Πώς αισθάνεστε τώρα;

Quote:

---

Originally Posted by Ξωτικό

εισαι τυχερος φιλε μου...
εγω σκοταδια κουβαλω μοναχα που απλα για αλλαγη, παιρνω το πινελο της γλωσσας κ του νου και κοτσαρω καναδυο αποχρωσεις του μοβ. Το Φως ειναι μεσα μου τοσο βαθια θαμμενο που και η Πηγη η ιδια φοβουμαι απογοητευτηκε απο τα χαλια του εντος μου. κι αν δεν ηταν αμετακλητα τα δωρα, λεω, θα τα ειχε πολυ καιρο τωρα ζητησει πισω και με τοκο...

Και να σκεφτει κανεις πως ακομα πεφτω απο εναν 8ο οροφο, παροτι τα ειδα τα καρφια στα ακρα και εσταξα σταγονα αιματος και υδατος απο της λογχης το κεντημα για να γινω πιο λευκη κι απο το χιονι.

τεσπα.

χαιρετω, θα τα λεμε.

---

Ωραία τα λες Ξωτικούλα μου αλλά ας δούμε γιατί πονέσαμε όλοι; Διότι αν τα δούμε όλα αυτά μπορούμε να τα Νικήσουμε..
Αν σχεδιάσουμε στο χαρτί το δεξί μας χέρι που δηλώνει την εξωστρέφεια και γράψουμε:

1ον μέσο= επαναστατικότητα εξέγερση
2ον παράμεσο=ισχυρογνωμοσύνη πείσμα εγωκεντρισμός
3ον μικρό=αυτο-εξαπάτηση αυταπάτη αυτο- αποπλάνηση
4ον δείκτη=κατάκριση για τους άλλους - προβολή
5ον αντίχειρα= καχυποψία-δυσπιστία - αντιπαράθεση - καταδίωξη –φόβοι
Όλα αυτά γεννούν μια μεγάλη ρίζα πικρίας ενεργούν μέσα μας την υπερηφάνεια και την ξαδέρφη της την επίκριση
ενεργούν έλεγχο δηλαδή μίσος που γεννά κατοχή, δηλαδή αγανάκτηση και αδιαλλαξία, ενεργούν βία που γεννά θυμό και αντεκδίκηση, φόνο και ενθύμηση.

To αριστερό μας χέρι δηλώνει την εσωστρέφεια και σ’ αυτόν τον κυκλώνα φωλιάζουν:
1ον μέσο = απόρριψη - φόβος απόρριψης - αυτο-απόρριψη
2ον παράμεσο = λαγνεία - φανταστική λαγνεία - πορνεία -διαστροφή
3ον μικρό= ανασφάλεια - κατωτερότητα
4ον δείκτη = αυτο-κατάκριση - πιεστική εξομολόγηση
5ον αντίχειρα= ζήλια - φθόνος

Όλα αυτά γεννούν φόβο για την κρίση αυτο-λύπηση -λάθος οίκτο και ευθύνη, ενεργούν την κατάθλιψη - λιποψυχία - απελπισία
αυτοκτονία - ενοχή – κατάκριση - ντροπή - υπερηφάνεια - μισαλλοδοξία - ματαιοδοξία- απογοήτευση...αλλά και την ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΑ!
Ενεργούν ΕΓΩ - ανυπομονησία - αδικία - αποχώρηση - κατήφεια - ανυπαρξία - φαντασία - ονειροπόληση - αυτοπαρατήρηση - δειλία - ντροπαλότητα-
μοναξιά - ευαισθησία - πολυλογία - νευρικότητα - ένταση, και έρχονται οι φόβοι, μικρόβια- παραφροσύνη - παράνοια κλπ...κλπ...

Αυτά είναι τα λερωμένα πνεύματα επάνω στον άνθρωπο! Τι λέτε; θα σηκωθούμε να τα κάνουμε να φύγουν;
Πείτε όλοι με ένα στόμα: –ΝΑΙ.. - ΞΕΚΙΝΑΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ..πνευματικός πόλεμος.. έχει πλάκα, θα γελάσουν πολλοί..
Αλλά κι εμείς θα γελάσουμε πολύ...είναι τόσο απλό κι ο ..εχθρός μας χάρτινος! Σηκωθείτε να τον κάνουμε να φύγει! Είμαστε οι ΝΙΚΗΤΕΣ!!!!!!!!!!

Quote:

---

Originally Posted by Ξωτικό

Αρκει να προσεξουμε το γνωστο βικτωριανο στομφο που εχοντας οι ιδιοι πεσει στην παγιδα της αυτοδικαισης, ο δεικτης του δεξιου δειχνει τον απεναντι μα μεσος, μικρος , παραμεσος λοκαρουν εμας τους ιδιους. Κ με την αυτοδικαιωση του πιασαμε τον παππα απτα γενια, οδηγηθουμε τυφλα στην απωλεια.
Νικητησ ειναι μονο Ενας..οι υπολοιποι πολεμιστες του φωτος.

---

Μ' Αυτόν Τον ΕΝΑ λοιπόν..μαζί του κι εμείς.. ωραία το έθεσες...Ο Φοίνικας που αναγεννάται απο τις στάχτες του προστατεύοντας τα μικρά του έπαθε κι έμαθε,
έγινε ταπεινός, όχι όμως καταφρονημένος..

Αγχωμένη και μελαγχολική...αυτός ο καιρός με αρρωσταίνει...

εμενα παλι η βροχή ειναι το καλυτερο μου.....μα ειναι τοσο ρομαντικος καιρος κυκνε

Quote:

---

Originally Posted by Κύκνος

Αγχωμένη και μελαγχολική...αυτός ο καιρός με αρρωσταίνει...

---

Quote:

---

Originally Posted by Κύκνος

Αγχωμένη και μελαγχολική...αυτός ο καιρός με αρρωσταίνει...

---

Aγαπητή Κύκνος, παραθέτω τα πρώτα λόγια που τότε που ήμουν αγχωμένη και μελαγχολίκη έδρασαν θεραπευτικά μέσα μου..(είναι από το Λόγο της Καινής Διαθήκης).

Με απλά λόγια:
" ..κι ενώ ο εξωτερικός μας άνθρωπος καθε μέρα θα φθείρεται , ο εσωτερικός θα ανανεώνεται κάθε εκάστην ημέρα.."

...Κι εδώ μια μεγάλη αγνή δύναμη ενεργοποιεί την πίστη μας..και το θαύμα γίνεται..ακόπιαστα..πίστευε ..

Quote:

---

Originally Posted by ΗΛΙΑΝΝΑ

εμενα παλι η βροχή ειναι το καλυτερο μου.....μα ειναι τοσο ρομαντικος καιρος κυκνε

---

Eμένα με καταθλίβει...ρομαντικός ίσως να είναι για τα ζευγαράκια... :p

Quote:

---

Originally Posted by marika

Aγαπητή Κύκνος, παραθέτω τα πρώτα λόγια που τότε που ήμουν αγχωμένη και μελαγχολίκη έδρασαν θεραπευτικά μέσα μου..(είναι από το Λόγο της Καινής Διαθήκης).

Με απλά λόγια:
" ..κι ενώ ο εξωτερικός μας άνθρωπος καθε μέρα θα φθείρεται , ο εσωτερικός θα ανανεώνεται κάθε εκάστην ημέρα.."

...Κι εδώ μια μεγάλη αγνή δύναμη ενεργοποιεί την πίστη μας..και το θαύμα γίνεται..ακόπιαστα..πίστευε ..

---

Είσαι τυχερή αν μια φράση σε βοήθησε...
Πιστεύω αλλά κανένα θαύμα δεν έχει γίνει...όσο για το "ακόπιαστα" αυτό πια...έχω κοπιάσει πολύ αλλά απλά είμαι σε μια κατάσταση που μπορώ να αντέχω...δεν μου αρκεί αυτό...

Quote:

---

Originally Posted by Κύκνος

Είσαι τυχερή αν μια φράση σε βοήθησε...
Πιστεύω αλλά κανένα θαύμα δεν έχει γίνει...όσο για το "ακόπιαστα" αυτό πια...έχω κοπιάσει πολύ αλλά απλά είμαι σε μια κατάσταση που μπορώ να αντέχω...δεν μου αρκεί αυτό...

---

Θυμάμαι τα πρώτα χρόνια τότε που ένας ψαλμός του Δαυίδ (51), μου έδινε τόση δύναμη Κύκνε, που με παρομοίαζα με ηφαίστειο που εκρήγνυται..
Φανταστείτε κάποιος να ασθενεί..κατά τη ρήση: "Ασθενεί τις; ας προσεύχεται".. οφείλει μ' αυτόν να ξυπνά και να κοιμάται..με απλά λόγια είναι κάπως έτσι:

"Eλέησον με ω Θεέ, κατά το μέγα έλεος σου και κατά το πλήθος της αγάπης σου και των οικτιρμών σου συγχώρησε τα ανομήματά μου.
Πλύνε με μάλλον και μάλλον και από την ανομία και από τα λάθη μου καθάρισέ με, διότι τα ανομήματα μου τα γνωρίζω και τα λάθη μου ενώπιόν σου είναι διαπαντός.
Σ' εσένα προπαντός, μπροστά σου λάθεψα κι ότι κακό μπροστά σου το έκανα, για να δικαιωθείς εσύ στην απόφασή σου και να είσαι άψογος όταν με κρίνεις.
Δες ότι μες την ανομία γεννήθηκα στην ανομία ζω από την πρώτη στιγμή της ύπαρξής μου.
Εσύ αγαπάς την αλήθεια που δεν φαίνεται και κρυμμένη μένει και τη σοφία σου μυστικά μου μαθαίνεις.
Καθάρισέ με ύσσωπο και τα λάθη μου θα εξαλειφθούν, πλύνε με και λευκότερη απ' το χιόνι θα γίνω.
Κάνε με να ακούσω τον ήχο της γιορτής σου κι από χαρά δώσε να αγαλλιάσει η ταλαιπωρημένη μου ύπαρξη.
Τα λάθη μου παράβλεψε κι εξάλειψε όλες μου τις παραβάσεις.
Καρδιά καθαρή κτίσε μέσα μου, Θεέ και πνεύμα ευθύ ανανέωσε εντός μου.
Μην με απορρίψεις από του προσώπου σου και το πνεύμα το άγιο σου μη αφαιρέσεις από με.
Της λύτρωσής σου δώσ' μου πάλι τη χαρά και με πνεύμα ηγεμονικό στήριξέ με..
Απάλλαξε με από τη βαριά ποινή μου Θεέ ελευθερωτή μου κι η γλώσσα μου θα εξυμνεί την δικαιοσύνη σου..κλπ...

εμενα μου αρεσει αυτο το απλο που ειπε ο χριστος ...η πιστη σου σε εσωσε...

Quote:

---

Originally Posted by Ξωτικό

Ψαλμός 50 η 51 αν δεν κάνω λάθος και απόλυτο μαςτ χαβ σε κάθε προσευχηταρι που σέβεται τον εαυτό του.. Αισθάνομαι γαλήνη. Αν και εμένα κλικ μου έκανε το ελάτε προσ με ΠΆΝΤΕΣ οι κουρασμένοι και φορτωμένοι κι εγω θα σασ αναπαυσω.. Κυκνε πιστευε γιατι υπαρχει και οχι για το θαυμα και θα δεις.

---

Μα γιατί υπάρχει πιστεύω ξωτικό...το θαύμα το σχολίασα μόνο γιατί το ανέφερε η Μαρίκα...όχι ότι θα με χαλούσε βέβαια αν γινόταν...μακάρι...

Quote:

---

Originally Posted by ΗΛΙΑΝΝΑ

εμενα μου αρεσει αυτο το απλο που ειπε ο χριστος ...η πιστη σου σε εσωσε...

---

Όντως είναι όμορφη φράση...εμένα μ' αρέσει αυτό το κομμάτι από το Πάτερ ημών: "αφες ημας τα οφειλήματα ημων ως και ημεις αφίεμεν τοις οφειλέτες ημων" καθώς και το "αφες αυτής πάσαν αμάρτημα εν λόγω, πράξη ή διανοία". Ίσως να μην τα λέω εντελώς σωστά, δεν τα θυμάμαι ακριβώς...γενικά κάθε αναφορά Του στη συγχώρεση με αγγίζει...

Quote:

---

Originally Posted by Ξωτικό

Ψαλμός 50 η 51 αν δεν κάνω λάθος και απόλυτο μαςτ χαβ σε κάθε προσευχηταρι που σέβεται τον εαυτό του.. Αισθάνομαι γαλήνη. Αν και εμένα κλικ μου έκανε το ελάτε προσ με ΠΆΝΤΕΣ οι κουρασμένοι και φορτωμένοι κι εγω θα σασ αναπαυσω.. Κυκνε πιστευε γιατι υπαρχει και οχι για το θαυμα και θα δεις.

---

Αισθάνομαι γαλήνη..

Eίθε αυτή η γαλήνη να εγκατασταθεί μόνιμα εντός σου.
Είθε να κάνει χάρη το Πνεύμα του Παντός το οποίο κοιτάει πάντα να χρησιμοποιήσει την κατώτερη ζωή για να την μεταφέρει σε πιο ψηλές δονήσεις.
Σε σχέση με τα πνευματικά και οι άνδρες γεννούν όπως και οι γυναίκες γι αυτό και οι δύο συλλαμβάνουν πολύ ευγενικά .
Κι αν κάποιος στην πνευματική του σχέση δεν συλλάβει κάτι αισθάνεται πολύ δυστυχής.
Η σύγχρονη κοινωνία έχει μείνει πολύ πίσω στην πνευματική κατάσταση.
Όμως ο κάθε πολιτισμός θ’ αλλάξει και η τωρινή κουλτούρα προετοιμάζει το μέλλον για μια επόμενη.
Μη λεμέ όμως ότι αυτός ο κόσμος είναι άσχημος, αντίθετα όσον αφορά τον Θεό όλα είναι καλά.
Αυτοί οι δύο νόμοι το καλό και το κακό, θα ισορροπήσουν, όμως πως θα γίνει αυτό είναι μεγάλο μυστικό.
Όσον αφορά σ’ εμάς που προσπαθούμε να τελειοποιηθούμε υπάρχει καλό και κακό.
Οφείλουμε να κατανοούμε το πνεύμα των πραγμάτων κι ότι η ψυχή και η καρδιά έχει ένα χρώμα,
όσο για την διάνοια είναι η ατμόσφαιρα της καρδιάς μας γι αυτό ο Κύριος λέει: «Δώσε μου την καρδιά σου»
Για να στείλει την χρωματιστή ακτίνα Του στην καρδιά μας και να τ’ αλλάξει όλα!

Αγχος, φόβο, θλίψη, αϋπνία, πανικο, σχετικά απαισιόδοξος, ταχυπαλμια, μοναξια, αβοηθητος, με τρώνε οι έννοιες...

Quote:

---

Originally Posted by Byronc22

Αγχος, φόβο, θλίψη, αϋπνία, πανικο, σχετικά απαισιόδοξος, ταχυπαλμια, μοναξια, αβοηθητος, με τρώνε οι έννοιες...

---

Mια μάνα ψημένη στους πόνους και γεμάτη από το απόσταγμα αυτής της ζωής, έβλεπε το γιο της στο στρώμα, λίγο γιατί έχασε την κοπέλα του λίγο γιατί δεν έβρισκε δουλειά, λίγο το ένα σκεφτόταν, λίγο το άλλο, κι εκείνη του πήγαινε κάθε πρωί ότι καλύτερο αλλά το παλικάρι έλιωνε.

Καθόταν κοντά του και του έλεγε: "Όλος ο κόσμος καμάρι μ’ με προβλήματα.. ως και ο βασιλιάς, το παιδούδι τ’ αρρώστησε, έφερε τους καλύτερους γιατρούς μα ο πυρετός δεν έπεφτε..έφερε από το εξωτερικό τους καλύτερους επιστήμονες τίποτα.. κι είπε προς το λαό του: "Όποιος κάνει καλά το παιδούδι μ’ θα θα τον γεμίσω χρυσάφι". Ήρθαν από κάθε γωνιά άνθρωποι με γιατροσόφια μα τίποτα.
Μια μέρα ήρθε κι ένας ανθρωπάκος από τα σύνορα του βασιλείου και του λέει: "Βασιλιά μου θα σου κάνω ένα φάρμακο και το παιδούδις θα γίνει καλά, μόνο περπάτα μες τη χώρα κι όταν βρεις έναν χαρούμενο άνθρωπο πάρε το μπενιβρέκι (το εσώρουχο) και φέρτο μου για να ετοιμάσω το φάρμακο". Περπάτησε ο βασιλιάς μεταμφιεσμένος παντού. Όπου κι αν πήγε οι άνθρωποι είχαν προβλήματα. Χαρούμενο άνθρωπο δεν βρήκε. Απογοητευμένος κάθισε στο καφενείο και απέναντι του βλέπει έναν λαμπερό χαρούμενο άνθρωπο να τρώει φασούλια με όρεξη μεγάλη, να σηκώνει το ποτήρι το κρασί και να λέει: "'Ω ζωή ζωίτσα μου, ποτέ να μην πεθάνω".
Σηκώνεται ο βασιλιάς κάθεται δίπλα του και του λέει: "Πατριώτη ξέρεις ποιος είμαι εγώ; Ο βασιλιάς, χρυσό θα σε κάνω, μόνο δώσ’ μου το μπενιβρέκι που φουράς για το παιδούδι μ."
Κατακόκκινος πετιέται ο άνθρωπος επάνω και φωνάζει : "Δεν φουράω βασιλιά μου, δεν φουράω..δεν φουράω"... -Kατάλαβες; Έναν βρήκε κι αυτός..δεν φουρούσε..

Quote:

---

Originally Posted by Ξωτικό

Υπέροχα ενω έξω ολα μοιάζουν μάταια.
Και ούτως θελει προσμείνει ο Κύριος για να σας ελεησει,και ετσι θελει υψωθει για να σας οικτηρησει. Διότι ο Κύριος είναι Θεός κρίσεως. Μακαριοι ολοι όσοι τον προσμένουν. Διότι ο λαός θα κατοικησει στη Σιων στην ιερουσαλημ. Και δεν θα κλαις πια. Και θα σε ελεησει μετα βεβαιοτητας τη φωνη της κραυγης σου. Με το που την ακουσει,θα σου απαντησει.
Ησαιας 20-18

---

Αμήν.
Του Κυρίου δεηθώμεν...