ΧΡΩΜΑ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΟΥΝΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ

Ναταλάκι μου, τι είναι πάλι αυτό το pin-up roll up bang; Πες τα και σε μας, τις γραίες, να μαθαίνουμε! Που νομίζω ότι με έναν σοφιστικέ κότσο θα ρίξω άντρα! :lol
Αυτό το χτένισμα έκανα όταν βγήκα με τον άντρα των ονείρων μου. Έπιασα τα μαλλιά μου χαμηλά στο λαιμό, ήταν σε πόλυτη πειθαρχία. Πάνω από το λαστιχάκι που συγκρατούσε τα μαλλιά, έβαλα έναν τρίχινο κρίκο, με φυσική τρίχα, στην απόχρωση των μαλλιών μου. Το πέρασα και ήταν αυστηρό και σικ και σοφιστικέ, ομολογώ..
Όσο για το μπαμπά, άστο καλύτερα. Αν είχε το μυαλό που είχε κάποτε, θα χαιρόταν να έχει η κόρη του επιτυχίες, μπας και νοικοκυρευτεί τελικά. Όσο για τα τέσσερα κουτσούβελα, μακάρι να προλάβαινα, αλλά εδώ και με ένα θα ήμουν πανευτυχής. Γι' αυτό ακριβώς δεν τον παρεξηγώ.

κορίτσια μου, αφήνουμε όλες τις πίκρες και πάμε να τραταριστούμε ένα απογευματινό γλυκάκι!

Μακόνες μου! Πως νιώθεις; Ευχαριστούμε για το κέρασμα!

Μόλις γύρισα από σούπερ μάρκετ και διάβαζα τα περι γονέων. Καλά Άβα οι γονείς σου δεν παίζονται, δεν μου κανει εντύπωση πως έχεις γίνει τόσο χοντρόπετση χιχιχιχι
Αν εμένα μου μιλούσαν έτσι με τέτοιο χαρακτήρα που έχω θα είχαμε γίνει cul :lol:

Χθες με έπιασε κρίση γλυκού! Μέσα στα μεσάνυχτα με έπιασε οίστρος και έφτιαξα σουφλέ σοκολάτας η κολασμένη! Το συνόδευσα με πεπονάκι και ήταν μούρλια! Μην με μαλώνετε είχα στιγμή αδυναμίας χιχιχιχι

:lol::lol::lol:

Κολασμένες μου, εσείς! Γι' αυτό σας αγαπάω!
Μακόνι μου, δεν είναι πίκρες πια, αλλά παρελθόν. Ας το αφήσουμε εκεί που βρίσκεται, πίσω. Πάντως το σκηνικό με το μπαμπά θα το θυμάμαι με γέλιο. Εγώ, η ανέραστη εξ ορισμού, εδώ που βρίσκομαι, να προκύπτω τσούλα! Χαχαχαχα!! Ευχαριστούμε για το γλυκάκι, το καταβροχθίσαμε ήδη!
Eli μου, όπως ίσως κατάλαβες, δεν έχει νόημα μερικές φορές να γίνεις cul, όσο και αν το θέλεις. Κάνεις υπομονή και περιμένεις να περάσει.

είμαι καλύτερα, ξετσούμισα και έφαγα μαλλον πραγματακια που δεν έπρεπε μετά από ίωση αλλά πήρα το ζαντακ μου και θα ηρεμήσω!

Εli μήπως να μην ξαναφτιάξεις το υγιεινό γλυκό με το σουσάμι; Μήπως αυτό σου άνοιξε την όρεξη για το σουφλέ σοκολάτας; χιχιχι
Μακ τα γλυκά που μας κερνάς είναι τουλάχιστον της λιποθυμίας!! Εχω χαζέψει και το κοιτάω τόση ώρα λες και θα ζωντανέψει!!

Όσο μεγαλώνω Άβα μου το αντιλαμβάνομαι οτι μπορώ να επιτύχω πολύ περισσότερα με την υπομονή μου και την σιωπή μου παρά με φωνές και νεύρα. Το θέμα είναι να έχεις την ψυχραιμία να το κάνεις και οι γονείς σου ειδικά πετάνε πολλά τούβλα μαζεμένα για να μπορείς να μείνεις ψύχραιμη :lol:
Ωστόσο οι γονείς είναι γονείς και είτε μας βοηθάνε είτε όχι πάντα θα χώνουν την μύτη τους στις ζωές μας και θα ασκούν κριτική ή θα δίνουν συμβουλές, είναι στην φύση τους εξάλλου. Και εγώ πλεον πολλά τα περνάω στο ντούκου και δεν σκοτίζομαι. Όλα όμως έχουν το μέτρο τους και υπάρχουν φορές που δεν πρέπει να σωπαίνουμε. Όσο για την μαμά σου καλά έκανες και της την είπες γιατί κάπου πρέπει και αυτή να ξέρει ότι πρέπει να κάνει πίσω, και επειδή η μαμά σου είναι επίμονος άνθρωπος χρειάζεται που και που να της βάζεις και κάποια όρια.

Μακόνι, να κεράσω γεμιστή πιπεριά; Κάπως έτσι δείχνει και είναι και νόστιμη..

Άστο, δεν το βγάζει, πάντως είναι εμφανίσιμη και νόστιμη! Για σκέψου το..

Όχι Τζίνα μου δεν έφταιγε το αυτοσχέδιο παστέλι μου! Την είχα την μούρλα εδώ και μέρες να με τριγυρίζει και προσπαθούσα να την κατευνάσω αλλά προφανώς δεν άντεξα! :lol:

Μακόνι μου είναι φυσιολογικό μετά από γαστρεντερίτιδα να θέλεις να φας τον κόσμο όλο. Είναι μηχανισμός του σώματος μας για να αναπληρώσει ότι έχασε από τις διάρροιες και τους εμετούς. Προσπάθησε να δώσεις στο σώμα σου πρώτα αυτά που χρειάζεται και μετά ότι άλλο σου κάνει κέφι. Να πίνεις μπόλικο νερό τώρα που μπορείς, να φας μπανανούλες, και ελαφριά φαγάκια. Όσο για το γλυκό σίγουρα θα το θέλεις σα κολασμένη αλλά φρόντισε να είναι κάτι ελαφρύ για το στομάχι. Μην ξεχάσεις να πάρεις προβιοτικά για να αναπληρώσεις την χαμένη χλωρίδα.

Ειδικά η μαμά μου, Eli μου, δεν έχει όρια. Υπήρξε στη ζωή της τυχερή. Έμαθε να κατευθύνει τους πάντες και τα πάντα. Είχε την απίστευτη τύχη να παντρευτεί έναν άντρα που τη λατρεύει και την κακομαθαίνει, ακόμη και τώρα. Αυτό εννοείται ότι έχει επίπτωση σε μένα. Για τον αδελφό μου δε συζητώ, γιατί έχει ήδη απομακρυνθεί. Πήγε σε ψυχολόγο, για τη δουλειά του αρχικά και κατέληξε να μιλάει για τη μαμά. Από κει και πέρα δεν ξέρω τι έγινε, δε ρώτησα, πάντως βλέπω την εξέλιξη. Τη μετακόμιση την τράβηξα μόνη μου, το καλοκαίρι δεν πάτησε σπίτι μας. Τα φαγητά του τα πήρα εγώ, γιατί συνειδητοποίησαν οι γονείς μου ότι δεν πρόκειται να εμφανιστεί. Την έκανε με πανάλαφρα και εγώ τουλάχιστον δεν τον αδικώ. Μόνο που θα ήθελα να είναι παρών στις αρρώστιες τους και να μην τα τραβώ και αυτά μόνη μου.
Είχαμε και μια συγκινητική στιγμή με τον πατερούλη μου. Βγήκαμε οι δυο μας για ουζάκι και μου ζήτησε συγνώμη, γιατί δεν με προστάτευσε αρκετά από τη μαμά. Την αγαπάει πολύ, είπε, για να της χαλάσει χατήρι, αλλά βλέπει ότι με πληγώνει. Δεν πειράζει, του είπα και του έπιασα το χέρι, μου αρέσει τόσο να βλέπω γύρω μου αγάπη, ώστε κάνω πίσω. Τη μαμά άστη σε μένα. Την παλεύω και ευτυχώς για όλους μας ζούμε μακρυά.

Βρε κορίτσια, ξέρετε τι θα ήθελα; Να είχα λεφτά, σαν τον αδελφό μου, να πάω σε ψυχολόγο. Ε, ρε, τι είχα να βγάλω! Θα έσκιζε τα πτυχία του, ο άνθρωπος! Σκεφτείτε το οξύμωρο, να πω στους γονείς μου ότι θέλω λεφτά, για να πάω σε ψυχολόγο, ώστε να τους ξεπεράσω! Εδώ γελάει και το παρδαλό κατσίκι!
Αλλά το νιώθω.. Θα ήμουν πολύ καλύτερα. Ήδη είμαι πολύ καλά. Ήδη είμαι αλέγρος χαρακτήρας, ευπροσάρμοστος άνθρωπος, χοντρόπετση, κατά περίσταση. Φανταστείτε να είχα και επιστημονική βοήθεια..

Πάλι καλά που έχεις τον μπαμπούλη σου σύμμαχο Άβα μου αλλιώς δεν πιστεύω ότι θα την πάλευες. Χαίρομαι που ο πατέρας σου κατανοεί την κατάσταση και σου δείχνει την τρυφερότητα που έχεις ανάγκη για να αντέξεις να χειριστείς τις καταστάσεις με την μάνα σου. Όσο για τον αδερφό σου ούτε και εγώ τον αδικώ. Ζουν και στην ίδια πόλη πλέον και είναι ζόρικο, φαντάσου τι έχει αντίστοιχα τραβήξει και αυτός και τι επίπτωση μπορεί να είχε στον ψυχισμό του. Οι άντρες συνήθως είναι λιγότερο σκληρόπετσοι από εμάς τις γυναίκες σε τέτοια θέματα και είναι πιο ευαίσθητοι και ας μην τους φαίνεται...

Ποιος ξέρει τι έζησε κι αυτός, το πουλάκι μου.. Ας είναι μακρυά και ας είναι καλά. Ο συγκεκριμένος είναι πολύ ευαίσθητος, το ξέρω από πρώτο χέρι. Παριστάνει το σκληρό, αλλά, σε μένα τουλάχιστον, χωρίς επιτυχία. Μόνο στη δουλειά του είναι αστέρι! Εκεί τον θαυμάζω. Βάζει τους πάντες στη θέση τους, κατευθύνει καταστάσεις με σιδηρά πυγμή, είναι άντρας αξιοθαύμαστος.