Originally Posted by
Σπουργίτι
Ωραία , χαίρομαι που ήταν καλοί οι θεραπευτές και ταιριάξατε :) ελπίζω να συνεχίσουν έτσι προσεκτικά
Λυπάμαι που έχεις χάσει τον συμμαθητή σου. Ναι, πρέπει να απελπιστείς για να φτάσεις εκεί, αλλά αφήνεις τους δικούς σου πίσω να πονάνε.
Είσαι και εσύ όμως , που ξυπνας χάλια, πονάς είσαι ντάουν και λες τι θα σκεφτώ σήμερα για να κανω τη ψυχή μου λίγο πιο μαύρη α! Τα γενέθλια! Και τι καταφέρνεις έτσι στη τελική? Απλά πονας περισσότερο.
Κάτι έχεις πει ότι έχεις παρέα και ότι πήγαινες για ταινίες και για ψώνια. Έχεις φίλους εκτός απο τους γονείς ? Εχεις κανεναν να λεει βλακείες να σε κάνει να ξεχνάς? Πρέπει να τα βγάζεις απο μεσα σου σε κάποιον, σε έχουν καταπλακώσει όλα αυτα που σου έχουν συμβεί :(
Την Άσπεργκερ έχω μερες να δω στο φόρουμ που να είναι το κορίτσι μας?