μεγαλώνουν τα διαστήματα μη δίαιτας!
Κι εντωμεταξύ δε μιλάμε μόνο για ανισορροπία διατροφής,αλλά ταυτόχρονα και ζωής!Όλα σε μία αέναη αναβολή "ΓΙΑ ΟΤΑΝ ΘΑ..."
Σε μια προσπάθεια διαφορετικής,οπτικής 25 χρόνια μετά,έκοψα κάθε χαρτί,ζύγισμα,υπολογισμό θερμίδων,ό,τι γενικά παραπέμπει στη λέξη "δίαιτα" ,
μ'ολους τους συσχετισμούς,την αντίδραση κι ενοχή που βγάζει και-ω! του θαύματος-με χαρά τρέφομαι πιο υγιεινά,χωρίς να θεωρώ παραστράτημα
τη μέρα που θα βγούμε για φαγητό και θα παραγγείλω αυτό που θέλω κι όχι αυτό που θα έπρεπε(ένα πιάτο βέβαια).Νιώθω πιο ελεύθερη και σε καθημερινή βάση,
που ανάλογα με τη διάθεση αποφασίζω τι θα φάω την κάθε μέρα.'Εχω βέβαια το σπουδαίο πλεονέκτημα να ζω μόνη και να μην έχω πειρασμούς.
Νομίζω όμως πως μια οπτική "διατροφής"αντί για "δίαιτα"και παράλληλη κατάργηση της λέξης "παρασπονδία",καθότι μπορούμε την επόμενη μέρα
να φάμε σαν να μην έγινε τίποτα (γιατί απλούστατα δεν έγινε) κι έτσι,να μην τα ξεφτυλίσουμε όλα στο φουλ!Εξάλλου,δεν υπάρχει περίπτωση να τρώμε για μήνες
ακριβώς ό,τι λέει ένα χαρτί,οπότε άδικα μας καταλογίζουμε κάτι αναμενόμενο ως ανικανότητα,αδυναμία,έλλει ψη πειθαρχίας,που μάλιστα γενικεύουμε!
Εδώ έρχεται η άλλη παράμετρος-λάθος,που επίσης διαολόστειλα:"το χρονοδιάγραμμα"!Αυτό που σε τρελαίνει να προλάβεις το χρόνο,
το άγχος και ο μη ρεαλιστικός σχεδιασμός του οποίου μας κάνουν στην τελική να χάνουμε ακόμα περισσότερο χρόνο!Μην πω ΧΡΟΝΙΑ!
Οπότε πιο χαλαρά και πιο ισορροπημένα δίνεις στον εαυτό σου την αίσθηση πως κι εκείνος όπως όλοι όσοι δεν έχουν το σχετικό πρόβλημα,καθορίζει τη διατροφή του,
χωρίς στερήσεις και χαλαρά απολαμβάνει τη συνέπεια απώλειας βάρους,στο ρυθμό που εκείνος με βάση τις συνθήκες ζωής και ανάγκες του μπορεί!
Δε σας λέω πως αυτά πρέπει να κάνετε,απλά πως σ'αυτά επικεντρώθηκα εγώ,γιατί διαπίστωσα πως ανήκουν στα πρακτικά μου λάθη,που έχρηζαν αλλαγής!
Μέχρι τώρα δε βιώνω ενοχικά την βιολογική μου ανάγκη σίτισης,τρέφομαι σωστότερα και παραδόξως μ'αρέσει,νιώθω πως αρχίζω δειλά να με φροντίζω,
οπότε κάτι ισιώσαμε και μαλλί,κάτι και βαφτήκαμε...κάπως κάτι έγινε διαφορετικό!Δε θα πω ψέμματα,θα έρθει η στιγμή της ψυχολογικής φάπας
και θα θέλω να κλειστώ σπίτι κλπ,αλλά ακόμα δεν έτρεξα στο σούπερ μάρκετ μετά για πολεμοφόδια κι αυτό για μένα είναι τεράστια υπόθεση!
Επίσης το ότι παρόλη π.χ. τη στεναχώρια,ακόμα τρώω σωστά είναι το μόνο που με κάνει να νιώθω καλά μ'εμένα παρά τα όσα...Τέλος,έβαλα στην άκρη
όλες τις άλλες αποτυχίες μου κι επικεντρώθηκα σ'αυτή,που μου τα καθορίζει όλα,αφού βέβαια τόλμησα να ξεστομίσω πως δεν είμαι τέλεια
κι ούτε μπορώ να τα κάνω όλα μαζί και μάλιστα στην εντέλεια και χωρίς βοήθεια...Μεγάλη ανακούφιση κι αυτό για αλλαγή!
Μ'αυτά και μ'αυτά πάλι,έφτασα κείμενο μεγέθους Α3,που λέει κι η Νεφέλη...Ίσως είχα σήμερα ανάγκη να μου θυμίσω πως κάτι κάνω πλέον σωστότερα...
Υπάρχει βέβαια και η μόνιμη ελπίδα όποτε ξεμπροστιάζομαι πως κάποιος κάτι οικείο ίσως νιώσει,κάτι ίσως παρακινηθεί κι εκείνος στα μέτρα του ν'αλλάξει...
Τουλάχιστον ήμουν εντός θέματος,Αλαλουμένια μου!Τη σώζω κάπως την έκταση; ;)
Ποια θα ερθει στο chat για spanking?LOL!
:) Σ'ευχαριστώ,πολύτιμη Σαμπίνα μου!Δε σταματάς ούτε εσύ να με συγκινείς!
Σας νιώθω κοντά μου όλες!Δεν έγινε και κάτι τραγικό άλλωστε,μην το κάνουμε άλλο θέμα!
ʼμα κοιμηθώ,φάω,πιώ κι ίσως πάρω κάτι για τον πονοκέφαλο,τη βγάλαμε κι αυτή τη μέρα!
Και ως γνήσια Σκάρλετ,αύριο θα ανασκουμπωθώ για μία νέα μέρα και κάθε επόμενη θα με φέρνει
όλο και πιο κοντά και πάλι στο χαμόγελο μου!Τα συναισθηματικά μας είναι μεν οδοστρωτήρες,
αλλά άμα κρίνουμε από όσα παρόμοια στο παρελθόν αντέξαμε,μάλλον είμαστε κι εμείς κινούμενα σχέδια,
που μετά το πέρασμα τους,σηκωνόμαστε μοιάζοντας ανέπαφοι...Με τη διαφορά πως χρειαζόμαστε λίγο χρόνο
παραπάνω κι ίσως μείνει κανένα ραγισματάκι πλευρού μέσα μας,που ακόμα κι αυτό όμως ο σοφός Θεούλης θα μεριμνήσει,
ώστε ο χρόνος κάπως να δέσει!Κάθε μέρα και καλύτερα λοιπόν και συνεχίζουμε ο καθένας στον αγώνα του!Φιλάκια πολλά!
Quote:
Originally posted by sabe
...............
dare-xxx,το nickname σου ειναι τολμηρο,σου ευχομαι να εισαι κι εσυ το ιδιο στον αγωνα σου.Να χαιρεσαι τα παιδακια σου,αξιζουνε καθε θυσια,συντομα με προσεχτικοτερη διατροφη θα επιστρεψεις στον παλιο σου εαυτο,μην ανησυχεις...................
καλά...δεν συνειδητοποίησα πως φαίνεται το νικ μου...ούτε όταν με ρώτησε η ναντίν.....χαχαχαχα.....σόρρυ παιδιά...καμία διάθεση να σοκάρω ή προκαλέσω.....η δύναμη της συνήθειας.......ένα χ για κάθε ζαβολάκι και κόψιμο του νικ στο σύντομο....
ναντίν δεν παίζεις με ανοιχτά χαρτιά...εσύ με ξέρεις!...εγώ σε ξέρω?
και πάμε στο ζύγισμα...από Παρασκευή (με σ/κ μέσα που σημαίνει κυριακάτικο οικογενειακό τραπέζι και γλυκό) -0,4κιλά.....δεν απογοητεύομαι....αλλά δεν ξεσηκώνομαι κιόλας....θα δούμε ξανά την Τετάρτη που η καθημερινή έχει όσο να'ναι λιγότερες θερμίδες...
ελπίζω όλοι να είστε καλά!
Δεν ξέρω τι γίνεται,sabe μου σήμερα μετά το μεσημέρι,αλλά μόλις πάω να μπω στο τσατ μου κλείνει τελείως τον explorer!Quote:
Originally posted by sabe
Ποια θα ερθει στο chat για spanking?LOL!
Αν κάποια ιντερνετική διάνοια μπορεί να με βοηθήσει...Μη με περιμένεις τώρα πάντως,εκτός αν έχεις άλλη παρεούλα φυσικά!
Quote:
Originally posted by NADINE
..........Και ως γνήσια Σκάρλετ,αύριο θα ανασκουμπωθώ για μία νέα μέρα και κάθε επόμενη θα με φέρνει
όλο και πιο κοντά και πάλι στο χαμόγελο μου!.....................
έχε γούστο....
Alalumaki μου,μην πιεζεις τον εαυτο σου,αυτα τα "μεχρι τοτε"ειναι που κανουν τη ζημια.Μεχρι ποτε?Μεχρι οσο μας παρει,δεν παμε στον Αντεννα για τα καλλιστεια(φυσικα εγω το ψωνιο,αν επαιρνα μερος,θα τις ξεσκιζα,λολ).Το ποτε εχει αποτελεσμα μια προσπαθεια η οχι,εχει να κανει με την ψυχολογια μας,πρωτιστως,εγω τρια χρονια ξεκιναγα και σταματαγα στη δευτερη μερα.Το πολυ μεχρι τρεις εφτανα!Εισαι σε φαση περιεργη,αλλα το καθημερινο ζυγισμα σε αγχωνει περισσοτερο,δεν ειδες κι εγω τα πρωτα μου αποτελεσματα πως ητανε σκατα?Γιατι ετσι ειχα κι εγω πιεστει με τα ωχ,αμαν!Δωσε αφεση αμαρτιων στον εαυτο σου,ετσι νιωθεις σε αυτο το χρονικο σημειο,ετσι λειτουργεις.Θα ερθει και η στιγμη να λειτουργησεις θετικοτερα.
Hanelle,καλα λεει το αλαλουμ,το σοκολα ειναι υπεροχο,εγω παντως Αlalumaki,με ενα γαλαζιο σε συνδυασμο το θελω,το σκεφτηκα καποια στιγμη κοιταζοντας εναν πινακα του Modigliani,αν θυμάμαι καλα,το Κοκκινο Γυμνο.
Ναντινάκι, άμα σου τάξω διακοπές στη Κρήτη το καλοκαίρι, λες να φύγει η θλίψη και να μας χαμογελάσεις πιο συντομα;;;;; Παμε σιγά - σιγά.....
:) Να'σαι καλά,γλυκιά μου!Όλα περαστικά είναι,οκ...Σ'ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σου!
Πάντως,είναι να μην του τάξετε του παιδιού...αμέσως χαμογέλασε...
Αν και οι διακοπές στην Κρήτη είναι ένα σημαντικό μέρος της στεναχώριας μου!Ειρωνικό,ε;
Quote:
Originally posted by alalumaki
...?..
Dare-xxx να σου ζήσουν τα παιδάκια, διαβάζω την ιστορία σου λες και είναι δική μου, αυτές οι εγκυμοσύνες μας κατέστρεψαν, αλλά δεν τα αλλάζω τα ζουζούνια μου με τα 63 μου κιλά??
δεν το συζητώ αλαλουμάκι.....ούτε κάν το βάζω σαν θέμα....το χαζό μου το κεφάλι φταίει που αφού είδα τα χαϊρια μου στις δύο πρώτες που έτσι κι αλλιώς ήταν κοντά, δεν εκμεταλλεύτηκα σωστά την τρίτη.....
να σου ζήσουν και σένα τα ζουζούνια σου... και σου εύχομαι τα 63 να τα πατήσεις όσο σύντομα θες!
Aσε τοτε να δω πως μπορώ να το γυρισω...να το παρω αλλιώς .... Το βρήκα, μου τασσεις εσύ διακοπές στην αγαπημενη μου Θεσ/νικη, που τοσοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοο οοοοοοοοοοοοοοοοοοοοο πολύ αγαπώ και μου λειπει, οποτε παλι μαζι θα ειμαστε για παρεα! Τώρα μη μου πεις ότι το αλλο σημαντικο μερος της στενοχωριας ειναι η Θεσ/νικη..........γιατι δεν έχω αλλη ιδεα. Φιλιά πολλά γλυκιά μου.... αύριο θα είναι μια καλύτερη ημέρα.
ναντινάκι υποψιάζομαι ότι η καλύτερη ψυχοθεραπεία/φάρμακο για το μή χαμόγελο είναι τέτοιου είδους παρέες σαν κι αυτήν που έχετε φτιάξει εδώ......(που πολλά μου θυμίζει)....
εύχομαι το χαμόγελο να γυρίσει σύντομα!
Λοιπόν στο Α3 σου περιέγραψες άψογα αυτό που ζω εγώ και προφανώς και οι υπόλοιποι εδώ, είτε είμαι 65 κιλά είτε είμαι 95, γιατί και στα 65 με θεωρούσα χοντρή και ήθελα να πάω 58??
«η τρέλα της ζυγαριάς» σχιζοφρένεια όχι απλώς τρέλα?..
«Διαχωρισμός τροφών σε διαιτητικές και μη» αυτό πια όταν δεν κάνω δίαιτα δεν τρώω ούτε μήλο, ακόμα και αν το θέλω να το φάω, δεν κάνει, καμιά σοκολατίτσα ναι?.
«Κι εντωμεταξύ δε μιλάμε μόνο για ανισορροπία διατροφής, αλλά ταυτόχρονα και ζωής! Όλα σε μία αέναη αναβολή "ΓΙΑ ΟΤΑΝ ΘΑ..."»
Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΣΕ ΟΛΟ ΤΗΣ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ?.. όταν σαβουριάζω είμαι άλλος άνθρωπος, βλέπω το ποτήρι μισοάδειο, και αν και ευτυχισμένη με τον άντρα μου και τα παιδιά μου, βλέπω τη ζωή κάπως??? και όταν τρέφομαι υγιεινά είμαι ο άλλος ο αισιόδοξος και θετικός άνθρωπος που πλημμυρίζω με χαρά και αισιοδοξία όλη μου την οικογένεια?.. ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΟΓΙΚΗ ???????
Νομίζω ότι λίγο πολύ όλοι στο κείμενο σου, είδαμε το εαυτό μας, όλα είναι θέμα μυαλού?. Πέρυσι όταν είχα πάει 81 κιλά και είχα χάσει 14 κιλά, είχα υιοθετήσει μία τακτική που έτρωγα απ? όλα αλλά με μέτρο, δηλαδή αν ήθελα ένα σοκολατάκι θα το έτρωγα χωρίς ενοχές, και χωρίς να λέω «ότι χάλασα τη δίαιτα, ας σαβουριάσω» και μετά την υπόλοιπη μέρα συνέχιζα τη προσεχτική διατροφή μου κανονικά? Αυτό το σύστημα με έκανε να νοιώθω πολύ καλά και πολύ περήφανη για το εαυτό μου, το διατήρησα καιρό ακόμα και όταν δεν έχανα συνέχισα να κάνω υγιεινή διατροφή? ΜΕ ΠΡΟΣΕΧΑ ? και δεν έλεγα ότι αύριο θα αρχίσω δίαιτα ας σαβουρίασω σήμερα (όλα τα κιλά έτσι τα πήρα). Μετά που πήρα 5 κιλά με πήρε από κάτω? και έγινα το παλιό κακό αλαλουμάκι?. Τώρα προσπαθώ να με ξαναβρώ το έχω ανάγκη μου αρέσω πολύ όταν είμαι το πειθαρχημένο αλλαλούμ?. ΜΟΥ ΔΙΝΕΙ ΖΩΗ!!!!
Ναντινάκι, ότι κι αν λες λατρεύω τον τρόπο που γράφεις, και λατρεύω να σε διαβάζω?(μετά τη Βαμβουνάκη μου βέβαια)!!!!!
Αlalumaki μου, σκέψου και εσύ τι θα τάξεις της φιλενάδας σου για να την ανεβάσουμε λιγάκι.... Είδες τι έγραψε χθες ...."Πάντως,είναι να μην του τάξετε του παιδιού...αμέσως χαμογέλασε..." Αντε να χαρείς... κάνε μια προσπάθεια και εσύ που σου έχει και αδυναμία.....