Αφού παίρνουμε φάρμακα είμαστε εντάξει το ρώτησα στο γιατρό μου
Printable View
Αφού παίρνουμε φάρμακα είμαστε εντάξει το ρώτησα στο γιατρό μου
Α, ευτυχώς γιατί δεν θα μου το συγχωρούσα αν του έκανα κακό...ξέρεις τι ιδέα μου έρχεται μερικές φορές στο μυαλό όταν πλησιάζω μια γάτα; Να την μαχαιρώσω όπως κι εμένα...και δεν θέλω... :( Θυμάμαι μια φορά ήμουν στο χωριό και κρατούσα μαχαίρι γιατί θα τρώγαμε στην αυλή και ήταν ένα γατάκι μπροστά μου και έστρεψα το μαχαίρι προς την αντίθετη πλευρά για να μην το βλάψω...
Μάλλον έχεις κατάθλιψη με ψυχωτικα στοιχεία κι εσύ κι εγώ τα έχω αυτά αλλά φεύγουν με διατροφή και γυμναστική
Κυκναρα μου θέλει διατροφή και γυμναστική και θα μείνει η κατάθλιψη στο εγγυώμαι εμένα μου φύγαν σχεδόν όλα
Όχι γενικά είχα το μυαλό μου σε σωματικό πόνο, και γενικά θα έπρεπε να λαμβάνεται υπόψη και η γνώμη του γιατρού , ψυχίατρου ή ψυχολόγου....Πάντως αν έβλεπα έναν άνθρωπο και πονούσε σωματικά χωρίς πιθανότητες να βελτιωθεί για να ζήσει έπειτα , και μου λεγε ''κιουμπ σκότωσέ με'' και είχα όπλο νομίζω θα τον σκότωνα..........................
Ετυχε σε κανένα ζωάκι σου να κάνεις ευθανασία ?
Όχι, δεν πρόλαβα να πάρω καν την απόφαση γιατί πέθανε μόνο του την επόμενη μέρα που σκεφτήκαμε την ευθανασία σαν πιθανότητα...είχε καρκίνο στον πνεύμονα και δυσκολευόταν πολύ ν' αναπνεύσει τις τελευταίες μέρες οπότε είπαμε ότι θα το συζητήσουμε αλλά την άλλη μέρα έφυγε για πάντα... :( Θυμάμαι πάντως που έλεγα στους γονείς μου να μην τυχόν και τον πάνε για ευθανασία χωρίς να μου το πουν...ήθελα να είμαι δίπλα του...
Εσύ έχεις ζωάκια;
Ναι κατάλαβα....άρα το παλέψατε μάλλον, δεν το πήγατε αμέσως για ευθανασία.....
Ναι έχω σκύλο ...
Οχι , βρε , σιγα τα ζαναξ , συνηθεια ειναι , και μεχρι 18/μερα εχω φτασει με κοκτεηλ κρασι , και απλα εριξα υπνακον βαθυν ομως , αλλα χαπια δεν παιρνω , αυτα ξερω , αυτα εμπιστευομαι ......................τα παυσιπονα ειναι επικινδυνα , οπως και τα ' αθωα ' ντεπον , σου διαλυουν το σηκωτι ........
Γενικά πιστεύω έχει δίκιο η κύκνος, οτιδήποτε μπορεί να είναι επικίνδυνο στην κατάλληλη ποσότητα...και τα φάρμακα σε μεγάλες δόσεις λένε ότι αλλάζουν και μεταβολισμό, οι μεταβολίτες του ντεπόν δηλαδή σε διαλύουν, όχι το ντεπόν...ε μην φοβόμαστε να πίνουμε και ντεπόν και το ρίξουμε στα ζάναξ....
................
Μέχρι ένα σημείο ήταν καλά, βέβαια με παρακέντηση ανά τακτά διαστήματα όμως από κάποιο σημείο και μετά το υγρό στον πνεύμονα συγκεντρωνόταν πολύ πιο γρήγορα από τις υπόλοιπες φορές κι επηρεαζόταν η αναπνοή του και δεν ήθελε να φάει οπότε αρχίσαμε να σκεφτόμαστε την ευθανασία αλλά είχε προχωρήσει πολύ μάλλον...Είναι οδυνηρό να το θυμάμαι αλλά από την άλλη ανακουφίζομαι και λίγο όταν θυμάμαι τις στιγμές που είχαμε περάσει μαζί...
Τι χρώματα έχει επιτρέπεται να ρωτήσω; Προσπαθώ να τον φανταστώ... :) Είχα κι εγώ μια ημίαιμη σκυλίτσα παλιά...
Ρώτα με για τις τρίχες του καλύτερα και αν μαδάει.............
Εσύ είπες έχεις γάτα ε?
Ναι, έναν γάτο που μαδάει όπως λες κι εσύ αλλά είναι καλή παρέα ειδικά όταν μένω μόνη όπως τώρα που έφυγαν όλοι...(ευτυχώς τουλάχιστον προς το παρόν είμαι ήρεμη, όχι σαν χθες) Το μόνο που με στεναχωρεί είναι ότι είναι ηλικιωμένος και δεν ξέρω πόσα χρόνια θα ζήσει ακόμα...
Σκέφτομαι ότι όσα βιώνω δε θα περάσουν ποτέ.
Δεν θέλουν άλλο οι γονείς μου δυστυχώς... :(
Λίγο παλιότερα σκεφτόμουν κι εγώ ότι αν φύγει κι ο Τζέρυ δεν θέλω άλλο λόγω του πόνου της απώλειας που τον έχω βιώσει πολλές φορές μιας και μεγάλωσα με γάτες αλλά νομίζω πως άλλαξα γνώμη, πιστεύω πως θα δυσκολευτώ χωρίς κανένα ζωάκι...
Καλό μήνα να έχουμε! Μακάρι να είναι καλύτερος από τον προηγούμενο...
Τελικά έχω ανακαλύψει τα καλύτερα πακέτα διακοπών έστω της τελευταίας στιγμής (και σε αρκετά καλες τιμες εννοείται)!
Το μεγαλο θεμα είναι ότι ΔΕΝ αποφασίζω να πάω μόνος! Έστω για τρεις νυχτες ας πουμε! Ακόμα και με οργανωμένα μεταξύ αγνώστων.
Τελικά με βλέπω να περνάω λίγες μέρες άδειας στα ίδια μέρη, στις ίδιες συνήθειες, απλά μακριά από τη δουλεία...
εγω σκεφτομαι οτι δεν περνανε οι μερες για να μου πει τελικα ο γιατρος αν εχω η δεν εχω hiv pffff ρακος τελειως εκανα εξαιταση ολα βγηκαν καλα υπατιτιδα σιφιλη και το αλλο μου ειπε ειναι λιγο αναβεσμενω και δεν μπορει να μου πει αν εχω η οχι και θα το στιλει στο κελπνο ξερει κανεις γιατι ρε παισια sos
Δεν έχεις να χάσεις κάτι αν πας.Την ίδια θλίψη που έχεις στο σπίτι σου,θα έχεις και εκεί βέβαια αλλά θα αλλάξεις λίγο παραστάσεις. Και εγώ πήγα μερικές μέρες μόνος μου και δεν ήταν τόσο χάλια.Ανακάλυψα κάποια πράγματα που δεν ήξερα ότι είναι τόσο εύκολο να τα βρεις..
Όποιος πιστεύει τις μαλακιεσ της τηλεόρασης και τις ειδήσεις στο φμπ είναι άξιος της μοίρας του
Φιλικά προς όλους το λέω κι άμα θέλετε ανοίγω θέμα
Εν μέρει όμως οξύνεται η θλίψη λόγω του ότι δεν θα ειμαι σπίτι με δικούς μου ανθρώπους ούτε με άτομα που κάνω παρέα. Όμως, όντως, θα αλλάξω παραστάσεις. Υπάρχουν βέβαια και δυο τρεις κακες εμπειρίες από το παρελθόν (εννοώ που βιωσα στιγμες μοναξιας σε ταξίδια στο πλαίσιο όμως γενικότερου θεματος ευαισθησίας στη μοναξια που με διακατεχει).
Μήπως είναι θέμα καταστροφικότητας ο τρόπος σκέψης μου, δλδ το να σκέφτομαι μόνο αρνητικά για ένα τετοιο ταξίδι?
Nαι σίγουρα παίζει ρόλο και ο τρόπος σκέψης σου.Από την άλλη εκεί που είσαι,είσαι σπίτι με τους δικούς σου ανθρώπους καθώς και με άτομα που κάνεις παρέα αλλά από ότι έχω διαβάσει σε παλιότερες αναρτήσεις σου,είναι λίγο περιπτωσάρες και δεν τους κάνεις πέρα αναγκαστικά..Εγώ εδώ που μένω,δεν έχω τους γονεις μου τους οποίους έμαθα να μην τους έχω ανάγκη γιατί πιο πολύ με ρίχνουν ψυχολογικά παρά με ανεβάζουν και κανέναν φίλο..Οπότε είτε πάω κάπου μόνος,είτε μείνω εδώ στο θέμα της μοναξιάς είναι το ίδιο.Και σκέφτομαι αρχές σεπτέμβρη να ξαναπάω μερικές μέρες πάλι μόνος μου..
Έχεις δίκαιο, όλα είναι θεμα τρόπου σκέψης. Συνηθως αμα πας κάπου μόνος βλέπεις μεν ωραια τοπία, αξιοθέτα κλπ αλλά, αφού δεν εχεις κανεναν να μιλήσεις, τότε λειτουργεί η φαντασία σου, δλδ ζεις μέσα σου στην κοσμάρα σου, σε φανταστικά σενάρια και ανακλήσεις από τη μνημη, τα οποία αν ειναι θετικά (σεναρια και ανακλησεις) τότε παιρνάς καλα, αλλιως χάλια.
Ειναι προτερημα να εχεις συνηθίσει να ζεις μόνος μακριά από οικογένεια και φίλους.
Σκέφτομαι να κάνω την κίνηση.... αλλά για δυο νυχτες, το πολύ τρεις.
Για την οικογένεια οι ίδιοι με τον τρόπο τους με έκαναν να μην πολυασχολούμαι μαζί τους.Από φίλους όχι δεν έχω συνηθίσει.Με ενοχλεί πολύ που είμαι μόνος μου αλλά δυστυχώς δεν έχω άλλη επιλογή.
ioannis2 δλδ εγώ που παίρνω 8 χρόνια φάρμακα συνεχόμενα είμαι φυτό? Καλά η αλήθεια είναι ότι νιώθω πιο αργή και πιο αφηρημένη και κάνω 10 ώρες να καταλάβω.. Επίσης η μνήμη μου είναι χρυσόψαρου.. Δε συγκρατω τίποτα.. Αλλά νομίζω ότι φταίει που δεν εξασκω το μυαλό μου κι αφήνομαι.. Δε νομίζω φταίνε τα φάρμακα που είμαι έτσι.. Βέβαια έχει αλλάξει ο βιορυθμος μου.. Δεν μπορώ πια να πιέσω τον εαυτό μου να προσπαθήσω για κάτι και να το πετύχω γιατί με εμποδίζει το γεγονός ότι χαζεύω πάρα πολύ και αφήνομαι.. Ξέρω πως έτσι δε θα πετύχω τίποτα αλλά αισθάνομαι δεν μπορώ να κάνω κι αλλιώς.. Ίσως δεν έχω άλλες αντοχές.. Ίσως φταίει που έχω διαφορετική αντίληψη του χρόνου.. Δεν αισθάνομαι να με κυνηγάει όπως όταν πήγαινα σχολείο και έπρεπε να προλάβω να διαβάσω.. Τώρα πια έχω ηρεμήσει πάρα πολύ σε σημείο που μπορεί να πει κανείς ότι κοιμάμαι όρθια και ο καθένας μπορεί να με εξαπατήσει..
Κι εγώ δε θέλω να παίρνω φάρμακα αλλά είναι αναγκαίο κακό..
Όλες και όλες 3 φορές παραλία φέτος.
No money......
Να πνιγεις απο το σκευασμα πρωινιατικο που σου γραψαν καταλαθος σε ποσιμο... δηλητηριο ειναι αλλα οχι να πνιγομαι.αμαν.
Εννοώ ότι δεν είμαι σε εγρήγορση, δεν είμαι ξύπνια και ο καθένας μπορεί να μου πει κάτι και να το πιστέψω.. Βέβαια αυτό δεν ξέρω αν σχετίζεται με το ότι παίρνω τόσα χρόνια φάρμακα η με το χαρακτήρα μου.. Είμαι λίγο αφελής εννοώ..
Τέλος πάντων.. Νομίζω πρέπει να πιέσω τον εαυτό μου να εξασκηθω πάνω σε κάτι για να είμαι μες στη ζωή και να καταλαβαίνω τι γίνεται γύρω μου κι όχι να αφήνομαι και να χαζεύω άλλο.. Χωρίς δουλειά δε γίνεται τίποτα.. Και το μεγαλύτερο ταλέντο να είσαι αν δε δουλέψεις πάνω στο ταλέντο σου είσαι χαμένος..