τα οποια μπορεις να τα αναφερεις?Quote:
Originally posted by researcher
τα δικαιωματα του εμβρυου
αντε να μαθουμε και εμεις κατι εδω μεσα.....
Printable View
τα οποια μπορεις να τα αναφερεις?Quote:
Originally posted by researcher
τα δικαιωματα του εμβρυου
αντε να μαθουμε και εμεις κατι εδω μεσα.....
Quote:
Originally posted by weird
Επιπλέον, έχει δικαιώματα το έμβρυο,
τι δικαιωματα εχει ακριβως?
ποιος τα εγραψε?
ο ΟΗΕ?
η ουνεσκο?
η θεια μου η μαρικα?
ποιος?
θα συμφωνησω weird δεν εξαντλουνταιQuote:
Originally posted by weird
Επιπλέον, έχει δικαιώματα το έμβρυο, αλλά τα δικαιώματά του δεν εξαντλόυνται στο να εξέλθει της μήτρας ζωντανό, αλλά και πιο πέρα, στο να ζήσει με αγάπη και ισορροπία.
ειναι μεγαλο θεμα
krino μου,Quote:
Originally posted by krino
Quote:
Originally posted by weird
Επιπλέον, έχει δικαιώματα το έμβρυο,
τι δικαιωματα εχει ακριβως?
ποιος τα εγραψε?
ο ΟΗΕ?
η ουνεσκο?
η θεια μου η μαρικα?
ποιος?
αυτό που εννοούσα, είναι οτι όταν μιλούμε για το δικαίωμα του εμβρύου να γεννηθεί ζωντανό, δεν θα πρέπει να προσπερνάμε και το να εξελιχθεί αυτή η ζωούλα μέσα σε ένα κατάλληλο περιβάλλον.
Τώρα, όσον αφορά την νομική διάσταση του θέματος, διάβασε παραπάνω, έχω λεπτομερώς εκθέσει αυτήν καθώς και την άποψή μου.
Επειδή όμως θέτεις επίμονα το θέμα, σου παραθέτω επίσης το εξής.
Τα δικαιώματα του εμβρύου στο Ποινικό Δίκαιο
Οι διατάξεις που ισχύουν σήμερα έχουν θεσπιστεί από το νόμο 1609/1986, ο οποίος έφερε μια καινούργια αντίληψη στο θέμα της τεχνητής διακοπής της εγκυμοσύνης. Έτσι, και αν ακόμα υποτεθεί ότι ο νόμος έγινε πιο ανεκτικός στην άμβλωση, ο νομοθέτης βρήκε την ευκαιρία να δώσει μεγαλύτερη προσοχή στο έμβρυο, το οποίο αντιμετωπίζεται ως άνθρωπος. Όποιος προκαλέσει ζημιά στο πλασματάκι, το οποίο είναι ακόμα στην κοιλιά της μητέρας του, τιμωρείται ανάλογα με το βαθμό της ευθύνης του. Επιπλέον, η διακοπή της κύησης θεωρείται ποινικό αδίκημα, εκτός και αν υπάρχουν συγκεκριμένοι λόγοι που την επιβάλλουν και εφόσον δεν έχουν συμπληρωθεί -ανάλογα με την περίπτωση- δώδεκα ή είκοσι τέσσερις εβδομάδες κύησης.
Προστασία της σωματικής και διανοητικής ακεραιότητας του εμβρύου
Η κύρια αναφορά γίνεται στο άρθρο 304Α του Ποινικού Κώδικα (ΠΚ), το οποίο ορίζει ότι «όποιος επενεργεί παράνομα στην έγκυο, με αποτέλεσμα να προκληθεί βαριά βλάβη στο έμβρυο ή να εμφανίσει το νεογνό βαριά πάθηση του σώματος ή της διανοίας, τιμωρείται, σύμφωνα με το άρθρο 310 του ΠΚ». Με άλλα λόγια, αν ο δράστης έθεσε σε κίνδυνο τη ζωή του εμβρύου ή προξένησε βαριά και μακροχρόνια ασθένεια ή σοβαρό ακρωτηριασμό, τιμωρείται με τουλάχιστον δύο ετών φυλάκιση. Αν ο υπαίτιος επιδίωξε τη βλάβη την οποία προκάλεσε, η ποινή του μπορεί να είναι μέχρι δέκα ετών κάθειρξη.
Ακριβώς καλή μου.Quote:
Originally posted by researcher
θα συμφωνησω weird δεν εξαντλουνταιQuote:
Originally posted by weird
Επιπλέον, έχει δικαιώματα το έμβρυο, αλλά τα δικαιώματά του δεν εξαντλόυνται στο να εξέλθει της μήτρας ζωντανό, αλλά και πιο πέρα, στο να ζήσει με αγάπη και ισορροπία.
ειναι μεγαλο θεμα
Η μεγαλύτερη ευθύνη όλων, δεν είναι να το γεννήσεις, αλλά να το μεγαλώσεις ομαλά ( με ότι αυτό σημαίνει για την προσωπική αντίληψη και φιλοσοφία και ωριμότητα του καθενός)
Κι όταν το δεύτερο δεν μπορεί με τίποτα να διασφαλιστεί, η ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ μου άποψη, είναι να μην υπάρξει, ούτε το πρώτο βήμα.
Λέγοντας αυτό, δεν προσπαθώ να σε πείσω. Ο καθένας το χειρίζεται διαφορετικά το θέμα :)
Krino εγώ θα την διατύπωνα αλλιώς την ερώτηση κ πες μου αν συμφωνείς.
Αφού το έμβρυο έχει δικαιώματα (τα ίδια που έχει κάθε παιδί) γιατί του τα καταπατάμε συνηδητά φερνωντάς το στον κόσμο από ένα δικό μας βίτσιο? Κάποιοι σίγουρα θα πούνε πως δεν είναι βίτσιο αλλά τυο σωστό! Το σωστό όμως δεν είναι να υπερασπιστούμε κ στη συνέχεια όλα του τα δικαιόματα. Αυτό γιατί δεν το κάνουμε?
weird καταλαβαινω οτι θετεις τα επιχειρηματα σουQuote:
Originally posted by weird
Ακριβώς καλή μου.Quote:
Originally posted by researcher
θα συμφωνησω weird δεν εξαντλουνταιQuote:
Originally posted by weird
Επιπλέον, έχει δικαιώματα το έμβρυο, αλλά τα δικαιώματά του δεν εξαντλόυνται στο να εξέλθει της μήτρας ζωντανό, αλλά και πιο πέρα, στο να ζήσει με αγάπη και ισορροπία.
ειναι μεγαλο θεμα
Η μεγαλύτερη ευθύνη όλων, δεν είναι να το γεννήσεις, αλλά να το μεγαλώσεις ομαλά ( με ότι αυτό σημαίνει για την προσωπική αντίληψη και φιλοσοφία και ωριμότητα του καθενός)
Κι όταν το δεύτερο δεν μπορεί με τίποτα να διασφαλιστεί, η ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ μου άποψη, είναι να μην υπάρξει, ούτε το πρώτο βήμα.
Λέγοντας αυτό, δεν προσπαθώ να σε πείσω. Ο καθένας το χειρίζεται διαφορετικά το θέμα :)
και δεν βλεπω καποια προσπαθεια να με πεισεις
αλλα να επικοινωνησεις αυτο που εσυ πιστευεις.
επιπλεον προσθετω εδω
πως εαν οι γονεις κρινουν οτι δεν εχουν τις απαραιτητες συνθηκες να μεγαλωσουν μια ζωουλα, αυτη του παιδιου τους
ας σκεφτουν και την παραμετρο της υιοθεσιας
αντι της εκτρωσης
πολλα ζευγαρια περιμενουν να προσφερουν ενα ζεστο σπιτικο αγκαλιας και αγαπης
σε ενα μωρο που κρυβει τοσες δυνατοτητες απο την υπαρξη του και μονο.
θεωρω εγωιστικο
το να του αφαιρεσω τη ζωη απο το να το δωσω να μεγαλωσει καπου αλλου
πιστευω στη δυναμη της αγαπης
και οτι υπαρχουν γονεις που αγκαλιαζουν πραγματικα παιδακια κι ας μην ειναι δικα τους.
και η boubourina λεει οτι το κανει
και το πιστευω οτι το κανει.
Γιατί την αναπαραγωγική μας ικανότητα τη θεωρούμε είτε \'δικαίωμα\' είτε τη χρησιμοποιούμε σαν μοχλό πίεσης, σαν μέσο επίτευξης άλλων στόχων. Αντί να τη βλέπουμε σαν μια από τις πολλές δυνατότητες που μας δίνει η φύση - η οποία φύση μας προίκισε και με ένα μυαλό για να σκεφτόμαστε. Αλλα αφού εξαντληθούν όλα τα ευτελή κίνητρα και όλη η ανευθυνότητα, μόλις προκύψει η εγκυμοσύνη αρχίζουμε και μιλάμε για το \'σωστό\', την \'υποχρεώση να το γεννήσουμε\' και την αξία της ζωής εν γένει...Quote:
Originally posted by ΜΑΡΙΑΠ
Αφού το έμβρυο έχει δικαιώματα (τα ίδια που έχει κάθε παιδί) γιατί του τα καταπατάμε συνηδητά φερνωντάς το στον κόσμο από ένα δικό μας βίτσιο? Κάποιοι σίγουρα θα πούνε πως δεν είναι βίτσιο αλλά τυο σωστό! Το σωστό όμως δεν είναι να υπερασπιστούμε κ στη συνέχεια όλα του τα δικαιόματα. Αυτό γιατί δεν το κάνουμε?
Κοπέλα μου, ναι.Quote:
Originally posted by researcher
weird καταλαβαινω οτι θετεις τα επιχειρηματα σουQuote:
Originally posted by weird
Ακριβώς καλή μου.Quote:
Originally posted by researcher
θα συμφωνησω weird δεν εξαντλουνταιQuote:
Originally posted by weird
Επιπλέον, έχει δικαιώματα το έμβρυο, αλλά τα δικαιώματά του δεν εξαντλόυνται στο να εξέλθει της μήτρας ζωντανό, αλλά και πιο πέρα, στο να ζήσει με αγάπη και ισορροπία.
ειναι μεγαλο θεμα
Η μεγαλύτερη ευθύνη όλων, δεν είναι να το γεννήσεις, αλλά να το μεγαλώσεις ομαλά ( με ότι αυτό σημαίνει για την προσωπική αντίληψη και φιλοσοφία και ωριμότητα του καθενός)
Κι όταν το δεύτερο δεν μπορεί με τίποτα να διασφαλιστεί, η ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ μου άποψη, είναι να μην υπάρξει, ούτε το πρώτο βήμα.
Λέγοντας αυτό, δεν προσπαθώ να σε πείσω. Ο καθένας το χειρίζεται διαφορετικά το θέμα :)
και δεν βλεπω καποια προσπαθεια να με πεισεις
αλλα να επικοινωνησεις αυτο που εσυ πιστευεις.
επιπλεον προσθετω εδω
πως εαν οι γονεις κρινουν οτι δεν εχουν τις απαραιτητες συνθηκες να μεγαλωσουν μια ζωουλα, αυτη του παιδιου τους
ας σκεφτουν και την παραμετρο της υιοθεσιας
αντι της εκτρωσης
πολλα ζευγαρια περιμενουν να προσφερουν ενα ζεστο σπιτικο αγκαλιας και αγαπης
σε ενα μωρο που κρυβει τοσες δυνατοτητες απο την υπαρξη του και μονο.
θεωρω εγωιστικο
το να του αφαιρεσω τη ζωη απο το να το δωσω να μεγαλωσει καπου αλλου
πιστευω στη δυναμη της αγαπης
και οτι υπαρχουν γονεις που αγκαλιαζουν πραγματικα παιδακια κι ας μην ειναι δικα τους.
και η boubourina λεει οτι το κανει
και το πιστευω οτι το κανει.
Γιατί να μην σκεφτούν και το ενδεχόμενο αν δεν μπορούν, να είναι και πιο υπεύθυνοι, να παίρνουν προφυλάξεις? Για να αποφευχθεί η εγκυμοσύνη.
Σχετικά με την υιοθεσία, τα πράγματα μακάρι αν ήταν αλλά δεν είναι απλά.
Το καθεστώς είναι αυστηρό, και πολλοί γονείς που θα το ήθελαν δεν μπορούν αν υιοθετήσουν.
Ενδέχεται το παιδί να ιδρυματιστεί για αρκετό καιρό.
Εκτός αυτού, με την υιοθεσία, πιστεύεις οτι όλα θα είναι ομαλά μέσα στην ψυχή αυτού του παιδιού?
καταλαβαίνω οτι το βλέπεις εξαιρετικά συναισθηματικά το θέμα.
Για ορισμένες αποφάσεις της ζωής μας όμως, χρειάζεται απαραίτητα και το αντιστάθμισμα της λογικής. Δεν συμφωνείς?
Θεωρητικα θα σου ελεγα οτι εχεις δικιο ως προς την υιοθεσια.Quote:
Originally posted by researcher
πως εαν οι γονεις κρινουν οτι δεν εχουν τις απαραιτητες συνθηκες να μεγαλωσουν μια ζωουλα, αυτη του παιδιου τους
ας σκεφτουν και την παραμετρο της υιοθεσιας
αντι της εκτρωσης
πολλα ζευγαρια περιμενουν να προσφερον ενα ζεστο σπιτικο αγκαλιας και αγαπης
σε ενα μωρο που κρυβει τοσες δυνατοτητες απο την υπαρξη του και μονο.
θεωρω εγωιστικο
το να του αφαιρεσω τη ζωη απο το να το δωσω να μεγαλωσει καπου αλλου
πιστευω στη δυναμη της αγαπης
και οτι υπαρχουν γονεις που αγκαλιαζουν πραγματικα παιδακια κι ας μην ειναι δικα τους.
και η boubourina λεει οτι το κανει
και το πιστευω οτι το κανει.
Πρακτικα ομως, δυστυχως resercher το υπαρχον Νομικο συστημα κλαι οι διαδικασιες του λειτουργουν ανασταλτικα ως προς την Νομιμη οδο της υιοθεσιας.
Ενα ζευγαρι που παει σε ενα Ορφανοτροφειο να υιοθετησει, βλεπει το υποψηφιο μωρο και μεχρι να κταφερει να το παρει κατω απο την στεγη του σπιτιου του, μπορει να περασουν και 3 και 4 χρονια.
Γι\'αυτο και εμφανιζεται το εμποριο βρεφων και ανθιζει κιολας.
Ποιος γονιος θα πηγαινε να πληρωσει μια κουνελα ασπλαχνη που γεννοβολαει χωρις καμμια συνειδηση παιδια για πουλημα, εαν μπορουσε να ζωσει χαρα και να εξασφαλισει ευτυχισμενη ζωη σε ενα παιδι απο Ιδρυμα;
Γι\'αυτο και τα παιδια του Αλεξανδρα ειναι ακομα εκει και μεγαλωνουν μεσα σε ενα νοσοκομειο, φωανζοντας μπαμπα και μαμα οποιον περναει.
Εαν σκεφτομουν οτι και το δικο μου μωρο θα ηταν ακομα εκει εγκαταλελλειμενο, θα μου ερχοταν τρελα.
Σε μια ΙΔΑΝΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ, ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΜΕ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΙΔΑΝΙΚΗ ΖΩΗ, ΣΤΗΡΙΓΜΕΝΗ ΣΕ ΙΔΑΝΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΥΣ.
Δυστυχώς marina38 αυτή είναι η πραγματικότητα. Όλοι ξέρουμε να τονίζουμε τα \'\'διαιώματά\'\' μας αλλά όταν πρόκειται για τα δικαιώματα των άλλων εκεί δεν θέλουμε να παραδεχτούμε την πραγματικότητα...... Κουκουλώνουμε την αλήθεια με ένα σωρό δικαιολογίες...... Ακόμη κ να φορτώσουμε το παιδί μας σε μια άλλη οικογένεια (στο όνομα του σωστού πάντα) είναι καλύτερο απ το να αναλάβουμε τις ευθύνες μας.
πρακτικαQuote:
Originally posted by weird
Κοπέλα μου, ναι.Quote:
Originally posted by researcher
weird καταλαβαινω οτι θετεις τα επιχειρηματα σουQuote:
Originally posted by weird
Ακριβώς καλή μου.Quote:
Originally posted by researcher
θα συμφωνησω weird δεν εξαντλουνταιQuote:
Originally posted by weird
Επιπλέον, έχει δικαιώματα το έμβρυο, αλλά τα δικαιώματά του δεν εξαντλόυνται στο να εξέλθει της μήτρας ζωντανό, αλλά και πιο πέρα, στο να ζήσει με αγάπη και ισορροπία.
ειναι μεγαλο θεμα
Η μεγαλύτερη ευθύνη όλων, δεν είναι να το γεννήσεις, αλλά να το μεγαλώσεις ομαλά ( με ότι αυτό σημαίνει για την προσωπική αντίληψη και φιλοσοφία και ωριμότητα του καθενός)
Κι όταν το δεύτερο δεν μπορεί με τίποτα να διασφαλιστεί, η ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ μου άποψη, είναι να μην υπάρξει, ούτε το πρώτο βήμα.
Λέγοντας αυτό, δεν προσπαθώ να σε πείσω. Ο καθένας το χειρίζεται διαφορετικά το θέμα :)
και δεν βλεπω καποια προσπαθεια να με πεισεις
αλλα να επικοινωνησεις αυτο που εσυ πιστευεις.
επιπλεον προσθετω εδω
πως εαν οι γονεις κρινουν οτι δεν εχουν τις απαραιτητες συνθηκες να μεγαλωσουν μια ζωουλα, αυτη του παιδιου τους
ας σκεφτουν και την παραμετρο της υιοθεσιας
αντι της εκτρωσης
πολλα ζευγαρια περιμενουν να προσφερουν ενα ζεστο σπιτικο αγκαλιας και αγαπης
σε ενα μωρο που κρυβει τοσες δυνατοτητες απο την υπαρξη του και μονο.
θεωρω εγωιστικο
το να του αφαιρεσω τη ζωη απο το να το δωσω να μεγαλωσει καπου αλλου
πιστευω στη δυναμη της αγαπης
και οτι υπαρχουν γονεις που αγκαλιαζουν πραγματικα παιδακια κι ας μην ειναι δικα τους.
και η boubourina λεει οτι το κανει
και το πιστευω οτι το κανει.
Γιατί να μην σκεφτούν και το ενδεχόμενο αν δεν μπορούν, να είναι και πιο υπεύθυνοι, να παίρνουν προφυλάξεις? Για να αποφευχθεί η εγκυμοσύνη.
Σχετικά με την υιοθεσία, τα πράγματα μακάρι αν ήταν αλλά δεν είναι απλά.
Το καθεστώς είναι αυστηρό, και πολλοί γονείς που θα το ήθελαν δεν μπορούν αν υιοθετήσουν.
Ενδέχεται το παιδί να ιδρυματιστεί για αρκετό καιρό.
Εκτός αυτού, με την υιοθεσία, πιστεύεις οτι όλα θα είναι ομαλά μέσα στην ψυχή αυτού του παιδιού?
καταλαβαίνω οτι το βλέπεις εξαιρετικά συναισθηματικά το θέμα.
Για ορισμένες αποφάσεις της ζωής μας όμως, χρειάζεται απαραίτητα και το αντιστάθμισμα της λογικής. Δεν συμφωνείς?
συμφωνω
οτι καθαριζεις πιο ευκολα με μια εκτρωση. εννοειται.
δεν λεω οτι ειναι το πιο ευκολο πραγμα του κοσμου απο την αλλη η υιοθεσια
λεω οτι ειναι το πιο σοφο (για μενα)
καθε αγαθο αποκτιεται με κοπο
αξιζει λιγος παραπανω κοπος για το αγαθο της ζωης (γα μενα)
υπαρχουν και ανθρωποι να σε στηριξουν σε αυτο αν το θες
και βεβαια παλι
η προληψη και προσοχη
ειναι καλυτερη της θεραπειας.
εννοειται (για μενα και για σενα μαλλον στην περιπτωση αυτη)
πραγματικα προσπαθώ να καταλαβω πώς στο ονομα της αξιας της ζωης, της αγαπης κ του σεβασμου μπορει καποια να φερει στον κοσμο ενα παιδι κ στην συνεχεια να το αφησει σε ενα ορφανοτροφειο, αγνοωντας το πώς θα μεγαλωσει κ σε τί κινδυνους μπορει να περιελθει....
ελα παιδακι μου να σε σκοτωσω εγω...Quote:
Originally posted by Sofia
πραγματικα προσπαθώ να καταλαβω πώς στο ονομα της αξιας της ζωης, της αγαπης κ του σεβασμου μπορει καποια να φερει στον κοσμο ενα παιδι κ στην συνεχεια να το αφησει σε ενα ορφανοτροφειο, αγνοωντας το πώς θα μεγαλωσει κ σε τί κινδυνους μπορει να περιελθει....
εκει εξω δε φανταζεσαι σε τι κινδυνους μπορει να περιελθεις.....
Σοφία με πρόλαβες, ακριβώς αυτό ήθελα να πω κι εγώ...Quote:
Originally posted by Sofia
πραγματικα προσπαθώ να καταλαβω πώς στο ονομα της αξιας της ζωης, της αγαπης κ του σεβασμου μπορει καποια να φερει στον κοσμο ενα παιδι κ στην συνεχεια να το αφησει σε ενα ορφανοτροφειο, αγνοωντας το πώς θα μεγαλωσει κ σε τί κινδυνους μπορει να περιελθει....
Συμφωνώ απόλυτα.....