Ava εγώ μια χαρά κίνητρο είχα αλλά αν δεν έκανα την επέμβαση τζίφος!!!!έχε υπόψιν ότι οι φίλοι γίνονται οι καλύτεροι εραστές ή σύντροφοι ζωής....με τον άντρα μου ήμασταν 9 χρόνια φίλοι πριν μας βγει το ερωτικό!!!!
Printable View
Ava εγώ μια χαρά κίνητρο είχα αλλά αν δεν έκανα την επέμβαση τζίφος!!!!έχε υπόψιν ότι οι φίλοι γίνονται οι καλύτεροι εραστές ή σύντροφοι ζωής....με τον άντρα μου ήμασταν 9 χρόνια φίλοι πριν μας βγει το ερωτικό!!!!
Τι ωραία, Άντα μου! Το ιδανικό σενάριο, κάτι τέτοιο θα ήλελα, για να είμαι ειλικρινής.. Αλλά, οι περισσότεροι φίλοι μου είναι ήδη παντρεμένοι ή παντρεύονται στην πορεία. Μάλιστα, είχα και το ατυχές γεγονός να χάσω ένα φίλο, που τον αγαπάω ακόμα πολύ, εξαιτίας της γυναίκας του, που ζήλεψε τη μεταξύ μας σχέση. Η γυναίκα του είναι αυτό που λέμε δεύτερο πράγμα, αλλά ήρθε στη ζωή του πολύ μετά τη μεταξύ μας φιλία. Ο φίλος μου καθημερινά μου έπλεκε το εγκώμιο και μάλιστα έκανε το λάθος να προσπαθεί να την παρακινήσει πχ στη δουλειά της, φέρνοντας για παράδειγμα εμένα. Η κοπέλα δεν καταλάβαινε την αδυναμία που μου είχε ο άντρας της, με αποτέλεσμα να αρχίσουν τα μούτρα, τα ναζάκια, μέχρι που κατάλαβα και απομακρύνθηκα. Δεν έκανε και ιδιαίτερες προσπάθειες να με προσεγγίσει, κάτι το οποίο δεν τον τιμά ιδιαίτερα. Αλλά, δεν πειράζει, εγώ το πήρα το μάθημά μου. Φίλη, λοιπόν, φίλη αληθινή, μέχρι να παρουσιαστεί η σύζυγος. Αν η σύζυγος είναι σοβαρό άτομο, τότε γινόμαστε μία πολύ καλή παρέα, αν όχι, πάμε παρακάτω..
Ναι η αλήθεια είναι ότι εκεί γύρω στα 40 είτε είναι παντρεμένοι είτε βαδίζουν προς τα εκεί...ναι όντως είναι το ιδανικό σενάριο,το λέω εκ πείρας!εγώ ως ζηλιάρα κ επειδή το έζησα καταλαβαίνω την θέση της γυναίκας του φίλου σου γιατί πραγματική φιλία ανάμεσα στα δυο φύλα δεν υπάρχει....κ ας είχα άπειρους φίλους στη ζωή μου...άσε που στην αρχή με τον άντρα μου ήμουν το 3ο πρόσωπο....shame on me το ξέρω αλλά.......Quote:
Originally posted by Ava
Τι ωραία, Άντα μου! Το ιδανικό σενάριο, κάτι τέτοιο θα ήλελα, για να είμαι ειλικρινής.. Αλλά, οι περισσότεροι φίλοι μου είναι ήδη παντρεμένοι ή παντρεύονται στην πορεία. Μάλιστα, είχα και το ατυχές γεγονός να χάσω ένα φίλο, που τον αγαπάω ακόμα πολύ, εξαιτίας της γυναίκας του, που ζήλεψε τη μεταξύ μας σχέση. Η γυναίκα του είναι αυτό που λέμε δεύτερο πράγμα, αλλά ήρθε στη ζωή του πολύ μετά τη μεταξύ μας φιλία. Ο φίλος μου καθημερινά μου έπλεκε το εγκώμιο και μάλιστα έκανε το λάθος να προσπαθεί να την παρακινήσει πχ στη δουλειά της, φέρνοντας για παράδειγμα εμένα. Η κοπέλα δεν καταλάβαινε την αδυναμία που μου είχε ο άντρας της, με αποτέλεσμα να αρχίσουν τα μούτρα, τα ναζάκια, μέχρι που κατάλαβα και απομακρύνθηκα. Δεν έκανε και ιδιαίτερες προσπάθειες να με προσεγγίσει, κάτι το οποίο δεν τον τιμά ιδιαίτερα. Αλλά, δεν πειράζει, εγώ το πήρα το μάθημά μου. Φίλη, λοιπόν, φίλη αληθινή, μέχρι να παρουσιαστεί η σύζυγος. Αν η σύζυγος είναι σοβαρό άτομο, τότε γινόμαστε μία πολύ καλή παρέα, αν όχι, πάμε παρακάτω..
Κριτική δεν ασκούμε σε κανέναν..
Εγώ, πάλι, επειδή δε ζηλεύω, δεν καταλαβαίνω τη γυναίκα του. Άλλο η φίλη, άλλο η σύζυγος, ξεκάθαρα δεν είναι τα πράγματα; Όταν έχεις μπροστά σου τη φίλη, βλέπεις ότι δεν αποσκοπεί στο να σου πάρει τον άντρα, τότε προς τι όλη η φασαρία; Όταν είμαι σε σχέση, δε ζηλεύω και μάλιστα παροτρύνω τον καλό μου να έχει καλή σχέση με τις φίλες μου.
Το να έχει καλές σχέσεις με τις φίλες μου το επιδιώκω κ εγώ κ το έχω καταφέρει...δεν υπήρξα ζηλιάρα με όλους...μόνο για όσους ένιωθα πράγματα..ξέρεις τι είναι δύσκολη η κατάσταση....αν θέση ήμουν στη θέση της φίλης θα έλεγα ότι η γυναίκα του δεν πάει καλά κ δεν σέβεται τη φιλία μας...αλλά στην θέση της γυναίκας περιπλέκονται τα πράγματα!!!από τη στιγμή που εγώ η ίδια ξέρω ότι είναι εφικτό μια φιλία χρόνων μέσα σε μια στιγμή να γίνει έρωτας από το πουθενά φυσικά κ θα φοβόμουν....
εσύ ακόμα κ όταν είσαι ερωτευμένη δεν ζηλεύεις???
Δε ζηλεύω, βρε Άντα μου, και προβληματίζομαι μάλιστα γι' αυτό. Μπορεί να είμαι απόλυτα ερωτευμένη, αλλά απαιτώ από τον άνθρωπό μου απόλυτη αφοσίωση, την ίδια που δείχνω κι εγώ.
Δεν είπα στο φίλο μου τίποτε απολύτως, γιατί ήθελα να παντρευτεί και να κάνει την οικογένεια. Στη θέση της γυναίκας δεν έχω βρεθεί ποτέ.
Μου λείπει τώρα, μου λείπει η παρέα μας, οι πλάκες μας, το γέλιο που κάναμε κάποτε. Με το που εμφανίστηκε η σύζυγος, το γέλιο κάπηκε μαχαίρι. Δε μπορούσε να μοιραστεί τα δικά μας αστεία, δεν ήξερε περιστατικά από το κοινό μας παρελθόν και ζήλευε. Προσπάθησα να της διηγηθώ περιστατικά, για να τη βάλω στο κλίμα και την πήγα χρόνια πίσω και έκανα τα πράγματα ακόμη χειρότερα. Γι' αυτό και έκανα πίσω. Εκείνο τον καιρό μάλιστα, ο φίλος μου μου είχε γνωρίσει έναν φίλο του και βγαίναμε τετράδα. Και πάλι, η ζήλεια ήταν παρούσα. Ήταν και ο φίλος μου λιγάκι αθυρόστομος, είναι η αλήθεια.. Έλεγε, για παράδειγμα, γιατί αργήσατε; Τι κάνατε τόση ώρα; Και χαχαχα και χουχουχου και δώστου τα μούτρα από την άλλη πλευρά. Τότε αποφάσισα ότι δε μου αξίζει αυτή η συμπεριφορά και αποχώρησα.
Αγγελικούλα χρόνια πολλά για τον αντρούλη σου, να τον χαίρεσαι, γλυκάκι θα μας κεράσεις;
Quote:
Originally posted by Eli
:lol::lol::lol::lol::lol::lol:Quote:
Originally posted by Ava
Στο μεταξύ ακούω συνέχεια hip hop και την έχω καταβρεί! Χάθηκε ο κόσμος να γίνει κανένα πανηγύρι hip hop; :lol:
Θα καθόμουν μπροστά μπροστά, ως Άρχοντας που είμαι, θα έτρωγα λουκάνικο, θα έπινα ρετσίνα και θα κουνιούσα το λουκάνικο στον αέρα, στο ρυθμό της μουσικής: http://www.youtube.com/watch?v=EcuGmUF2GVg Ε, ρε γλέντια!!
Θεϊκόόόόό!!!!
Quote:
Originally posted by Ava
Δεν σας είπα, όμως, για το χθεσινό μου καμάρι! Ψήλωσα και δέκα πόντους! Έκανα γυμναστική και φορούσα παντελόνι στενό στη μέση, φαρδύ παρακάτω και ένα πολύ στενό μπλουζάκι, μέχρι τη μέση. Εκεί που culοχτυπιόμουν, γύρισα τυχαία και είδα στον καθρέφτη.. Πω, πω.. Τελείως σύγχρονη εικόνα! Είδα μία κοπέλα, να χορεύει, με τα μαλλιά της να πηγαίνουν πέρα δώθε στο ρυθμό της κίνησης, το μπλουζάκι είχε σηκωθεί ελαφρώς, το παντελόνι είχε πέσει ελαφρώς και φαινόταν από το πλάι το στριγκ! Σύγχρονο και σέξυ, κάτι τόσο ξένο σε μένα τόσα χρόνια.. Δεν το πίστευα ότι ήμουν εγώ στον καθρέφτη! Καμαρώνω, κορίτσια μου, καμαρώνω!
Αυτό πάλι μαγικό!!!! Σμουτς!
Καλώς τη Look μας! Η ταλαιπωρία μου συνεχίζεται.. Μήπως να καταταγώ στο στρατό, να τελειώνουμε; Έκανα μπάνιο με κρύο νερό, γιατί θεωρούσα δεδομένο τον ηλιακό. Μπήκα και ξύλιασα, αλλά δε βγήκα. Τώρα έβαλα τα μακρυμάνικα και τις κάλτσες μου και προσπαθώ να ζεσταθώ.
Χθες οι σύντεκνοι μου είπαν ότι πήγαν για μπάνιο στη θάλασσα! Άλλος Θεός εκεί τελικά! Με κάλεσαν για μία ακόμη φορά και αυτή τη φορά μου έταξαν καπηλειά.. Ναι, έτσι τα ονόμασαν. Τώρα, τι εννοούν με αυτό, θα το διαπιστώσω μέσα στο χειμώνα. Θα πάω, ναι, μία φορά το χειμώνα και μετά το καλοκαίρι, οπωσδήποτε! Μιλούσαμε το βράδυ και ένιωσα να ραγίζει η καρδούλα μου.. Ήταν καθισμένοι στο μπαλκόνι και έτρωγαν καρπούζι κι εγώ ήμουν με τις χειμερινές πυζάμες, κλεισμένη μέσα. Μου είπαν ότι η καρέκλα μου ήταν γεμάτη και ότι στην πραγματικότητα ήμουν εκεί, μαζί τους..
Έλλη!
Αυτό είναι ένα βήμα της διαδρομής σου για εσωτερική ισορροπία!!
Τώρα θέλησες να το δεις αυτό το θέμα...γιάτί τώρα ΜΠΟΡΕΙΣ!!!!
Σου αξίζουν πολλά συγχαρητήρια με τη δουλειά που έχεις κάνει με τον εαυτό σου!!!!
Και εύχομαι σύντομα να έχουν τελειώσει αίσια όλα αυτά!
'Αβα είναι κρητικοί οι κουμπάροι???
Σε κουμπάρους είχες έρθει??
Η αλήθεια είναι πως διαβάζω αυτά που λες περί καιρού....και μου φαίνονται τόσο ξένα!!!!
Κάθε φορά που περιγράφεις κάτι το ζω μαζί σου!!!
Είσαι απίστευτα γλαφυρή!!!
Όχι, δεν είναι κουμπάροι, αλλά ίσως γίνουν. Το αγόρι το λέω σύντεκνε και με φωνάζει με τη σειρά του συντέκνισσα!
Μου έμαθε απίστευτα πράγματα για την Κρήτη, με γύρισε παντού, μέχρι και τη μαμά του έβαλε να μαγειρέψει, για να δω τα καλούδια σας! Προκειμένου δε, να δοκιμάσω το κρητικό κρασί είχε προμηθευτεί έξι διαφορετικές ποικιλλίες!
Αυτό το μήνα τους περιμένω και τους προειδοποίησα να πάρουν μαζί τους μπουφάν και χειμερινά ρούχα. Εδώ είναι βορράς, όχι παίξε γέλασε! Στο μεταξύ, έκανα κι εγώ τα κουμάντα μου, να τους περιποιηθώ όπως τους πρέπει! Από τώρα έδωσα ημερομηνία και παραγγελία στην ταβέρνα που θα πάμε. Πρόσεξε, είπα, θα έχω εκλεκτό κόσμο, θέλω το καλύτερο, μην εκτεθούμε! Εννοείται, μου απάντησαν, μη νοιάζεσαι, ελάτε εσείς και θα δείτε.. Αν είμαστε αρκετά τυχεροί, ίσως στο μεταξύ χαλάσει κι άλλο ο καιρός και καθήσουμε δίπλα στο τζάκι!
Όσο για την περιγραφή, τριτοδεσμίτισσα ήμουν κάποτε, τα κουσούρια δε φεύγουν έτσι εύκολα, όι!
Α! Αν τελικά παντρέψω το ζευγάρι, ο γάμος θα γίνει στους τάφους των Βενιζέλων. Πολύ ρομαντικό, υπέροχο μέρος για να ξεκινήσουν την κοινή τους ζωή. Στο μεταξύ, αν η κουμπάρα διαπιστώσει ότι καθυστερεί πολύ το μυστήριο, θα πεταχτεί λιγάκι στην Κουκουβάγια, για κανένα γλυκάκι.. :lol:
-)))))
Θες να σου στείλω κανένα κρητικό καλούδι να τους κουφάνουμε?