Απλά λέει πως όταν έρθει κάτι θέλει να μας πει.. Κι εκεί συμφώνησα.
Είμαι καλά, έχει πολύ ζέστη εδώ Κύπρο. Εσύ; Είσαι καλά αυτή την περίοδο;
Printable View
Ναι Τζορτζ μου, είμαι αρκετά καλά αν και είχα μια υποτροπή. Την ξεπέρασα.
Να προσέχεις τον εαυτό σου αγάπη μου και καλά μπάνια εκεί στην όμορφη Κύπρο σου <3
Ο άνθρωπος είναι το προϊόν των τραυμάτων της παιδικής του ηλικίας.
.
.
Ζίγκμουντ Φρόυντ
Ιστριονικη διαταραχη προσωπικοτητας ..
Ο λεγομενος ή η λεγομενη Dramma Queen ...
Διαβαστε χαρακτηριστικα για να δειτε πως καποιος που νομιζει οτι εχει καταθλιψη ή ειναι θυμα των αλλων ,εφοσον θυματοποιει τοσο πολυ τον εαυτο του και ειναι κοινος ο Βαιλακης καιλας στις ελληνικες ταινιες μπορει να εμφανιζεται μονιμως με αυτα τα χαρακτηριστηκα για να εισπρατει επιβεβαίωση και αποδοχη .
Αλλες φορες τον χαρακτηριζουμε και Ναρκισσο γιατι και αυτος μονιμως αναζητα επιβεβαιωση ..
Αυτα τα ατομα καταληγουν με καταθλιψη λογο της κοινωνικης απομωνωσης που βιψνουν απο τους αλλους ,ποιος τους θελει οταν τους ανακαλυπτει .Τελικα ειναι ψυχιατρικα διαταραγμενα και χρειαζονται αλλου ειδους θεραπεια .
Θησαυρος η γνωση των διαταραχων σε προφυλασει πλεον απο τετοιες διαταραγμενες προσωπικοτητες και σε κανει πιο δυνατο !
Η κοινοτητα του ψυχολοτζι εχει πολυ ωραια βιβλια τελικα ,σας τα προτεινω και ειναι κριμα που δεν υπαρχει ενα ξεχωριστο θεμα εδω απο την. διαχείριση να μας προτεινει καθε εβδομαδα ενα τουλαχιστον .
Για σκεφτειτε εκει στην διαχειρηση ποσο θα μας βοηθησει ολους εμας και τελικα θα πρεσβεύει επάξια την υπαρξη του φορουμ σαν ¨αυτοβοηθεια ¨
Είναι ο διαολακις καφρίλας
Εντάξει θα σασ λέω ότι ανακαλύπτω αλλά νομίζω οι άλλοι είναι καλύτεροι από μένα λόγω τεχνολογίας
https://www.protothema.gr/greece/art...paterades/AMP/
Ακόμα και εδώ αν εκφραστώ ελεύθερα θα με κόψει το ΕΣΡ που λένε..
Ψυχολογος με άδεια εξασκησεως επαγγέλματος, από ΔΗΜΟΣΙΑ εκπαίδευση από αυτούς που κάποιοι λένε να εμπιστευομαστε γιατί δήθεν τελείωσαν ένα πανεπιστήμιο που τελειώνοντας ψυχολογία μόνο ψυχοθεραπεία δεν ξέρεις να κάνεις...
Άσχετοι...
Παναγία μου πόσα παιδάκια υπέφερα εξαιτίας αυτής και της φαρας της ...
Πόσο χαίρομαι που βγαίνουν στην επιφανεια και αυτοί αλλά και ψυχιατροι που δίνουν έτσι φάρμακα και σε έχουν φυτό...
10 φορές προσοχή ποιους εμπιστεύεστε.
Την αξία του ανθρώπου δεν την κάνει ότι τελείωσε ένα πανεπιστήμιο αλλά πως μεγάλωσες..
Ήθελα να ήξερα ψυχοθεραπεία έκανε ποτέ αυτή που επιβάλλεται για να έχεις άδεια η πλήρωσε και γι αυτή;
Ας ελπίζουμε αυτά τα παιδακια να μπορέσουν να πλαισιωθούν οκ
οπως πρέπει και αυτοί οι μπαμπάδες που τα στερήθηκαν επειδή είχε θέμα η συγκεκριμενη να ξαναχτίσουν μια όμορφη σχέση..
Λίγο δύσκολο βέβαια .
Όποιος ψυχολόγος δεν σας σέβεται και υποψιάζεστε το οτιδήποτε να μιλάτε να τους παίρνουν τις άδειες..
Συνέχεια βγαίνουν καταγγελίες για όχι πλέον μόνο αυτη αλλά και άλλους ψυχολόγος που ήταν στο κύκλωμα..
Πάλι θύματα παιδιακια γαμωτο ...τι ψυχές κουβαλούν...
«Συμβαίνει κι αυτό. Να ‘χεις ρίξει κάτω τον άλλον κι ύστερα να βγαίνεις στη ράχη του, να χοροπηδάς και να προσπαθείς να τον πείσεις (συχνά τον πείθεις) πως είναι ένοχος, γιατί η ράχη του έχει κόκκαλα και σου πληγώνουν τα βελούδινα ‘’πατουχάκια’’ σου…»
Αλκυόνη Παπαδάκη
I love Thunderstorms. I love to just go out on the porch and stare up at the sky and watch the raw and unadulterated power course through the sky. The wind going still then the squalling of a true storm...the beautiful arcs of light that jump from cloud to cloud, rain drop to rain drop, and than strike the Earth with a suddenness and power that is just so beautiful then the storm is gone...here for a couple minutes, and gone...just like life. A beautiful chaos to it, don't you think;
- Πίσω από την πλάτη σου κάποιοι σε κατηγορούν.
- Δεν πειράζει. Εν απουσία μου επιτρέπω και να με δείρουν.
Σωκράτης
Δεν ζήτησα από κανέναν να μου μπαλώσει την ψυχή...
Έτσι μ' αρέσει...
Τρύπια...
Είναι δική μου... Εγώ την κουβαλάω...
Και δε σκέφτομαι, προς το παρόν, να τη βγάλω σε προσφορά...
Αλκυόνη Παπαδάκη
Nikos LeFou Pierrot Ziakas
21 Ιανουαρίου 2023 ·
Ντύθηκα τα κόκκαλα μου. Πήρα την μεγάλη διαδρομή που πέφτει κάθετα ακριβώς στην μέρα. Χωρίς ανηφόρες. Ήθελα να περπατήσω σε κάτι ίσιο χωρίς ν' αλλάζω ύψος, ύφος και ρόλο. Να μετρήσω την απόσταση όσο κάνεις να χαιδέψεις όλες τις γάτες του κόσμου, και που θα σου χαρίσουν μια νυχιά για τη βλαστήμια αυτή... ένα χουρχουρητό στα πόδια, ή και τίποτα. Θα μπούνε κάτω από τ' αμάξια να κρυφτούν, και θ' αδιαφορήσουν αφού εσύ ανθρώπινα μυρίζεις: ψοφίμι και κολόνια. Προχώρησα, έκανα έτσι μια τα ρούχα να μυρίσω κι όντως, φορούσα της δουλειάς ακόμα. Οι γάτες τότε κρύβονται ή τις χαιδέυω κι αυτές χιμάνε. Μα είναι καμιά φορά που μου πετάγεται η ίδια γάτα στα μισά και μου γραπώνει τα κορδόνια.
Στρίβω άτακτα πιο κει μη την πατήσω αλλά τα πόδια μου μπερδεύω και πέφτω κάτω. Κοιτάζω μη με δει κανείς και πει πως πως πήγε νέος απ' την πτώση... θα πουν την οποιαδήποτε μαλακία για να γελάσουν με σένα πρώτοι - αυτό είναι το παιχνίδι - ποιος θα γελάσει πρώτος ποιον με ποιον, χωρίς ποτέ να δούμε πως όλοι είμαστε για γέλια... η γάτα όμως δεν κρύφτηκα, δε χίμηξε, δεν μου χουρχούρισε στ' αυτί. Την κοίταζα να στέκεται ακίνητη στον δρόμο και να κοιτάζει ένα αμάξι, που απο μακριά την πλησιάζει, κι όπως πλησίαζε τ' αμάξι - αυτή εκεί με είδε που την είδα - πατάει ο άλλος μια στο γκάζι, μου την πατά και φεύγει..
Δεν ξεσκονίστηκα, δεν έβρισα, γιατί ξέρω κι από θυμό και από σκόνη, αλλα΄τίποτα δεν ξέρω και κάνω ώρες το τετράγωνο, με την μέχρι τώρα βόλτα άχρηστη να βγαίνει. Δεν έχω πάει τόσο μακριά κι όλα καλά δεν είναι. Με πιάνει από το μπράτσο κάποιος πού 'στριβε από την γωνιά του δρόμου, και μου φωνάζει "φίλε", κι οι φίλοι πάντα ζητούν φωτιά... και μ' εκείνο το γαλάζιο πρόσωπο, φτιαγμένο από βροχή και στάχτη, δεν μπορούσα κάτι να του πω, εκείνος μου είπε. Κι ύστερα πήρε το πρόσωπό του και τό 'σκισε χαρτί...
Αν είχα τη σοφία της γάτας και του σκύλου την καρδιά, δεν θα είχα σκοτώσει όλα τα δανεικά μου καλοκαίρια από του χρόνου το κρυφτό... κι απ' το ξελόγιασμα πως ο καιρός είναι κάπου μακριά, πήρα λιγάκι ύψος να δω πού πήγε αυτός που είπε να τα φυλάξει πρωτος... αλλά δεν ήτανε κανείς εκεί να παίζει. Και τώρα πες μου: αφού δεν ήτανε κανείς, ήμουν εγώ αυτός που τα φυλούσε; γιατί δεν μου 'κοψε να πω το "φτου ξελευθερία".
Είπα είναι όλα μια βόλτα, καλά και μακριά, όσο κάνουν να κοπούν τα χέρια απο χαρτί, να βάλεις το αίμα σου στη γλώσσα και να καταλάβεις πως κάτι το μεταλλικό και σκουριασμένο έχει από καιρό ξεφτίσει... κι έτσι, απ' τη γωνία του δρόμου που έστριψε αυτός μετά, μου "έστριψε" κι εμένα. Το μούδιασμα βλέπεις ξεκίνησε... ναι, ξεκίνησε πρώτα απ' τα χέρια...
"Η ψυχική δύναμη είναι η πιο σημαντικό απ’ όλες τις αρετές, γιατί χωρίς αυτήν, δεν μπορείς να εξασκήσεις καμία άλλη αρετή σου με επιμονή."
Maya Angelou
Όταν μετράω τα κουμπιά της ψυχής, πάντα μου λείπουν μερικά.
Τα χασα; Μου τα κλέψανε; Τα κατάπια; Τα χάρισα;
Κύριος είδε.
Άντε τώρα να την κουμπωσω την ρημαδα...
Άντε να την προφυλάξω...
Αλκυόνη Παπαδάκη
Αχ, πώς να σωθείς απ'την πραγματικότητα όταν δεν είσαι πια παιδί...
Τάσος Λειβαδίτης
Μέχρι κάποιος να αγαπήσει ένα ζώο, ένα κομμάτι της ψυχής του είναι σε λήθαργο.
Anatole France
βγήκε κάποτε ένα κλουβί και έψαχνε για πουλιά
Κάφκα
Αχ μοναξιά μου!!
4 Οκτωβρίου, παγκόσμια μέρα των ζώων...
Κι εγώ χάνω το δικό μου, από καρκίνο.
Κατάλαβες τώρα για πότε σου μιλώ; Για τότε, όταν μου απάντησες ότι η Κιβωτός σου ήταν γεμάτη και δεν χώραγε η δική μου σωτηρία. Ενώ, από την πίσω πόρτα, έμπαζες έμπαζες αβέρτα και σώθηκε όλο εκείνο το σκυλολόι της σκληρότητας..
Κική Δημουλά
Όταν παίζεις πρόσεχε
Γιατί υπάρχουν κίνδυνοι
Να 'ναι η ζωή σου άνετη
Όχι επικίνδυνη
Πάνω απ' όλα πρόσεχε
Την μπάσταρδη ζωή σου
Και όταν μεγαλώσεις
Καλά θα σε γαμήσουν
Η μητέρα Αμέρικα σου δίνει πατατάκια
Στην πρέζα βουτηγμένα από το Βιετνάμ
Και όταν θα μεγαλώσεις πας με τα αμερικανάκια
Στον Περσικό για να σκοτώσεις τον κακό Σαντάμ
Σαν ήσουνα μικρός και έπαιζες πόλεμο στο δρόμο
Και με τις πέτρες βάραγες ποντίκια και σκυλιά
Και τώρα που μεγάλωσες με τ' όπλο σου στον ώμο
Ποζάρεις για το έθνος με μια σφαίρα στην κοιλιά
Yes, yes, yes
Χάος Ιράκ Εξπρές
Στημένη πίσω απ' το κουτί κοιτάζει διαφημίσεις
Μια κοινωνία ολόκληρη που κάνει τουμπεκί
Προτού ξοφλήσεις πρόλαβε να κάνεις επενδύσεις
Και πούλα το τομάρι σου για την Αμερική
Πατρίς-θρησκεία-ναρκωτικά όλα θα τ' απολαύσεις
Και σα γυρίσεις ζωντανός όλα θα τα ξεχάσεις
Το τελευταίο πλοίο που θα πάει για το Ιράκ
Θα έχει μες τ' αμπάρια του δέκα τσουβάλια κρακ
Yes, yes, yes
Χάος Ιράκ Εξπρές
Πούτσες θα φιλάς, θ'ακούς, θα κλαις και θα σωπαίνεις
Θα παίζεις το παιχνίδι τους χωρίς να πεις μιλιά
Κι τώρα που πολέμησες και βλέπεις πως πεθαίνεις
Στην έρημο χορεύεις με τα πτώματα αγκαλιά
Αφού λοιπόν το θέλησες όλα να τους τα δώσεις
Σ' αυτούς που σου φορέσανε τη φόρμα του λακέ
Με το ίδιο το πετρέλαιο που πήγες για να σώσεις
Γουστάρω να σε κάψω για να κάνω χαβαλέ
Yes, yes, yes
Χάος Ιράκ εξπρές
Γιατί έτσι είμαι εγώ ή αδειάζω το ποτήρι μου ή δεν το λερώνω καθόλου.
.
.
Αλκυόνη Παπαδάκη
Κανείς δε θα μάθει ποτέ με πόσες αγρυπνίες συντήρησα τη ζωή μου.
.
.
Τάσος Λειβαδίτης
“Νίκησα; Νικήθηκα; Τούτο μόνο ξέρω: Είμαι γεμάτος πληγές και στέκομαι όρθιος”
.
.
Νίκος Καζαντζάκης
Για σας θα κάνω μια καλύτερη τιμή, είπε το Τίποτα στο Κάτι κι εκείνο το ηλίθιο το 'χαψε.
.
.
Κική Δημουλά
19 Νοεμβρίου
Παγκόσμια Μέρα κατά της κακοποίησης των παιδιών
Αν κακοποιείς το σώμα και τη ψυχή ενός παιδιού, αν τρομοκρατεις τις στιγμές και τα όνειρα του, είσαι εγκληματίας.
ΚΡΑΥΓΗ ΕΝΟΣ ΠΑΙΔΙΟΥ
Ενώ εσύ μου φώναζες, μου μάθαινες να σε φοβάμαι…
Ενώ εσύ μου φώναζες, τραυμάτιζες την αυτοπεποίθηση μου…
Ενώ εσύ μου φώναζες, μου μάθαινες ότι δεν είχα αξιοπρέπεια επειδή ήμουν μικρός…
Ενώ εσύ μου φώναζες, μου μάθαινες να μην τολμάω, να μη δοκιμάζω, να μην προσπαθώ να ανακαλύπτω, να μην παίρνω πρωτοβουλίες, για να μη θυμώνεις…
Ενώ εσύ μου φώναζες, με έκανες να νιώθω ασήμαντος και αδύναμος…
Ενώ εσύ μου φώναζες, μου έδειχνες ότι δεν μπορούσα να σε εμπιστεύομαι…
Ενώ εσύ μου φώναζες, μου μάθαινες ότι δεν μπορούσα να σου μιλήσω αν είχα κάποιο πρόβλημα ή κάποιος μου έκανε κακό, γιατί φοβόμουν πώς θα αντιδρούσες…
Ενώ εσύ μου φώναζες, μου μάθαινες ότι όταν αγαπάμε κάποιον, έχουμε δικαίωμα να του φερόμαστε άσχημα…
Ενώ εσύ μου φώναζες, η φωνή σου δεν με άφηνε να σκεφτώ τα λόγια σου…
Ενώ εσύ μου φώναζες, ίδρωνα, η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά, το στομάχι και τα αυτιά μου πονούσαν…
Ενώ εσύ μου φώναζες, θύμωνα που δεν νοιαζόσουν για αυτά που ήθελα να σου πω…
Ενώ εσύ μου φώναζες, αναρωτιόμουν που πήγε ο μπαμπάς μου…
Ενώ εσύ μου φώναζες, μου μάθαινες να φωνάζω κι εγώ…
Ενώ εσύ μου φώναζες, ήμουν μόνος μου…
Ενώ εσύ μου φώναζες, σκεφτόμουν ότι δεν μ’ αγαπάς πια…
Ενώ εσύ μου φώναζες, μου μάθαινες ότι επιτρέπεται να φέρομαι άσχημα σε κάποιον πιο αδύναμο από μένα…
Ενώ εσύ μου φώναζες, μου μάθαινες πώς να φερθώ στα παιδιά μου όταν μεγαλώσω…
Ενώ εσύ μου φώναζες, δεν φανταζόσουν τον αγώνα που πρέπει να δώσω τώρα που μεγάλωσα, για να μη γίνω σαν εσένα…
Web
Να μάχομαι τον εαυτό μου, να προσπαθώ πάντα να βλέπω μέσα μου τι απομένει, τι πρέπει να κάνω, τι πρέπει να αναλάβω να διαλύσω, να καθαρίσω, να εξοντώσω. Να μάχομαι την αδυναμία μου, την τάση μου για ενσωμάτωση, την ανάγκη μου για ανήκειν. Να με βλέπω σαν ένας στυγνός παρατηρητής εξωτερικός. Να με κάνω τη μούσα αλλά και το αντικείμενο της μελέτης μου. Να είμαι επιεικής αλλά και αυστηρή με τον εαυτό μου. Θέλω, θέλω, θέλω, μπορώ.
Εάν πετύχεις να ξεγελάσεις κάποιον δεν σημαίνει ότι είναι χαζός. Απλά σημαίνει ότι σε εμπιστεύεται περισσότερο από όσο αξίζεις.
.
.
Charles Bukowski
Για να μην είμαι θύμα, δεν πρέπει να με βάζω στο κουτάκι του θύματος.
Και κάτι άλλο. Ήμουν έξω με το σκυλί. Κι εκεί ήταν μια μάνα με το παιδί της, που έκανε ποδήλατο. Δεν υπήρχε κανένας ορατός κίνδυνος από οτιδήποτε, όμως του φώναζε διαρκώς και δεν το άφηνε να ξεφύγει πάνω από δύο μέτρα μακριά της. Σε μια φάση του φώναξε "ΔΕΝ ΤΟΛΜΑΜΕ!" με μια επιτακτική κοφτή φωνή. Σκέφτηκα, τι σκατά μήνυμα είναι να περάσεις σε ένα παιδί, να μην τολμάει.
Υπάρχουν κάποιοι… εκεί κοντά στα μεσάνυχτα, που ξύνουν το σκοτάδι με τα νύχια τους και βρίσκουν κομμάτια φωτός
.
.
Αλκυονη Παπαδάκη
Οκ, να πω ότι το περίμενα αυτό που έμαθα σήμερα; Όχι, δεν το περίμενα. Φαίνεται ότι η πραγματικότητα ξεπερνάει τη φαντασία κάποιες φορές.