φιλε διορθωσε την ορθογραφια σου γιατι εχει κατι μελη φιλολογους(οπαδους φανατικους του Κακριδη) το φορουμ, ΓΡΗΓΟΡΑ....ΛΟΛ
Printable View
φιλε διορθωσε την ορθογραφια σου γιατι εχει κατι μελη φιλολογους(οπαδους φανατικους του Κακριδη) το φορουμ, ΓΡΗΓΟΡΑ....ΛΟΛ
χαχα... εχω μια απορια στο θεμα της ορθογραφιας... πιος ειναι σε θεση να μας επιβαλει πως γραφεται η καθε λεξη ? κανεις..... αφτοι ποθ διμοιουργισαν τις λεξης με τι κριτιριο σκεφτηκαν πος πρεπει να γραφεται η κα8ε λεξη ? με το ματι ? μλκιες χασιμο χρονου κ φεας ουσιας μασ διμιουργισαν σε τελικη αναλυση...Quote:
Originally Posted by ανεμος
φιλαρακι μαζι σου και εγω,αλλα αυριο θα σου πω,τωρα λειπουν,διορθωνουν γραπτα για το πανεπιστημιο.....λολ
χαχα ορεος! το ανελησα λιγο περισσοτερο
εγω παντως σου εβαλα και φημη γιατι εισαι αυθεντικος..................
χεεχε νασε καλα δικε μ!
Μια προσπαθεια ακομα ,και μια συζητηση ισως σε βγαλει απο πολλα και αν ειναι σε βαθος καλη μουQuote:
Originally Posted by chr1986
Μην κολλας ,δεν εισαι παιδακi εισαι ενηλικας .
Καιρος να αρχιζεις να το νιωθεις αυτο σιγα σιγα
ΜΠΟΡΕΙΣ το ξερω !! !!
για να ξεκαθαρισεις ,το συμφερον απο την ειλικρινεια
Απλα θελει μια σταθερη ματια πιστευω
και αυτο ξεκιναει αν εμεις εχουμε ξεκαθαρο μυαλο και κριση :)
Σκέφτομαι ότι παλινδρομώ με γρήγορους ρυθμούς... επικίνδυνα...
... προβληματίζομαι σε σχέση με τη δυσκολία στην εξωτερίκευση των έσω μου...
Η αντίδραση μου σε όλο αυτό, εντελώς συμπεριφοριστική... στέκομαι στο σύμπτωμα... παρατηρώ απ' έξω... προσπαθώ να διαχειριστώ τη κάθε νέα κρίση που εμφανίζεται ως μεμονωμένο περιστατικό, αποκομμένο από το όλο... δεν τολμώ να βουτήξω στα βαθιά...
Σκέφτομαι ότι τίποτα δεν έχει τόση μεγάλη σημασία ώστε να κάτσω να το σκεφτώ! Τα περισσότερα αλλάζουν τόσο γρήγορα που η ομφαλοσκόπηση ή η ανάλυση είναι μία δικαιολογία για απραξία. Ότι με ωθεί στην πράξη το δέχομαι, ότι με απωθεί το απορρίπτω, για όσο μπορώ να το κάνω.
< 3
Moναχος σου χορευε κι οσο θελεις πηδα! Δε με νοιαζει καθολου και χαιρομαι αφανταστα!
Σκέφτομαι τον διαολεμένο αέρα σ’ εκείνη την ταράτσα, ν' ανοίγει το παλτό στα δύο, στα δύο, χιόνι μέσα στην παλάμη, καίει ρε γαμώτο, ανεμόμυλοι σφηνωμένοι ανάμεσα στα δάχτυλα, να μου στέλνεις φωτογραφίες από νησιά, να μου λείπεις, να θυμάμαι το μπράτσο σου, όλος ο κόσμος ένα μπράτσο, δίχως ήχο, η πρώτη φτυαριά, ξανά και ξανά,
βάστα μαλάκα μου να λες, κι εγώ να σκέφτομαι τα εφηβικά καλοκαίρια,
πως κάποτε φίλε μόνο να πάμε στα φώτα, στα φώτα, απνευστί.. ίσα που προλαβαίνουμε. Ακόμα.
Σκεφτομαι οτι εχει ερθει η ωρα να κλεισω λογαριασμους με το μακρινο παρελθον μου,να διωξω τις σκιες απο μεσα μου και ισως να παρω λιγο χρωμα απο το φως..σκεφτομαι και ευχομαι....
Σκεφτομαι επισης οτι σημερα ειναι απο τις μερες που θα ηθελα να ειμαι στην περιοχη που μεγαλωσα για να δω λιγο χιονι............μου λειπει το βουνο
Σκεφτομαι ενα νεο θεμα να παω στην ψυχοθεραπευτρια μου.
σκεφτομαι αν το "φαντασμα" που ξεθαφτηκε, ξεθαφτηκε εξαιτιας μου ή ηρθε μονο του. το παρελθον μου δε μ'αφηνει σε ησυχια, ελπιζω να βγει κατι καλο απ'αυτη την ιστορια και να μη ξαναχασω το χρονο μου παλι...
σκεφτομαι:
αν εχετε μωρα βγαλτε τα βολτα λετε τους χαρουμενα πραγματα παιξτε μαζι τους και γελαστε οσο μπορειτε
για να κοιμουνται ηρεμα και να ξυπνουν ευτυχισμενα
και να μην εξαρτηθουν μεγαλωνοντας απο τον καθε μ@@@@κα που θα τους δωσει σημασια
αραδιαζοντας ο,τι μπουρδα του κατεβει στο κεφαλι σε αυτα
αν δεν εχετε μωρα καντε το στους εαυτους σας
χαμενο δε θα παει
Σκέφτομαι εκείνο το παιδί να κλαίει πάνω από τα σπασμένα του παιχνίδια, σκέφτομαι ότι η ευτυχία δεν είναι ζήτημα φωτός μονάχα,
σκέφτομαι πόσο σημαντικό είναι όταν μπορούμε να χωράμε. Ολόκληροι.
οτι ολα τα κανω μισα παντα
καιρος για ολοκληρα
οτι εχω τεραστια δυσκολια να σκεφτω εστω και λιγο μακροπροθεσμα.
δεν μπορω να κατανικησω την ταση μου να ζω μονο στο "εδω και τωρα"
γι αυτο και σπανια βαζω στοχους ...
.............
οτι παρολο που οι ατυχιες διαδεχονται η μια την αλλη, επιβαρυνω και εγω η ιδια τον εαυτο μου.θα μπορεσω ποτε γιατι τα χρονικα περιθωρια ειναι περιορισμενα να πεταξω λιγα βαρη απο πανω μου;
την προσπαθεια την εκανα, ο ουρανος με πλακωσε και ποναει ακομη περισσοτερο.
ΑΥΤΟ. Αυτό το παιδί. Και το παιδί που δεν "έπρεπε" να κλαίει. Το παιδί που "έπρεπε" να είναι δυνατό. Το παιδί αυτό, που δικαιούται να κλάψει χωρίς να του το χρεώσει κανένας ως οτιδήποτε. Και κάποια παιδιά δίχως καν παιχνίδια να κλάψουν πάνω τους. Παιδιά που μεγαλώσανε με βία, σα να τα τράβαγε η ζωή να ψηλώσουν νωρίτερα. Απ' τα μαλλιά.Quote:
Originally Posted by crazy_diamond
Και το παραπονάκι τους, του καθενός ξεχωριστά.
Για σκεψου και το παιδι που εσπαγε τα παιχνιδια του για να τιμωρησει τον εαυτο του και μετα εκλαιγε πανω τους.
Εχω το ιδιο θεμα!Quote:
Originally Posted by Remedy
carrie, κι αυτό μέσα. Μπορεί και για να τιμωρήσει το γονιό όμως ή για προσέλκυση αρνητικής προσοχής(στο έκανα πιο ψυχοαναλυτίκ, είδες?) :P
Quote:
Originally Posted by Remedy
γιατι κακο ειναι αυτο;σιγουρα καλυτερα απο το να σκεφτεσαι το μελλον με φοβο και να χανεις και το εδω και τωρα.
Δε νομιζω να τιμωρειται ο γονιος ομως, γιατι σε αυτες τις περιπτωσεις ο γονιος δεν χαμπαριαζει. Το δευτερο ειναι, αντε να στεναχωρεθει για την υλικη καταστροφη και να το μαλωσει. και γενικα οι γονεις εχουν μια ταση να μην χαμπαριαζουν, γιατι αν χαμπαριασουν θα δουν τα λαθη τους κι αυτο κανει "τζιζ", που λες κι εσυ.
τώρα θυμήθηκα κάρι μου πως ο γιος μου είχε σκίσει παραμύθια του όταν δεν τον άφησα να δει σε ένα απόγευμα άλλη τηλεόραση. Ε μα ήταν κολλημένη η μούρη με τις ώρες, κόντευε να στραβωθεί. Σε κάνουν τα παιδιά μερικές φορές να λες έλεος,λολ
και ειμαστε ακομα ζωντανοι.............εγω με ολα μου τα κομματια.............
κι εγω με ολα μου.. αλλα λιγο σκορπια :)
δεν ειναι δυνατον να κλαιγεσαι επειδη ζεις στο τωρα, εμενα που συμβαινει το αντιθετο και σκεφτομαι το αργοτερα, φτανω να καταληγω και στο αποτελεσμα (αφου αυτο μετραει παντα), και ακομα κι αν ειναι λαθος τελικα μπορει να μη κανω τιποτα ακριβως γιατι βρισκω οτι δεν αξιζει. ολα μοιαζουν τοσο ανωφελα ετσι κι αλλιως.Quote:
Originally Posted by Remedy
Σκεφτομαι το cry for help
μηπως ειμαι μαζοχα?και ταυτοχρονα και σαδιστρια?
what on earth am i?
μαλλον πλακα μου κανει η ζωη
Σκέφτομαι ένα λεωφορείο, πράσινα τοπία (δεν τελειώνουν ποτέ ρε γαμώτο!), μια ξένη πενταήμερη, ένα μπουκάλι νερό μια κοπελιά και άπειρες φωτογραφίες λολ.
Σκέφτομαι κάτι που μας ενώνει, όλους εμάς. Ισχύει ακόμα;
No racism, the kids of the european union will grow up without the prejudism of past generations, and there never is going to be a war again : )
Και σκέφτομαι ότι ακόμα είναι τόσο όμορφη όπως τότε στο πράσινο και στα απανωτά φιλμ.
Ρε παιδια λετε να χρεωκοπησουμε? Μολις διαβασα αυτο!
http://www.athina.tv/2011/03/25.html
ποιος κλαιγεται κουμπαρε????Quote:
Originally Posted by KENO
σταματα πια να σκεφτεσαι ΤΟΣΟ ΑΠΟΛΥΤΑ ΚΑΙ ΟΤΙ ΣΟΥ ΛΕΝΕ ΝΑ ΤΟ ΒΛΕΠΕΙΣ ΣΑΝ ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΚΑΚΟ Η ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΚΑΛΟ. ΜΑΘΕ ΝΑ ΑΞΙΟΛΟΓΕΙΣ ΤΙΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ!!!
μηπως το χαιδευτικο σου ειναι "οδοστρωτηρας"?
εχω αδυναμια στο συγκεκριμενο θεμα και ετυχε να το σκεφτομαι εκεινη την ωρα.
μαζι με οτι η αδυναμια αυτη, συνεπαγεται .... και συνεπαγεται αρκετα για μενα, σε διαβεβαιω...
αυτο δεν σημαινει οτι κλαιγομαι ουτε οτι δεν υπαρχουν αλλα 100 πραγματα που εκτιμαω σε μενα και χαιρομαι που μου συμβαινουν...
πόσο φοβάμαι
τι φοβασαι εσυ καλε?Quote:
Originally Posted by αν?
όλα. το πως εξελισσεται η ζωή μου :(