Ειμαι τόσο μπερδεμένη

Quote:

---

Originally Posted by Αλεξία10

Οταν θελουμε καποιον τον θελουμε.. Ετσι ακριβως οπως ειναι. Παντρεμενο, ανυπαντρο, τυφλο... Οπως ειναι τελος παντων.. Και φυσικα ο καθενας εχει το δικαιωμα να μην ανεχεται μια κατασταση. Δεν ανεχτηκε το γεγονος οτι δεν χωριζες και εφυγε. Κατανοητο. Αλλα εφυγε για παρτη του, οχι για σενα.
Και αυτο που πρεπει να αποφασισεις τωρα πρεπει να το αποφασισεις εσυ. Για σενα.. Τι το συνδεεις παλι με αυτον? Ανεξαρτητα απο το αν σε ηθελε η οχι. Τι δηλαδη? Αν αυτος ηταν στην ζωη σου μπορουσες να χωρισεις και τωρα δεν μπορεις?

---

Έφυγε διότι τον είχα αφήσει να καταλάβει ότι η σχέση μου με τον άντρα μου είναι τυπική για τα παιδιά. Έτσι ήτανε. Όταν με χώρισε ζήτησα διαζύγιο. Μέσα μου πίστευα ότι θα μπορούσα να μην τον χάσω. Το θέμα είναι ότι ο άντρας μου άλλαξε αλλά πλέον ήταν αργά για εμένα. Έχει περάσει 1.5 χρόνος. Πλέον νιώθω τρομερά μόνη μου. Ακόμα χειρότερα τώρα όμως διότι ξέρω ότι με αγαπάει και.με θέλει. Ξέρω ότι ελάχιστοι άνθρωποι θα άντεχαν. Σίγουρα όχι ο γκόμενος. Κοίτα ο άντρας μου είναι σίγουρα ένας άνθρωπος με εξαιρετικά χαρίσματα. Απλά πλέον εγω δεν νιώθω το ερωτικό δέσιμο. Δεν μπορώ να πω σε . Δεν μπορώ να τον φιλήσω. Με εκνευρίζει επειδή μου φέρεται καλά. Γενικά τον θεωρώ ένοχο για τον γάμο μας, για το γεγονός ότι έχασα τον γκόμενο και για την ψωρίαση.

Τωρα νιώθω δίπλα μόνη μου. Τώρα απλά είναι ένα ζόμπι χωρίς συναίσθημα. Αν χωρίσω θα ζήσω και ένα τέταρτο θάνατο. Δεν το αντέχω. Αν μείνω θα ζήσω τον δικό μου θάνατο.

Κοίτα, το να μείνεις ξέρεις πώς είναι. Το ζεις καθημερινά. Το να χωρίσεις εικάζεις οτι θα είναι "τέταρτος θάνατος". Δεν ξέρεις όμως, απλά κάνεις μια προβολή του φόβου σου. Μπορεί ο χωρισμός να αποδειχτεί καλύτερη λύση για σένα. Γιατί δεν φεύγεις για λιγο, να δεις πώς θα πάει; Η απόσταση θα σε βοθήσει να σκεφτείς ψύχραιμα, να ζυγίσεις καλύτερα τι θέλεις και τι δεν θέλεις. Διαφορετικά θα συζητάμε τα ίδια σε 10 χρόνια από τώρα...

Quote:

---

Originally Posted by mariasilk

Έφυγε διότι τον είχα αφήσει να καταλάβει ότι η σχέση μου με τον άντρα μου είναι τυπική για τα παιδιά. Έτσι ήτανε. Όταν με χώρισε ζήτησα διαζύγιο. Μέσα μου πίστευα ότι θα μπορούσα να μην τον χάσω. Το θέμα είναι ότι ο άντρας μου άλλαξε αλλά πλέον ήταν αργά για εμένα. Έχει περάσει 1.5 χρόνος. Πλέον νιώθω τρομερά μόνη μου. Ακόμα χειρότερα τώρα όμως διότι ξέρω ότι με αγαπάει και.με θέλει. Ξέρω ότι ελάχιστοι άνθρωποι θα άντεχαν. Σίγουρα όχι ο γκόμενος. Κοίτα ο άντρας μου είναι σίγουρα ένας άνθρωπος με εξαιρετικά χαρίσματα. Απλά πλέον εγω δεν νιώθω το ερωτικό δέσιμο. Δεν μπορώ να πω σε . Δεν μπορώ να τον φιλήσω. Με εκνευρίζει επειδή μου φέρεται καλά. Γενικά τον θεωρώ ένοχο για τον γάμο μας, για το γεγονός ότι έχασα τον γκόμενο και για την ψωρίαση.

Τωρα νιώθω δίπλα μόνη μου. Τώρα απλά είναι ένα ζόμπι χωρίς συναίσθημα. Αν χωρίσω θα ζήσω και ένα τέταρτο θάνατο. Δεν το αντέχω. Αν μείνω θα ζήσω τον δικό μου θάνατο.

---

Εδω δεν εχω κατι να πω γιατι δεν καταλαβα ποτε τις γυναικες που δεν μπορουν να ζησουν μονες..Φοβασαι τοσο πολυ την μοναξια που δεν θελεις να χωρισεις? Αλλα τον αντρα σου δεν τον θελεις.. Αλλα τελικα δεν τον χωριζεις....

Quote:

---

Originally Posted by Αλεξία10

Εδω δεν εχω κατι να πω γιατι δεν καταλαβα ποτε τις γυναικες που δεν μπορουν να ζησουν μονες..Φοβασαι τοσο πολυ την μοναξια που δεν θελεις να χωρισεις? Αλλα τον αντρα σου δεν τον θελεις.. Αλλα τελικα δεν τον χωριζεις....

---

Αυτές οι γυναίκες δεν έχουν μάθει να στηρίζονται στα δικά τους χέρια ..
Μια ζωή έχουν μάθει να συνυπάρχουν..

Όχι γιατι δεν είναι ικανές αλλά γιατί φοβούνται να τολμήσουν....

Αν δεν κάνεις το βήμα ποτέ δεν θα μάθεις για το τι είσαι ικανή τελικά.Η αναβλητικοτητα και η "δειλία "πολλές φορές αναγκάζουν ανθρώπους να ζουν εγκλωβισμένοι στο ίδιο τους το σώμα.

Quote:

---

Originally Posted by Marilou

Αυτές οι γυναίκες δεν έχουν μάθει να στηρίζονται στα δικά τους χέρια ..
Μια ζωή έχουν μάθει να συνυπάρχουν..

Όχι γιατι δεν είναι ικανές αλλά γιατί φοβούνται να τολμήσουν....

Αν δεν κάνεις το βήμα ποτέ δεν θα μάθεις για το τι είσαι ικανή τελικά.Η αναβλητικοτητα και η "δειλία "πολλές φορές αναγκάζουν ανθρώπους να ζουν εγκλωβισμένοι στο ίδιο τους το σώμα.

---

Συμφωνψ! Ισχυει οτι αν δεν κανεις το βημα δεν θα μαθεις ποτε την δυναμη σου..

Quote:

---

Originally Posted by proteus

Κοίτα, το να μείνεις ξέρεις πώς είναι. Το ζεις καθημερινά. Το να χωρίσεις εικάζεις οτι θα είναι "τέταρτος θάνατος". Δεν ξέρεις όμως, απλά κάνεις μια προβολή του φόβου σου. Μπορεί ο χωρισμός να αποδειχτεί καλύτερη λύση για σένα. Γιατί δεν φεύγεις για λιγο, να δεις πώς θα πάει; Η απόσταση θα σε βοθήσει να σκεφτείς ψύχραιμα, να ζυγίσεις καλύτερα τι θέλεις και τι δεν θέλεις. Διαφορετικά θα συζητάμε τα ίδια σε 10 χρόνια από τώρα...

---

Γενικά όταν λείπω απο το σπίτι νιώθω την ανάγκη να του μιλήσω. Με δυο παιδία που θα πάω να ζήσω μόνη μου. Να διώξω τον άντρα μου ... θα τρελαθεί. Δεν μπορώ να χωρίσω. Απλά θέλω να ηρεμήσω. Το κακό είναι οτι ουτε να ηρεμήσω μπορώ διότι μου βγαίνουν ψυχολογικά.

Quote:

---

Originally Posted by Αλεξία10

Συμφωνψ! Ισχυει οτι αν δεν κανεις το βημα δεν θα μαθεις ποτε την δυναμη σου..

---

αυτή την ξέρω. Άντεξα τόσα χρόνια. Ακόμα και τώρα αντέχω με χίλια προβλήματα. Απλά καταβάλλομαι επειδή δεν μου βγαίνει το ερωτικό και το συναισθηματικό με τον άντρα μου. Θέλω να μου βγει για να σώσουμε τον γάμο μας και την οικογένειά μας.

Quote:

---

Originally Posted by Marilou

Αυτές οι γυναίκες δεν έχουν μάθει να στηρίζονται στα δικά τους χέρια ..
Μια ζωή έχουν μάθει να συνυπάρχουν..

Όχι γιατι δεν είναι ικανές αλλά γιατί φοβούνται να τολμήσουν....

Αν δεν κάνεις το βήμα ποτέ δεν θα μάθεις για το τι είσαι ικανή τελικά.Η αναβλητικοτητα και η "δειλία "πολλές φορές αναγκάζουν ανθρώπους να ζουν εγκλωβισμένοι στο ίδιο τους το σώμα.

---

αφού είμαι 34 χρόνια με έναν άνθρωπο

Quote:

---

Originally Posted by mariasilk

αφού είμαι 34 χρόνια με έναν άνθρωπο

---

Ωραια εισαι 34 χρονια και τι με αυτο?
Ολα αυτά τα χρονια δεν ηθελες να κάνεις πράγματα για εσένα?Δεν χρειάστηκε κάποιες φάσεις να βγεις εσυ μπροστα και να αναλαβεις τις ευθυνες χωρις να ειναι διπλα σου?

Δεν αισθανοσουν την αναγκη σαν γυναικα να εργαστεις οχι μονο για να εισαι ανεξάρτητη οικονομικά αλλα για να αισθάνεσαι δημιουργικη περαν απο το σπίτι?

Δοκιμασες να δεις αν τελικα μπορεις?Αν κρυβεις μεσα σου αυτη την δυναμη?


Τελικα τι νομίζεις οτι σε κραταει περισσότερο σε αυτο τον γάμο?
Η δυναμη της συνήθειας ή ο φοβος για το πως θα τα βγάλεις περαν απο οικονομικής πλευράς και οχι μονο....

Κοιτουσε αν κελαηδανε τα πουλακια τοσο μυαλο ολεσ αυτο κοιτανε κ μετα πηγαινουν στην εκλησια για συγχωρεση υποτιθεται

Οικονομικά ανεξάρτητη είμαι και δουλεύω. Δεν μπορώ όμως να διατηρήσω την ποιότητα ζωής των παιδιών μου. Ξέρω ότι αν χωρίσω ο άντρα μου θα προτιμήσει να ζει σε τρωγλη και απλά να προσφέρει στα παιδιά και σε εμένα. Αυτό το ξέρω. Ξέρω τι άντρας είναι και ξέρω ότι εκτός από τα 6 αυτά χρόνια που είχε κατάθλιψη είχε όλο το πακέτο. Εξαιρετικά ερωτικός, εξαιρετικά έξυπνος, με χιούμορ, άνθρωπος που δεν κάθεται που του αρέσει η δουλειά του, να βγαίνει έξω, κλπ. Εξαιρετικός κσι σαν εραστής.

Το πρόβλημα όμως το έχω πλέον εγω. Εμένα δεν μου βγαίνει καν να τον φιλήσω. Δέχτηκε να μου κάνει έρωτα χωρίς φιλιά. Δυστυχώς τεσταρω τον εαυτό μου μαζί του. Κατάντια. Να τον διαλύω ψυχολογικά και να του ζητάω και τα ρέστα. Η κακια μάγισσα διότι άλλαξε και είναι σήμερα αυτό που πάντα ήτανε.
.
Εμένα μου έφυγε και έχει μπει στο μυαλό μου ο άλλος. Τώρα νιώθω τύψεις και πίεση. Πίεση ότι πλέον φταίω εγώ. Ερωτεύτηκα χωρίς να δώσω μια ευκαιρία στον γάμο μου και πλέον δεν μπορώ να γυρίσω. Δεν πίστευα όμως ότι θα άλλαζε. Άλλαξε όμως και τώρα είναι αργά για εμένα. Έρωτες και μαλακίες στα 52. Ψυχίατροι και ψυχολόγοι δεν βγάζουν άκρη. Εγώ δεν βγάζω άκρη. Ο άντρας μου να κάνει τα πάντα και εγώ πλέον να τον μισώ. Να μισήσεις τον έρωτα της ζωής σου και τον μεγάλο σου φίλο γιατί σε άφησε να ερωτευτείς πάει πολύ. Ψυχολόγοι .... Δύο ομάδες. Χώρισε και μην χωρίσεις. Κουτάκια παντού. Βέβαια δεν έχουν υποχρέωση να σε βοηθήσουν και πολλές φορές δεν μπορούν.

Ξέρω ότι αν τον αφήσω σήμερα μετά από την προσπάθεια που έχει κάνει θα τον διαλύσω τελείως. Για ίδρυμα τον βλέπω. Έχουν φτάσει οι ψυχολόγοι να μου το λένε εμένα. Θα έχεις τύψεις και τα παιδιά θα σε μισήσουν. Τον έχω γσμησει κυριολεκτικά. Τον κακοποιώ πλέον εγω. Το ξέρω. Εκείνος να έρχεται πάλι με το γελαστό πρόσωπο και εγώ να τον διώχνω. Δεν θα αντέξει πολύ το ξέρω. Τραγικές καταστάσεις. Λες και το κάνει επιτηδες για να μου βάλει ενοχές. Ερωτεύτηκα διότι ένιωθα μόνη. Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι περνάμε καλά. Εγώ απλά είμαι παγωμένη. Σκατα.

Πραγματικά έχεις μπλεχτεί σε μια κατάσταση πολύ περιέργη συναισθηματικά..
Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα που λέμε ...

Τι είναι αυτό πια που έχεις βρει στον άλλων?
Μόνο το ερωτικό κομμάτι αναγνωρίζω εγώ ...όλα τα άλλα λες ότι τα έχει ο άντρας σου...
Εντάξει καταλαβαίνω ότι μπήκε στην ζωή σου σε μια φάση περιέργη του γάμου σου αλλά λες ότι ο άντρας σου σιγά σιγά επανήλθε...
Δεν μπορεί ρε συ να μην έχει μείνει τίποτα από όλα αυτά τα χρόνια που ζήσατε μαζί..
Περιγράφεις τον Mr perfect για συζηγο...Άλλες στην θέση σου μπορεί να θυσίαζαν τα πάντα για να είναι μαζί του και εσύ άφησες ένα τέτοιο συναίσθημα να φύγει τελείως μέσα από την καρδιά σου ...πως γίνεται αυτό ?

Νομίζω πλέον πως έχεις θέμα εσύ εδώ μεγάλο....Όταν λες ότι γελάει και νευριαζεις αυτό έχει να κανει με αυτό που κουβαλάς μέσα σου.
Τον βλέπεις εχθρικά πλέον ...υπεύθυνο για όλο αυτό που σου συμβαίνει..
Του ρίχνεις πλέον ευθύνες που δε του αναλογούν..Εκεινος μπορεί να μπήκε σε μια δύσκολη κατάσταση αλλά κατάφερε και βγήκε και όχι μόνο αυτό , πλέον είναι καλά και προσπαθεί να κερδίσει και όλα αυτά που έχασε ...μην ξεχνάς σε τι ηλικίες βρίσκεσται ..Από εδώ και πέρα αλλάζουν τα ζητούμενα σας ..
Πιστεύω να καταλαβαίνεις τι λέω...
Το είπες και εσύ άλλωστε ...
Φυσικά και τον έρωτα έχετε ανάγκη ..ποιος δεν τον έχει ειδικά μέσα σε.ενα γάμο που διαρκεί τόσα χρόνια είναι πολύ σπουδαίο να μένει ζωντανός ....

Αν δεν το έχεις πάρει χαμπάρι την απόφαση σου συνειδητά ή ασυνειδητα την έχεις πάρει.
Θα μείνεις στο γάμο σου όχι γιατί τον νοιαζεσαι αλλά γιατί τον λυπάσαι και φοβάσαι και για τα παιδιά σου..

Όλο αυτό σου βγαίνει τώρα σωματικα και ψυχολογικά ...
Σε τι πράγμα να σε βοηθήσει ο ψυχολόγος ?
Ξέρεις τι είναι αυτό που θες αλλά δεν μπορείς να το επιλέξεις γιατί δεν μπορείς να επομιστεις τις συνέπειες ...
Ο ψυχολόγος βοηθάει όταν είμαστε διατεθειμένοι να αλλάξουμε και να διεκδικήσουμε το καλύτερο που πιστεύουμε για τον ευατο μας ....

Εσύ δεν είσαι όχι γιατί δεν μπορείς αλλά γιατί δεν αντέχεις το αποτέλεσμα αυτής της πράξης

Να σε ρωτήσω κάτι?
Πες ότι αύριο έρχεται ο άλλος και σου λέει τέρμα και να χωρίσεις δεν θα είμαστε μαζί..
Τελείωσε όλο αυτό που ενοιωθα για εσένα ...
Πως θα αντιδράσεις ?
Θα θέλεις ακόμα να χωρίσεις ή θα προσπαθήσεις να κάνεις μια καινούργια προσπάθεια και να δεις με άλλο μάτι πλέον τα γεγονότα?

Quote:

---

Originally Posted by Marilou

Πραγματικά έχεις μπλεχτεί σε μια κατάσταση πολύ περιέργη συναισθηματικά..
Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα που λέμε ...

Τι είναι αυτό πια που έχεις βρει στον άλλων?
Μόνο το ερωτικό κομμάτι αναγνωρίζω εγώ ...όλα τα άλλα λες ότι τα έχει ο άντρας σου...
Εντάξει καταλαβαίνω ότι μπήκε στην ζωή σου σε μια φάση περιέργη του γάμου σου αλλά λες ότι ο άντρας σου σιγά σιγά επανήλθε...
Δεν μπορεί ρε συ να μην έχει μείνει τίποτα από όλα αυτά τα χρόνια που ζήσατε μαζί..
Περιγράφεις τον Mr perfect για συζηγο...Άλλες στην θέση σου μπορεί να θυσίαζαν τα πάντα για να είναι μαζί του και εσύ άφησες ένα τέτοιο συναίσθημα να φύγει τελείως μέσα από την καρδιά σου ...πως γίνεται αυτό ?

Νομίζω πλέον πως έχεις θέμα εσύ εδώ μεγάλο....Όταν λες ότι γελάει και νευριαζεις αυτό έχει να κανει με αυτό που κουβαλάς μέσα σου.
Τον βλέπεις εχθρικά πλέον ...υπεύθυνο για όλο αυτό που σου συμβαίνει..
Του ρίχνεις πλέον ευθύνες που δε του αναλογούν..Εκεινος μπορεί να μπήκε σε μια δύσκολη κατάσταση αλλά κατάφερε και βγήκε και όχι μόνο αυτό , πλέον είναι καλά και προσπαθεί να κερδίσει και όλα αυτά που έχασε ...μην ξεχνάς σε τι ηλικίες βρίσκεσται ..Από εδώ και πέρα αλλάζουν τα ζητούμενα σας ..
Πιστεύω να καταλαβαίνεις τι λέω...
Το είπες και εσύ άλλωστε ...
Φυσικά και τον έρωτα έχετε ανάγκη ..ποιος δεν τον έχει ειδικά μέσα σε.ενα γάμο που διαρκεί τόσα χρόνια είναι πολύ σπουδαίο να μένει ζωντανός ....

Αν δεν το έχεις πάρει χαμπάρι την απόφαση σου συνειδητά ή ασυνειδητα την έχεις πάρει.
Θα μείνεις στο γάμο σου όχι γιατί τον νοιαζεσαι αλλά γιατί τον λυπάσαι και φοβάσαι και για τα παιδιά σου..

Όλο αυτό σου βγαίνει τώρα σωματικα και ψυχολογικά ...
Σε τι πράγμα να σε βοηθήσει ο ψυχολόγος ?
Ξέρεις τι είναι αυτό που θες αλλά δεν μπορείς να το επιλέξεις γιατί δεν μπορείς να επομιστεις τις συνέπειες ...
Ο ψυχολόγος βοηθάει όταν είμαστε διατεθειμένοι να αλλάξουμε και να διεκδικήσουμε το καλύτερο που πιστεύουμε για τον ευατο μας ....

Εσύ δεν είσαι όχι γιατί δεν μπορείς αλλά γιατί δεν αντέχεις το αποτέλεσμα αυτής της πράξης

Να σε ρωτήσω κάτι?
Πες ότι αύριο έρχεται ο άλλος και σου λέει τέρμα και να χωρίσεις δεν θα είμαστε μαζί..
Τελείωσε όλο αυτό που ενοιωθα για εσένα ...
Πως θα αντιδράσεις ?
Θα θέλεις ακόμα να χωρίσεις ή θα προσπαθήσεις να κάνεις μια καινούργια προσπάθεια και να δεις με άλλο μάτι πλέον τα γεγονότα?

---

Με τον άλλον στην ουσία δεν υπάρχει επαφή πάρα μόνο μέσω μηνύματος. Απιστία και αυτό το ξερω.

Απλά με τον άντρα μου δεν μου βγαίνει στο ερωτικό. Οι καλύτεροι φίλοι, περνάμε καλά, μιλάμε πολύ, εκφραζομαστε συναισθηματικά μου βγαίνει και λίγο σεξ με το ζόρι αλλά οκ. Αυτή την στιγμή με αυτά που του έχω πει για την απιστία μου αλλά και τα νεύρα που του έχω βγάλει και βλακείες που του έχω πει ... Βαριά πράγματα ... δεν θεωρώ ότι θα έχουμε τίποτα νορμάλ πλέον. Τον έχω κάψει εγώ στα μάτια μου για να ξεσπω. Με την συμπεριφορά μου αποκλείεται να καταφέρει να με εμπιστευτεί ξανά εκτός και να περάσουν πολλά χρόνια..

Όταν με άφησε ο άλλος για πρώτη φορά ένιωσα προδομένη. Σκέψου ότι σχεδόν την ίδια ημέρα αλλάζει ο άντρας μου. Με ρωτάς για τώρα.

Τώρα θα σου πω. Ο άλλος μου άνοιξε τα μάτια που είχα κλειστά για έξι χρόνια. Πλέον έχω γίνει τόσο εγωιστρια που δεν αναγνωρίζω τον εαυτό μου. Θυμός τεράστιος. Τον βλέπω κουρασμένο και του φωνάζω να βγάλει τα σκουπίδια. ..

Δεν εμπιστεύομαι κανενα πλέον. Σκέφτομαι λοιπόν. Έκανα τον μαλακά έξι χρόνια. Ερωτεύομαι και θέλω να χωρίσω. Αφορμή. Αλλάζει ο άντρας μου. Έχω χάσει την μάνα μου και ο πατέρας μου είναι στα πρόθυρα και αυτός. Έχω χάσει τον άντρα μου. Έχω χάσει τον γκόμενο ή έναν έρωτα. Στο τέλος θα με μισήσουν και τα παιδιά μου. Έχω ψωρίαση και εμμηνόπαυση. Είμαι 52. Θα χάσω την βολή μου με την καλή έννοια. Θα χάσουν τα παιδιά μου την ποιότητα ζωής τούς. Ο άντρας μου θα τρελαθεί.

Πάω στους ψυχολόγους και τα λέω και μένουν μαλακές. Βάλε λέει αποστάσεις και όρια. Άσε τον γκόμενο ο άλλος. Πάρε φάρμακα ο άλλος. 7 οι μαλακές μέχρι στιγμής και 3000 ευρώ πεταμένα.

Αν μείνω έχω κρίσεις πανικού. Σιγά μην γίνω καλά με τον άντρα μου ποτέ διότι έχω την ψωρίαση που κατηγορώ εκείνον που την έπαθα. Χάπι να τα ξεχάσεις όλα δεν υπάρχει. Ο γκόμενος απλά μου δίνει λίγο χαρά για να συνερχομαι. Μια χαρά όλα.

Που θα καταλήξω ... Δεν ξερω. Το μόνο που ξέρω είναι ότι χαμένη θα είμαι σίγουρα.

Mr Perfect αλλά πλέον εμένα μου έχει φύγει. Να σου πω και την αλήθεια που μου λένε και οι φίλες μου. Τρομερός άντρας στο 1%.και.μετα από 34 χρόνια θα έπρεπε να μπορώ και εγώ εύκολα. Έλα όμως που δεν μπορώ. Ξέρω ότι αν χωρίσω θα μου λείψουν πολύ όλα αυτα που έχει. Δεν είμαι εύκολη γυναίκα. Θέλω πολλά και είμαι εγωιστρια. Θα συγκρίνω πάντα μαζί του και θα κερδίζει. Εγω όμως δεν μπορώ. Πολλά τραύματα μαζεμένα. Έχω και έναν μαλακά ψυχίατρο που μου λέει ότι πρέπει να ηρεμήσω. Καλά κρασιά. Αφού πλέον εγώ νιώθω πιεσμένη χωρίς λόγο και απλά κλαίω ή του φέρομαι άσχημα.

Γιατί τον έχω γσμησει? Διότι πλέον θέλω εγώ να ηρεμησω. Τον στεναχωρώ και δεν με νοιάζει. Η πλάκα είναι ότι δεν ειναι ήρεμος άνθρωπος γενικά και δε ενέχεται πολλά. Με την οικογένεια του όμως σκυλάκι. Πλέον τον εκμεταλευομαι και το ξέρω για να γίνω εγώ.καλα. Μετά μπορεί να τον αφήσω. Είδες πόσο κακια έχω γίνει. Δεν περνάει ημέρα που να μην του γκρινιάζω για κάτι χωρίς λόγο. Μπορεί να θέλω να τον διώξω. Μπορεί να μην ξέρω τι μου γίνεται. Μπορεί να τον αγαπώ και να.φοβαμαι να το δείξω. Σε κάθε περίπτωση θα τον διαλύσω και δεν νιώθω ότι φταίω εγώ.

Πωσ να στο πω θα κανεισ εναν απολογισμο και θα κλεισεισ κεφαλαια και θα ανοιξεισ καινουρια ο αντρασ σου εμαθε στην αλανα τι ειναι στα 12 ηξερε τι ειναι μαθε κ τη ζωη του ολοκληρη κ μετα κλεισε το κεφαλαιο η ανοιξε το