ενδιαφέρον μου ακούγεται! Πες μου τεχνικές αντιμετώπισης για από δω και στο μέλλον.
Πάντως, εγώ ύστερα από κάτι ανάλογο ένιωσα το απόλυτο ΚΕΝΟ!
Printable View
τι τεχνικες αντιμετωπισης, οταν χανεις μια ευκαιρια, αυτο ειναι και τελος, λολ.
Κατά τη γνώμη μου, αν κατάλαβα καλά και το θέμα σου είναι αισθηματικό, είναι λογικό να μην ξέρεις πως να φερθείς όταν οι γυναίκες έχουν γίνει τόσο αψυχολόγητες και μοιράζουν χυλόπιτες για την πλάκα. Δε φταις εσύ.
θενξ. πιο πολυ το μιγιαγγιχτη ταιριαζε στη περιπτωση αυτης που λεω. δε μπορω να μην ειμαι ο εαυτος μου ομως.
Τι κάθεσαι και σκας λοιπόν; Άσ' την αυτή να βγάλει αράχνη στο (μπιπ) της.
αααααααχαχαχαχαχαχαχαχαχα χχαχαχαχαχαχαχαχαχαχχχαχα χαχαχαχαχαχαα
νυχτεριδες και αραχνες
http://www.youtube.com/watch?v=lKFBZn41qsI
Ναι, απλά ας βάλει τη λογική του και να σκεφτεί ότι δεν αξίζει να βασανίζεται και να κατηγορεί τον εαυτό του ότι δεν ξέρει να φερθεί, εφόσον η λεγάμενη ήταν μυγιάγγιχτη και τη στιγμή που γενικότερα οι γυναίκες δεν ξέρουν τι θέλουν και δεν πιάνονται από πουθενά.
Αισθάνομαι ουδέτερα, έχει πολύ καιρό που αισθάνομαι έτσι.
Κι αν δεν ήταν αυτό, θα έβρισκε πάτημα σε κάτι άλλο. Έλα μωρέ, αφορμή γυρεύουν.
οχι με τη συγκεκριμενη κοπελα το πηγαινα λαου λαου γιατι ηξερα οτι ηταν ευαισθητη. μαλλον αυτο ειναι το προβλημα μου κι εμενα και δε ταιριαζω ευκολα. παω αναλογα με τις ωρες, τη μια στιγμη μπορει να με πιασει η ευαισθησια μου, την ακριβως επομενη να επιστρεψω παλι στο καφριλικι μου. ετσι δεν αντεχομαι απο καμια, οι μεν δυναμικες ξενερωνουν, οι δε ευαισθητες τρομαζουν, λολ.
Νιώθω μια ασύλληπτη καταπιεσμένη οργή που δεν ξέρω που να την ξεσπάσω. Μου φαίνεται ότι μόνο αν δω κάποια άτομα νεκρά ή να υποφέρουν μέχρι θανάτου, θα επανακτήσω τη γαλήνη μου.
μεγαλα λογια... μην τα λες
Γιατί; Έχεις ιδέα πως μπορεί να νιώθω τώρα μέσα μου;
φυσικα και ξερω λες να μην τα εχω περασει? και επειδη εχω πει κι εγω τετοιες κουβεντες τις μετανιωσα και γι αυτο στο λεω
Δεν υπάρχει λόγος να τις μετανιώσεις. Μερικοί θέλουν όντως σκότωμα.
sheldon από την στιγμή που η σκέψη αυτή δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα σε τι εξυπηρετεί το ανάλογο συναίσθημα;
δηλ. η σκέψη χωρίς νάναι ρεαλιστική π.χ. νεκρά άτομα ή να υποφέρουν.. δεν υπάρχουν την δεδομένη στιγμή, το συναίσθημα
όμως έτσι κι αλλιώς παράγεται.
Σ' αυτή τη σκέψη αναφερόσουν; Ναι, είναι καθαρά αφαιρετική και δεν αντικατοπτρίζει κάτι το υπαρκτό, αλλά αντιρεαλιστική δεν τη λες, εφόσον εντάσσεται στα όρια του εφικτού η υλοποίησή της. Πάντως, και πάλι δε συντρέχει λόγος να τη διώξω, αφού το συναίσθημα που παράγει είναι η ανακούφιση, δημιουργώντας συνειρμούς απονομής δικαιοσύνης.
μα προς στιγμήν παραμένεις με το συναίσθημα μιας ασύλληπτης καταπιεσμένης οργής που δεν ξέρεις που να την ξεσπάσεις.
Αυτό το συναίσθημα σε τί εξυπηρετεί; Για όλα τ' άλλα που λες περί ανακούφισης υπάρχει μόνο σενάριο.
Και μόνο σενάριο θα υπάρχει. Όσο και να ψάξεις, καμία ρεαλιστική σκέψη, δηλαδή με αναφορά σε πραγματικά γεγονότα, δεν κατεβαίνει τέτοια που να μου απαλύνει τον πόνο, διότι δεν υπάρχει αισιόδοξο παραθυράκι μέσα στην κόλαση που ζω.
Πού σου ήρθε ότι με στενοχώρεσες; Χειρότερα απ' ότι είμαι, δεν παίζει να με κάνεις.
Οκ, μάλλον ήταν ένας κομψός τρόπος να λήξεις ευγενικά την κουβέντα. Δεν πειράζει, έτσι κι αλλιώς δεν οδηγούσε κάπου.
Φιλε μου, με αυτο που κανεις απλα ανακυκλωνεις τον θυμο σου, πρεπει να νιωσεις ανωτερος απο αυτα που σε πληγωνουν (αδικουν), να συγχωρεσεις (οχι να ξεχασεις) και να προχωρισεις την ζωη σου παραπερα. Επειδη εισαι ο ιδιος μερος του προβληματος δεν εισαι αμερολυπτος, αρα δεν μπορεις να δικαζεις και να εκτελεις. Αυτο που ζητας δεν ειναι δικαιωση αλλα εκδικηση. Η εκδικηση ομως δεν θα σε κανει να νιωσεις καλυτερα αλλα το αντιθετο - θα αποκτησεις και τυψεις...
Ένα ερείπιο, ένα ράκος, στα πρόθυρα της κατάθλιψης και φοβάμαι...έχω μια ώρα καιρό αν είναι κάποιος διαθέσιμος παρά την ώρα να μπορέσει να μου δώσει λίγη δύναμη ώστε να μπορέσω να πάω στη δουλειά μου ας το κάνει...αν βέβαια προλάβω κι εγώ να δω αν έχω απάντηση γιατί πρέπει να ετοιμαστώ μπορώ δε μπορώ...
Τι να κάνουμε φίλε? όλο να κλαίμε τη μοιρα μας? τουλάχιστο όσο μπορουμε τα επόμενα χριστουγεννα να είναι καλύτερα απ τα περσινα κι απ τα προπέρσινα. ας μη εχουμε ψευτικες ελπίδες ότι του χρονου θα ρθει το πα΄νω κατω, απλα να μαστε καπως καλύτερα σε σχεση με φετος.
Κτυπα το κεφαλι σου στον τοιχο όσο θες, δεν αλλάζει τιποτα, απλά μετα την γκαφα δίνεις την υποσχεση στον εαυτο σου και παλευεις να την τηρησεις, την επομενη φορα να το χειριστω καλύτερα ώστε να χω πιθανοτητες.
Πολύ θυμωμένη. Όπως γενικά αισθάνομαι εδώ και καιρό. Για πολλά πράγματα, που μπορεί να φαίνονται αλλιώτικα και η προέλευσή τους και ο τομέας τους διαφορετικός, αλλά έχουν κοινές συνισταμένες.