Έβαλες κι εσύ το χεράκι σου Ξωτικό μου...
Printable View
..αισθάνομαι μικρό το κακό, μπροστά στα χειρότερα, που έχουν γίνει κατά καιρούς..
κρυωμενος ειμαι παλι γμτ, με συναχι και βηχα, γι'αυτο ξαναγραφω εδω. το κανατε εκκλησια το φορουμ, ελπιζω τουλαχιστον να μην αυτοκτονισε κανεις οσο ελειπα, κι αμαρτησε. αν και βλεπω λιγοτερα μελη.
Εκει που ήμουν σχετικά καλα για μερικές μερες, κυλησα πάλι στον γκρεμό...
Αισθανομαι καπως περιεργα κι απροσδιοριστα... ενα κενο θα ελεγα...
Ξωτικο η στήλη επανήλθε στα "φυσιολογικά της", σ αυτο που πραγματικα εχουμε αναγκη δλδ. Το να μου πεις ή να σου πω ότι νοιωθω σκατα, ότι ξυπνησα αναποδα, ότι απο τις σκεψεις δεν κοιμηθηκα καλα.... φαινεται σου λέω πως αισθανομαι τωρα, περιμενοντας απο τα καθαρα σου κινητρα (αν και αντιλαμβανομαι το δικο σου κυκεωνα στη ζωη) ενα καλο σου λογο. Ενα λογο που θα με φτιαξει, που ισως μου κανει μεγαλη εντυπωση και τον θυμαμαι για πολλή καιρο κι οποτε τον ξαναφερνω στη μνημη να μου ξαναφτιαχνει τη διαθεση, κι εσυ στο μεταξυ θα τον εχεις ξεχασει. Αυτο ειναι το οντοπικ! Αυτο ειναι το "πως αισθανεστε τωρα", σαν ο ορισμος του.
Πολλοί τσαρλατανοι επιτηδιοι θα κυκλοφορουν αυτες τις μερες υποτιθεται θεολογουντες εχοντες κατα νου ότι μεσα στην καταπτωση της κριση τους ειναι πιο ευαλωτα τα πράγματα. Ειπα να μην ξανασχοληθω με το θεμα. Εχω τους δικους μου χωρους και εντος μου και εξω μου για να βρισκω γαλήνη, εκεινους που κατορθωσα να κρατησω ανοθευτους.
Νοιαξιμο για τον πλησιον εδω ειναι ο καλος λογος που θα μου πεις και θα σου πω.
Χάλια και πονάω...δεν αντέχω άλλο...και κανείς δεν μπορεί να με βοηθήσει...
αψου και γκουχου γκουχου ρινικη συμφορηση. μπισολβον κι αγιος ο θεος αγιος ισχυρος αγιος αθανατος ελεησον ημας. γιατι ειμαστε μαλακες και κυκλοφοραμε με κοντομανικα.
Πολύ αδύναμη και πληγωμένη...σαν πληγωμένο πουλί...
Καπως ξαλαφρωμενη καθως διαισθανομαι οτι, σιγα-σιγα, θα καταφερω να ξαναβρω τις ισορροπιες μου υστερα απο την εξοδο μου απο μια ψυχοφθορα κατασταση που μου σπαταλουσε την ενεργεια και μ'εφθειρε!