Οδεύοντας για το φώς στην άκρη του τούνελ!

Δεν μου επιτρέπετε ακόμα να πάρω βιταμίνες κτλ. Εδώ καλά καλά δεν μπορώ να πιω νερό, και θα πιω ένα ποτήρι με βιταμίνη ή χάπια? μου έιπε μετά τον πρώτο μήνα αν χρειαστούν......

Απλά με υπερτίμησα... Αυτό είναι όλο....

αρχισες δηλαδη απο τηναρχη να κανεις πραγματα σαν μην εγχειρισμενη.... ενω εισαι καιμ μαλιστα δεν μπορεις και να φας...


οκ.... ο οργανισμος μας μας δινει τα σηματα του!!!

παντως παντα υπαρχουν και οι παιδικες βιταμινες σε σιροπι....

Το ξέρω αλλά δεν μπορώ να πάρω κάτι χωρίς να το πει ο γιατρός, Και αφου είπε μετά τον πρώτο μήνα, κάτι θα ξέρει

ειναι αληθεια αυτο


ωστοσο καλο ειναι να γνωριζεις και μια αλλη πορεια παραλληλα με εσενα που να εχει κανει το ιδιο για να μιλατε και να παιρνετε ιδεες και λυσεις και θαρρος :)



τελικα σε οποιαδηποτε φαση της ζωης μας χρειαζομαστε ανθρωπους.

Γνωρίζω είδη μαρουλάκι μου πολλά κορίτσια από δω που μιλάμε καθημερινά και συγκρίνουμε πορείες.

Η κοπελιά από τα βίντεο ακόμα δεν ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα μου στο φατσοβιβλίο. Θα δείξει.

Πάντος για πολλά πράγματα τα συζητάω με την Ναντιν και την Γιάννα που τα έχουν περάσει.

ναι αυτο ειναι το καλυτερο !!!


και καλα κανεις και γραφεις βεβαια και επικοινωνεις και με ολους μας!!! :)

Οπως πάντα!!!! Πάω να ξαπλώσω λίγο.... ίσως φέρω λίγο το μυαλό μου.
Φιλούθκια

Πολίνα, αυτό είναι η ατονία που περιγράφουμε για τον πρώτο μήνα! Προκαλείται από την έλλειψη τροφής - και νερού όπως βλέπεις! Ακόμη και γω με το μπαι-πας τον πρώτο μήνα είχα να αντιμετωπίσω μπουκιά-μπουκιά και σταλιά-σταλιά και δύσκολα έπερνα τα πόδια μου από το κρεβάτι μέχρι τον καναπέ και πίσω. Απόρησα και χάρηκα με τη δική σου όρεξη, αλλά φάνηκε πως υπερτίμησες τις δυνάμεις σου! Υπομονή, ξάπλωσε και άσε το χρόνο να κυλήσει υπέρ σου. Ένας μήνας είναι, θα περάσει. Όταν θα αρχίσεις να τρως μεγαλύτερες ποσότητες, θα ανακάμψουν οι δυνάμεις και θα είσαι πιο ζωηρή από πριν!

Ρε Πωλινακι ειναι δυνατον να μπαινεις σε αμαξια,να ψωνιζεις εξω,να σιγυριζεις,μετα απο βαριατρικη επεμβαση;Κατσε να αναρρωσεις με τα ποδια ψηλα!!!Μη κανεις βλακειουλες!!!Τοσο καιρο περιμενες πως κ πως,καντα ολα σωστα!!!!Υποθετω οτι αυτη η περιοδος τωρα που προσαρμοζεται ο οργανισμος μετα απο το σοκ που περασε ειναι τοσο σημαντικη οσο κ η επεμβαση!Μην προσπαθεις να τους ευχαριστησεις ολους κ ΞΕΚΟΥΡΑΣΟΥ!!! Φιλουθκια!

Αχ κορίτσια μακάρι να μπορούσα να το κάνω αυτό που λέτε, και να κάτσω και να μην με νοιάζει τίποτα. Αλλά δυστιχώς όλοι με έχουν σαν την βιονική γυναίκα, που ποτέ δεν κουράζετε, ποτέ δεν θέλει βοήθεια κτλ. Και δεν μπορούν να καταλάβουν πως η βιονική αυτή γυναίκα, για να της πει ο γιατρός να κάτσει σπίτι 1 μηνα, σημαίνει να κάτσει σπίτι χωρίς να κουράζετε...... Κανείς δεν το καταλαβαίνει.....

Σήμερα ο άντρας μου τον πήρε ένας φίλος του τηλ να έρθουν να με δουν, και τους είπε ναι χορίς να με ρωτήσει καν. Εγώ είχα σκοπό να κάνω μπάνιο στις 6, να βάλω πιτζάμες και να απλώσω στον καναπέ. Ηρθαν αυτοί στις 6μιση, έφυγαν στις 9......

Η πωλίνα να τους κεράσει, η πωλίνα να τα μαζέψει, η πωλίνα να ζεστάνει φαγητό να φαν......

Ευτυχώς μετά ήρθε η μαμά μου πάνω και μου έπλεινε γιατί δεν άντεχα.....

Μόνο αυτή με καταλαβαίνει αλλά και αυτή πόσα να πρόλάβει η καημένη..... Εχει το δικό της σπίτι, τρέχει και στο δικό μου...... Δεν αντέχει και πολλά, έχει πρόβλημα με τα πόδια της.....

Δύναμη έχω, αλλά άμμα κάνω κάτι με το πάσο μου. Οπως χτες που έπλεινα τα πιάτα σε 2 δόσεις. Αλλά όχι έτσι όπως σήμερα, νιώθω εξαντλημένη....

Σήμερα ξεκίνησα και τρώω και ζελέ χωρίς ζάχαρι, αυτό των διαβητικών, και αν και χωρίς ζάχαρι είναι πολύ ωραίο γλυκό και με βοήθησε κάπως να συνέλθω από τους ζωμούς και τα τσάγια.

Σας καλυνηχτίζω κορίτσια μου και θα τα πουμε αυριο πρώτα ο θεος.....

Φιλουθκια

Πωλινάκι θα σου πω και εγω τα ιδια, απο τη χαρα σου υπερ-τιμησες τις δυναμεις σου . Ξεκινησες τη δευτερη μερα και μαγειρευες , αρχισες καθαριοτητα , ψωνια (ελπιζω να μην σηκωσες βαρος ) .............. Αντι να ζαλιζεσαι Αντέστρεψε τα δεδομενα . Δηλαδη εσυ ολη μερα καναπε (laptop ) - κρεβατι (λαπτοπ) και ασε τους αλλους να κανουν τα υπολοιπα................ Ξερουν οτι εισαι απο βαριατρικη επεμβαση............ Μολις ανακτησεις τις δυναμεις σου , θα τα κανεις παλι ολα...........
Πωλινάκι χρειαζεσαι Ξ Ε Κ Ο Υ Ρ Α ΣΗ ........ για αυτο πηρες και αναρωτικη , αλλιως θα πηγαινες για δουλεια ..........

polinaki μου σιδερένια, καλή αναρρωση γλυκια μου!

κοιτα επειδη κι εγω εχω σε καποιο βαθμό το στυλ σου με τις δουλειες κλπ, να τα κανω ολα μονη κοκ (πχ μετα απο αμνιοπαρακεντηση που ειχε χρειαστει να κανω στην 1η μου εγκυμοσυνη που σου λενε να μεινεις 3μερες ξαπλα κανονικα για να μειωθουν κατα το δυνατον οι πιθανοτητες επιπλοκης, εγω την εκανα μεσημερι και το βραδυ σηκωνωμουνα κανονικα παρολο που ενιωθα κατι πονακια, και την αλλη μερα κανονικα στο ποδι ορθια δουλειες κοκ), καταλαβαινω εν μερει αυτο που λες, ΑΛΛΑ ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΜΗΝ ΚΑΝΕΙΣ ΒΛΑΚΕΙΕΣ ΚΑΙ ΚΟΥΡΑΖΕΣΑΙ, δεν ειναι σωστο να θετουμε τον εαυτο μας σε κινδυνο........ και για μενα ισχυει αυτο, δε σε μαλωνω, κι εγω τα ιδια κανω...

Να ξεκουραζεσαι οσο μπορεις, ολα πηγαν μια χαρα, κοιτα να μην κανεις βλακειες, ενταξει γλυκια μου? Ζητησε βοηθεια, μεγαλη βοηθεια απο τον αντρα σου, μπορει να τον εχεις μαθει να ειναι πασας (οπως κι εγω τον δικο μου), αλλα τωρα για 1 μηνα βρε παιδι μου να προσπαθησει να σε καταλαβει και να σε βοηθησει !

σε φιλω, κουραγιο πωλινακι, και οπως λενε και αλλα παιδια που εκαναν την επεμβαση ο πρωτος καιρος ειναι λιγο δυσκολος :)

Καλημέρα Πωλίνα μου! Βρε δεν είπαμε σιγα σιγά! Χειρουργείο έκανες δεν πήγες για καφέ!
Λοιπόν τις πρώτες 15 μέρες τη μετακίνηση με το αυτοκίνητο πρέπει να την περιορίσεις! Τα ψώνια αν υπαρχει δυνατότητα να στα φέρνουν στο σπίτι αλλιώς πάρε μαμα και σύζυγο και συ απλά κάνε βόλτα. Και μόλις γυρνάς από οπουδήποτε ξάπλα στο κρεβάτι για 1-2 ώρες.Δουλείες στο σπίτι δεν επιτρέπονται ρητά τον πρωτο μήνα(αστο δεν θα πάθει τίποτα) Μαγείρεμα κάνε τα πιο απλά και γρηγορα φαγητά. Η κούραση και η ατονία σου δεν έχουν να κάνουν τόσο με την αφαγια όσο με το ότι ο οργανισμός σου δουλεύει για να επουλώσει την πληγή μέσα του. Μετά τις τρεις τέσσερεις εβδομάδες θα πάρεις τα πάνω σου. ΚΑΙ ΟΧΙ ΒΑΡΗ! ΚΑΘΟΛΟΥ!
Μετά ποιος σε πιάνει! Εγώ με μόλις -15 και πετάαααωωωωω!:bouncing:

Καλημέρα κορίτσια. Βρε δίκαιο έχετε αλλά το μόνο άτομο που προτίθεται να με βοηθήσει είναι η μαμά μου, και αυτή ξεσκίζετε για όλα.... Η αδελφή μου ζει στον κόσμο της όπως πάντα.....

Κάθετε και ψάχνει να αγοράσει σπίτι με τον άντρα της και το συνολικό τους εισόδημα είναι μόλις 1000 ευρώ. Αν είναι δυνατόν. Και να έχεις να της εξηγίσεις πως πρώτα πρέπει να βρει δουλια ο άντρας της, και μετά να μπει σε δάνεια και δεν καταλαβαίνει. Της λέω πως καμιά τράπεζα δεν της δείνει δάνειο για σπίτι με τέτιο μισθό. Και το μυαλό της εκεί. Τα έχει όλα ονειρικά πλασμένα μές το μυαλό της. Της Λέω εγώ με τον άντρα μου παίρνουμε περίπου 2600 τον μήνα συνολικά και μόλις που βγαίνουμε και αυτή θέλει να τα βγάλει πέρα με ούτε τα μισά? Αλλά το ροζ συννεφάκι που κάθετε πάνω δεν την αφίνει να δει τίποτα. Την βαρέθηκα. Βλέπει πως η μαμά τρέχει να με βοηθήσει, και μουρμουράει πως δεν εχει φαγητό να φαν (κάτσε μάθε να μαγειρεύεις και εσύ βρε ηλίθια) πως δεν μπορεί να κάνει τον γιο της μπάνιο μόνη της κτλ.

Ο μπαμπάς φωνάζει αντε, ήθελε σπίτι, άσε την να το κάνει μόνη της (για μένα). Δεν θα τους ταίζουμε μια ζωή (πάλι για μας).

Ο σύζηγος μου όλη μέρα δουλεύει. Ακόμα και τώρα πηγε δουλιά να φτιάξει κάτι και έκλεγε ο μικρός και τον πήγε μαζί του. Ελπίζω να τον αφήσει να τελειώσει την δουλιά του.

Με όλα αυτά, πως μπορώ να πω ότι θα είμαι όλη μέρα στο κρεβάτι και στον καναπέ ξάπλα?