ναι ευτυχως! κανενας δεν επαθε τυποτα... εκτός από το αμαξι το οποίο παει στα σκουπιδια!
Printable View
ναι ευτυχως! κανενας δεν επαθε τυποτα... εκτός από το αμαξι το οποίο παει στα σκουπιδια!
Νοιώθω την ανάγκη να το μοιραστώ μαζί σας . Επιτέλους φως στον ορίζοντα !!! Δεν ξημέρωσε ακομη , αλλα φαινεται να πήρε να χαραζει ! Ελπίζω να μην ειναι μονο το φεγγαρι και με ξεγελαει
Ό,τι και αν είναι αυτό που σε κάνει να βλέπεις φως και όχι σκοτάδι ή ημίφως, καλώς να έρθει! Εύχομαι τα καλύτερα Ντόρα!Quote:
Originally posted by dora_th
Νοιώθω την ανάγκη να το μοιραστώ μαζί σας . Επιτέλους φως στον ορίζοντα !!! Δεν ξημέρωσε ακομη , αλλα φαινεται να πήρε να χαραζει ! Ελπίζω να μην ειναι μονο το φεγγαρι και με ξεγελαει
Σ΄ευχαριστω πολύ Γιώτα μου . Υπέροχη η φωτογραφια !! Κι εψαχνα για να αλλαξω τη φωτο στο εξωφυλλο στο facebook για ν΄αλλαξω τη χειμωνιατικη , και δεν εβρισκα τίποτε που να μου αρεσει . Την αλλαζω τωρα !!
Ιθακοκοριτσό μου όλα θα φτιαξουν....θα δεις!!!!!!
μπορει να χαθηκαμε αλλα δε μπορουσα να μη σας πω το μεγαλο νεο μου!
μετα απο πολλα πολλα χρονια ειδα πλεον διψηφιο!!!!
ναι ναι εφτασα τον πρωτο στοχο μου !
τελος το 100 απο εδω και περα 90+
ωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωω ωωωωω!!!!!!!!!!!!!!!!
ευχαριστω!
Μπράβο γοργονιτσα!!!!! Και εις κατώτερα!!!!!!
χίλια μπράβο καλλιοπίτσα! και εις κατώτερα των κατωτέρων! :thumbup::thumbup::thumbup:
Καλέ στίσαμε γιορτή και δεν πήρα χαμπάρι;;;
Μπράβο Καλλιόπη μου!!! Εύχομαι και σε μεγαλύτερες συγκινήσεις!!!!
Μπραβο Καλλιοπη μου!Με το καλο να δεις κ το 8+!!!
Απέραντες καλησπέρες,νοσταλγικές και βαθιά χαραγμένες στην καρδιά,αγαπημένες...
--->ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΑΡΒΑΝΙΤΑΚΗ : ΠΑΜΕ ΞΑΝΑ ΣΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ
Αρκετά τραβήξαμε για Χίο και Μυτιλήνη(όχι πως έχω κάτι με τα συγκεκριμένα νησιά,ίσα ίσα λαχταρώ να τα επισκεφτώ)!
Καιρός να πιάσουμε Αίγινα και Σύρα κι Ικαριά,να λύσουμε τα σχοινιά.Πάμε ξανά στα θαύματα όπως μια φορά!
Αλλάζω λοιπόν τίτλο(και πολύ το άργησα) κι αφηνόμαστε στο καλοτάξιδο κορμάκι, βαπόρι μου,να μας πάει στ' ανοιχτά.
Όνειρο θα γίνω και θα 'ρθω να σας κοιμίσω και όσα ονειρευτήκαμε μαζί να σας θυμίσω.Όνειρα που κάναμε πάνω στο ίδιο μαξιλάρι.
Όσο κι αν δείχνει μουντό το γύρω μας ακόμα και το μέσα μας,κάπου μας περιμένει το λευκό μας συννεφάκι
να μας ταξιδέψει στα μέρη της καρδιάς,εκείνα που αφήσαμε πίσω μακριά μας.Στην αρχή ρίχναμε συχνές κλέφτικες ματιές
και σταδιακά ξεχάσαμε να στρέφουμε κεφάλι προς την κατεύθυνση τους.Ωστόσο όπως διαπιστώνει κι ο Τ.Λειβαδίτης:
Γιατί η ζωή είναι ατελείωτη
και μπορεί κανείς να ξαναρχίσει και δυό φορές,
να ξαναρχίσει κάθε μέρα,κάθε ώρα,κάθε στιγμή.
Γιατί δεν είναι άλλος δρόμος άλλο χέρι,άλλο όνομα,
άλλη σημαία,άλλη καρδιά,άλλο άστρο,άλλη δικαιοσύνη
απ'τη ζωή.
ΠΑΜΕ ΞΑΝΑ ΣΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ
Καθώς μου λείψατε λοιπόν(και το καλό που σας θέλω να σας έλειψα κι εγώ,στους παλιούς τουλάχιστον που γνωριζόμαστε)
λαχταρώ να μάθω νέα σας από το διάστημα που μας κράτησαν μακριά τεμπελιές κι υποχρεώσεις,όμορφα κι όχι τόσο όμορφα
γεγονότα στη ζωή μας κλπ.Ξεκινώ πρώτη με τα νέα μου κι ελπίζω ν'ακολουθήσετε και πάλι,να ζωντανέψει εδώ το σπίτι μας...
Κεφάλαιο βάρος:
Ας ξεκινήσω από την αφορμή που μας έφερε κοντά,τιμώντας την για τις αγαπημένες συναντήσεις,που μας επιφύλαξε.
Ανεβήκαμε κι άλλο(κάπου 140,προσθέτοντας κάπου 25 κιλά τον τελευταίο 1-1,5 χρόνο στα πονεμένα μας γόνατα)
αλλά δε μασάμε καθώς ένα νούμερο είναι πολύ μικρό να μας πτοήσει.Με τη βοήθεια ενός φίλου μου(που αν μου επιτρέψει
θα σας πω το όνομα του)ξεκινάμε ένα διατροφολογικό ταξίδι εκπαίδευσης μου και σιγά σιγά μείωσης της έλξης που ασκώ στη γη.
Η αλήθεια είναι πως ξεκινώ πιστεύοντας περισσότερο σ'εκείνον παρά σ'εμένα,αλλά τουλάχιστον έχω ανάλαφρη,θετική σε αλλαγές διάθεση.
Μόλις διανύω την πρώτη εβδομάδα από τις υπόλοιπες όπως το κόβω της ζωής μου,καθώς μιλάμε για νέα σχέση με την τροφή κι όχι δίαιτα.
Κεφάλαιο σπουδές:
Ναι,μετά από χρόνια και καιρούς,πάλι δικά μας θα'ναι!Το λέω χρόνια,το ζωγραφίζω όνειρο,το λαχταρώ,του βάζω "αν είχα επιλέξει αλλιώς" μπροστά.
Τέλος αυτά.Πάμε στην υλοποίηση τώρα!Ξεκινώ με το καλό τη νέα χρονιά σπουδές στην Ψυχολογία.Καλά τα σεμινάρια,αλλά θέλω να το κάνω σοβαρά.
Σε ιδιωτικό κολλέγιο στη Θεσσαλονίκη(μια που ψηφίστηκε επιτέλους κι ο νόμος που κατοχυρώνει επαγγελματικά τους απόφοιτους τέτοιων ιδρυμάτων).
Φλέρταρα λίγο στην ιδέα της Κύπρου,όπου οι σπουδές είναι ανωτέρου επιπέδου,ομότιμου των Ελληνικών ΑΕΙ,αλλά έχω γονείς σε μεγάλη ηλικία
και δεν είμαστε να λείψουμε τόσο μακριά τα επόμενα 4-5 χρόνια.Μακάρι να το γνώριζα νωρίτερα που ήμουν κυρία του εαυτού μου,αλλά οκ!
Έχω ωστόσο ακόμα μια συναισθηματική δυσκολία να εγκαταλείψω οριστικά το βάσανο της Νομικής,αλλά ελπίζω ν'αποδεσμευτώ σύντομα
κι ολοκληρωτικά και από αυτό.Πρέπει να διδαχτώ πως δεν μπορώ να τα έχω όλα πάντα,πως κάποια πράγματα δεν είναι εφικτό να συνδυαστούν
και πως κάθε τολμηρή επιλογή όσο κι αν γεμίζει τα πνευμόνια με τον φρέσκο της αέρα,ενέχει και την εκπνοή του διοξειδίου του άνθρακα,που έγινε ένα
τόσα χρόνια μέσα μας καθώς και το τίμημα της απώλειας του.Πες το συνήθεια,πες το παρανοϊκό να εγκαταλείπει κανείς τέτοια σχολή,ένα κρακ το νιώθω.
Κυρίως σα "γαμώ το" για τα χρόνια που έχασα,για όσα στερήθηκα εξαιτίας της,όσα δεν έμαθα,όσα με υποτίμησα,όσα δε θα γυρίσουν πίσω ξανά...Προσπαθώ.
Κεφάλαιο προσωπικά:
Ζω κάπου 5-6 χρόνια μόνη μου στο διαμέρισμα μου και περνώ τις τελευταίες εβδομάδες αυτής της μοναχικής ζωής.Τρισήμισι χρόνια(ον οφ) με τον Τήρη
πλησιάζει στα τέλη του καλοκαιριού αυτού η ώρα του Γιάννη Βαλαώρα,που θα συζήσουμε.Εκείνος τακτοποιεί τις τελευταίες λεπτομέρειες σπίτι του κι εγώ
προσπαθώ να χαλαρώσω και απλά να το αφήσω να συμβεί κι όπου μας βγάλει.Έχω ξανασυζήσει για χρόνια κι ως προς τον Τήρη ξέρω πως θα καλοπεράσω,
απλά όσο μεγαλώνεις δυσκολεύεσαι να παραχωρήσεις κομμάτια της ελευθερίας σου,είσαι λιγότερο ενθουσιώδης κι ευέλικτος σε αλλαγές ακόμα και θεωρητικά
ευχάριστες...Αλλά όλα είναι εξέλιξη,διαφορετικά σαπίζουν και νεκρώνονται και μαζί τους κι εμείς και όσα ονειρευτήκαμε,οπότε διδάσκομαι να προχωρώ
και να αναλαμβάνω το τίμημα και πάλι των επιλογών μου,όσα θυσιάζω στο όνομα όσων τη χαρά τους ελπίζω να καρπωθώ.Για να δούμε τι θα δούμε λοιπόν!
Κεφάλαιο διάφορα:
Το σημαντικότερο είναι πως έγινα θεία για τρίτη φορά.Το μωρό μας είναι δύο μηνών κοντά κι η επαφή μου μαζί του μου έφερε μαζί με τις βρεφικές μυρωδιές
και τη μόνιμη λαχτάρα για ένα ολόδικο μου πλάσμα.Έχουμε καιρό ακόμα βέβαια γι'αυτό καθώς προέχει το υγιέστερο,ελαφρύτερο σώμα,ωστόσο δεν ξεχνούμε
τον σπουδαιότερο όλων στόχο-θαύμα.Έχωσα το ακροδάχτυλο του δείκτη μου σ'ολη της την παλάμη,την τάισα με τα μάτια της να διαπερνούν τα δικά μου,
χάρηκα και τα μεγαλύτερα της αδέρφια φυσικά και γύρισα και πάλι στη ζωή μου.Δύο εβδομάδες στην Φρανκφούρτη(εκεί ζει ο αδερφός μου με την οικογένεια του),
πολλά GB φωτογραφιών,ατέρμονες βόλτες με μουσική και σιγοτραγούδισμα,μουσεία κι εκθέσεις κι άλλες δύο μετά στο καπάκι στην Ελλάδα σε πόλεις
αγαπημένες κυρίως για τα πρόσωπα που τις κατοικούν(άλλα πόσα GB φωτογραφιών-να δούμε πότε θα τα οργανώσω κι αυτά!Μακ!!!!Σε χρειάζομαι επειγόντως!)
Μπάνιο στη θάλασσα ακόμα δεν τολμήσαμε(ας ζεστάνει λίγο ακόμα γιατί δεν είμαστε και Βοριοευρωπαίοι τουρίστες) αλλά μπροστά μας είναι όλο το καλοκαίρι!
Σας χαιρετώ με μια φωτογραφία από τη γέφυρα της Φρανκφούρτης με τα Ελληνικά γράμματα και τις αμέτρητες κλειδαριές αγάπης(κατά τη μόδα των τελευταίων
χρόνων στις Ευρωπαϊκές σημαντικές γέφυρες των μεγάλων πόλεων).Ελάτε να κλειδώσουμε και τη δική μας αγάπη στη γέφυρα των θαυμάτων και πάλι!Φιλάκια!!
Αγαπημένη μου NADINE στο έχω πει και θα το πω ξανά όποτε διαβάζω αυτά που γράφεις με συναρπάζεις χαίρομαι για τα νέα σου και τις αποφάσεις που πήρες στη ζωή σου χαίρομαι που πέρασες καλά και χάρηκες τα ανιψάκια σου και εύχομαι όλα τα όνειρα σου να γίνουν αληθινά και να καταφέρεις όσα ποθείς!
Όσο για μένα δε θα σας πω τίποτα τώρα ελπίζω να επανέλθω αργότερα !
Σας γνώρισα όσες γνώρισα από εδώ και αλλάξατε τη ζωή μου μερικές κοπέλες είναι αναπόσπαστο μέρος της καθημερινότητας μου πλέον έστω και αν είμαστε μακριά! Μόνο ένα μεγάλο ευχαριστώ έχω να πω για όσα έμαθα από εδώ μέσα!