Originally Posted by
sabb
Η αντιπαράθεση έχει να κάνει καθαρά με την θρησκεία , όταν η πίστη σε κάτι υπέρτατο ομαδοποιείται κι από προσωπική υπόθεση του καθένα, μεταβάλλεται σε υπόθεση των μαζών. Συνήθως οι μάζες χρησιμοποιούνται για να εξυπηρετήσουν συμφέροντα -ο G.W.Bush έκανε πόλεμο εναντίον των "κακών" μουσουλμάνων με σύνθημα το God Bless America, μια σημειολογική αναφορά στη σύγκρουση του καλού (χριστιανισμός) με το αιώνιο κακό (ισλάμ). Η παραπλάνηση αυτή έγινε αναπόφευκτη μια που η υποτιθέμενη πολιτικοστρατιωτική αιτία ενός όχι και τόσο παράλογου πολέμου από τη στιγμή που οι Αμερικάνοι ήθελαν να βάλουν χέρι στην κυριαρχία της Μ. ανατολής και ότι συνεπάγεται αυτό (πετρελαϊκή εκμετάλλευση, έξαρση της πολεμικής βιομηχανίας, εδραίωση του αμερικανικού ηγεμονισμού), είχε καταρριφθεί από τις άκαρπες έρευνες για τα όπλα μαζικής καταστροφής που υποτίθεται πως διέθετε ο Σαντάμ Χουσεϊν .
Όπως καταλαβαίνεις, το να πιστεύει κάποιος στο χριστιανικό ή εβραϊκό θεό, στο κοράνι , στο βούδα, στο κίτρινο σύννεφο ή στον Τουτατί , είναι θεμιτό όταν παραμένει μια προσωπική υπόθεση . Δεν θα μπορούσα να κατηγορήσω κανέναν για το τι πιστεύει, αρκεί αυτό που πιστεύει να μην μαζικοποιείται, άγεται και φέρεται από επιτήδειους με αρνητικές επιπτώσεις όχι μόνο στη δική μου ζωή αλλά κύρια στην εξελικτική πορεία της ανθρωπότητας μακριά από προκαταλήψεις, δεισιδαιμονίες, φοβικά σύνδρομα....
Αν ο καθένας κρύβει το θεό μέσα του, όπως κι αν τον ονομάζει, για ποιο λόγο δεν νιώθει την ανάγκη, αυτή του την προσωπική υπόθεση να την κάνει εργαλείο για την δική του προσωπική πνευματική ανάταση αλλά απλόχερα την προσφέρει βορά στις ορέξεις κάποιων που ανάλογα με τα εκάστοτε συμφέροντα τους, στρατολογούν την πίστη ?
Το ερώτημα δεν είναι ρητορικό....
