ΤΙ ΣΚΕΦΤΕΣΤΕ ?

Πηρα σήμερα τηλέφωνο κάποιον για να του ευχηθω για τη γιορτή του γνωρίζοντας οτι κατα πασα πιθανοτητα με ειχε διαγράψει απο το κινητο του απο περσι στην γιορτή του που τον ξαναπηρα τηλεφωνο για να του ευχηθω, και όντως με είχε διαγραψει απο το κινητο του (αυτο εβγαινε χωρίς αμφιβολία απο τον τροπο που μου απαντησε). Ο σκοπός μου ηταν να του την ρίξω με τροπο οτι με διάγραψες, να του ελεγα οτι ειμαι ο Θανάσης ή ο Γρήγορης, ενα τυχαίο ονομα τέλος παντων για να παρει το μήνυμα και έπειτα υποτίθεται να τα πουμε. Όμως δεν του την είπα! Αυτή θα ταν η σωστή αντίδραση, η υπέρβαση δηλαδή του κακού εαυτου μου. Θα ελεγα τον εαυτό μου βλακα που δεν τον διέγραψα απο πέρσι, επειδη υπάρχει αυτή η ψευδαίσθηση στο νου μου οτι θα μπορουσε να υπάρξει μαζί του φιλία ή καπου να μου είναι χρήσιμος. Δεν θελω να την ξαναπατησω.

Αυτά για να καταλαβετε σε τι αχάριστη κοινωνια ζουμε. Γυροφερνει τοσα χρόνια στο νου μου ενα απόσπασμα απο ενα βιβλιο εκθέσεων αγγλικής που ειχα στο σχολείο απο φρασεις για εκθεση για τις διαπροσωπικές σχέσεις στην κοινωνια: "if you are not important nobody wants to know you"

Ένα άτομο που δεν περίμενα, όχι γιατί έχουμε άσχημες σχέσεις, το αντίθετο απλός συναντιομαστε στο δρόμο και λέμε ένα για. Αυτό το άτομο με πήρε τηλέφωνο να μου ευχηθεί για την γιορτή μου. Τελικά υπάρχουν ΆΝΘΡΩΠΟΙ που ενώ δεν τους είσαι κάτι σε σκέφτονται!!

Όταν είχα δώσει εισαγωγικές και είχα μπει στο πανεπιστήμιο , στην πρώτη επιλογή μου και από τους πρώτους, ζήλεψαν όλα τα σκουλήκια της οικογένειας, ξαδέλφια, καθίκια θείοι και θείες, επειδή όλα τα ξαδέλφια είχαν πιάσει πάτο και δεν μου ευχήθηκε κανείς συγγενής. Το πατρικό μου που έμενα τότε, ήταν σε γειτονιά κάπως παραδοσιακή,που μέναν πολλοί συγγενείς ο ένας κοντά στον άλλο και πολλοί είχαν δεμένες οικογένειες με καλούς δεσμούς, όχι σαν τα σκουλήκια τα δικά μου.
Ήρθε επίσκεψη μια πολύ ηλικιωμενη γειτόνισσα και μου έφερε ένα δωράκι , συγκινημένη για την επιτυχία μου και γλυκύτατη. Δεν την περιμέναμε και ξαφνιαστήκαμε λίγο , αλλά φυσικά την καλοδεχτήκαμε . Έδειξε λίγο ότι παραξενεύτηκε, γιατί περίμενε να δεί να ... γίνεται γλέντι , ενώ ήμασταν οικογενειακά μόνοι μας ! Έφυγε μάλιστα και σχετικά νωρίς, παρόλο που προσπαθούσαμε να την κεράσουμε ό,τι γινόταν , γλυκά , φαγητό , κρασί , τα πάντα. Είπε ότι ήταν ήρθε νωρίς το απόγευμα και έφευγε νωρίς, γιατί , λογικά περίμενε ότι θα έρχονταν ... συγγενείς για να το γλεντήσουμε !

Από τους καλύτερους ανθρώπους που έχω γνωρίσει ποτέ. Αν και ηλικιωμένη και τότε, έζησε πάρα πολλά χρόνια και πιθανόν ζει ακόμη , οπότε θα πλησιάζει τα 100 . Έχω αλλάξει γειτονιά και δεν πηγαίνω τακτικά στην παλιά γειτονιά μου.

Quote:

---

Originally Posted by Al_Bundy

Όταν είχα δώσει εισαγωγικές και είχα μπει στο πανεπιστήμιο , στην πρώτη επιλογή μου και από τους πρώτους, ζήλεψαν όλα τα σκουλήκια της οικογένειας, ξαδέλφια, καθίκια θείοι και θείες, επειδή όλα τα ξαδέλφια είχαν πιάσει πάτο και δεν μου ευχήθηκε κανείς συγγενής. Το πατρικό μου που έμενα τότε, ήταν σε γειτονιά κάπως παραδοσιακή,που μέναν πολλοί συγγενείς ο ένας κοντά στον άλλο και πολλοί είχαν δεμένες οικογένειες με καλούς δεσμούς, όχι σαν τα σκουλήκια τα δικά μου.
Ήρθε επίσκεψη μια πολύ ηλικιωμενη γειτόνισσα και μου έφερε ένα δωράκι , συγκινημένη για την επιτυχία μου και γλυκύτατη. Δεν την περιμέναμε και ξαφνιαστήκαμε λίγο , αλλά φυσικά την καλοδεχτήκαμε . Έδειξε λίγο ότι παραξενεύτηκε, γιατί περίμενε να δεί να ... γίνεται γλέντι , ενώ ήμασταν οικογενειακά μόνοι μας ! Έφυγε μάλιστα και σχετικά νωρίς, παρόλο που προσπαθούσαμε να την κεράσουμε ό,τι γινόταν , γλυκά , φαγητό , κρασί , τα πάντα. Είπε ότι ήταν ήρθε νωρίς το απόγευμα και έφευγε νωρίς, γιατί , λογικά περίμενε ότι θα έρχονταν ... συγγενείς για να το γλεντήσουμε !

Από τους καλύτερους ανθρώπους που έχω γνωρίσει ποτέ. Αν και ηλικιωμένη και τότε, έζησε πάρα πολλά χρόνια και πιθανόν ζει ακόμη , οπότε θα πλησιάζει τα 100 . Έχω αλλάξει γειτονιά και δεν πηγαίνω τακτικά στην παλιά γειτονιά μου.

---

Είμαι της άποψης ότι όσοι νοιάζονται, φαίνονται στη χαρά μας και όχι στη λύπη μας. Στη λύπη μας, αρκετοί μπορεί να μας προσεγγίσουν να μας συμπονέσουν (όχι όλοι φυσικά). Και στη χαρά μας εξαφανίζονται!

Είχα περάσει κι εγώ από τους πρώτους, πρώτη επιλογή. Δε μου ευχήθηκε κανείς από τους συγγενείς. Δε θα ξεχάσω, όμως, ένα πρωί εκείνες τις μέρες, που πετυχαίνω τη θεία μου στο δρόμο, τη χαιρετάω κι εκείνη με το ζόρι ανταποκρίθηκε. Μάλιστα, έδειχνε τόσο χάλια λες και δεν ξέρω κι εγώ τι της είχες κάνει. Και αυτό επειδή πέρασα εγώ εκεί που πέρασα και ο γιος της δεν μπήκε κάπου.

Quote:

---

Originally Posted by andreas86

Ένα άτομο που δεν περίμενα, όχι γιατί έχουμε άσχημες σχέσεις, το αντίθετο απλός συναντιομαστε στο δρόμο και λέμε ένα για. Αυτό το άτομο με πήρε τηλέφωνο να μου ευχηθεί για την γιορτή μου. Τελικά υπάρχουν ΆΝΘΡΩΠΟΙ που ενώ δεν τους είσαι κάτι σε σκέφτονται!!

---

Quote:

---

Originally Posted by Al_Bundy

Όταν είχα δώσει εισαγωγικές και είχα μπει στο πανεπιστήμιο , στην πρώτη επιλογή μου και από τους πρώτους, ζήλεψαν όλα τα σκουλήκια της οικογένειας, ξαδέλφια, καθίκια θείοι και θείες, επειδή όλα τα ξαδέλφια είχαν πιάσει πάτο και δεν μου ευχήθηκε κανείς συγγενής. Το πατρικό μου που έμενα τότε, ήταν σε γειτονιά κάπως παραδοσιακή,που μέναν πολλοί συγγενείς ο ένας κοντά στον άλλο και πολλοί είχαν δεμένες οικογένειες με καλούς δεσμούς, όχι σαν τα σκουλήκια τα δικά μου.
Ήρθε επίσκεψη μια πολύ ηλικιωμενη γειτόνισσα και μου έφερε ένα δωράκι , συγκινημένη για την επιτυχία μου και γλυκύτατη. Δεν την περιμέναμε και ξαφνιαστήκαμε λίγο , αλλά φυσικά την καλοδεχτήκαμε . Έδειξε λίγο ότι παραξενεύτηκε, γιατί περίμενε να δεί να ... γίνεται γλέντι , ενώ ήμασταν οικογενειακά μόνοι μας ! Έφυγε μάλιστα και σχετικά νωρίς, παρόλο που προσπαθούσαμε να την κεράσουμε ό,τι γινόταν , γλυκά , φαγητό , κρασί , τα πάντα. Είπε ότι ήταν ήρθε νωρίς το απόγευμα και έφευγε νωρίς, γιατί , λογικά περίμενε ότι θα έρχονταν ... συγγενείς για να το γλεντήσουμε !

Από τους καλύτερους ανθρώπους που έχω γνωρίσει ποτέ. Αν και ηλικιωμένη και τότε, έζησε πάρα πολλά χρόνια και πιθανόν ζει ακόμη , οπότε θα πλησιάζει τα 100 . Έχω αλλάξει γειτονιά και δεν πηγαίνω τακτικά στην παλιά γειτονιά μου.

---

Κοινό σημείο σε δυο διαδοχικές αναρτήσεις! Δεν μου κάνει εντύπωση με την καλή έννοια, διότι έχω βιώσει ή/και αντιληφθεί σε άλλους παρόμοια μ αυτα. Αναγνώριση δηλαδή από εκεί που δεν το περιμένουμε επειδή η σκέψη μας είναι περίπου καρφωμένη σε ορισμένα πρόσωπα λόγω συσχέτισης ή σημαντικότητας την οποία τους προσδίδουμε από τα οποία περιμένουμε ή αναμένουμε αναγνώριση είτε από ψευδαίσθηση μας ότι μας αγαπούν είτε παρότι καταλαβαίνουμε την κάποια ψυχρότητα τους θεωρούμε δεδομένο ότι αυτή δεν φτάνει σε τέτοιο βαθμό ώστε να μην πουν μια καλή κουβέντα στη χαρά μας. Κι αυτό, διότι μας ζηλεύουν, με άλλα λόγια μας αγαπάν μέχρι εκεί που νιώθουν ότι είμαστε κατώτεροι τους.

Και τελικά η αναγνώριση έρχεται από κάποιον που δεν το περιμέναμε, επειδή εκεί που στην σκέψη μας τον προσπερνούσαμε, γι αυτόν, στη δική του τη σκέψη είμασταν άτομα με αξία, όλο αυτό τον καιρό μας παρακολουθούσε με την καλή του προαίρεση, μας εκτιμούσε γι αυτό που είμαστε και αναγνώριζε την αξία που έχουμε γι αυτό και μας ευχήθηκε ή μας συνεχάρει, μπορεί να πει κανείς λόγω της μη συσχέτισης του με εμάς ως ένας αντικειμενικός τρίτος.

Απλά να μην πέφτουμε στην παγίδα να χαλάει η διάθεση μας, η αυτοεκτίμηση κι η αυτοπεποίθηση μας επειδή μας παραγνώρισαν ή μας ζήλεψαν αυτοί από τους οποίους επιζητούσαμε ή αναμέναμε αναγνώριση. Μακριά τη ψυχολογία μας από τέτοιους!

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

Απλά να μην πέφτουμε στην παγίδα να χαλάει η διάθεση μας, η αυτοεκτίμηση κι η αυτοπεποίθηση μας επειδή μας παραγνώρισαν ή μας ζήλεψαν αυτοί από τους οποίους επιζητούσαμε ή αναμέναμε αναγνώριση. Μακριά τη ψυχολογία μας από τέτοιους!

---

Δεν περίμενα ποτέ τίποτε. Θεωρούσα ατυχία, το ότι οι γονείς μου είχαν αδέλφια κι εγώ άπειρα ξαδέλφια. Γι'αυτό έκανα ένα παιδί . Για να μην έχει τη δυστυχία να έχει αδέλφια και τα παιδιά του ξαδέλφια και άλλα καθάρματα. Μόνο προβλήματα δημιουργούν στη ζωή. Να λείπουν .

Για 3 θείους μου, τρέχω σε υπηρεσίες, να κάνω ... αποποίηση κληρονομιάς, για να μη πληρώσω τα ... χρέη τους !!!!!! Σκουλήκια.

ντεπλόι πόσο συμφωνώ. στα καλά οι περισσότεροι είναι αδιάφοροι, δε νοιώθουν, στη λύπη όλοι τρέχουν, και το κακό στον άνθρωπο φαίνεται όταν σε εμποδίζει να σηκωθείς από τα σκτ που μπορεί να έχεις πέσει -όχι να μη σε βοηθήσει, δεν είναι υποχρεωμένος-.
είναι φτιαγμένος έτσι ο εγκέφαλος σου λέει, να ταΐζεται από την ξεφτύλα του άλλου. γι αυτό και το κάνσελ κόλτουρ έχει τόση πολλή πέραση..!!

τώρα για τον έρωτα και την αγάπη κι αν δεν την έχεις από μικρός, τί να πω! διαφωνώ! κάθε άνθρωπος και μια ξεχωριστή περίπτωση!
αυτό που ξέρω σίγουρα είναι ότι τα παιδιά πρέπει να αρχίσουν να κοινωνικοποιούνται και να φεύγουν από τη μάνα τους στην ηλικία των 5 ετών, τότε είναι έτοιμα να ενταχτούν σε ένα άλλο κοινωνικό πλαίσιο, δες σχολείο κλπ. και να συνεχίσουν να συσχετίζονται με άλλους συνομιλήκους μέχρι τον θάνατο. για ερωτα ή αγάπη, δεν ξέρω. ξέρω για την ψυχολογία του παιδιού κάτι λίγα.

Κτίζω μέσα στο νου μου ψευδαισθήσεις φιλίας και αναγνώρισης για να νιώθω ευχάριστα. Άτομα που με υποτίμησαν προς στιγμην μπαίνουν στο περιθωριο της σκεψης και στο προσκηνιο της κυριαρχούν φιλιες με ατομα που μου εδειξαν μια καλη εκτιμηση αν και πρόκειται για ατομα που αν δεν τους αναζητησω εγω δεν με θυμούνται ποτέ.

Οταν δεν ξερεις τον τρόπο σου μένει ο κόπος. Κουράζεσαι για να εξυπηρετείς τον καθένα και να εμφανιζεσαι αψογος ενώ στο τέλος δεν εισπράττεις απ αυτους που εκ μέρους τους εργάζεσαι καμία αναγνώριση, διότι ο χαρακτήρας σου στις υποσυνείδητες προκαταλήψεις τους ητανε μετριος και δεν ενεπνεε εμπιστοσύνη.

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

Οταν δεν ξερεις τον τρόπο σου μένει ο κόπος. Κουράζεσαι για να εξυπηρετείς τον καθένα και να εμφανιζεσαι αψογος ενώ στο τέλος δεν εισπράττεις απ αυτους που εκ μέρους τους εργάζεσαι καμία αναγνώριση, διότι ο χαρακτήρας σου στις υποσυνείδητες προκαταλήψεις τους ητανε μετριος και δεν ενεπνεε εμπιστοσύνη.

---

Ναι, κουράζεσαι. Γιατί το να εξυπηρετείς τον καθένα και να προσπαθείς να εμφανίζεσαι άψογος δεν είναι ο σωστός τρόπος να σε αναγνωρίζουν οι άλλοι και να συνδέεσαι μαζί τους. Όχι, δεν σε θεωρούν μέτριο γενικά. Θεωρούν ότι κάτι δεν κολλάει στη συμπεριφορά σου, μπορεί να σε θεωρούν πολύ καλό χαρακτήρα, όχι μέτριο, αλλά με ανασφάλειες που δεν σε αφήνουν να δείξεις τον πραγματικό εαυτό σου ή σε βλέπουν needy. Θεωρώ ότι ο ίδιος υποτιμάς τον εαυτό σου με το να προκαταβάλεις πως θα σε βλέπουν οι άλλοι αν αφεθείς και βάλεις όρια.

Γιατί δεν ησυχάζει η συνείδησή μου?...Αφου δεν έχω κάνει τίποτα...Μήπως γι'αυτό?...Επειδή δεν έχω κάνει τίποτα?

User αγαπη μου ο δικοσ σου εγκεφαλοσ ταιζεται απο την ξεφτιλα του αλλλου εγω απο τοτε που αρχισα να δουλευω πανε 20 χρονια εβγαλα κι εφαγα 100.000ευρω λεφτα που εσυ ουτε στον υπνο σου δε θα δεισ γτ σε ταιζουν αλλοι εμενα μου κανανε λαθοσ διαγνωση ψυχωση ενω δουλευα τι να κανω μπηκα εδω να βγαλω ακρη δε μπηκα να κουτσομπολεψω οπωσ κανετε εσεισ

όρεξη που την έχετε κύριε έλις.
βεβαίως και ούτε θα τα δω.
βεβαίως και ταΐζεται ο εγκέφαλος από αυτό, δεν το κατέβασα απο το κεφάλι μου. δεν σας κατηγορησα παρ όλα αυτά.
λυπάμαι για ό,τι έχετε τραβήξει με τους γιατρούς, εδώ δεν ξέρω γιατί μπήκα εγώ, πάντως όχι για κουτσομπολιό.

Αγαπητη user εγω αν εχω το ξεπερναω σε 3 χρονια με δουλεια σεζον ελιεσ χωρισ να γινομαι εμπορασ εσεισ τι κανετε δεν ξερω αν δεν πιστευεισ δεσ παλιοτερα μου μυνηματα που ειχα θεμα κ τωρα δεν εχω εσεισ τι ακριβωσ κανετε εμενα με απεριψαν οι γιατροι γι αυτο το λογο εσεισ τι ακριβωσ κανετε αν δεν μου τα σβησαν τα εχω ολα στο ιντερνετ βημα βημα κατσε δεσ τα αν δεν πιστευεισ

Ταιζεσε με την ξεφτιλα του αλλου γτ δε δουλευεισ αν δουλευεσ θα εβλεπεσ ανθρωπουσ με λεφτα με χαρισματα επικοινωνιακουσ απλουσ ανθρωπουσ κλπ αλλα εσυ βολευεσαι σε οτι βλεπεισ στην τηλεοραση κι οτι σου λεει η μανα σου ευτυχωσ υπαρχει ενασ αλλοσ κοσμοσ εκει εξω πετυχημενων κ σωστων ανθρωπων ξεχνα οτι σ λεει η μανα σου δεν ισχυει θα μπορουσα να στο εξηγησω κι ολασ αλλα πρεπει εσυ η ιδια να το καταλαβεισ

με την ίδια λογική δεν ισχύει ό,τι λέει ο καθένας.