Τίποτα άλλο απλώς μου βγαίνει το στρες που συσσώρευσα όλη τη μέρα... Με πιάνουν συχνά ταχυκαρδίες και δυσκολία στην αναπνοή όταν αγχώνομαι/ταράζομαι... Αύριο θα είναι εντάξει...Quote:
Originally Posted by Άντα_Στε87
Εσύ είσαι καλά;
Printable View
Τίποτα άλλο απλώς μου βγαίνει το στρες που συσσώρευσα όλη τη μέρα... Με πιάνουν συχνά ταχυκαρδίες και δυσκολία στην αναπνοή όταν αγχώνομαι/ταράζομαι... Αύριο θα είναι εντάξει...Quote:
Originally Posted by Άντα_Στε87
Εσύ είσαι καλά;
Όχι.. Πνίγομαι.. Συν ότι αύριο έχω ψυχολόγο.. Πάλι όλα από την αρχήQuote:
Originally Posted by Κύκνος
Το ξέρω αυτό το συναίσθημα... Αλλά γιατί λες "πάλι όλα απ' την αρχή";Quote:
Originally Posted by Άντα_Στε87
Γιατί είχα σταματήσει και πάω σε άλλο ψυχολόγο από αύριο. Ξαναρχιζω γιατί δεν παλεύεται άλλο πραγματικά..Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Α, κατάλαβα... Εύχομαι να σε βοηθήσει!Quote:
Originally Posted by Άντα_Στε87
Θα δείξει.. Αν υπάρχει άνθρωπος που μπορεί να συναινοηθει μαζί μου σε αυτό τον κόσμο..Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Όχι κυκνε μου.. Δεν είναι από τους καφέδες.. Μαζεύονται πολλά και μου βγαίνει έτσι. Αλλά είμαι καλά.. Το ελέγχω.
Άντα είναι ένα βήμα.. Και είναι για σένα.
Ναι.. Η αρχή είναι δύσκολη και όσοι κάνουν ψυχοθεραπεία το ξέρουν.. Ελπίζω να βοηθήσει.Quote:
Originally Posted by george1520
Δεν είναι πάντα δύσκολη.. Εξαρτάται τι θα πείτε.. Εγώ τότε είχα γίνει ζόμπι.. Σου δίνω θάρρος χαχα
Ευχαριστώ πολύ για το θάρρος που μου δίνεις χαχαQuote:
Originally Posted by george1520
Μάλλον πρέπει να τα πούμε όλα. Και πονάει αυτό. Λογικά εγώ θα γίνω φάντασμα..
Έτσι θα τα βγάλεις από μέσα σου. Κάποτε αναρωτιέμαι πως θα ήμουν αν δεν έκανα ψυχοθεραπεία.. Αν έκανα καλά που πήγα. Αν κάνω καλά που θέλω να γίνω η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μου.. Αν άξιζε να περάσω όλο αυτό το δρόμο της ψυχοθεραπειας..
Εγώ ξέρω σίγουρα ότι αξίζει η ψυχοθεραπεία. Πλέον μετά από τόσα χρόνια πιστεύω ότι η κατάθλιψη είναι "εθιστική".. Παράλληλα με την ψυχοθεραπεία πρέπει να προσέχεις καταστάσεις που σε κάνουν να "ξανακυλισεις" γιατί με το παραμικρο πόνο που σου τυχαίνει, ξαφνικά μαυρίζουν όλα πάλι..Quote:
Originally Posted by george1520
Πως θα ήμασταν αν δεν κάναμε ψυχοθεραπεία.. Θα ήμασταν μόνιμα στον πάτο. Ενώ τώρα προσπαθούμε να σηκωθούμε.. Έτσι το βλέπω εγώ τουλάχιστον..
Εγώ πριν από τον πάτο ήμουν καλα. Έτσι νόμιζα τουλάχιστον. Ήμουν οκ με αυτό που ήμουν.. Πετα ήρθε ο πάτος. Και άρχισα ψυχοθεραπεία και εκεί έμαθα να σέρνομαι. Κάθε φορά έφερνα στην επιφάνεια και κάτι άλλο.. Θα δείξει όταν ολοκληρωθεί η ψυχοθεραπεία.. Σε 50 χρόνια..Quote:
Originally Posted by Άντα_Στε87
Όλοι ήμασταν καλά πριν από τον πάτο.. Αλλά πέσαμε και πρέπει και θέλουμε να σηκωθούμε..Quote:
Originally Posted by george1520
Ας ελπίσουμε ότι θα ολοκληρωθεί πριν περάσουν 50 χρόνια :)
Ειχα βάλει στόχο στα 2 χρόνια να τελειώσω την ψυχοθεραπεία.. Έφτασαν σχεδόν τα 2 χρόνια και έχω πράγματα που δεν μπόρεσα να συζητήσω.. Εχω ακόμη τα Ψυχοσωματικα που δεν μπορώ να τα αγνοήσω.. Γενικά βλέπω ότι το εξοχικό της θα το χτίσω σιγά σιγάQuote:
Originally Posted by Άντα_Στε87
Δεν έχεις άδικο.. Αλλά ας χτίσουμε και εμείς κάτι. Εγώ σκέφτομαι να του πάρω αμάξι..Quote:
Originally Posted by george1520
Αλήθεια αυτό με τα ψυχοσωματικα με έχει διαλύσει και δεν ξέρω αν θα φύγουν ποτέ...
Απλά τα αγνοείς. Και κάποια στιγμή θα μπορείς να τα ελέγξεις
Μια κουβέντα είναι αυτό.. Μερικά δεν ελέγχονται.. Όταν νιώθεις ότι δεν έχει οξυγόνο το δωμάτιο ας πούμε, σε αφήνει και στον τόπο..Quote:
Originally Posted by george1520
Το έχω περάσει. Και ήμουν και στην αυλή και νόμιζα ότι δεν είχα.. Εκανα και μάσκες με φάρμακα για να "γίνω καλά". Είχα ανεμιστήρα ανοιχτό ενώ ήταν κρύο..
Εγώ είμαι μέσα έξω.. Αλλά σε εμποδίζει να ζεις κανονικά.. Και κάπως έτσι κλεινεσαι στο σπίτι γιατί έχεις την εντύπωση ότι θα το πάθεις σε κλειστό χώρο και δεν θα έχεις επιλογή..Quote:
Originally Posted by george1520
Δυστυχως αυτό το θέμα με το οξυγόνο το έπαθα την χρόνια που η ατμόσφαιρα είχε πολύ σκόνη και τα πράγματα ήταν χειρότερα. Αλλεργική ρινίτιδα, σκόνη και δυσπνοια.. Τα σκέφτομαι τώρα και λέω πως άντεξα.. Νόμιζα θα πεθάνω.. Ή μάλλον περίμενα να πεθάνω..Quote:
Originally Posted by Άντα_Στε87
Και εγώ περιμένω για πότε θα με πιάσει σε κλειστό χώρο.. Όταν είμαι με άλλα άτομα κάπου δεν κάθομαι ποτέ στη μέση.. Εε τι έχουμε πάθει. Οι άλλοι να γελάνε και εγώ να πεθαίνω..Quote:
Originally Posted by george1520
Το σώμα μας.. Μας μιλάει. Έτσι πάει.. Πρέπει να μάθουμε να το διαβάζουμε. Η ψυχοθεραπεία θα σου μάθει πως να το κάνεις..
Μιλάει και φωνάζει.. Εμείς δεν θέλουμε να το ακούσουμε ή όπως λες δεν ξέρουμε να το διαβάζουμε..Quote:
Originally Posted by george1520
Κάποιοι τους καλούς ανθρώπους τους λένε χαζούς.. Δεν είναι όμως. Μπορεί να κάνουν πως δεν βλέπουν, πως δεν ακούνε, πως δεν καταλαβαίνουν.. Έτσι, για να σου δώσουν μια ακόμη ευκαιρία.. Όταν την χάσεις και αυτήν.. Τότε θα δεις την άλλη πλευρά της "χαζομαρας"..
Καλημέρα Άντα_Στε87! Πολύ σωστά τα λες!
Τραγουδάκι αφιερωμένο!
* Με έχει πιάσει το πόδι μου από την Ορθοστασία και είμαι μεταξύ του να πάρω ή να μην πάρω αντιφλεγμονώδες χαπάκι! Αυτό το μπάσκετ που παίζαμε σαν πιτσιρίκια τελικά ....άφησε κάποια κατάλοιπα! Από Μάιο ξανά γυμναστήριο!
Ευχαριστώ..Quote:
Originally Posted by Stavros
Και εμένα ο χορός μου άφησε κατάλοιπα..
Ο γιατρός μου είχε πει ότι το πόδι μου θέλει "βάρος" και με είχαν πιάσει τα γέλια τότε.. Τελικά είχε δίκιο.
Εσύ έχεις πάει ορθοπεδικο;
Κανένα πρόβλημα. Σου εύχομαι κάθε επιτυχία. :)Quote:
Originally Posted by blackbird
Κι εσύ επίσης, και πάντα δυνατή.Quote:
Originally Posted by blackbird
Άντα η Χορεύτρια!;)
Εννοείται και έχω πάει σε ορθοπεδικό,όχι σε 1 αλλά σε αρκετούς! Και φυσικά έχω βγάλει και αρκετές Μαγνητικές!
Έχω μία σχετικά μικρή οστεοχόνδρινη βλάβη στον έξω μηριαίο κόνδυλο. Ευτυχώς μηνίσκοι και χιαστοί είναι καλοί.
Είχε καιρό να με ενοχλήσει αλλά σε συνδυασμό με την απουσία γυμναστικής + δουλειά , ξαναεμφανίστηκε! Πιστεύω σε κανά 20ήμερο θα ηρεμήσει....
Χαχα καλά τώρα.. Σιγά τη χορεύτρια..Quote:
Originally Posted by Stavros
Θα ηρεμήσει αλλά θα σε ξαναχτυπήσει λογικά..
Εγώ είχα μηνίσκο.. Μη σου τύχει...
Παλι αισθανομαι θυμο. Σκεφτομαι τους μπαρμπαδες μου που με ελεγαν ψυχοπαθη για τους καυγαδες που γινονταν στην οικογενεια. Τους οποιους προκαλουσαν παντοτε ο πατερας μου, η μανα μου και ο αδερφος μου. Εγω εβγαζα την μπετουγια απ την πορτα για να τους αποφευγω και αυτοι επαιρναν ενα κατσαβιδι και την ανοιγαν για να μπουν μεσα να με πουν ομοφυλοφιλο και να κανουν καυγα.
Θυμαμαι οταν ημουν 32 ετων που η μανα μου και ο αδερφος μου (ο πατερας ειχε πεθανει) ενοχληθηκαν που αντικατεστησα τα σκισμενα ρουχα και τα τρυπια παπουτσια με τα οποια κυκλοφορουσα απο τις οικονομιες μου (πενηνταρια εδινες μου ελεγε η μανα μου με τα ματια γουρλωμενα), και αρχισα να βγαινω απ το σπιτι (οχι για τις αγγαρειες τους), και αρχισαν να με κυνηγανε. Ο αδερφος μου τσιγγλαγε τη μανα μου οτι θα πεθανει και η μανα μου ολη μερα μου ελεγε οτι ειμαι γερος και οτι ειναι ρεζιλικι που βγαινω εξω και οτι τοσα χρονια δεν το θυμομουνα, τωρα στα γεραματα θυμηθηκα να βρω γυναικα; Προσπαθουσα να βγαινω στα κρυφα αλλα καραδοκουσε και με αναχαιτιζε στην πορτα. Ηταν ο μεγαλος της φοβος μην βρω καμια γκομενα και ζηλεψει ο αδερφος μου. Ελεγε ελεγε ελεγε και ενιωθα σα να μου βγαζουν τα αντερα απ το στομα. Αντεξα τρεις μηνες μεχρι να καταληξω στο νοσομομειο με 100 παλμους ξαπλωμενος που δεν επεφταν. Ετσι μου εφαγαν τα χρονια μου.
Έβλεπα εφιάλτες το βράδυ κι είμαι πολύ αναστατωμένη...
Καλημέρα Κυκνε μουQuote:
Originally Posted by Κύκνος
Σήμερα που θα πας στο γιατρό να του το πεις..
Περίεργα ενα ψυχοπλακωμα ,μια θλίψη ένα πράγμα να μην θες να κάνεις τίποτα παρά μια βόλτα στον ήλιο τον οποίο δεν έχει σήμερα.....
ΚαλημέραQuote:
Originally Posted by ntinti
Ψυχοπλακωμα και εγώ αν και εδώ έχουμε ήλιο αλλά δεν μου λέει τίποτα..
Καλημέρα Άντα, πώς είσαι;Quote:
Originally Posted by Άντα_Στε87
Ναι, θα του το πω... Πήρα ηρεμιστικό για να συνέλθω, τόσο χάλια έγινα...
Έχω γράψει και σε χαρτί αυτό που λέγαμε ότι φοβάμαι να γράψω ότι μου είπε για να το συζητήσουμε και να δω τι θα μου πει... Μήπως με κάποιο τρόπο πάρω θάρρος, δεν ξέρω... Προσπαθώ πάντως...
Το έγραψες; Μπράβο σου!Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Αν του το πεις.. Λογικά θα σου κάνει ερωτήσεις (πως ένιωσες εκείνη τη στιγμή κτλ) και όταν του απαντήσεις θα δεις ότι αυτό που σε βαραίνει θα "μικρύνει" κάπως.. Θα είναι το πρώτο χτύπημα που θα δώσεις στο φόβο σου..
Εγώ προσπαθώ. Ξεκίνησα χθες.. Πήγα γελώντας (αφού στο δρόμο σε κάθε φανάρι έφαγα και διαφορετική βρισιά λόγο αφηρημάδας :D ) και έφυγα κλαίγοντας.. Αλλά είπαμε, κάθε αρχή και δύσκολη.. Έχω πολύ δρόμο μπροστά μου.. Απλά αποφάσισα να το περπατήσω ΌΛΟ ότι και να γίνει..
Όχι, έγραψα ότι φοβάμαι να το γράψω για να το συζητήσουμε... Σκέφτηκα μήπως μπορώ να το γράψω κατά τη διάρκεια της συνεδρίας που δεν θα είμαι μόνη, ίσως έτσι τα καταφέρω... Θα πάρω στυλό και χαρτί μαζί μου... Κι εγώ προσπαθώ να τα καταφέρω, δεν είναι εύκολο...Quote:
Originally Posted by Άντα_Στε87
Αλλά σε ότι ρωτήσει θ' απαντήσω αν και δεν σου κρύβω ότι ντρέπομαι...
Ναι το κατάλαβα τι έγραψες, είναι και αυτό ένα βήμα.. Ντρέπεσαι; Ο άνθρωπος δεν είναι εκεί για να σε κρίνει αλλά να σε βοηθήσει να αποβάλλεις το φόβο σου..Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Για πολλά ντρεπόμουν κάποτε..Και για άσχετα.. Πλέον για τίποτα..
Αφού μπορείς όπως λες να το συζητήσεις.. Γιατί σου είπε να το γράψεις;Quote:
Originally Posted by Κύκνος