Printable View
Χαίρομαι...Quote:
Originally Posted by pavlina
Είμαι κι εγώ πολύ ρομαντική Παυλίνα αλλά εκτός αυτού κι εμένα με αγγίζουν αυτοί οι στίχοι γιατί αφορούν πράγματα που έχω ζήσει στο παρελθόν και που επηρεάζουν και το παρόν μου...κι αυτό γιατί θέλω να γυρίσω σ' εκείνο το παρελθόν αλλά δεν μπορώ πια γιατί όπως λέει και το τραγούδι με τον φόβο μου έκλεισα τους δρόμους της επιστροφής...κι ένας Θεός ξέρει πόσο θέλω να γυρίσω πίσω και πόσο πονάω που δεν μπορώ... :(
Εγω το παιρνω αλλιως δηλ για καποια πραγματα που επρεπε να ειχαν γινει διαφοτετικα....οχι να γυρισω στο παρελθον κι εσυ κυκνε μου μην κολλας στις λαθος συνθηκες του παρελθοντος ζησε το σημερα και πως θα καλλιτερευσεις σιγα σιγα την καθημερινοτητα σου τι φαρμακα παιρνεις?Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Είναι δύσκολο να καλυτερεύσει η καθημερινότητα μου, είναι άσχημη χρόνια τώρα από τότε που έφυγα από εκεί που δεν ήθελα με τίποτα να φύγω κι αν δεν είχα τον φόβο που με εμπόδιζε να φερθώ σωστά και να είμαι εντάξει στις υποχρεώσεις μου ίσως να μην είχε χρειαστεί να φύγω...αυτός ο άνθρωπος μου λείπει πολύ συχνά, δεν μπορώ να συνεχίσω να ζω μακριά του κι είναι φορές ακόμα και τώρα που σκέφτομαι να ξεμπερδεύω με τη ζωή αλλά δεν έχω βρει αποτελεσματικό τρόπο...Quote:
Originally Posted by pavlina
Παίρνω anafranil, abilify, seroquel & lamictal...
Καποιος αλλος θα υπαρχει για σενα πρεπει να γινεις πρωτα καλα και να αρχισεις το ψαξιμο οπως ολοι μας μην αποθεωνεις καποιον απλα και μο ο επειδη δεν εγινε κατι...καλα χαπια ειναι αυτα που παιρνεις το anafranil δεν το ξερω...
Ίσως αυτόν τον φόβο μου να μην έτυχε να τον διαβάσεις...εγώ δυστυχώς δεν είμαι σαν όλους εσάς όσον αφορά τις σχέσεις με το άλλο φύλο, εγώ φοβάμαι τους άντρες λόγω κακής εμπειρίας στο παρελθόν κι εκείνον τον έχω αποθεώσει επειδή δεν μου φέρθηκε ποτέ βίαια, όχι γιατί τελικά δεν τα καταφέραμε να μείνουμε μαζί...Quote:
Originally Posted by pavlina
Το anafranil είναι αντικαταθλιπτικό...
Η ζωή μου όλη είναι μια ευθύνη
όλα μου τα παίρνει τίποτα δε δίνει
η ζωή μου όλη είναι ένα καμίνι
που ‘χω πέσει μέσα και με σιγοψήνει
Η ζωή μου όλη μια ανοησία
κι η μοναδική μου η περιουσία
η ζωή μου όλη είναι μια θυσία
που σκοπό δεν έχει ούτε σημασία
Η ζωή μου όλη είναι ένα τσιγάρο
που δεν το γουστάρω κι όμως το φουμάρω
κι όταν γίνει η γόπα κέρασμα στο χάρο
όταν έρθει η ώρα και τόνε τρακάρω
Στίχοι: Άκης Πάνου
Μουσική: Άκης Πάνου
Αν πεις ότι φεύγεις χάνεις τη θέση σου μέσα μου...
Και τώρα πάρε την ψεύτικη καρδιά σου, την υποκρισία σου
και πάρε επίσης αυτό το κρύο βλέμμα...
Θα φτιάξω μια κρυψώνα με την οποία θα με υπερασπιστώ από σένα
για να μη με πληγώνουν οι αναμνήσεις σου...
Καταριέμαι τη μέρα που μας ένωσε και τη μέρα που σε απομακρύνει απ' τη ζωή μου...
Σου ορκίζομαι ότι στο τέλος θα το μετανιώσεις...
https://www.youtube.com/watch?v=DnLwy4fwO6U
Δεν είσαι μες στα στήθεια μου φωτιά
τα χείλη μου να σφήξω σαν με κάψεις
δεν τρέχουνε τα μάτια σου βροχή
το δάκρυ να σκουπίσω, σαν θα κλάψεις
το δάκρυ να σκουπίσω, σαν θα κλάψεις.
Δε μένεις σε ένα τόπο μακρυνό
το γράμμα που θα στείλω να το λάβεις
συγχώρα με που μίλησα πολύ
και ακόμα δεν μπορείς να καταλάβεις
και ακόμα δεν μπορείς να καταλάβεις.
Γιατί είσαι όλα αυτά που δεν μπορώ να πω
και εσύ που δεν μπορείς να με πιστέψεις,
τι κρίμα που δεν ξέρεις πόσο Σ’ αγαπώ
και χάνουν πια το νόημα και οι λέξεις.
Γιατί είσαι όλα αυτά που δεν μπορώ να πω
και λόγια που να βρω για να σου γράψω,
τι κρίμα που δεν ξέρεις πόσο Σ’ αγαπώ
και φεύγω κάπου εδώ προτού να κλάψω.
Δεν είσαι μες στα σπλάχνα μου καημός,
να πω οτι μια μέρα θα περάσεις
δεν είσαι ιστορία μιας βραδιάς
να πώ θα ξεχαστώ και θα ξεχάσεις.
να πώ θα ξεχαστώ και θα ξεχάσεις.
Γιατί είσαι όλα αυτά που δεν μπορώ να πώ
και εσύ που δεν μπορείς να με πιστέψεις,
τι κρίμα που δεν ξέρεις πόσο Σ’ αγαπώ
και χάνουν πια το νόημα και οι λέξεις.
Γιατί είσαι όλα αυτά που δεν μπορώ να πώ
και λόγια που να βρω για να σου γράψω,
τι κρίμα που δεν ξέρεις πόσο Σ’ αγαπώ
και φεύγω κάπου εδώ προτού να κλάψω
Κι αν μας αντέξει το σκοινί,
θα φανεί στο χειροκρότημα...
https://www.youtube.com/watch?v=ba1YSeBD-NI
Ετσι λοιπόν μένει τον τρόπο να βρώ για να σε φέρω εδώ..
https://www.youtube.com/watch?v=xrDR4LMasJY
Κι όλο ζητώ
πάνω στο νήμα να σταθώ
καρδιά μου...
Κι ακροβατώ
από ένα θαύμα να πιαστώ
Παναγιά μου...
https://www.youtube.com/watch?v=nQTPuURRcXI
Το παρελθον , ανηκει στο παρελθον , και εκει πρεπει να μεινει , το συνθημα μου ειναι , οτι εγινε , εγινε , απο δω και περα τι κανουμε ...........Quote:
Originally Posted by pavlina
Οι ανωτερω στιχοι , Κυκνε , δειχνουν μια αρνητικοτητα , δεν παιρνω τον εαυτο μου και αυτα που μου συμβαινουν τοσο σοβαρα , οποτε απορριπτω τετοιου ειδους στιχους , δεν με εκφραζουν στο ελαχιστο , μην το παρεις προσωπικα , εκφραζω μια προσωπικη αποψη ..........
Ποια νυχτωδία το φως σου έχει πάρει
και σε ποιον γαλαξία να σε βρω;
Εδώ είναι Αττική, φαιό νταμάρι
κι εγώ ένα πεδίο βολής φτηνό
που ασκούνται βρίζοντας ξένοι φαντάροι...
https://www.youtube.com/watch?v=j3IiqUJ8H-I
Στης καρδιάς μου το πρώτο σεργιάνι
εμπριμέ είχα βάλει φουστάνι
και σε βλέπω στην πρώτη γωνία
να μου ρίχνεις σαΐτες ματιές
- Της μαμάς μου ο γιος ο ωραίος
από έξι παιδιά τελευταίος
είχα βγει στης αγάπης την πιάτσα
για να κάψω μωρό μου καρδιές
Κι από τότε στρείδι μύδι
βάλαμε και δαχτυλίδι
κι όλοι λένε στην παρέα
"ο ωραίος κι η ωραία"
Κι από τότε χείλια χείλια
σ’ αγαπώ κι είμαι στην τσίλια
κι όλοι λένε στην παρέα
"ο ωραίος κι η ωραία"
Μ’ ένα βλέμμα κουστούμι σου ράβω
σα λαμπάδα σε τάμα ανάβω
και σου στέλνω το σήμα μωρό μου
πως για σένα επί τόπου σκορπώ
- Βάζω ένα λουλούδι στο πέτο
και χαμόγελο σκέτο κουφέτο
αχ μια φούντωση έχω στα στήθια
και μετράω σφυγμούς εκατό