:) Να μου πεις πως σου φάνηκε, ελπίζω να μην σε απογοητεύσει...
Πώς γίνεται άραγε αυτό; Το να μετατραπεί η αδυναμία σε δύναμη;
Printable View
Θα την δω το βράδυ, πριν πέσω για ύπνο!
Το πως μετατρέπεις την αδυναμία σε δύναμη... Μπορείς να το δεις από πολλές σκοπιές.
Παράδειγμα: Ξέρω ότι εσύ έχεις αδυναμία στα σοκολατάκια. Εγώ θέλω να σε καλοπιάσω και να καταφέρω να πετύχω τον όποιο στόχο μου. Μόλις μετέτρεψα την αδυναμία σου, σε δύναμη δική μου.
Άλλο παράδειγμα: Δεν είσαι καλός/καλή π.χ. στην μαγειρική. Είσαι αδύναμος/αδύναμη. Μαθαίνοντας, διαβάζοντας και κάνοντας πολλές προσπάθειες, σιγά-σιγά κάνεις την αδυναμία σου δύναμη.
Παραπλήσιο παράδειγμα: Έχεις μια στεναχώρια, μια απογοήτευση. Αισθάνεσαι αδύναμος/αδύναμη.
Αυτό από μόνο του αποτελεί κίνητρο για να πεισμώσεις και να δυναμώσεις!
Όποιος άλλος θέλει, ας δώσει την δική του ερμηνεία!
Μια άλλη ασαφής φράση: "Στη σημερινή κοινωνία υπάρχουν κορυφές που για να τις κατακτήσεις πρέπει να κατηφορίσεις πολύ!"
Η λύση για τη σχιζοφρένεια είναι η διατροφή και η γυμναστική κι όταν λέμε διατροφή εννοούμε να πάτε στα χωριά σας να τα πάρετε από αγρότες το γάλα το τυρί κλπ θα δείτε ότι έχουν άλλη γεύση και βοηθάνε με τα φάρμακα και λίγο γυμναστική χωρίς πολλή ένταση για αντοχή κυρίως
Είμαι στην βιβλιοθήκη του πανεπιστήμιου μαζί με φίλους,και με αυτόν τον καιρό,μόνο μυαλό για διάβασμα δεν έχω!
Ούτε εγώ μπορώ σπίτι φίλε.
Προτιμώ την βιβλιοθήκη εδώ και χρόνια,γιατί γνωρίζεις και κόσμο,διαβάζεις πιο συγκεντρωμένα συνήθως,και αποδίδεις καλύτερα!
Εδώ να φανταστείς,είμαι στο viber και στο φόρουμ σήμερα,συνεχώς.
Απλά σήμερα,έχει τέτοιον καιρό,που το μυαλό είναι αλλού.
Αυτό είναι το καλό με το περιβάλλον της βιβλιοθήκης. Διαβάζεις και δεν έχεις πολλά περιθώρια να κάνεις κάτι διαφορετικό!
Οι συσκευές σου αποσπούν την προσοχή, είτε κλειστές είτε ανοιχτές!
Είτε μιλάμε για το PC, είτε για το κινητό, είτε για τη TV είτε για το... ψυγείο!
Θέλω να πάω ταξίδι χωρίς επιστροφή, να μείνω εκεί, νιώθω να τα χω παίξει
εμενα με αποσπουν περισσοτερο οι γυρω , παρα οι συσκευες.
ανεκαθεν, στην βιβλιοθηκη μονο για χαβαλε πηγαινα. το διαβασμα παντα μονη στο σπιτι.ουτε καν με συμφοιτητες.
Κάποτε αναρωτιόμουν γιατί οι ψυχολόγοι βοηθάνε ΜΟΝΟ με τα δευτερεύοντα προβλήματα των θεραπευομένων και όταν εκείνος αρχίζει να πιέζει προς την επίλυση των κυρίως προβλημάτων του, είναι διατεθειμένοι να θυσιάσουν τις απολαβές τους προκειμένου ο θεραπευόμενος να σηκωθεί και να φύγει από το γραφείο βρίζοντας αλλάζοντας θεραπευτή ή εγκαταλείποντας την ψυχοθεραπεία ολότελα.
Τελικώς - όπως μπορεί κανείς να διαβάσει και σε άλλες αναρτήσεις μου - αποδεικνύεται ότι αυτό είναι πάγια πολιτική προκειμένου να μην αποθεραπευεται κανένας μας λόγω συναφών συμφερόντων (καταναλωτισμός οφειλόμενος σε μόνιμα άγχη και μόνιμες αποδράσεις). Όσο δηλαδή, κουβαλάς προβλήματα, θα είσαι και υποτελής αυτών καθώς επίσης και στις αποδράσεις από τα άγχη σου. Ολοι μας έχουμε καταλήξει να δουλεύουμε άμεσα ή έμμεσα για τις καπνοβιομηχανίες, βιομηχανίες ζάχαρης, οινοπνεύματος, τζόγου, τροφίμων, νόμιμων/παράνομων ναρκωτικών, φαρμακοβιομηχανίες, "ψυχιατρικές" και "ψυχοθεραπευτικές" υπηρεσίες και τελειωμό δεν έχει.
Ρωτήστε έναν ψυχίατρο με ποιά αδιάβλητη κλινική δοκιμή, η οποία παρέχει επαναλήψιμα αποτελέσματα, διαγνώνει τους ασθενείς του προκειμένου να συνταγογραφήσει. Δεν υπάρχει τέτοια δοκιμή. Για τον ένα μπορεί να έχεις Α με στοιχεία Β και Γ ενώ για τον άλλο να έχεις Β με στοιχεία Γ και Δ και μια τρίτη άποψη να είναι λίγο διαφορετική. Όμως το ότι τρία ή δεκατρία άτομα από το ίδιο ή διαφορετικά πανεπιστήμια δεν μπορούν να συμφωνήσουν στο "τι έχουν τα έρ'μα και ψοφάνε" δεν τους σταματάει από το να συνταγογραφούν ψυχοφάρμακα με τη σέσουλα!!! Το παιχνίδι, παιχνίδι... η δουλειά, δουλειά.
Και εάν αυτό δεν σε πείθει, ρώτησε είτε τον ψυχίατρο, είτε τον ψυχολόγο πόσους θεραπευόμενους έχουν θεραπεύσει έκαστος. Βελτίωση της ζωής με ή χωρίς δεκανίκια (ψυχοφάρμακα με τη σέσουλα) "ναι". Αλλά αποθεραπεία "όχι". Κατά την άποψη μου, όχι επειδή δεν μπορούν, αλλά επειδή δεν θέλουν... σύμφωνα τουλάχιστο με το ντοκυμαντέρ "ΠΑΡΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΣΠΑΣΜΕΝΑ ΦΤΕΡΑ".
Συμφωνώ απόλυτα!
Να προσθέσω ότι πια ζούμε σε μια σύγχρονη δουλεία! Δουλεύουμε για τα χρέη μας, για τα απωθημένα μας, για τα πάθη μας!
Δεν δουλεύουμε για τους εαυτούς μας και για την ικανοποίηση βασικών αναγκών μας! Τι ποσοστό του εισοδήματός μας ξοδεύεται σε βλακείες που υποτίθεται, θα σε κάνουν να νιώσεις καλά για λίγο, πολύ λίγο; Ή για να ξεπληρώσουμε βλακείες του παρελθόντος (στεγαστικά δάνεια για να έχουμε σπίτι όπως όλοι, καταναλωτικά δάνεια για να έχουμε την τελειότερη τηλεόραση πλάσμα, πιστωτικές κάρτες για να αγοράζουμε ο,τι είναι στη μόδα, κλπ.); Η απάντηση είναι λίγο πολύ γνωστή σε όλους!
Ζούμε για να δουλεύουμε!
Είτε μιλάμε για ψυχοφάρμακα, είτε για άλλες εξαρτήσεις που μας κάνουν να "σβήνουμε" τον πόνο μας, αυτό είναι το placebo effect!
Αν σου έλεγαν ότι το νερό της βρύσης θα σου θεραπεύσει την όποια αρρώστια, ψυχική, νοητική ή σωματική, θα σου γινόταν πεποίθηση και πίστεψέ θα είχε και αποτελέσματα!
Έτσι και το marketing σου λέει ακριβώς το ίδιο! Με όποια έκφανση και αν εκφράζεται το marketing!
Και ομως , Κιουμπ , παντα ο κοσμος στην Ελλαδα εχει χρηματα για βλακειες , δεν εχουμε παιδεια , δεν εχουμε κοινο νου ..........τα περσινα Χριστουγεννα , ξοδευτηκαν 400 εκατομ. για ηλεκτρονικες βλακειες , οπως τηλεφωνα των 400-500 ευρω , και ξερω γω τι αλλο , που εχει κι ο τελευταιος Ελληνας πλεον , και οσο για το αν το να παρεις δανειο να παρεις σπιτι , να θυμισω , η να ενημερωσω , οτι ολη αυτη η παγκοσμια κριση , ξεκινησε το 07 , απο στεγαστικα δανεια που δινοντουσαν αφεδως στην Αμερικη , και δεν μπορεσαν να ξεπληρωθουν ( δεν θα μπω σε λεπτομερειες , αλλα γνωριζω τον μηχανισμο , ως οικονομολογος , πως ακριβως ξεκινησε η κριση ) , οι Γερμανοι , που ασχετως τι αισθανομαιι γι αυτους , εχουν την προνοια να νοικιαζουν , παρα να ειναι ιδιοκτητες , εμεις στην Ελλαδα , θελουμε το δικο μας σπιτι , ασχετως αν μας παιρνει η οχι ....
Ε ναι δάνειο όσο αντέχει η τσέπη σου ! Μπορεί να μην αντέχει και καθόλου.......
Αλλά όχι να πάρω δάνειο τεράστια ποσά γιατί ο κ.λος μου θέλει βίλα......
Άμα ο κόσμος έχει χρήματα για βλακείες ναι, θα αγοράζεις και βλακείες ή περίσσεια αγαθών , τι σόι θύματα του καταναλωτισμού είμαστε? :p
Aλλά αν δεν έχεις και θες και μουράτο αμάξι και θες και κινητό και θες και βίλα , λούσου τα!
Μεγάλο λάθος το να πει κανείς ότι "πάντα ο κόσμος στην Ελλάδα έχει χρήματα για βλακείες". Ρώτα τους γονείς σου - εάν άνηκαν στην εργατική τάξη φυσικά - πόσο πλουσιοπάροχα περάσανε στη ζωή τους. Τα "εύκολα χρήματα" της ελληνικής κοινωνίας τα οποία συνοδεύτηκαν από την είσοδο μας στην ευρωπαική ένωση, δόθηκαν, επειδή κάποιοι Γερμανοί (Miesens, AEG, HDW, Ferrostahl, Messer, Mercedes κλπ), Γάλλοι (Λάρκο - Le Nikel, Αλουμίνα της Ελλάδας - Pechiney, Dassault Mirage 2000, φρεγάτες Ελληνικού ναυτικού), Βρετανοί, Ιταλοί (Χάλυψ - Italcementi), Αμερικανοί (F-104, F-5, F-4, A-7, Apache, Huey, F-16, T-33, C-130, P-3 Orion κλπ), Κινέζοι (Πειραιάς), Καναδοί (Χρυσός σκουριών) - τελικά όλοι εκτός από Έλληνες - βιομήχανοι θέλησαν να βάλουν χέρι στους ορυκτούς μας πόρους και ότι βιομηχανική παραγωγή είχαμε.
Είτε με υπερφορολόγηση των Ελληνικών επιχειρήσεων (Ανδρέας Παπανδρέου), είτε με νομοθετικές αηδίες και επενδύσεις κομπίνα (δάνεια ΕΤΒΑ), ότι Ελληνική επιχείρηση μπορούσε να υπάρξει, είτε εξαναγκάστηκε σε κλείσιμο, είτε υποχρηματοδοτήθηκε, είτε πουλήθηκε μπιρ-παρά. 40 εκάτ. ευρώ μόνο δώσανε τον ΟΣΕ. Άντε να δεις πόσο κοστίζει το χιλιόμετρο η ράγα χωρίς την τοποθέτηση και μετά πάρε με τηλέφωνο. Ομοίως ο ΟΤΕ, τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά, η Ολυμπιακή, τα Ολυμπιακά ακίνητα, Ελληνική Βιομηχανία Οχημάτων, ΒΙΑΜΑΞ, Πειραική Πατραική, εντός ολίγου η ΔΕΗ κλπ κλπ.
Το ότι οι ΑΝΕΞΕΛΕΓΚΤΕΣ Ελληνικές Τράπεζες δώσανε δάνεια αφ' ενός μεγαλύτερα από αυτά τα οποία χρειάζονταν και με όρους οι οποίοι ΔΕΝ αναπροσαρμόστηκαν ακολουθώντας την πορεία της κρίσης το λες και αναμενόμενο αφού με τον ίδιο τρόπο (φούσκα ακινήτων) γονατίσανε και την Αμερική. Να μην ξεχνάμε και το σκάνδαλο του χρηματιστηρίου ή τα εκάστοτε σκάνδαλα που αφορούσαν δημόσια ταμεία.
Μια και έθιξες όμως την παιδεία και την κοινή λογική [κοινό νου για σένα] να ρωτήσω τι περιμένεις να μάθει ένα Ελληνόπουλο σε ένα σχολείο δώδεκα διαφορετικών εθνικοτήτων, χωρίς κατάλληλη μέριμνα, προγράμμα σπουδών, επάρκεια προσωπικού (τόσο σε πλήθος όσο και σε ικανότητες) όταν ο υπουργός παιδείας εκδίδει εγκύκλιο στην οποία επιτρέπει στους μαθητές να χρησιμοποιούν Η/Υ τσέπης ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ!, να δίνουν ΚΑΤΑ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΟ ΤΕΛΙΚΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ!, και τον μέγιστο βαθμό να τον μοιράζεται τόσο η σωστή απάντηση όσο και άλλες οι οποίες παρέχουν κοντινό αποτέλεσμα;;; Αυτά σε ότι αφορά μαθηματικά Macgyver. Σε ότι αφορά την ιστορία, δεν έγινε η Μικρασιατική καταστροφή, όπως δεν έγινε και η γενοκτονία των Ποντίων σύμφωνα με το προσωπικό του υπουργείου Παιδείας. Για τα θρησκευτικά, ο Φίλης αποφάσισε μόνος του ότι "το σχολείο είναι το σχολείο των κοσμικών", οπότε κατά διαόλου και τα θρησκευτικά. Και σε ότι αφορά τα Ελληνικά τόσο οι διαφημιστικές, όσο και τα κανάλια της Ελληνικής τηλεόρασης έχουν αναλάβει να μάθουν στο παιδί σου να μιλάει τούρκικα και να γράφει όλα τα "ο" με όμικρον και όλα τα "η" με γιώτα. Τι έμεινε λοιπόν από το σχολικό πρόγραμμα; Χημεία, Φυσική τα ξεχνάς γιατί απαιτούν μαθηματικά. Η έκθεση απαιτεί γλώσσα, οπότε την ξεχνάς και αυτή. Η ηθική απαιτεί είτε ΓΟΝΕΙΣ ΠΑΡΟΝΤΕΣ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΔΕΝ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ ΔΥΟ ΔΟΥΛΕΙΕΣ 6 ΜΕΡΕΣ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ είτε θρησκευτικά - εκτός και αν προτιμάς την ηθική άλλων πολιτισμών! Τι έμεινε; Η γυμναστική; Πήγαινε να βρεις τους σημερινούς Ολυμπιονίκες και ρώτα τους πόση υποστήριξη παρέχει το υπουργείο αθλητισμού. Εξαναγκασμένοι είναι να βρουν σπονσορες για να τα βγάλουν πέρα. Ας μην πιάσω τον επαγγελματικό αθλητισμό (ποδόσφαιρο, μπάσκετ).
Πάμε και στην κοινή λογική: Αν "βράζεις" από τα άγχη σου όλη μέρα, λογικό δεν είναι να θέλεις να αποδράσεις από αυτά; Δεν βρίσκεις ότι είναι σχετικά τα όσα λέω στο σχόλιο #10291 του παρόντος; Με την απλή ανθρώπινη λογική, αν ένα ποτό σου προσφέρει μια "κάποια" απόδραση, δεν είναι "λογικό" τα δέκα να σου προσφέρουν μια μεγαλύτερη απόδραση; Με ποιό δικαίωμα περιμένεις "μέτρο" από έναν λαό ο οποίος αν δεν πολεμάει για την επιβίωση του, είτε πτωχεύει, είτε χρεοκοπεί, είτε υπονομεύεται και υποθηκεύεται από Εφιάλτες;
"Να 'μαστε καλά διασώσαμε τις τράπεζες... δις" να λες εσύ και οι ομοιδεάτες σου, στα παιδιά σας άυριο όταν θα εργάζονται μέρα-νύχτα για ένα κομμάτι ψωμί. Επίσης μπορείς να τους πεις και "μαζί τα φάγαμε" και να περιμένεις να καταλάβουν ότι το "μαζί" εννοεί κάποιους μεγαλοεπιχειρηματίες που τρώγανε από δημόσια έργα και κρατικά κονδύλια, 40.000 παράνομες συντάξεις (δεν τις υπέγραψα εγώ βλέπεις) και ένα εκατομμύριο δημοσίων υπαλλήλων οι οποίοι μέσω των προγραμμάτων εθελούσιων εξόδων προστίθενται στα 4,5 εκατομμύρια συνταξιούχων! εξασφαλίζοντας ότι το +50% του πληθυσμού στην Ελλάδα εξαρτάται από την επιβίωση του Ελληνικού δημοσίου στην τρέχουσα μορφή του.
Ως οικονομολόγος, δεν έθιξες - επιλεκτικά κατ' εμέ - την DB και τον αισχροκερδοσκοπικό χαρακτήρα της και την συλλογή ομολόγων της, όπως δεν έθιξες και την συνεργασία της Goldman Sachs με τον κινέζο προκειμένου να μαγειρευτούν τα αποθεματικά. Ομοίως δεν αναφέρθηκες στον "αθώο" Γεωργίου της ΕΛΣΤΑΤ τον οποίο τώρα θυμήθηκαν να ξαναδικάσουν για ξεκάρφωμα. Ίσως όμως δεν έχεις άποψη για όλα αυτά και δικαίωμα σου.
Οι Έλληνες δεν είναι "βλήματα" επειδή δεν θέλανε να πληρώνουν ποτέ νοίκι σε φεουδάρχη. Ανεξαρτησία και ελευθερία θέλανε. Και δεν το βρίσκω λάθος να θέλουν οι Έλληνες να έχουν μια κάποια ιδιοκτησία. Όμως αντί να αναφερθείς σε κάτι *****σακκούλες που έχουν 40+ ακίνητα όταν μανάδες εγκαταλείπουν τα παιδιά τους στα χωριά SOS επειδή δεν έχουν να τα ταίσουν, είπες "εμεις στην Ελλαδα , θελουμε το δικο μας σπιτι , ασχετως αν μας παιρνει η οχι". Και αφού λοιπόν θεωρείς αλαζονικό το δικαίωμα κτήσης κατοικίας εγώ θα σε ρωτήσω τι θεωρείς ότι είναι το high-score στον τραπεζικό λογαριασμό σε οικονομική μαύρη τρύπα; Τι θεωρείς ότι είναι τα 40+ ακίνητα τα οποία του τα πλήρωσε ο φορολογούμενος; Τι θεωρείς την - κατ' εμέ διαστροφή - επιθυμία κατοχής ολόκληρης χώρας; Τι θεωρείς την προδοσία ενός έθνους έναντι οποιουδήποτε τιμήματος; Γιατί δεν θεωρείς αλαζονικό ΜΙΑ Καναδική εταιρεία να εκμεταλλέυεται ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΟΙΤΑΣΜΑΤΑ ΧΡΥΣΟΥ; Γιατί δεν θεωρείς αλαζονικό ΜΙΑ Cosco να εκμεταλλεύεται το λιμάνι του Πειραιά; Αλαζονεία για σένα είναι μόνο όταν ΕΝΑΣ ΟΛΟΚΛΗΡΟΣ ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΜΕΡΙΔΙΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΙΤΑ, αλλά όχι όταν ΕΝΑ ΑΡ**** θέλει να έχει την πίτα όλη δική του και να μην τη μοιραστεί με κανέναν! Αν θέλεις να αμφισβητήσεις το δικαίωμα κτήσης, να το αμφισβητήσεις ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ και όχι επιλεκτικά για εκείνους οι οποίοι πληρώνουν το μάρμαρο με το οποίο χτίστηκαν σύγχρονα χαμετυπεία που πουλάνε χρέος με τόκο.
Και για να απαντήσω στο μέλος Cube στο σχόλιο #10324: Όλα τα παραπάνω δεν είναι επιλογές ενός λαού. Πουθενά δεν εξισώνεται η ψήφος με την "λευκή επιταγή" ο πολιτικός "να τα *****ει όλα". Εκτός αυτού αρχίζει να το καταλαβαίνει πλέον ο κόσμος, ότι δεν έχει και σημασία να ψηφίζει κανείς γιατί ότι και να ψηφίσει συνεχίζει το τροπάρι από εκεί που το άφησε ο προηγούμενος, είτε μιλάμε για καλές εποχές [φαγοπότι] είτε μιλάμε για κακές εποχές [μνημόνια]. Τα συρτάρια των δημόσιων υπηρεσιών είναι γεμάτα με καταγγελίες και φυσικά τίποτα δεν γίνεται επειδή "οι δικοί τους πάντα προστατεύονται". Πρέπει να είσαι εξαιρετικά ****ας προκειμένου να επέμβει η ελληνική δικαιοσύνη η οποία συνήθως κοιμάται ύπνο βαρύ και ασήκωτο. Σαν πρόσφατο παράδειγμα όπου η δικαιοσύνη ξύπνησε και άλλαξε πλευρό, αναφέρω την δεύτερη δίκη του Γεωργίου της ΕΛΣΤΑΤ αφού την πρώτη φορά τον αθωώσανε. Πιο άκυρη ενέργεια δεν υπάρχει. Εμμέσως παραδέχονται ότι η δικαιοσύνη κοιμόταν στον πρώτο γύρο και τώρα ζητάει και δεύτερο. Σε ότι αφορά τις Ελληνικές τράπεζες υποτίθεται ότι η ΚτΕ - η μοναδική Α.Ε. η οποία εξαιρείται της ανακοίνωσης του μετοχικού συμβουλίου - έπρεπε να τις επιβλέπει προκειμένου να αποτρέψει την πιθανή χρεοκοπία τους. Ανάλογα, τι να το κάνω αν βάλανε φυλακή μερικούς διευθυντές αλλά στο δια ταύτα 10.000.000 πληθυσμού πληρώνουμε τις *****ιες τους αφού δεν αναίρεσαν τα πεπραγμένα; Αλλά επειδή επιμένουν κάποιοι να μιλάνε για "προσωπική ευθύνη" να ρωτήσω το εξής:
Σε μια χώρα όπου οι καταγγελίες θάβονται, η δικαιοσύνη κοιμάται ως επι τω πλείστο, οι πολιτικοί αλλωνίζουν ανεξέλεγκτα, και όλες οι μορφές εξουσίας διορίζονται από την πολιτική ηγεσία, τι περιθόρια ενεργειών αφήνονται στον πολίτη;
Όποιος απαντήσει παίρνει μελιτζανάκι γλυκό να βάλει και στην τσέπη του. Εναλλακτικά, και αν επιμένει το μέλος cube, ας μας πει τι μπορούσε να κάνει ο/ή ίδιος/α για κάθε τι από τα όσα αναφέρω εδώ.
Μ87 , αν ησουν πιο λιγολογος , θα διαβαζα το ποστ σου , τοσο μεγαλο , οχι , προσεκτικα τουλαχιστον , εχουν ενδιαφερον , αλλα ενα ενα τα σημεια , οχι κατεβατα .............και θιγεις πολλα θεματα συγχρονως , πρεπει ναχει πολλη ορεξη ο αλλος για ναπαντησει ..............σε πολλα σημεια εχεις παραθεσει προσωπικη αποψη , σε διαφορα συμφωνω , σε αλλα οχι , δεν εχω παραλειψει επιλεκτικα διαφορα γεγονοτα , δεν εχω κανεναν λογο , εγω ξερω να παραθεσω τα γεγονοτα που οδηγησαν στην παγκοσμια κριση , η οποια ηταν θεμα χρονου να ξεσπασει .......................... ηρθε η ωρα της κρισης ............
Nα προσθεσω οτι δεν εχω καμμια απολυτως σχεση με πολιτικη , ουτε υποστηριζω καποιο κομα ...............απαξιω ....α , και δεν βλεπω ποτε ειδησεις , εδω και 4 χρονια ......
Ζαλίστηκα με τα σεντόνια, δεν είμαι κ καλά....
Το πρόβλημα είναι ότι όλες οι πολιτικές ηγεσίες, διαχρονικά, έχουν εγκλωβίσει τον κόσμο και τη νοοτροπία του σε μια σχέση αλληλεξάρτησης από το δημόσιο. Ούτε κι αυτή η κρίση κατόρθωσε να απαλλάξει τον κόσμο από το θέμα αυτό. Δεν δίνονται κίνητρα στον κόσμο για ιδωτική πρωτοβουλία και συνάμα για δίκαιη κοινωνία και κατανομή αγαθών ώστε να απεγκλωβιστεί.
Διαπιστώνω καθημερινά ότι οι διαπροσωπικές σχέσεις που έχω δεν είναι υγιείς καταστάσεις. Έχω ατομα για να μου καλύπτουν κενά ή σχέσεις με οικεία άτομα που μπάζουν νερά ή που δεν υπάρχει ο απαιτούμενος ψυχικός δεσμός. Κι αυτό το κινητό ελάχιστα κτυπά τον τελευταίο καιρό, άμα εξαιρέσω τρία -τεσσερα το πολύ άτομα, απ αυτα που σας προανέφερα.
Νιώθω, ακόμα και χειροπιαστά, δηλαδή με αποδείξεις, παραγνώριση σε άλλους τομείς δραστηριότητας πέραν των διαπροσωπικών σχέσεων, παρόλο που εκεί το προσπαθώ και διεκδικώ. Βέβαια κι εκει υπόβαρθο είναι και πάλι οι διαπροσωπικές σχέσεις.
Ίσως βιώνω προστάδια μοναξιάς. Φαίνεται πως χρειάζεται να καλλιεργήσω το ψυχικό σθένος για να αντέχω σε τέτοια κατασταση.
Σκέφτομαι πως σε 100 χρόνια δε θα υπάρχουμε ούτε εμείς, ούτε τα παιδιά μας, ούτε οι φίλοι μας, ούτε τα λάθη μας. Στην προκειμένη φάση η γνώση αυτή μου προσφέρει τρομερή ανακούφιση.
εδω και 2 μερες μαζι με το ρισπερνταλ περνω και εναν σταθεροποιητη το depakine chrono 500 1 την ημερα η γιατρος μου πε οτι με το ρισπερνταλ σταθεροποιηθηκαν οι παραληρητικες ιδεες και η παρορμηση επιθετικοτητα και οτι τωρα περασα σε αλλο κομματι σε αυτο της διαθεσης....εδω και πολυ καιρο ειμ σε καταθλιψη και ειν τοσο εντονο που εχει αντικτυπο στο σωμα μου δηλαδη δεν εχω ενεργεια και φτανω σε κοπωση ευκολα αν εξαιρεσουμε μια εβδομαδα που ειχα φουλ ενεργεια και ημουν ευερεθιστος μετα ξανα πεσα παλι...την πεμπτη που θα την δω θα της πω να μ γραψει αλλο σταθεροποιητη αυτο εδω μ προκαλει εμετο....εν το μεταξυ αυτο π εγω ενιωθα φυσιολογικα εκεινη το ειπε μανια και μ δωσε αυτο το πραγμα η απορια μ ειναι οι σταθεροποιητες κανουν και για την καταθλιψη η μονο για την μανια ειναι; γτ αν ειν για την μανια μονο τζαμπα το περνω επισης ειναι δυνατον ψυχωσικος να βγαλει συμπτωματα διπολικης;
Εννοώ πως τπτ δεν έχει τόση σημασία όση του δίνουμε. Γεννιόμαστε, ζούμε, κάνουμε τις μ@λ@κίες μας, πεθαίνουμε και σε λίγο καιρό λησμονιόμαστε- και κανείς δε νοιάζεται αν υπήρξαμε. Όλα είναι μάταια, ένα σακούλι χημεία είμαστε που περιφερόμαστε νομίζοντας πως ξεχωρίζουμε. Χαρές, λύπες, λεφτά , έρωτες, προδοσίες, λάθη όλα την ίδια κατάληξη έχουν.. στο πουθενά..
Οπότε η φρίκη που μας (με) πιάνει όταν κάτι πάει ΠΟΛΥ στραβά, μετριάζεται, γνωρίζοντας το εφήμερο του πράγματος.
Εν μέρει έχεις δίκιο.Ομως όταν παράξεις έργο,όταν αλλάξεις το ρου της ιστορίας,κανείς δεν σε ξεχνάει.Τόσοι συγγραφείς,ποιητές,ζωγράφο ι,μουσικοί, επιστήμονες, εφευρέτες, πολεμοχαρείς άνθρωποι,άνθρωποι που αφιέρωσαν τη ζωή τους στην προσφορά στο κοινωνικό σύνολο που έγραψαν ιστορία ο καθένας με τον τρόπο του,δεν ξεχνιούνται.Εμεις οι υπόλοιποι απλοί άνθρωποι που δεν κάνουμε τίποτε απο όλα αυτά,φυσικά και θα ξεχαστούμε κάποια στιγμή
Μην το λέτε αυτό, εγώ ακόμα θυμάμαι όσους ανθρώπους αγάπησα κι έχασα κι ας έχουν περάσει πολλά χρόνια...έχω και τις φωτογραφίες τους κοντά μου για να τους θυμάμαι και να τους νιώθω δίπλα μου...μπορεί να μην επηρέασαν την ανθρωπότητα αλλά επηρέασαν τη δική μου ζωή και πια λείπει ένα κομμάτι της...
Εμένα παλι αυτή η σκέψη με τρομοκρατει και όταν κάτι πάει πολύ στραβά με αγχωνει/στενοχωρει παραπάνω, γιατί τότε μου φαίνεται πως μπροστά σε αυτο που περιγράφεις η ζωή είναι υπερβολικά μικρή για να κάνεις λάθη :/
Είναι μάταιο προφανώς αλλά νιώθω πως θέλω να αξιοποιησω το κάθε λεπτό της...να κάνω τα πράγματα "σωστά" και όπως θα ήθελα, να βρω το δικό μου νοημα. Και άμα γίνει μαλακια και σκεφτώ πως όλα κάποτε τελειώνουν και ξεχνιούνται λέω μέσα μου "τέλεια άλλη μία μέρα/αλλος ένας μήνας/αλλος ένας χρόνος χαμένος...τικ τοκ..."
Φυσικά και τα καλά και τα άσχημα και όλος αυτός ο αχταρμας είναι η ίδια ή ζωή και το καλυτερο είναι να τη βιώνεις και όχι να το φιλοσοφεις ενώ περνάει από μπροστά σου...
Απλά εγώ δεν ερμηνευω το εφήμερο της ζωής μου ως ματαιοτητα...πιστεύω πως ότι κάνω επηρεάζει κάπως έστω με μικρό τροπο τα πράγματα μέσα από το στενό μου περίγυρο (και αυτός καθένας μέσα από τον δικό του και κάπως έτσι παίρνουν την ανάλογη τροπή τα μεγαλύτερα πράγματα, οποια και αν είναι αυτη, όχι ότι την θεωρώ προβλέψιμη)...θυμάμαι ένα αστείο που διάβασα κάποια φάση και ταιριαζει με αυτό το σκεπτικό...καθόταν μία γιαγιά σε μία οικογενειακή συμμαζωξη και άρχισε να χασκογελαει στον εαυτό της...και τη ρωτησε κάποιο εγγόνι της τι γελαει. Και λέει "σκεφτόμουν πως όλοι αυτοί οι άνθρωποι εδώ πέρα είναι ζωντανοί επειδή εγω έκανα σεξ" :P χαχαχα
Και δεν μιλάω μόνο για απογόνους...που σκατά ξέρω εγώ πως επηρεαζει/θα επηρεασει η ασήμαντη ύπαρξη μου καποιους κάτι; Μιλάω γενικά...πχ ακόμα θυμάμαι μία άκυρη αγγλιδα τουρίστρια που με είχε δει αναστατωμενη και σταμάτησε να με ρωτήσει και μου προσέφερε αγκαλιά...τοινγκ! Και τη δέχτηκα :P Αυτή μπορεί να μη το θυμάται καν και να μη το ξέρει αλλα μου έκανε καλό και με κάνει να θέλω να κάνω κάτι αντίστοιχο οπότε μπορώ...κάποια τυχαία πράγματα σου αλλάζουν την οπτικη. Που ξέρω εγώ τι φλασια μπορεί να φάει κάποιος ή τι μπορεί να γίνει στη ζωη του επειδη ξέρω γω φτερνιστηκα στο λεωφορείο;
Και οκ... δε μπορούμε να ξέρουμε για τέτοια τυχαία χαωδη πράγματα αλλά αυτά τα οποια είναι στο χερι μου αισθάνομαι πως έχει σημασία να τα κάνω σωστά για το λόγο που περιγραφω παραπάνω και παίρνω το παραμικρό με αίσθηση ευθυνης...πχ θα γίνω και θεία σύντομα. Ένα καλό πράγμα να μείνει στο ανηψι μου από εμενα, ένα, κάτι άκυρο, κάτι τυχαίο μέσα απο κάποια συναναστροφή και ότι σκατά και να μου συμβεί μπορώ να πω πως δεν υπήρξα εις μάτην. Ναι θα πει κάποιος θα χαθεί και αυτος...αλλά θα κάνει κάτι παρόμοιο, θα επηρεασει μικροσκοπικά πραγματα...και αυτό θα γίνεται επ απειρον ανά τις γενιές όχι μεταξύ απογόνων σωνει και καλά...μπορεί γειτόνων, μπορεί ατόμων στο φόρουμ ή τη δουλειά ή φίλων ή περαστικών ή συντρόφων...μπορεί χίλια δυο. Και μπορεί αυτά τα πράγματα να μην είναι μονο καλά να είναι και κακά έτσι...για αυτό το παίρνω σοβαρά και βαριά αμα κάτι κάνω λάθος αμα κάτι μου πάει στραβα.
Οταν κάνω μαλακια το παίρνω βαριά αν κάτσω και το σκεφτώ αντιπαραθετοντας την με το φάσμα της μικροσκοπικης ζωής μου :P
Το ίδιο και άμα μου συμβεί κάτι κακό/στραβο τυχαία...άμα κάνω τη σκέψη για το εφήμερο της ζωής με πανικοβαλλει γιατί πιστεύω σε αυτό το χαζό ίσως για κάποιους νόημα που περιεγραψα παραπάνω...δε με νοιάζει που δεν θα ξέρω/δε θα θυμάται κανείς ποιος ακριβώς ήταν ο αντίκτυπος της δικιάς μου μικρης ζωής, μου αρκεί ή σκέψη ότι υπάρχει. Για αυτό δε με καθησυχάζει αυτό το σκεπτικό.
Και τώρα κατάλαβα ότι όταν πατήσω τα 30 ή 40 θα γελασει και η παρδαλη μπεκατσα με τις κρίσεις ηλικίας μου :PP
Αχχχχ καιρό είχα να γράψω σεντόνι ξεδωσα.