Φανταστικά δεν λες τίποτα Κέιτυ μου. Είναι πολύ ωραίο συναίσθημα, που έστω και αυτό το λίγο φαγητό, το απολαμβάνω μέχρι την τελευταία του μπουκιά. Και πιο πολύ που νιώθω πως πια δεν εξαρτώμαι από αυτό.
Αφού να φανταστείς, είχε κάτι υπέροχες τηγανιτές πατάτες στις μερίδες, που μου έκλειναν το μάτι, και ούτε καν γύρισα να τις κοιτάξω!!!!!
Μπορώ να πω πως ήταν η πιο υπέροχη έξοδος που είχα ποτέ μου!