Καλησπέρα ομορφένιες μου!
Καταρχήν σας ευχαριστώ και πάλι για τις ευχές σας και την θετική σας σκέψη! Η αλήθεια είναι ότι και να ήθελα να στεναχωρηθώ και να ανησυχήσω έχω τόσους αγαπημένους φίλους κοντά μου αυτή τη στιγμή που δεν με αφήνουν να πέσω ψυχολογικά. Το αντίθετο νιώθω ότι κάνω διακοπές. Το τηλέφωνο μου δεν έχει σταματήσει να χτυπάει και να ακούω ευχούλες και φιλάκια, οπότε πείτε μου πως να στεναχωρηθώ;;; :D
Νιώθω τυχερή που έχω ευλογηθεί από τόσους καλούς και τρυφερούς φίλους :love:
Σήμερα κάναμε βολτούλα ανέμελη στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, ήπιαμε καφεδάκι σε ένα όμορφο μαγαζάκι στον πεζόδρομο της Ικτίνου, περπατήσαμε αρκετά, χαζέψαμε βιβλία και άλλα καλούδια και γεμίσαμε όμορφες εικόνες. Το απόγευμα άφησα την Ναταλία και πήγα να συναντήσω μία καλή μου φίλη που είχα ένα χρόνο να δω, κατεβήκαμε στην παραλία, ήπιαμε και έναν ακόμη καφέ και είπαμε τα νέα μας. Τώρα χαλαρώνω στο Ναταλόσπιτο, λέμε να αράξουμε σπιτικά και να ξεκουραστούμε. Αύριο το βραδάκι θα πάρω την βαλίτσα μου και θα πάω στην φίλη μου την Ελένη η οποία αρρώστησε και είναι μέσα στο παράπονο γιατί ο αντρούλης της έφυγε στο εξωτερικό για μία δουλειά και είναι μόνη της. Εμένα βέβαια είναι η καλύτερη μου γιατί θα την ξεμοναχιάσω και θα την έχω μόνο για μένα χιχιχιχι.