Μεταμορφώνεσαι σαν Μέδουσα στους δρόμους
κι εγώ τα χίλια πρόσωπα σου ακολουθώ...
Στου έρωτα σου υποτάσσομαι τους νόμους
και λίγα ψίχουλα μονάχα σου ζητώ...
https://www.youtube.com/watch?v=xeN2NNwKqHQ
Printable View
Μεταμορφώνεσαι σαν Μέδουσα στους δρόμους
κι εγώ τα χίλια πρόσωπα σου ακολουθώ...
Στου έρωτα σου υποτάσσομαι τους νόμους
και λίγα ψίχουλα μονάχα σου ζητώ...
https://www.youtube.com/watch?v=xeN2NNwKqHQ
Μη γυρίζεις πια
γιατί είμαι μια λαβωματιά
που δεν μπορείς όσο κι αν θες
να τη γιατρέψεις...
https://www.youtube.com/watch?v=_w1Sc1g2l8g
Μου χαρίζουν οι αγγέλοι τα κλειδιά του παραδείσου
για να πάψω να πληγώνομαι μαζί σου
Να σ’ αφήσω και να έχω τα καλά όλου του κόσμου
όμως είσαι εσύ στα μάτια μου το φως μου
Μα ο παράδεισος μακριά σου είναι κόλαση
μες τη ζωή μου είσαι η μόνη μου απόλαυση
τους χαρίζω τα κλειδιά του παραδείσου
και στη κόλαση αγάπη μου μαζί σου
Μου χαρίζουν οι αγγέλοι τα κλειδιά του παραδείσου
για να πάψω ν’ ασχολούμαι πια μαζί σου
πως αιώνια θα ζήσω αν μπορέσω και σ’ αφήσω
μακριά σου όμως σαν κερί θα σβήσω
και στη κόλαση αγάπη μου μαζί σου!!!!
Δε μ' ακούει κανένας απόψε και τίποτα δε με βοηθάει...
https://www.youtube.com/watch?v=grlU6T9-Ud8
Βαρέθηκα τον άψυχο τον έρωτα... Τα λόγια και τα εύκολα αισθήματα...
https://www.youtube.com/watch?v=51PCUNHU4bo
https://youtu.be/6Ejga4kJUts
Another head hangs lowly
Child is slowly taken
And the violence caused such silence
Who are we mistaken?
But you see, it's not me
It's not my family
In your head, in your head, they are fighting
With their tanks and their bombs
And their bombs and their guns
In your head, in your head, they are crying
In your head, in your head
Zombie, zombie, zombie-ie-ie
What's in your head, in your head?
Zombie, zombie, zombie-ie-ie-ie, oh
Do, do, do, do
Do, do, do, do
Do, do, do, do
Do, do, do, do
Another mother's breaking
Heart is taking over
When the violence causes silence
We must be mistaken
It's the same old theme
Since nineteen-sixteen
In your head, in your head, they're still fighting
With their tanks and their bombs
And their bombs and their guns
In your head, in your head, they are dying
In your head, in your head
Zombie, zombie, zombie-ie-ie
What's in your head, in your head?
Zombie, zombie, zombie-ie-ie-ie
Oh-oh-oh-oh-oh-oh-oh, eh-eh oh, ya-ya
I AM what I CHOOSE to become, Carl Jung (greek subs)
(ας μου επιτραπεί να παραθέσω ένα ψυχαναλυτικό απόσπασμα από φράσεις και ρήσεις του μέγιστου Carl Jung.
https://www.youtube.com/watch?v=V8XeCLhnLls&list=PL5wQbCVAFcFWHIEJsAAFFlqU YvqyMHDYu&index=1&t
Δυο χρόνια είχα να σε δω
Και σε συνάντησα ξανά μια Κυριακή
Κερνούσες ούζα και κονιάκ στο καφενείο
Και τα καλά σου φόραγες σαν να 'τανε γιορτή
Δεν ήσουνα φαντάρος για να σου πω καλός πολίτης
Μα ούτε και που γιόρταζες για να σου πω χρονιά πολλά
Τρελάδικο και φυλακή δυο χρόνια κι έξι μήνες
Ήπια το ούζο κι είπα γεια χαρά
Το ξέρω ζήτησες δουλειά σε χίλια δυο αφεντικά
Κι όλοι ζητούσανε να δουν συστάσεις, προϋπηρεσία
Μα μόλις είδανε κι αυτοί πως είχες κίτρινο χαρτί
Σε διώξανε σαν το σκυλί κι ούτε σ' αφήσανε να πεις
Μια δικαιολογία
Και είπες στην αρχή καλά κι αλλού εζήτησες δουλειά
Κι αλλού ξανά κι αλλού τα ίδια και τα ίδια
Μα ήσουν άτυχος πολύ γιατί έπεσες και σ' εποχή
Που όλοι σφίγγαν το λουρί κι εσύ είχες κίτρινο χαρτί
Κι αυτό το χρώμα ξέρεις φέρνει αλλεργία
Κι ερχότανε κι ο πυρετός κάθε που νύχτωνε
Σε τυρρανούσε καλοκαίρι και χειμώνα
Κι είναι μαρτύριο τρομερό το βίτσιο αυτό το βρομερό
Που σου 'μαθε στη φυλακή
εκείνος ο ψηλός απ' τη Δραπετσώνα
σου λείπει η σκόνη η λευκή, το ξέρεις πως δε φταις εσύ
φωτιές σου καίνε το κορμί,
κουτάλι και βελόνα
Και έκανες υπομονή γιατί φοβόσουν το κελί
Καλόπιανες τη μοναξιά και τον ασβέστη που 'πεφτε
Σαν χιόνι απ' το ταβάνι
Και μέχρι να σου βγει η ψυχή δε θα ξεχάσεις μια στιγμή
Κάποια βραδιά στη φυλακή φωνές και κλάματα
Κι είπανε τ' αλλο το πρωί στο δεκαπέντε το κελί
Ότι βιάσαν οι παλιοί τον έφηβο το Φάνη
Κι όταν σε βρήκαν παγωμένο στο κελί σου
Είπαν αυτός είναι απ' ώρα πια νεκρός
Και κάποιος έτρεξε τηλέφωνο να πάρει
Πέντε βδομάδες τώρα υπόφερες το ξέρω
Το ξέρω σου 'λειψε η σκόνη η λευκή
Και μού 'λεγες εκεί ξανά δε θα γυρίσω
σιχάθηκα τις νύχτες τις λευκές
Σαν άνθρωπος κι εγώ θέλω να ζήσω
Δυο χρόνια είχα να σε δω
Και σε συνάντησα ξανά μια Κυριακή
Κερνούσες ούζα και κονιάκ στο καφενείο
Και τα καλά σου φόραγες σαν να 'τανε γιορτή
Η Μαίρη
Η Μαίρη λέει να πάει απόψε σινεμά.
Θα πήγαινε αν μπορούσε κάθε βράδυ.
Σβήνουν τα φώτα κι η ταινία ξεκινά.
Λίγο μετά το πιο βαθύ σκοτάδι.
Βλέπει τους ανθρώπους στο πανί να τρέχουνε,
τόσο αγαπιούνται πια που δεν αντέχουνε
κι ο ένας τον άλλο σημαδεύει και πυροβολά.
Η Μαίρη λέει να πάει απόψε σινεμά.
Σ'αυτό το σπίτι δεν αντέχει άλλο.
Αυτοί οι τοίχοι της πλακώνουν την καρδιά.
Θέλει ένα χώρο κάπως πιο μεγάλο.
Θέλει μια ζούγκλα αριστερά κι απέναντι
μία Σαχάρα σιωπηλή κι απέραντη
κι ο Δούναβης κάπου στη μέση να κυλά.
Κλέφτες κι αστυνόμοι σαν τρελοί να τρέχουνε,
τόσο μισιούνται πια που δεν αντέχουνε
να ζουν οι μεν από τους δεν ξεχωριστά.
Η Μαίρη λέει να πάει απόψε σινεμά.
Τι να την κάνει την παλιά ζωή της;
Μου 'στειλε μήνυμα γι'απόψε στις εννιά,
σε μια σκηνή να σκοτωθώ μαζί της.
Λέει πως θα είμαστε καταζητούμενοι,
ερωτευμένοι και πολύ χαρούμενοι,
Bonnie and Clyde έστω για μια βραδιά.
Κι έτσι πια θα ζήσουμε κι εμείς το ρίσκο μας,
στην Πατησίων και στο San Francisco μας,
γράφουν police και δω τα περιπολικά.
Η Μαίρη λέει να πάει απόψε σινεμά.
Θα πήγαινε αν μπορούσε κάθε βράδυ.
Μες τις οθόνες της αρέσει να κοιτά
όλα αυτά που ζούνε όλοι οι άλλοι.
Λέει πως θα είμαστε καταζητούμενοι,
ερωτευμένοι και πολύ χαρούμενοι,
Bonnie and Clyde έστω για μια βραδιά.
Κι έτσι πια θα ζήσουμε κι εμείς το ρίσκο μας
στην Πατησίων και στο San Francisco μας,
γράφουν police και δω τα περιπολικά.
Συγκινητική ιστορία. Δεν είναι τυχαίο πως λένε πως τα καλύτερα παιδιά μπλέκουν με ουσίες. Αλλά δεν έπρεπε κι εσύ βρε Salvador να μην τον βάλεις μέσα. Έπρεπε να τον λυπηθείς μικρό παιδί. Πώς μπόρεσες;
δυστυχώς με ίδια κατάληξη με τον Φάνη του τραγουδιού, για αυτό και το θυμήθηκα και το έγραψα. Ο Σάκης κρεμάστηκε στο δέντρο της αυλής του σπιτιού του, δύο χρόνια μετά την έξοδό του από το ίδρυμα. ίσως να ήταν καλύτερα να μην βγει ποτέ από εκεί, αφού οι ελπίδες του κατακρημνίστηκαν όταν κατάλαβε ότι ο θείος του, ήρωας-αγαπημένος- το τελευταίο και μοναδικό στήριγμα του όπου με τόσο θαυμασμό μιλούσε για αυτόν και τον περίμενε να βγει από την φυλακή για να του σταθεί, ήταν ένας διεστραμμένος (σεξουαλικά) και έμπορος ηρωίνης, ένας πολύ κακός άνθρωπος. Μάλλον θα σβήσω το μήνυμα γιατί δεν θα ήθελα να καταλάβει ποτέ κανείς για την ιστορία του καλόκαρδου όσο και τραγικού αυτού φίλου (ξέρεις ότι το συνηθίζω να το κάνω, μου αρκεί που το διαβάζει σίγουρα έστω ένα ζευγάρι μάτια).
Το σέβομαι salvador. Να ξέρεις λυπάμαι πολύ μέσα από την καρδιά μου γι' αυτή την ιστορία. Να 'ναι καλά η ψυχούλα του Σάκη. Αλλά και η δική σου <3