Quote:
Originally posted by weird
ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ
Κρίνο θα μιλήσω λίγο επί του προσωπικού, για το τι εκλαμβάνω από εσένα
.
Σε βλέπω συχνά να μπαίνεις ( συνειδητά ή ασυνείδητα) σε μια προσπάθεια να μειώσεις τον άλλο.
οι αντιθετικες αποψεις παντα οξυνουν το πνευμα της συζητησης. Ωστοσο οχι οι προθεσεις μου δεν ειναι να μειωσω κανενα σε προσωπικο επιπεδο οσο να αντικρουσω διαφορετικες αποψεις και γνωμες απο τις δικες μου.
Σε βλέπω επίσης να αυτοπροβάλλεσαι έντονα. Να είσαι αδιάλλακτος, απόλυτος ( τα είπαμε αυτά) αλλά και να προσπαθείς να επιβληθείς γενικώς . Μιλάς λες και πρεσβεύεις μια αλήθεια ( τη μόνη, την σωστή), που αφορά και τον άλλο, και που εσύ την έχεις δει ενώ ο άλλος όχι. ( Θα το έβρισκα θεμιτό να εκφράζεις υποκειμενικές αλήθειες, ακόμα και αντικειμενικές, με μια επιφύλαξη πάντως, επιφύλαξη που σε σένα έχει δώσει την θέση της στην απόλυτη σιγουριά.)
δεν ξερω αν το κανω αυτο,
ωστοσο οταν πιστευω κατι ναι θελω να το λεω.
Δεν εχω καμια επιφυλαξη για αυτο που σκεπτομαι και το καταθετω αμεσα.
Στην συνεχεια βεβαια ειμαι υπολογος κριτικης των σκεψεων μου.
Μιλάς για παράδειγμα σε μένα, χωρίς πρώτα να με ρωτήσεις, για να μάθεις, τι πιστεύω και τι πρεσβεύω, αλλά όντας σίγουρος για το τι συμβαίνει μέσα μου, το πώς έχω επηρεαστεί κτλ. Η σιγουριά σου μάλιστα αυτή φτάνει σε απερίγραπτα σημεία όταν λες « μην είσαι σίγουρη γι αυτά που λες. Δεν έχεις καταλάβει ακόμα το κακό που σου έχουν κάνει» Ενώ εσύ τα ξέρεις όλα και τα έχεις καταλάβει όλα, σωστά? Και μπορείς να μιλάς για μένα, πριν από μένα?
μιλαω για οσα εχω αντιληφθει για σενα, διαβαζωντας προσεκτικα τα οσα εχεις δημοσιευσει κατα καιρους και ετσι εχω σχηματισει ενα προφιλ.
Οταν σου λεω οτι ειμαι οντως σιγουρος για κατι οντως το εννοω.
Παρολα αυτα επειδη ειπες οτι παω να επιβληθω, με μια εννοια αποκτω μια ταση εξουσιας κατι που με ενοχλει, θα θεωρουσα σκοπιμο αν πιστευεις οτι καλυτερα θα ηταν να σταματησω να σου απαντω γενικα στο φορουμ.
Οταν εκφραζω μια αποψη στο φορουμ, θεωρω οτι βαζω σε προβληματισμο τον διπλα μου.
Εσυ δειχνεις ενοχλημενη μπορω να πω, οτι κατι τετοιο με ενοχλει πρωτα απο ολα εμενα.
Παραπέρα, βλέπω ότι έχεις πολύ καλή σχέση με την κριτική. Λες και ενδόμυχα πιστεύεις ότι είσαι ο δίκαιος κριτής των πάντων.
ειμαι δικαιο κριτης βασει τα δικα μου πιστευω, θελω, αποψεις κλπ κλπ. Περι δικαιου θα πω οτι δεν υπαρχει ενα και μονο δικαιο αλλα ταυτοχρονα πολλα που το καθε ενα εχει την σψωστη του ερμηνεια.
Η γνωμη μου ισχυει οταν μπορει να την δει ο αλλος και δεν ειναι πανακεια. Ωστοσο η γνωμη μου κατ εμε ειναι σε καποια σημεια αδιαπραγματευτη και σε αλλα ρευστη.
Αδιαπραγματευτη σε θεματα που αφορουν αξιες ζωης και ρευστη σε θεματα που αξιζουν να εχεις μια αντιθετη οπτικη απο αυτη που μεχρι πριν γνωριζες. Η ανμτιθετη γωνια των πραγνατων απο αυτη που σκεπτεσαι εχει μια γοητεια η οποια με ελκυει....
Σε έχω δει πολλές φορές να κριτικάρεις τους άλλους με παράλληλη προσπάθεια να τους μειώσεις μπροστά σε εσένα. Πχ. Σε σχέση με εμένα, μου μιλάς πχ για την έννοια της δημοκρατίας, κρίνοντας ότι θα έπρεπε να τα ξέρω αυτά σαν νομικός ( αυθαίρετα φυσικά, αφού δεν μπορείς να ξέρεις τι ξέρω, εφόσον η επικοινωνία μας χωλαίνει, και χωλαίνει και για τον λόγο ότι πολλές φορές μονολογείς αντί να επικοινωνείς πραγματικά με τον άλλο).
Αυθαιρετο ειναι να λες σε ενα δικηγορο οτι πρπεει a priori να ξερει το τι σημαινει η εννοια της δημοκρατιας??
Που υποτιθεται τα βασικα αρθρα του συνταγματος τα ξερει απε εξω και ανακατωτα??
Με την ιδια εννοια πρεπει να με ενα χειρουργο να συζτωτο τι θα κανει με ενα νυστερι....
Θεωρω αυτονοητο οτι δεν υπαρχει λογος καν να συζητησω οτιδηποτε.
Δεν χρειαζεται να ξερω αν ενας δικηγοορος πρεπει να ξερει καλυτερα απο ολους τι σημαινει η εννοια της δημοκρατιας.
Ελπιζα οτι τα αυτονοητα δεν θα χρειαζοταν λογο διαπραγματευσης.....
Κρίνο μου, να διευκρινίσω ότι δεν στα λέω όντας θιγμένη, ούτε με κάποια διάθεση επιθετική, στα λέω επειδή σε συμπαθώ, αλλιώς δεν θα ασχολούμουν τόσο.
οταν ξερεις ποιος εισαι και τι κανεις, δεν νομιζω να μπορει κατι να σε θιξει.
Μπορεις ελευθερα να εκφραζεις την γνωμη σου για μενα και να κρινεις ελευθερα τα κακως κειμενα κατ εσε.
Χαιρομαι που δεν εχεις επιθετικη διαθεση, αλλα ακομα και αν ειχες θα το κατανοούσα.
Διακρίνω λοιπόν ότι είσαι πολύ καλός στο να ακούς μόνο τον εαυτό σου, κι όχι στο να ακούς τον άλλο. Με αυτήν την έννοια μίλησα πριν για δυσκολία στην αλληλεπίδραση και την ομαλή επικοινωνία.
για να δωσω μια χρησιμη συμβουλη ειναι αναγκαστικο να μπορεις να κους τον αλλον, να μπορεις να μπαινεις στο μυαλο του αλλου.
Τωρα εσυ μου λες οτι υπαρχει προβλημα εδω.
Δεν βλεπω το λογο να σου απαντησω ξανα σε κατι αν ειναι ετσι οπως τα λες.
Εινια σαν να μιλαει ο καθενας στο δικο του τοιχο, κατι που δεν θα ηθελα να το κανω ποτε, το θεωρω χασιμο χρονου και για σενα και για μενα.
Διάβασα το εξής απόσπασμα , από το βιβλίο, τα «Μεγάλα Ερωτήματα» του Λου Μαρινοφ και μου ήρθες εσύ στο μυαλό.
« Ακολουθώντας την ιδέα του Νίτσε για τον υπεράνθρωπο ( Ubermensch ) , όταν ο άνθρωπος υποβιβάζει την έννοια του θεού σε φαντασία, προάγοντας τον εαυτό του σε μία κοσμική θεότητα και στη συνέχεια αμφισβητεί τους καθιερωμένους ηθικούς κανόνες ( και γενικά τους καθιερωμένους κανόνες, προσθέτω εγώ) για να ΑΝΥΨΩΘΕΙ από το κοπάδι, τότε μπορεί να γίνει ένα τέρας.»
δυστυχως με τα σημερινα ισχυοντα ειμαι ανηθικος και στο λεω με σοβαροτητα αυτο.
Δεν πιστευω σε ιδιως σε καθιερωμενους ηθικους κανονες.
Και αυτο γιατι πιστευω οτι αυτες οι καθιερωσεις το μονο που προσφερουν ειναι εγκλωβισμο.
Και ειναι γεγονος οτι δεν μου αρεσει να νιωθω εγκλωβισμενος.
Τωρα να θα γινω τερας....
Δεν μπορω να το ξερω.
Εχω μαθει ομως στη ζωη μου να μην ενοχλω αν δεν με ενοχλουν,
Εστω και τερας θα κατσω στην γωνια μου και θα λεω αυτα που νομιζω.
Δεν σε λέω τέρας φυσικά, απλά πλανημένος.
μερσι.
Πιστεύω ότι βαθιά μέσα σου, κατοικεί η ακλόνητη πεποίθησή σου για την θεϊκή σου φύση.
ο καθενας μπορει να νιωθει θεος μεσα του.
Και σίγουρα αυτό το θεωρώ διαστρέβλωση της πραγματικότητας.( και σίγουρα αυτό ξεκίνησε από παλιά, τότε που αναγκάστηκες να γίνεις βράχος, τότε που πήρες την ζωή στα χέρια σου, τότε ανέπτυξες αυτούς τους μηχανισμούς)
οτι εχω κανει στη ζωη μου ειναι προιον μεγαλης επεξεργασιας και βαθειας σκεψης.... σορρυ που ενοχλω....
Είναι άλλο να βρίσκουμε τον ανώτερο εαυτό μας, το φουλ της εξέλιξής μας και άλλο να περνάμε τον εαυτό μας για θεό, έναντι των κοινών θνητών.
εδω κανεις ενα λαθος.
Βαθια πεποιθηση μου ειναι οτι ειμαι εξισου το ιδιο ακριβως με τον διπλα μου. Δυσανασχετω με το να μου λενε οτι ειμαι κατωτερος η ανωτερος απο καποιον αλλο.
Θεωρω μεγιστο αγαθο σκεψης την αρχη της ισοτητας στους ανθρωπους σε βασικες εννοιες τουλαχιστον.
Το να μου λες οτι εγω βλεπω τον εαυτο μου σαν θεο, ενω οι υπολοιποι ειναι κοινοι θνητοι με προσβαλει το λιγοτερο.
Ειμαι απλος ανθρωπος, λιτοδιαιτος, ολιγαρκης και πιστευω στην αναπτυξη της εσωτερικης δυναμης χωρις να βλεπω τον διπλα μου ανταγωνιστικα.
Λυπαμαι που τα περισστοερα που γραφω σου φαινονται κουφια λογια, δεν μπορω να κανω τιποτα παραπανω απο το να γραφω τις σκεψεις μου εστω και αν φαινονται αχρωμες.
Σε σένα βλέπω την προσπάθεια να ανταγωνίζεσαι με τους άλλους, να θέλεις στην ουσία να μειώσεις εκείνους για να αναδειχτείς εσύ.
Αυτή σου η ανάγκη να δείχνεσαι , δεν είναι τίποτα άλλο από την ανάγκη του ναρκισσισμού σου.
Ένα διογκωμένο εγώ, φουσκωμένο σαν μπαλόνι για να είναι πιο ψηλά από τους άλλους.
ακομα και ετσι να ειναι,
δεν καταλαβαινω που θα σε ενοχλουσε αυτο.
Το διογκωμενο εγω οπως λες ξεκιναει απο εμενα και σταματαει σε εμενα.
Τι θα κερδισω αν μειωσω καποιον και αναδειχτω εγω, ειλικρινα δεν θα μπορουσα να το καταλαβω ποτε μου.
Ειμαι εκει που ειμαι και γνωριζω πολυ καλα τι σημαινει αυτο.
Γιατι θα χρειαζοταν να παρω αποδειξεις για αυτο?
Αυτό το εγώ όμως, στην πραγματικότητα, είναι εύθραυστο, ακριβώς σαν ένα μπαλόνι. Στηρίζεται σε ατομικές ψευδαισθήσεις, στην διαστρέβλωση της πραγματικότητας ( όπου βοηθά και η δογματικότητα), στην ανάγκη να κρύψουμε από τον ίδιο μας τον εαυτό της βαθύτατη ανασφάλειά μας.
δογματικοτητα ειναι να υπερασπιζεσαι τις αποψεις σου?
Βαθεια ανασφαλεια ειναι να γνωριζεις τον εαυτο σου?
ατομικη ψευδαισθηση ειναι να καταθετεις αυτα που εχεις στο μυαλο σου???
Πως εισαι τοσο σιγουρη ποια ειναι η η ψευδαισθηση και ποιο ειναι αυτο που ισχυει??
Οταν σου λεω καποια πραγματα για σενα αυτο δεν σημαινει οτι ισχυουν γενικα, ισχουν κατα βαση οπως τα αντιλαμβανομαι εγω και μεχρι εκει. Εσυ προχωρησες ακομα περισσοτερο απο τα οσα με κατηγορεις, και βρηκες την δικη μου ψευδαισθηση!!!
Και αυτό, τέλος, βλέπω σε εσένα.
Έναν άνθρωπο σε πλάνη.
Που πιστεύει ότι είναι θεός και παντοδύναμος ( όχι πάντοτε συνειδητά )
Οσον με αφορα, στα ορια του εαυτου μου ναι ειμαι παντοδυναμος.
Και για τι να μην ειμαι απαντησε μου.
Το μυαλο μου δεν μπορω να το κανω οτι θελω???
οπως και το σωμα μου??
Πλανη ειτε μη πλανη, ειναι η αντιληψη μου περι της πραγματικοτητας που ζω.
Και σε πληροφορω οτι λεω ειναι παντοτε συνειδητο.
Δεν μου αρεσουν οι αποψεις που γυροφερνουν γυρω απο ενα θεμα και δεν παιρνουν την τελικη ευθυνη για αυτο.
Οι πραξεις και οι σκεψεις μου ειναι 100% συνειδητες σκεψεις και οι ευθυνες για αυτα βαραινουν εμενα αποκλειστικα.
αλλά που οι άλλοι, οι γύρω του, βλέπουν και τις ρωγμές και την ανασφάλεια που τον διακατέχει και που ο ίδιος δεν μπορεί να δει….πράγμα λυπηρό για τον ίδιο.
εφτασα να ειμαι και για λυπηση???
τι να πω, ετσι οπως το βαζεις οντως ειναι τραγικο.
Μου ειναι αδιαφορο αν εχω ρωγμες, οσο ζω και αναπνεω ειαμι ζωντανος ανθρωπος και σαν τετοιος θα ζησω την υπολιπη ζωη μου γευοντας οτι καλο (και κακο αναποφευκτα) εχει να μου προσφερει.
Καθε μερα που ξυπναω θελω να με βρισκει καλυτερο και πιο σοφο.
Στα χρονια που εφτασα επετρεψε μου να κανω μια αυτοκριτικη.
Συγκρινω τον εαυτο μου οταν ηταν στα 20, στην συνεχεια στα 30 και καπου τωρα και βλεπω τις διαφορες.
Βλεπω το μυαλο μου να ειναι πιο αναλυτικο, να μπορει να πηγαινει πιο βαθεια και πιο μακρια απο οτι μπορουσα πιο νεος.
Η σκεψη μου εχει καταφερει να εχει τετοιες οπτικες γωνιες τις οποιες πιο παλια ουτε ειχα φανταστει οτι μπορουσα να τις εχω.
Ξερεις γιατι πραγμα αδημονω στη ζωη μου???
Να φτασω να γερασω και να εχω προχωρησει ακομα περισσοτερο απο οτι σημερα. Αυριο να εχω μπορεσει να παω ενα βημα παραπερα.
Δεν είναι καιρός λοιπόν, να ψάξεις λίγο πιο βαθιά μέσα σου?
απο τοτε που γεννηθηκα μεχρι και τωρα που σου γραφω, δεν κανω και τιποτα αλλο.
Συνεχεια ψαχνω, σκβω, αμφισβητω, αναρωτιεμαι.
Γιατι αραγε με λες ανασφαλη ομως??
και μου προτεινεις να ψαξω??
Τι ακριβως σε ενοχλει???
Να αναρωτηθείς? Πιστεύω ότι έχεις ήδη πάρει αρκετό feedbacκ από πολλά παιδιά μέσα στο φόρουμ.
εμ βεβαια, αρκετες ενοχλησεις απο αυτα που γραφω...
Κοιτα βολικος δεν ειμαι, αλλα δεν νομιζω να μπορω να γινω ποτε μου.
Δεν θα στα έλεγα όλα αυτά, αν δεν είχα έρθει κι εγώ η ίδια αντιμέτωπη με τις ναρκισσιστικές πλευρές του χαρακτήρα μου.
δεν εχω δει τετοιες τασεις απο μεριας σου η δεν τις εχεις εκφρασει εδω μεσα.
Το αντιθετο θα ελεγα....
