πρόσφατα είδα το cabinet of curiosities, πρέπει να υπάρχει στο νετφλιξ ακόμη, ψάξε το. του ΝτελΤόρο.
Printable View
πρόσφατα είδα το cabinet of curiosities, πρέπει να υπάρχει στο νετφλιξ ακόμη, ψάξε το. του ΝτελΤόρο.
χει user, προσωπικα δε μου αρεσαν τα περισσοτερα επεισοδια. μονο εκεινο με τους ταφους που ηθελαν να κλεψουν χρυσαφικα και τους εκανα αττακ τα ποντικακια, ειχε ομορφο μηνυμαQuote:
Originally Posted by user
Αφού δεν έχουμε άλλο thread για σειρές, το γράφω εδώ.
Είδα τα πρώτα επεισόδια του Πώς να Γίνετε Τύραννος. Το προτείνω,
έχει ενδιαφέρον η ανάλυση (η οποία δεν είναι μία, αλλά για τον κάθε τύραννο
αναλύει τους ξεχωριστούς δικούς τρόπους που χρησιμοποίησε, πχ άλλους ο Χίτλερ,
άλλους ο Στάλιν, άλλους ο Σαντάμ Χουσείν, ο Πολ Ποτ, κτλ).
Βρίσκομαι στον Στάλιν. :P
Το είδα, καλό μου φάνηκε. Αγαπώ Ντελ Τόρο γενικά.Quote:
Originally Posted by user
Είδα απο περιέργεια το One Piece του Νετφλιξ που βρίσκεται έναν μηνα τώρα στο νο1...4 επεισόδια άντεξα...Σκεφτόμουν τι βλακείες κάθεται και βλέπει ο κόσμος.
Γενικά 9 στις 10 σειρές είναι απαράδεκτες,δεν βλέπονται.
https://www.youtube.com/watch?v=Ades3pQbeh8
εμένα μου λες; δεν κατάλαβα γιατί θεωρήσαμε μεγάλο πράγμα που βάλανε τον Παπακαλιάτη στο νετφλιξ. θέλει πολύ ψάξιμο η πλατφόρμα να βρεις κάτι καλό.
εμένα μου άρεσε που δεν είχαν χαρούμενο ή αισιόδοξο τέλος τα επεισόδια. το γούσταρα. κουράστηκα πια με το καλό που νικάει το κακό.
Είδα το De rouille et d' os. Δύσκολο το βρήκα, ιδιαίτερα στο σημείο που το παιδάκι
ήταν κάτω από τον πάγο και ο Alain μάτωνε τις γροθιές του για να σπάσει την επιφάνεια,
αργκ. Ή όταν η κοπέλα ήταν στη ντίσκο και ένιωθε την ανάγκη να κρύψει τα προσθετικά πόδια
γιατί τα σύγκρινε με των άλλων γυναικών που χόρευαν. Και όταν η συμμετοχή του Alain
στην κατασκοπεία των εργαζομένων στο super market κόστισε στην αδερφή του τη θέση της.
Ήμουν όλο όχι, ναι, ναι, όχι. Σημάδι πως η ταινία τα σπάει. :P
Εγώ βλέπω από δανεική πλατφόρμα το Νέτφλιξ, όπως και κλέβω ίντερνετ από συγγενή. :PQuote:
Originally Posted by user
Συμφωνώ ότι δεν είναι το καλύτερο, πολλές μάπες έχει γενικά, αλλά αφού το'χω, το ψάχνω κι αυτό.
Κάποιος στο νήμα εδώ έβαλε λινκ και είδα την ταινία, thanks guys, μοιραστείτε γιατί χανόμαστε. :D
το ίντερνετ πλέον όσο και να κλέβεις δε νομίζω ότι του δημιουργείς πρόβλημα του άλλου, ήδη τα φτιάχνουν να λειτουργούν πολλές συσκευές μαζί. αν σε ρωτήσει θα πεις την αλήθεια; εγώ θα την έλεγα. γιατί είμαι σε ηλικία που δε με νοιάζει τί θα πει ο οποιοσδήποτε. ήταν καλή ποιότητα το γιουτούμπι; ψάξε και τα φτηνά τσιγάρα, νομίζω την έχει ολόκληρη εκεί.
Γιατί να πω την αλήθεια όταν δε με συμφέρει; Μπα.
Η υπευθυνότητα της ενηλικίωσης που συμπορεύεται με την επιταγή της αλήθειας;
Κι εγώ έτσι σκεφτόμουν, τώρα όχι.
Δεν την είδα στο γιουτιούμπ, σε μια πειρατική σελίδα, αλλά η ποιότητα ήταν μετριότατη.
Τώρα θα δω τον Σιωπηλό Γάμο, θα πω αύριο αν άξιζε.
"Όταν ο θάνατος του Ιωσήφ Πατερούλη Στάλιν απαιτεί σιωπηλό πένθος την ημέρα
του γάμου τους, η γιορτή ενός ζευγαριού από τη Ρουμανία παίρνει μια ασυνήθιστη τροπή."
https://www.youtube.com/watch?v=R2Wspb_9lU4&ab_channel=KelliStam
όχι να λες την αλήθεια. αυτή είναι η μισή αλήθεια. να μην αποδέχεσαι την πράξη σου. είναι κι αυτό μια ευθύνη.
εγώ είδα το pearl και δεν το προτείνω αν δεν σας αρέσουν τα θρίλερ ψυχολογικά.
Χμ, ηθικίστικο το κόβω. Τι σημαίνει ευθύνη
που θα την φορτωθώ στην καμπούρα μου ως καθήκον; Ως κάτι που πρέπει;
Μ'αρέσει που όλα αυτά τα συζητάμε έτσι στο χύμα, χα χαα.
Λοιπόν, ο Σιωπηλός Γάμος είναι πολύ καλή ταινία imo.
Και σεναριακά και σκηνοθετικά, καλές ερμηνείες, ωραίες δόσεις αλληγορίας,
συναισθήματος, γέλιου, δράματος.
Δεν την έχω δει πρόσφατα, πριν 10 χρόνια περίπου και θυμάμαι είναι από τις κωμωδίες που μου άρεσαν. Δϋσκολα μου αρέσει κάποια κωμωδία. Είναι ευχάριστη και περί ορέξεως. Έχει βγάλει 100 σίκουελ, σημάδι της επιτυχίας της, αλλά δεν χρειάζεται να τα δείτε όλα, ένα αρκεί. Από Τουρκία μεριά.
https://www.imdb.com/title/tt1193516/
θα δω το Ενολα Χολμς το 2. το 1 μου άρεσε αρκετά, γυναικεία ενδυνάμωση και τέτοια.
δεν πρέπει, είναι επιλογή.
Είδα την ταινία Λύκος. Πολύ καλή. Σε κάποιους ίσως ο ρυθμός να φανεί αργός, εμένα
δε με ενόχλησε. Είναι ενδιαφέρον το φαινόμενο με το οποίο ασχολείται, τη λεγόμενη
"διαταραχή ταυτότητας είδους" όπως θα το έλεγαν στην ψυχιατρική. Δε συμφωνώ με τον όρο.
Διαπραγματεύεται το βίωμα από ανθρώπους που δε ταυτίζονται με το είδος στο οποίο
θα έπρεπε "κανονικά" να ανήκουν, το ανθρώπινο.
Ο πρωταγωνιστής νιώθει λύκος, και όλα όσα αγαπάει και νιώθει έντονα ανήκουν σε άλλο είδος
απ' του ανθρώπου. Θέλει να περπατάει, να κινείται, να γρυλίζει, να ουρλιάζει τη νύχτα, σαν λύκος.
Η οικογένειά του τον στέλνει σε ένα ίδρυμα αναμόρφωσης που συναντά έναν καργιόλη ψυχίατρο.
Αυτά. Δέστε τη.