αφιερωμένο....
https://www.youtube.com/watch?v=C5wtYh_t6o4
Printable View
αφιερωμένο....
https://www.youtube.com/watch?v=C5wtYh_t6o4
Και ακόμα ένα για να πάει καλά το ΣΚ :)
https://www.youtube.com/watch?v=QZsmAI2hh08
Καλημέρες. Εχω αθλητικά και περπατάω πολύ, αλλά πέραν τουτου, ουδέν. Μέσα στη νύχτα των άλλων...Quote:
Originally Posted by aeolus74
Γράφω μετά από καιρό, ίσως γιατί είχα την ανάγκη να μιλήσω σε κάποιον που μπορεί να καταλάβει...
Αν όχι πάλι τα ίδια, σίγουρα πάλι αυτό το διάστημα δεν είναι καλό.
Μετά από 2 μήνες πολύ γεμάτους, με ωραίες στιγμές, τρυφερές, στιγμές που λες ότι μέσα σου είσαι καλά και όλα δουλεύουν τέλεια, πάλι αντιμετωπιζω μια κατάσταση περίεργη.
Εκεί που κοιμόμασταν κάθε μέρα μαζί, εκεί που κάναμε όλη την ώρα πράγματα μαζί, εκεί που είχε ηρεμήσει, πάλι τώρα την βλέπεις ότι δεν είναι καλά.
Βέβαια τώρα πια δεν είμαι παθητικός και προσπαθώ συνέχεια να μιλάω γ'αυτά που βλέπω και νιώθω.
Απόμακρη αλλά σαν να θέλει να σε έχει στη καθημερινότητα της, δεν θα σου αρνηθεί να τα πείτε, αλλά την βλέπεις κάτι έχει, δεν είναι καλά.
Τα λεγόμενα της... Δεν νιώθω κάτι, δεν με συγκινεί τίποτα, με έχει επηρεάσει η καραντίνα,βαριεμαι εύκολα, δεν κάνουμε τίποτα με όλους αυτούς τους περιορισμούς, έχω ρουτινιασει...Αλλα όλα αυτά δεν έχουν να κάνουν με εσένα.. Αυτό είναι δικό μου πρόβλημα, με πιάνει κατά καιρούς, δεν μου φταίς εσύ σε κάτι... Δεν βαριέμαι εσένα, αλλά γενικά δεν γουστάρω όλη τη φάση που δεν κάνουμε κάτι και το καταλαβαίνω ότι έτσι είναι για όλους αλλά....
Δεν ξέρω αν φταίει η καραντίνα, αλλά ρε παιδιά ειλικρινά, είμαι στα όρια μου.
Δεν λέω ότι μου επιτίθεται ή νευριάζει ή κάτι άλλο, ίσα ίσα το αντίθετο και της το δίνω, κρατάει χαμηλούς τόνους και γενικά φαίνεται ότι όλο αυτό έχει να κάνει με αυτήν και το κρατάει.....
Αλλα εμένα με ενοχλεί γιατί με κάνει και νιώθω ότι δεν έχω ρόλο στη ζωή της, ότι οπότε είναι αυτή καλά είναι και το μεταξύ μας, ότι γενικά με θέλει με τους δικούς της όρους..
Το μόνο σταθερό είναι η αστάθεια της ανά τακτά χρονικά διάστηματα... Αυτή είναι η αλήθεια...
Πως θα με συμβούλευατε να χειριστώ αυτό το κακό διάστημα;
Γεια σου Χάρη!
Είναι λογικό και ανθρώπινο να νιώθεις έτσι κάτω από αυτές τις συνθήκες. Να νιώθεις όπως λες ότι δεν έχεις ρόλο στη ζωή της, να νιώθεις ανεπαρκής και ασήμαντος. Όμως παρόλο που νιώθεις έτσι, η δήλωση "δεν έχει να κάνει με εσένα" καθιστά σαφές ακριβώς το αντίθετο, το ότι δλδ δεν είσαι ανεπαρκής αφού όλο αυτό δε συμβαίνει επειδή εσύ δεν κάνεις καλά. Δεν έχει να κάνει με εσένα, ούτε με την καραντίνα, αλλά με αυτήν. Αυτό είναι και καλό και κακό. Καλό γιατί ακριβώς δεν έχει να κάνει με εσένα. Κακό γιατί δεν μπορείς να το αλλάξεις επειδή δεν έχει να κάνει με εσένα. Πάντως θα ξαναπώ ότι είναι απολύτως ανθρώπινο να νιώθεις έτσι. Στις περιπτώσεις αυτές γνώμη μου είναι να μιλάμε για τα συναισθήματά μας, για το τι νιώθουμε, αποφεύγοντας να δείχνουμε το τι κάνει ο άλλος. Δλδ αντί να πουμε "αυτό που κάνεις είναι πολύ εκνευριστικό" είναι προτιμότερο να πούμε "αυτή η κατάσταση με κάνει να νιώθω........". Και υπομονή
Πιστεύω ότι αρχίζω και τη χάνω την υπομονή, γιατί είναι θέμα αξιών και κόσμο θεωρίας. Προσωπικά όταν πέρασα κατάθλιψη και ΙΔΨ το αντιμετώπισα μόνος μου και το ξεπέρασα, πότε δεν μεταβίβασα τη κακή μου κατάσταση στους άλλους, και επιπλέον εξελίχθηκα και πνευματικά. Και αυτός είναι ο λόγος που επέμενα τις προάλλες μήπως θα ήταν καλύτερα να της μιλήσω και ότι γίνει. Πραγματικά φοβάμαι και μαγκωνω με όλα αυτά που βλέπω και ακούω. Δηλ. δεν μπορώ να το αποδεχθώ. Όταν λες βαριέμαι, σημαινει ότι βαριέμαι τη ζωή που κανω, άρα εφόσον είσαι και εσύ στη ζωή μου και αποτελείς μερος της, συμπεριλαμβάνει κ εσένα αυτή η κατάσταση. Δηλ. αν βγει και πάει μια βόλτα και τη φλερτάρουν, ή την πάρει κάποιος πρώην που τη χώρισε, εκεί δηλ. τι θα πει; Βαριέμαι; Μαλακιες θεωρώ. Απλά ίσως δεν την γεμίζει μια σχέση ανιδιοτελή και αμοιβαία. Εκεί έχω καταλήξει. Συγγνώμη γαι το ύφος μου, είμαι στενάχωρημενος και προβληματισμενος.
Τι θα σήμαινε για εσένα Χάρη, ως άτομο, αν την κατάθλιψή σου τη φόρτωνες στους άλλους; Αν φρόντιζες με τη συμπεριφορά σου να κάνεις τους άλλους να νοιώθουν χάλια όπως ένιωθες εσύ;
Ότι δεν θα ήταν τίμιο τα προβλήματα μου να τα μεταβιβαζω στους άλλους και ότι δεν θα έπρεπε να παίρνω στο λαιμό μου άλλες ψυχές. Ότι αυτό είναι κάτι που έχει να κάνει με εμένα και ότι την λύση θα τη βρω μόνος μου. Αυτό.
............
Συμφωνώ 100%, αν βρει κάτι άλλο ενδιαφέρον θα ξεβαρεθει. Δεν διαφέρει από τους άλλους ανθρώπους, κι εγώ αν έχω μια σχέση και βαρεθώ τη ζωή μου, περιλαμβάνει και το έτερον ήμισυ η βαρεμάρα, μη κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλο μας τώρα.Quote:
Originally Posted by xaris_7
Επίσης όταν ρίχνεις αυτή την αλλαγή σε μια διαταραχή ας πούμε, πως θα ξέρεις ότι όντως είναι λόγω αυτού η ότι απλά θέλει να το τελειώσει; Θα μυρίζεις τα νύχια σου; Θα καταλήξεις να σε χωρίζει, να κάνει ότι θέλει, να ξαναγυρίζει και να λες οκ ήταν λόγω του θέματος μωρέ.
Φίλε δες μόνο από τα δικά σου ματια και συναισθήματα τι ζεις και μην παρακάμψεις τα αξιοπρεπή όρια, δεν υπάρχει άλλη οπτική, μη μπαίνεις σε βαθιά νερά θα χάσεις.
Ευχαριστώ για την απάντηση. Η αλήθεια είναι ότι με έχει μπερδέψει, γιατί το καθιστά σαφές και επιμένει ότι έχει να κάνει με τη κατάσταση γενικότερα και όχι με εμένα. Ας πούμε ότι κάποιος βαριέται.. Ωραία; Μπαίνεις στη διαδικασία να ψάχνεις σπίτι μαζί του; Αποζητάς να κάνεις σεξ; Επικοινωνεις χωρίς βέβαια να κάνεις σαν τρελή αλλά διατηρεις μια ντεμι φάση; Τα δικά μου μάτια λένε ότι υπάρχει πρόβλημα αλλά δεν θέλω να το αποδεχθώ. Είναι γυναίκα που της αρέσουν οι μεγάλες συγκινήσεις, οι εναλλαγες, και ίσως τρέφεται από αυτη τη κατάσταση. Μάλλον τη κουράζει και βαριέται το νορμάλ. Κάτι άλλο δεν μπορώ να έξηγησω.
Δηλαδή από τη μια σου λέει ότι βαριέται κι από την άλλη σε πιέζει να συγκατοικησετε;Quote:
Originally Posted by xaris_7
Epsilon δεν με πιέζει έτσι όπως το λες. Ίσως με το δικό της τρόπο.. Απλά μου στέλνει σπίτια, πάμε και τα βλέπουμε, τις προάλλες πήγαμε να κλείσουμε αλλά τελευταία στιγμή την είδα μαγκωμενη γιατί την χάλαγε που το δωμάτιο της κόρης της ήταν πολύ μικρό και το ακυρωσαμε κτλ. Δεν ξέρω, ειλικρινα περίεργα πράγματα.
Ακριβώς! αυτό ονομάζεται "άρνηση" και όλοι έχουμε περάσει από αυτό το στάδιο. Είναι πολύ σημαντικό που το αναγνωρίζεις αυτό στον εαυτό σου. Οι περισσότεροι δεν το κάνουν ποτέ ή το κάνουν όταν φτάσουν σε οριακό σημείο. Αφού λοιπόν το αναγνωρίζεις, ίσως να ειναι καλό το να περάσεις σταδιακά από το στάδιο την άρνησης στο στάδιο της αποδοχής της πραγματικότητας. Και ποια είναι η πραγματικότητα; Αυτό που βιώνεις.Quote:
Originally Posted by xaris_7
Αυτό είναι πολύ πιθανό να ισχύει αν λάβουμε υπόψη το στυλ ζωής που είχε η κοπέλα πριν τα φτιάξετε. Ο τρόπος ζωής δεν αλλάζει από τη μία στιγμή στην άλλη. Κανείς δεν παράτησε ξαφνικά τις "κακές συνήθειες" επειδή γνώρισε τον έρωτα της ζωής του. Είναι μία διαδικασία που διαρκεί χρόνια και χρειάζεται προσπάθεια και συνειδητή δουλειά με τον εαυτό.Quote:
Είναι γυναίκα που της αρέσουν οι μεγάλες συγκινήσεις, οι εναλλαγες, και ίσως τρέφεται από αυτη τη κατάσταση. Μάλλον τη κουράζει και βαριέται το νορμάλ. Κάτι άλλο δεν μπορώ να έξηγησω.
Εντάξει, δεν σε πιέζει, αλλά επιθυμεί τη συγκατοίκηση (υποτίθεται). Και την ίδια στιγμή που πάτε και βλέπετε σπίτια, σου λέει ότι έχει βαρεθεί (γενικά, τον κόσμο). Νομίζω καταλαβαίνεις ότι κάποια με νορμαλ ψυχισμό δεν θα μίλαγε για αίσθημα βαρεμάρας ενώ ετοιμάζεται να συγκατοικήσει με τον καλό της.Quote:
Originally Posted by xaris_7
Ξαναβρήκα το παλιό σου ποστ να τα θυμηθούμε λίγο όλοι, για να σε συμβουλέψουμε καλύτεραQuote:
Originally Posted by xaris_7
Εννοείται το καταλαβαίνω... Γ' αυτό βρίσκομαι και γράφω εδώ αναζητώντας συμβουλές. Το θέμα είναι ότι της μιλάω, τής λέω ότι δεν είναι νορμάλ αυτά που αναφέρεις αλλά ποτέ δεν δίνει μια ξεκάθαρη απάντηση... Σαν να τα αφήνει όλα στη τύχη... Εκτός τι να σου πω, τα κάνει ζητώντας επιβεβαίωση.. Η αλήθεια είναι ότι ήταν ένα δύσκολο διάστημα με τη δουλειά, έτρεχα συνέχεια, ωστόσο την είχα προετοιμάσει ότι οι επόμενοι 2 μήνες θα είναι δύσκολοι... Ποιος ξέρει; Ίσως ένιωσε αδιάφορια.. Αλλά κ πάλι, δεν είναι νορμάλ όλο αυτό...
Μίλαγα μ ένα φίλο τις προάλλες που τον συμβουλευομαι εξαρχής... Εκείνος επιμένει ότι έχει τεράστια ανασφάλεια ότι τη κερατωνω κ γ αυτό τα κάνει αυτά... Είναι η πηγή όλων των συμπεριφορών της
Καλημέρα. Ξαναδιάβασα εχθές όλα όσα έγραψες το Σεπτέμβρη. Εάν ισχύει η υπόθεσή μας ότι είναι οριακή, το πρόβλημα είναι ότι περιμένει σε όλα να συμφωνείς ενθουσιωδώς μαζί της (πχ για τη συγκατοίκηση) και να της δείχνεις με κάθε τρόπο ότι "είστε ένα". Νομίζω ότι δεν το εννοεί κατά βάθος, αυτό που σου λέει, να συγκατοικήσετε. Γι αυτό βρίσκει αφορμές να το σαμποτάρει όταν πάει να γίνει. Νομίζω σε έχει στο τρέξιμο για να σου κάνει τεστ και να δει αν είσαι διατεθειμένος να μείνετε μαζί. Και γενικά όλες αυτές οι δηλώσεις τύπου βαριέμαι είναι ένα τεστ για να δει τι θα πεις και τι θα κάνεις εσύ. Που εσύ καλείσαι να πεις ότι δεν βαριέσαι, την αγαπάς, θέλεις να είστε μαζί, δεν κοιτάς αλλού, της είσαι αφοσιωμένος κλπ.Quote:
Originally Posted by xaris_7
Άρα επιβεβαίωση παίρνει για να καλύψει τις ανασφάλειες της... Δεν θέλει να συγκατοικησουμε γενικά εννοείς ή επί του παρόντος;Το σπίτι το ακυρωσαμε γιατί ήταν πολύ μικρό το δωμάτιό το οποίο είχε θέσει εξαρχής. Ήταν ειλικρινής σ αυτό.. Δηλ το τρέξιμο είναι δείγμα αγάπης.. Έτσι το εκλαμβάνει... Μάλιστα..
Ε, τώρα κι εγώ σου γράφω με βάση τα όσα ξέρω βιωματικά αυτόν τον ενάμισυ χρόνο που έχω εμπλακεί κι εγώ σε σχέση με οριακό... Αυτό που έχω καταλάβει είναι ότι μονίμως κάνει σχέδια και υπόσχεται πράγματα εκ των οποίων τα περισσότερα δεν γίνονται, αλλά τα ανακοινώνει με στόμφο και τελικά αυτό που θέλει είναι να δει αν συμφωνώ μαζί του κι αν θα τον ακολουθήσω. Ας πούμε μου μιλάει διάφορα ταξίδια μακρινά, στα οποία είναι βέβαιο ότι δεν θα πάμε, μόνο και μόνο για να δει αν στα λόγια θα τον ακολουθούσα. Νομίζω ότι κάτι τέτοιο σου κάνει κι εκείνη με το σπίτι. Αφού το είχε δει το μικρό δωμάτιο εξ αρχής, πως φτάσατε ένα βήμα πριν το κλείσετε;Quote:
Originally Posted by xaris_7
Η αλήθεια είναι ότι είχε επιφυλάξεις εξ αρχής αλλα μου είπε να το κλείσουμε επειδή κ εγώ και η αδερφή της είπαμε ότι λύνεται αν πάρουμε μικρότερο κρεβάτι.. Την άλλη μέρα βρέθηκαμε και μου είπε ότι πιέστηκε και ότι ένιωθε άσχημα γιατί δεν το ήθελε πραγματικά, και το έκανε για να μην θεωρηθεί ότι ψάχνει ψιλλους στα άχυρα. Η αλήθεια ήταν ότι στα μάτια της αυτό έδειχνε. Εντάξει τώρα κάθε περίπτωση είναι και διαφορετική. Δεν ξέρω. Όχι γενικά δεν έχω παρατηρήσει κάτι τέτοιο με ακυρώσεις κτλ. Γενικά σε μικρά θέματα έχω παρατηρήσει μια αναβλητικοτητα, αλλά τα προσπερνάω.
Είναι φυσιολογικό στις μακροχρόνιες σχέσεις να δημιουργείται βαρεμάρα και πλήξη. Στις λειτουργικές σχέσεις όμως η βαρεμάρα αυτή δεν είναι καθολική, δλδ αφορά συγκεκριμένα στοιχεία της σχέσης. π.χ. μπορεί κάποιος να μην νοιώθει πλέον έντονη σεξουαλικότητα αλλά εξακολουθεί να απολαμβάνει την συντροφιά της συντρόφου του. Επίσης στις λειτουργικές σχέσεις υπάρχει συχνά η δυνατότητα διορθωτικών κινήσεων και από τα δύο μέλη. Αυτός που βαριέται προτείνει κάτι ως απάντηση στο πρόβλημα. Το θέμα είναι ότι το "βαρέθηκα" του ενός δεν ακούγεται ως "σε βαρέθηκα" στον άλλον.
Αν μιλάμε για bpd η βαρεμάρα αποτελεί γνώρισμα της διαταραχής και συνδέεται με την αίσθηση κενότητας και απουσία νοήματος. Οι bpd δεν αναγνωρίζουν ότι αυτή η κενότητα προέρχεται από την δομή της προσωπικότητας τους και αποδίδουν τα αίτια στο περιβάλλον 'ή στους άλλους. "Βαριέμαι γιατί οι άλλοι είναι βαρετοί, ή λόγω των συνθηκών" κλτ. Επίσης ποτέ δεν προτείνουν κάποια λύση για να βαριούνται λιγότερο. Αρκούνται με το να γκρινιάζουν. Ο σημαντικότερος ρόλος των συντρόφων είναι να απαλλάξουν τους bpd από την κενότητα και συνεπώς τη βαρεμάρα που νοιώθουν. Γι αυτό και όταν οι bpd βαρεθούν, κάτι που θα συμβεί όταν η ντοπαμίνη των αρχικών συγκινήσεων θα κατακάτσει, αποσύρονται συναισθηματικά δημιουργόντας στους συντρόφους συναισθήματα ανημπορίας, ενοχής και απογοήτευσης. Είναι οι σχέσεις του "Όλα ή τίποτα". Αυτή η απόσυρση ( η οποία εμπεριέχει χειριστικότητα) συχνά βαφτίζεται ως κατάθλιψη αν δεν διερευνηθούν τα βαθύτερα αίτια.
Με τη τελευταία παράγραφο περιγράφεις τις 2 τελευταίες εβδομάδες που ζω... Γκρίνια, απουσία ενδιαφέροντος, μειωμένη επικοινωνία, και περιορισμός συναντήσεων... Βέβαια μετα κάτι παθαίνει και γίνεται άλλος άνθρωπος. Δηλ. θα περάσει αυτό το διάστημα, θα δει και εμένα ότι είμαι στραβωμενος και απόμακρος, και θα επανέλθει στο φυσιολογικό... Μακροχρονια δεν θα το έλεγα, γιατί κλεισαμε ένα χρονο τον Δεκέμβριο..Αλλα για να μείνει κάποιος με ΟΔΠ με ένα σύντροφο χρόνια, αυτό που καταλαβαίνω ειναι ότι είτε θα έχει 30 διαφορετικές πρωσοπικοτητες, είτε θα παίζει ένα παιχνίδι εναλλαγων για να κρατάει το ενδιαφέρον ζεστό.
Επίσης μια παρατήρηση.... Το τελευταίο καιρό πριν τη καραντίνα, δύο φορές που βγήκαμε και ήπιαμε όχι πάρα πολύ, παρουσίασε κενά μνήμης... Σοβαρά.. Δηλ τη 1η φορά δεν θυμόταν ούτε που κάναμε σεξ... Έχει να κάνει κάτι με την ΟΔΠ;
Να έχεις 30 προσωπικότητες..
Ή να μην είσαι πολύ κοντά τους.
Νομίζω δεν θα δεχόμουν να συγκατοικήσω με οριακό. Βέβαια, αν σου προτείνουν συγκατοίκηση δεν μπορείς να πεις όχι, γιατί θα το εισπράξουν ως απόρριψη.
Μέχρι τώρα η δική μου προσέγγιση είναι να λέω σε όλα ναι και παράλληλα ο,τι δεν θέλω να το σαμποτάρω για να μην γίνει. Τα ίδια που κάνει κι αυτός, δηλαδή.
Ουσιαστικά λες, αν κατάλαβα καλά, ότι γίνεται άλλος άνθρωπος όταν στραβώνεις κι εσύ και αρχίσεις κι εσύ να απομακρύνεσαι. Μόλις φοβηθεί ότι σε χάνει, αλλάζει στάση και συμπεριφορά. Τι σε κάνει να πιστεύεις ότι αυτό είναι το φυσιολογικό; Δλδ όταν είναι καλή είναι το φυσιολογικό, όταν δεν είναι καλή τότε αυτό είναι το μη φυσιολογικό. Αυτός ο τρόπος σκέψης είναι παγίδα γιατί σε βάζει στο τριπακι να κυνηγάς να επαναφέρεις την κατάσταση στη "φυσιολογικότητα". Όμως από αυτά που γράφεις, άσχετα αν μιλάμε για bpd ή όχι, φαίνεται ξεκάθαρα ότι το φυσιολογικό είναι η αστάθεια. Σταθερή αστάθεια. Άρα κυνηγάς κάτι που δεν υπάρχει.Quote:
Originally Posted by xaris_7
Επίσης από αυτά που λες δημιουργείται ένα εύλογο νομίζω ερώτημα. Τι πιστεύεις ότι θα αλλάξει με τη συγκατοίκηση; Ότι θα βαριέται λιγότερο; Το λέω αυτό διότι η συνθήκη της συγκατοίκησης φέρνει τα άτομα σε συνεχή τριβή και άρα βαριούνται πιο γρήγορα ο ένας τον άλλο.
Υπάρχει θέμα με τη μνήμη, αλλά στην περίπτωσή σου επειδή εμπλέκεται το αλκοόλ (έστω και λίγο) δεν μπορείς να ξέρεις που οφείλετε.Quote:
Επίσης μια παρατήρηση.... Το τελευταίο καιρό πριν τη καραντίνα, δύο φορές που βγήκαμε και ήπιαμε όχι πάρα πολύ, παρουσίασε κενά μνήμης... Σοβαρά.. Δηλ τη 1η φορά δεν θυμόταν ούτε που κάναμε σεξ... Έχει να κάνει κάτι με την ΟΔΠ;
Δεν χρειάζεται να παίξεις παιχνίδια εναλλαγών. Οι εναλλαγές θα συμβούν θες δε θες. Επίσης δε νομίζω ότι επιλέγουν συντρόφους χαμαιλέοντες. Προτιμούν σταθερές προσωπικότητες από τις οποίες θα αντλήσουν αίσθηση ταυτότητας.Quote:
Originally Posted by xaris_7
υ.γ. Συχνά ο/η σύντροφος μπορεί να μπει στη διαδικασία χειριστικών παιχνιδιών στο πλαίσιο της προσπάθειάς του να ελέγξει μια ανεξέλεγκτη κατάσταση. Π.χ. κάνω πως την παρατάω για να γυρίσει πίσω. Εκεί βέβαια πολλοί την πατάνε όταν δε θα ξαναγυρίσει πίσω. Αυτό δε σημαίνει πολλαπλές προσωπικότητες. Είναι ο τρόπος που συχνά υιοθετεί κάποιος ώστε να επιβιώσει από το roller coaster.
Χαρη πότε είπε πριν ποσο καιρό ήπιε κόκα τελευταία φορά στη ζωή της; Εσύ την πιστεύεις ότι δεν έχει ξαναπιει από τότε; Οικονομικά πως είναι εκείνη, είναι ανεξάρτητη; Εσύ γνωρίζεις ας πούμε την καθημερινότητα της;Quote:
Originally Posted by xaris_7
Καλήσπερα, έχει 1 χρονο +. Ναι τη πιστεύω γιατί αφενός θα μου το έλεγε αφετέρου θα το καταλάβαινα. Οικονομικά είναι ανεξαρτητη δουλεύει ως αυτοαπασχολουμενη, βέβαια δεν μπορώ να πω ότι το εισόδημα της είναι μεγάλο. Ναι γνωρίζω τη καθημερινότητα της αλλά και το χέρι μου στη φωτιά δεν το βάζω.
Αυτό που μου κάνει τρομερή εντύπωση είναι ότι έκοψε μαχαίρι, τσιγάρο, ποτά, redbull, ναρκωτικά και ούτε τα από ζητάει από τότε που δημιούργησαμε σχέση.
Ευχαριστώ όλους για τις απαντήσεις. Αυτό που θέλω να ρωτήσω, πως γίνεται αυτός ο άνθρωπος να γινει καλά; Υπάρχει περίπτωση ίασης της ΟΔΠ; Λενε ότι με τα χρόνια υπάρχει ένας βαθμός αυτό ίασης; ισχύει;
Θα σε ταλαιπωρήσει θα σε έχει μία έτσι μια αλλιώς. Είναι τα καλά της χρήσης.... Και ω ναι και εγώ έτσι τα ειχα κοψει μαχαίρι ολα πλην του τσιγάρου το τσιγάρο το εκοψα τελευταία. Δεν ξέρω ρε παλληκάρι αν αξίζει αυτή η ταλαιπωρία που θα φας.Quote:
Originally Posted by xaris_7
Την έχει φάει ήδη ένα χρόνο την ταλαιπωρία...
Στην αρχή ήταν πιο έντονη η ταλαιπωρία.Μεχρι να της πω μια μέρα τέλος και έστρωσε. Πλέον δεν ξεσπάει τοσο σε εμένα, γιατί δεν την παίρνει.Τωρα κινείται πιο έμμεσα και όχι άμεσα. Ας πούμε πιο χειριστικα, θα έλεγα.
Ξέρεις έχουμε λίγο πειραγμένο εγκέφαλο εμείς, δηλαδή μην νομιζεις πως επειδή τα κόψαμε λύσαμε το πρόβλημα εχουμε τα κουσουρακια που ακολουθούν μια ζωή. Είναι δύσκολη η καθημερινότητα κάτσε να συγκατοικήσεις μαζί της και θα δεις απλως εγω στην θεση σου δεν θα ελεγα βρήκα την γυναικα της ζωης μου ή τον άνθρωπο που έψαχνα. Αυτό μόνο.Quote:
Originally Posted by xaris_7
Αυτό, ακριβώς όπως το γράφεις θα μπορούσα να το έχω γράψει εγώ. Όταν το μόνο εργαλείο ελέγχου που έχεις ή που σου έχει μείνει, είναι η απειλή εγκατάλειψης, αργά ή γρήγορα το εργαλείο αυτό θα χάσει την ισχύ του όταν θα βρεθεί ο αντικαταστάτης σου. Οι υγιείς σχέσεις δεν μπορεί να βασίζονται στο φόβο.Quote:
Originally Posted by xaris_7
Οι απόψεις σε αυτό διίστανται. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι τα συμπτώματα υποχωρούν. Προσωπικά είμαι της αντίθετης άποψης. Αλλά ακόμα κι αν αυτό ισχύει, ότι δλδ στο 50 του κάποιος bpd είναι πλέον λειτουργικός και μπορεί να κάνει σχέσεις. Ε και; Θα περιμένεις μέχρι τότε; Κι αν δεν μειωθούν τα συμπτώματα;Quote:
Originally Posted by xaris_7
Πω πω τι είπες τώρα...Quote:
Originally Posted by aeolus74
Οκ. Ας πούμε ότι δεν αποτελεί τόσο ισχυρό όπλο η απειλή εγκατάλειψης. Ποιοι είναι οι μέθοδοι να ελέγχονται αυτοί οι άνθρωποι εφόσον από υγιή όρια δεν καταλαβαίνουν;
Χθες, όλη την ημέρα μια χαρά, και ξαφνικά στο τέλος μου έκανε μια επίθεση με πολύ νεύρο επειδή είπα κάτι και δεν συμφωνούσε. Δεν είπα κάτι και έφυγα μετά από 5'. Μιλάμε μου γύρισε τη βίδα. Εκείνη μια χαρά, με φίλησε χαμογελάστη και με χαιρέτησε!!!
Δεν ελέγχονται Χάρη μου... Αυτό είναι το πρόβλημα όλων μας. Γι' αυτό σου γράφουμε να αποφύγεις τη συγκατοίκηση. Μόνο η απόσταση μπορεί να σε σώσει, αν επιμένεις να έχεις σχέση μαζί της. Σκέψου να ζείτε μαζί και να τα περνάς αυτά 24 ώρες το 24 ωρο, 7 μέρες τη βδομάδα.
Ναι το γνωρίζω. Αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι ψάχνουν απεγνωσμένα την αγάπη, την οποία της την δίνω απλόχερα.Εκτος και αν η αγάπη ορίζεται διαφορετικά στη δική της κόσμοθεωρια.
Στο σημείο αυτό θέλω να σταθώ σε ένα σημαντικό γεγονός που διαδραμάτιστηκε πριν 20 ημέρες.
Να θυμίσω ότι η κοπέλα μεγαλώνει ενα κοριτσάκι μόνη της και ζει στο πατρικό της σπίτι.
Γενικά σαν μητέρα τη θεωρώ πολύ κοντά στο παιδί της, προσπαθει συνέχεια, δεν τη παρατάει ποτέ, και πάντα αγχώνεται.
Πριν 20 ημέρες προσπάθουσε να τη βάλει να διαβάσει και όπως πάντα η μικρή αρνιόταν με αποτέλεσμα να βάλει τις φωνές. Ένα φαινόμενο σε καθημερινή βάση. Τότε βγήκε η μάνα της από το δωμάτιο και της είπε να μαζέψει τα πράγματα της και να σηκωθεί να φύγει, ότι θα έπρεπε να ντρέπεται που μιλάει έτσι στο παιδί και της φωνάζει γιατί δεν έχει πατέρα.
Τελοσπαντων με τη βοήθεια της αδερφής της τα βρήκανε και τελικά δεν έφυγε, της ζήτησε συγγνώμη η μητέρας της γιατί δεν ήξερε ότι της φωνάζει για το διάβασμα και εκεί τελείωσε.
Να τονίσω ότι και η μάνα της προέρχεται από γάμο που χώρισε με 1 παιδί.
Εγώ αυτό που κατάλαβα, επειδή έχω καταφέρει και μου έχει μιλήσει για τα παιδικά της χρονια, αυτό το γεγονός λειτούργησε ως πυροδότηση, και να εξηγήσω γιατί,
1. Ανέκαθεν οι γονείς της μου έχει πει ότι δεν την άφηναν να εκφράζει τα συναισθήματα της.
2. Η μητέρα της πάντα όταν έκανε κάτι, δεν της μίλαγε για 1 μήνα και ας βρίσκονταν στην ίδια στέγη!!! Την εξοστρακιζε μέσα στον ίδιο χώρο.
3. Πάντα την θεωρούσαν το κακό πρόβατο του σπιτιού, για αυτό και εκείνη θεωρεί ότι είναι '' κακός άνθρωπος''
Εκτιμώ ότι υπήρχε μια μεταβίβαση σε όλα αυτά τα συναισθήματα που ένιωθε και τότε, και γ αυτό έχει αυτή τη διάθεση.
Από εμένα περιμένει να την βγάλω από αυτό το κυκεώνα, εγώ λόγω καραντινας δεν έχω τη δυνατότητα να κάνω κάτι, και γ αυτό αναζητάει λίγο από το χαμένο παρελθόν της,δηλ, να βγει έξω να τα σπάσει, να πιει ποτά, να ακούσει techno μουσική κτλ.
Είναι η μόνη προσέγγιση που μπορώ να κάνω.
Θα ήθελα να σταθώ στην ερώτησή σου σχετικά με το τι ορίζουν ως αγάπη. Θυμάμαι και πάλι ένα σχόλιο του Αίολου που έλεγε ότι γι αυτούς αγάπη ίσον απόλυτη αποδοχή και συγχώνευση.
Δηλαδή, αυτό που θα επιδιώξει από σένα θα είναι να γίνεις η μητέρα και ο πατέρας που ποτέ δεν είχε. Να της δώσεις αγάπη ανευ όρων και απόλυτη αποδοχή. Να μην διαφωνείς ποτέ μαζί της. Να συγχωνευτείτε και να ειστε ένα άτομο.
Αλλά και όταν και αν τα πετύχει αυτά, είναι πολύ πιθανό να μην σε θέλει πια, επειδή θα είσαι υπερβολικά κοντά της. Γιατί όσο επιδιώκει την εγγύτητα , την ίδια στιγμή την τρέμει και δεν ξέρει τι να την κάνει αν την αποκτήσει. Γι αυτό συμβουλεύουμε να κρατάμε μια απόσταση από εκείνους και να τους υποσχόμαστε πράγματα που δεν θα γίνουν (συγκατοίκηση, γάμος). Γιατί τρέφονται με το όραμα και την υπόσχεση και όχι με την πραγματικοτητα.
Καλά δεν τα λέω, Αίολε;