Printable View
Θα το γραψω εδω γιατι δεν θελω να ανοιγω χαζα θεματα, υπαρχουν σοβαροτερα, αλλα εχω αναγκη να το γραψω απλα κι ας πεσει κατω:
Ειναι πολυ, πολυ λυτρωτικο οταν καταλαβαινεις πως δεν φταις εσυ.
Ωστοσο παλι σου μαυριζει τη καρδια γιατι συνειδητοποιεις πως δεν υπαρχει τιποτα που μπορεις να κανεις για αυτο και τιποτα που μπορεις να ελεγξεις περα απο τον εαυτο σου.
Η μοναξια ειναι πραγματικα θησαυρος αν δε τη φοβασαι (μονο τοτε). Ειναι χαζος οποιος δεν το βλεπει.
Ναταλία άνοιξε θέμα άμα θες συζήτηση όντως δε φταίμε εμείς από εκεί και πέρα όμως είναι σκληρή η ζωή μας κι είναι χαζός όποιος δεν το καταλαβαίνει προσθέτω εγώ σε όσα είπες
Ρε ναταλία γράφεις κατεβατά για τους άλλους και για τον εαυτό σου τίποτα δηλαδή? Το κοινό σου σε περιμένει :pQuote:
Originally Posted by Natalia_sups
συμφωνω σε αυτό με την μοναξιά απόλυτα..!Quote:
Originally Posted by Natalia_sups
Χαχαχα ρε cube με εκανες και γελασα, σε ευχαριστω για αυτο :)
Δεν εχω κατι παραπανω να γραψω για τα δικα μου παιδια γιατι πλεον τα νιωθω πιο πολυ, δεν μου βγαινει να τα λεω/γραφω αλλο, αισθανομαι πως οτι και να πω θα ειναι πολυ λιγο (ποιοτικα οχι ποσοτικα χαχα)...ισως με κολλησε ο elis που παει με το ρευμα :) Ελπιζω να ειναι επειδη εισαι καλα ομως οχι επειδη εισαι γονατισμενος απο τη ζωη. Ελπιζω αυτο που βλεπω σε σενα να ειναι συμφιλιωση με τα σκαμπανεβασματα κι οχι παραιτηση...εγω ακομα εχω δρομο προς τη συμφιλιωση, ακομα εχω νευρο και ισως παραειμαι ιδεαλιστρια για αυτο βασανιζομαι :) τεσπα.
Nαι λίγες μ@λακίες γράψαμε με τον νικ και τον γουάι χαχααχ............Quote:
Originally Posted by Natalia_sups
Γράφω εδώ γιατί δεν θέλω να χαλάσω το θέμα του serios αν και μπήκα στον πειρασμό να γράψω εκεί αλλά δεν είναι σωστό...
Σκέφτομαι πως εγώ δεν νιώθω ευγνώμων για τίποτα, η ζωή που υποτίθεται πως μου "χαρίστηκε" είναι βάρος για μένα και δεν τη θέλω...κι ομολογώ πως σας ζηλεύω λίγο εσάς που νιώθετε ευγνώμονες...
Αυτά τα λίγα...
Καλημέρα! :)
Όσο περνάνε τα χρόνια τόσο περισσότερο διαπιστώνω στη ζωη μου πως όλα τα κακα ξεκινάνε από το σπίτι. Όλα! Η γενεσιουργός αιτία βρίσκεται στο σπίτι στην παιδική και εφηβική ηλικία. Μετά ζεις με τον κόπο και την ψευδαίσθηση της αλλαγής.
Δεν μπορώ τωρα να διεκδικήσω κατι επαγγελματικα καλό, με περισσότερο χρήμα (αν και μπορω να στειλω CV) για το λόγο ότι ενα πιστοποιητικό που απέκτησα τότε το πήρα εν μέρει παράτυπα, αν και το υπολοιπο του μέρος που ήταν πιο δύσκολο(!) το πήρα εύκολα! Κι ο λόγος είναι απλά όλα αυτα τα οποια συζηταμε καθημερινά εδώ! Το παρελθόν μας κυνηγάει! Μας έχει προκαλέσει κενα τα οποία μας στερούν από καλές ευκαιρίες. Μπορώ να στείλω βεβαια το CV με το χαρτί αλλά θα διατρέχω το ρίσκο! Διοτι όταν πριν μερικα χρονια ξαναμπήκα σε παρόμοια διαδικασία διεκδίκησης με ρωτούσαν για εκεινο το μέρος αν και με ειχαν απορρίψει για αλλους λογους για τη θεση, μπορουσαν όμως να ανοιγαν θεμα. Το πάθημα μάθημα ή ρισκάρω? Όντως το παρελθόν κυνηγά!
Καλημερα, δεν ειναι ακριβως οτι θα χαλαγες το θεμα του, εισαι για πολλα ευγνωμων (υποθετω) απλα πολλες φορες η μαυριλα μας δεν μας αφηνει να τα δουμε. Για παραδειγμα, η εργασιακη σου εμπειρια ; εστω οσο ηταν. Ο αδερφος σου ; εστω οσο τον βλεπεις. Η επαφη σου και το δεσιμο με τα ψιψινια ; το ιντερνετ ; χιχιQuote:
Originally Posted by Κύκνος
Κυκνακι μου, θα ερθει και η στιγμη που θα το νιωσεις. Απλα αυτα δεν βγανουν με το στανιο.
Κοίτα, η αλήθεια είναι ότι είμαι λίγο απογοητευμένη αυτή τη στιγμή...να σου πω μιας κι ανέφερες τον αδελφό μου, ήθελα χθες να ήταν μαζί μας για να κόψουμε την τούρτα αλλά δεν μπορούσε γιατί τις φυσιολογικές ώρες δούλευε, από τις 2 το μεσημέρι ως τις 10 το βράδυ, ε μέχρι να έρθει σπίτι 11...οπότε δεν τον είδα...τα ψιψίνια τα αγαπώ αλλά με έχει πονέσει ο χαμός του και φοβάμαι για όταν θα χάσω και τον Τζέρυ...το ίντερνετ είναι μια παρηγοριά...Quote:
Originally Posted by Constantly curious
Τώρα γενικά δεν νιώθω ευγνώμων γιατί αν κι έχω μερικά πράγματα εξακολουθώ να μην μπορώ να νιώσω την τόσο πολυπόθητη χαρά να πηγάζει από μέσα μου όπως παλιά και μου λείπει αυτό το συναίσθημα...
Κύκνε, συμφωνώ με Constantly curious, η μαυρίλα μας δεν μας αφήνει να δουμε πολλά για τα οποία είμαστε ευγνώμονες. Δυστυχώς εχουμε την τάση να επικεντρώνουμε τη σκέψη μας συνεπώς και τα συναισθήματα μας στα αρνητικά. Από αυτα για τα οποια είμαστε ευγνώμονες, αν στρέψουμε λίγο τη σκέψη μας σ αυτα, αντλουμε πολλές δυνάμεις.
Ίσως να πρέπει να μου περάσει λίγο η μαυρίλα για να μπορέσω να τα δω κι εγώ...προς το παρόν ελπίζω να ωφεληθώ από την σημερινή συνεδρία με την ψυχολόγο μου, γι' αυτό, το ότι μπορώ να πηγαίνω, είμαι ευγνώμων...χωρίς αυτήν θα είχα φουντάρει...Quote:
Originally Posted by ioannis2
Ωραίο ως μυθιστόρημα τελικά το τρίτο στεφάνι του Ταχτσή.
Συνίσταται ανεπιφύλακτα.
αυριο το πρωι θα παω για καφε.με μια κοπελα που γνωρισα στο facebook μεσα απο καποια ομαδα αυτοβοηθειας.ερχεται στην πολη μου για 1 μηνα και μου ζητησε να βρεθουμε.εχω αγχος πολυ.εχω να βγω για καφε κοντα 1 χρονο αν εξαιρεσω καποιους ελαχιστους καφεδες με τη μανα μου αυτο το διαστημα.εχω πολυ αγχος.δε ξερω πως να μιλησω τι να πω τι να μην πω..η κοπελα ξερει τι εχω και με ρωτησε αν θελω να παμε καπου με κοσμο ή οχι.εχει κι αυτη τα δικα της θεματα.γενικα φαινεται καλη συγκαταβατικη ελπιζω να ειναι καλη και απο κοντα.δε θελω να ειμαι κακη παρεα.εχω αγχωθει..
Boo με το καλό, ισα ισα πιστευω θα συναντηθεις με εναν ανθρωπο που ξερει απο βασανα. Θα περιμενω νεα και ευχομαι να νιωσεις χαρα απο αυτον τον καφε, να νιωσεις ομορφα !Quote:
Originally Posted by boo
Από την στιγμή που ξέρει το πρόβλημα σου και ειδικά αν είναι ενημερωμένη πάνω στα ψυχολογικά θέματα νομίζω θα δείξει και επιβάλλεται να δείξει κατανόηση.Θα σου κάνει καλό νομίζω.Μη το σκέφτεσαι πως θα φανείς.Το είχα κ γω αυτό.Αισθανόμουν ότι είμαι βαρετή παρέα καθώς δεν έκανα πράγματα κ δεν μιλούσα πολύ.Νομίζω όμως όταν ο άλλος γνωρίζει το πρόβλημα είναι καλό να δείχνει κατανόηση ή να μας ρωτά για τις σκέψεις κ τα συναισθήματα μας.Quote:
Originally Posted by boo
H σκέψη μου είναι πως θα ηρεμήσει επιτέλους η ψυχούλα μου... πότε ;;; ; έχω κουραστεί να κλαίγομαι εγώ δεν ήμουν έτσι.. :(
Όλα μες στο πρόγραμμα είναι....λέει κάποιος και συ εκνευρίζεσαι ..........Quote:
Originally Posted by maria eleni
Δίκιο εχεις ... Αλλα σιγουρα δεν εκνευριζομαι cube μου απλα εχω κουραστεί ..! :)Quote:
Originally Posted by cube
Σκέφτομαι/θυμάμαι την πρώτη φορά που ο αδελφός μου κατάλαβε ότι είχα προσπαθήσει να πεθάνω...ήμασταν για ποτό κι είδε τα hansaplast στα χέρια μου...ήταν η δεύτερη φορά που τον είδα να δακρύζει σαν ενήλικας...η πρώτη ήταν όταν πέθανε ο Τόμυ, ο 19χρόνος γάτος μας...Όμως παρά την αντίδραση του αυτή τότε μερικές φορές αναρωτιέμαι αν θα του έλειπα...όσοι έχετε αδέλφια πώς θ΄αντιδρούσατε σε τέτοια περίπτωση;
ξυπνησα τωρα και το αγχος μου για τον καφε με την κοπελα ειναι στα υψη.θελω πολυ να βγω για καφε αλλα εχω φρικαρει..σκεφτομαι μηπως το ακυρωσω.αλλα και να το ακυρωσω για σημερα θα μου πει να βγουμε αλλη μερα.τι θα κανω δε ξερω.
τι θα πεις και πως θα το πεις; εφοαον την γνωρισες απο ομαδα αυτοβοηθειας να συζητησεις τα θεματα σου και τα δικα της θεματα...δεν λες παλι καλα που ειναι συγκαταβατικη και θα χεις ανθρωπο να μιλας; για φαντασου να ταν καμια ψωναρα οπως ειναι ολοι εξω που ειναι φοβητσιαρηδες καχυποπτοι και μονο απο το υφος σε στιγματιζουν ακομα και αν δεν ξερουν ποιος εισαι και τι εισαι...εφοαον δεν ειναι κατι απο αυτα προχωρα ελευθερα σκεψου οτι και κςινη σκεφτεται τα δικα της θεματα πως θα φανουν σε σεναQuote:
Originally Posted by boo
δε θα ηθελα να της μιλησω για τα ψυχιατρικα μου θεματα φοβαμαι μηπως γινω κουραστικη.μονο αν το θιξει εχω σκοπο να της πω καποια πραγματα.νιωθω σαν να δινω εξετασεις.θα παρω 1 xanax πριν και αλλο 1 μαζι μου να ειμαι πιο χαλαρη μπας και μπορεσω να συζητησω πιο ηρεμα..γιατι νιωθω ετσι δε μπορω να καταλαβω.ναι φαινετ;αι καλη κοπελα ελπιζω να μη διαψευστω
Μπου καλύτερα να μην ανοιχτείσ με τη μια αν κι εγώ το κάνω αυτό το λάθος
απλα δε ξερω τι να πω.τι θεμα να ανοιξω.κι αν υπαρξει αμηχανια και δεν εχουμε τι να πουμε?ελπιζω να ειναι πιο ομιλητικη απο μενα..τωρα σε λιγο θα ερθει να με παρει.ουφ
Εχω βρεθεί στην θέση του αδερφού σου , αλλά σε μικρή ηλικία..Δεν το είχα συνειδητοποιήσει και πολύ να σου την αλήθεια τι θα συνέβαινε και δεν είχα πει τίποτα...και επειδή είμαι και τρομερά εχέμυθη σαν άνθρωπος σκέφτομαι μήπως αυτά που μας εμπιστεύονται μας τα λένε καμιά φορά για να τα μεταφέρουμε κάπου....Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Η απόπειρα ήταν αποτυχημένη ελπίζω, ε;Quote:
Originally Posted by cube
Όσο για μένα προσωπικά δεν είχα καν σκοπό να του το πω αλλά έτσι όπως έκανα να πιάσω το ποτήρι είδε το hansaplast στον καρπό μου...με ρώτησε τι έπαθα και δεν κατάφερα, δεν άντεξα να υποστηρίξω ψέματα...δεν ήθελα να τον πληγώσω και στην αρχή είπα ότι κάηκα στο φούρνο αλλά μετά είχα παγώσει και κατάλαβε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά και με ρωτούσε κι εγώ δεν απαντούσα μέχρι που με ρώτησε εκείνος "έκοψες τις φλέβες σου;" κι έκανα ένα νόημα κι αμέσως δάκρυσε... :(
Εσύ πόσο χρονών ήσουν τότε;
Ναι αποτυχημένη, ....αυτό πότε έγινε με τον αδελφό σου? πάνε χρόνια δηλαδή?Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Ναι, έχει καμιά πενταετία αλλά επειδή δεν ήταν η μοναδική φορά που το προσπάθησα (υπήρξαν και μεταγενέστερες) μερικές φορές όταν τις θυμάμαι μου έρχεται αυτή η σκέψη στο μυαλό...κι αναρωτιέμαι πως θα ήταν...Quote:
Originally Posted by cube
Επίσης όταν τις θυμάμαι νιώθω και πληγωμένη, θυμάμαι την τελευταία φορά που πήρα χάπια και δεν το είπα σε κανέναν και περίμενα να πεθάνω, ήταν φριχτή η μοναξιά κι ο πόνος που ένιωθα...δεν ξέρω τι θα είχε γίνει αν δεν το καταλάβαιναν οι δικοί μου πάντως στο νοσοκομείο μου έκαναν πλύση στομάχου...
εγω μια φορα εκατσα και εκαψα το μισο χερι μου με τσιγαρα αλλα μετα εξελιχθηκα και ξεκινησα να τραυματιζω αλλους εχει πιο πολυ πλακα...ας πουμε καμια φορα οταν θυμαμαι που τραυματισα εναν σοβαρα καθομαι και σκεφτομαι αυτος τωρα θα νομιζει πως ημουν καποιοςγνωστος του και λες να του αφησα τετοια οδυνη που μετα να φοβοταν να βγει απο το σπιτι; χαχαχα....περα απ την πλακα θελω να κανω καποιες ερωτησεις...εχετε τραυματισει ποτε καποιον; αισθανθηκατε κατι μετα; το ρωταω αυτο γιατι εγω δεν αισθανομαι κατι και μου φαινεται φυσιολογικο δεν μπορω να κατανοησω την εννοια της ενοχης της μετανοιας και της στεναχωριας ποσο μαλλον οταν προκειται για αγνωστο...σκεφτομαι οτι αυτο πουπερναω ειναι μεγαλυτερο απ την ψυχοθεραπεια εχω αρνητικη αποψη για τους ανθρωπους το παραμικρο μου δημιουργει καταπιεσμενο θυμο και γιαυτο ισως δεν εχω ενοχες γιατι πιστευω οτι το αξιζουν..ειναι αδυνατον να δω με συμπονοια και ανεκτικοτητα τους και καλα συνανθρωπους οι σκεψεις μου προκαλουν αυτο το χαος και ο τροπος που βλεπω τα πραγματα και τους αλλους
Δεν έχω τραυματίσει ποτέ μου κανέναν αν και θα ήθελα ν' αστράψω ένα χαστούκι σε δυο συγκεκριμένα άτομα...
Όμως έστω κι άθελα μου έχω δυσκολέψει κι ίσως στεναχωρήσει/πληγώσει κάποια άτομα και ναι, γι' αυτό νιώθω τύψεις...η μία από τις απόπειρες μου ήταν εν μέρει λόγω τύψεων...
Γενικά έχεις καλές σχέσεις με τον αδερφό σου?Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Νιώθεις γενικά ότι συμπαθείς ή αντιπαθείς κάποιον?Quote:
Originally Posted by kavkaz
οτι βαριεμαι να διαβασω αλλα εχω βγαλει περιπου τη μιση υλη κριμα ειναι να παει για σεπτεμβριο και θελω να παω μια βολτα και το αγορι μου δε μπορει
εχω ανθρωπους κοντα μου αλλα δεν νιωθω συναισθηματα οσο για τους αγνωστους δεν μπορω να νιωσω τιποτα συμπονοια συμπαθεια κατανοηση συνηθως η μονη συσχετιση με την κοινωνια ειναι οταν τους ριχνω ευθυνες γιαυτα που κανω εγω και μεταξυ μας εχω δικιο για σκεψου λιγο το κοινωνικο σου περιβαλλον και μετα σκεψου την ασθενεια σου εχουν αμεση σχεση μεταξυ τουςQuote:
Originally Posted by cube
Ναι, ευτυχώς πολύ καλές...τον αγαπάω πολύ και κάνουμε παρέα, βγαίνουμε, τις προάλλες κοιμήθηκα σπίτι του κλπ...μάλιστα αυτός με πήγε στο νοσοκομείο πριν μερικούς μήνες που αρρώστησα Σάββατο βράδυ κιόλας...με συγκίνησε...Quote:
Originally Posted by cube
Αλλά στεναχωρήθηκα που δεν μπόρεσε να είναι παρών στα γενέθλια μου λόγω δουλειάς...αυτή τη φορά έχω αρκετές μέρες να τον δω και μου έλειψε...
Πολύ καλό είναι αυτό...που κάνετε και παρέα ...Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Οι άνθρωποι γενικά δεν σε κάνουν να νιώθεις ωραία αν σου πούνε κάτι καλό ή άσχημα? όλοι είναι το ίδιο για σένα?Quote:
Originally Posted by kavkaz
ναι ακριβως οπως το λες βεβαια αν με προσβαλουν θυμωνω αλλα δεν νιωθω κατι γενικα οταν ειμαι με αλλους δεν αισθανομαι ωραια ουτε καλα ουτε τιποταQuote:
Originally Posted by cube