ΧΡΩΜΑ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΟΥΝΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ

Καλημέρα Ναταλένιες μου!

Πέρασα ένα όμορφο ΣΚ με οικογένεια και φιλενάδες. Όπως σας είπε ήδη η αδελφή Ελι ξεκινήσαμε μαζί γυμναστήριο και πολύ το χάρηκα. Χρειάστηκε να προβάλω όλη την επιχειρηματική μου πειθώ για να την κάνω να υποκύψει αλλά τα κατάφερα. Μέχρι και επιστροφή χρημάτων υποσχέθηκα. Χθες πήγα μόνη μου αφού η Ελι πήγε βολτουλα με σύζυγο και έκανα 1μισι ώρα λατιν χωρους και ζουμπα. Το τι γέλιο έριξα με την ζουμπα δεν λέγετε! Είναι εύκολή γυμναστική και είναι σαν να χορεύεις για να κάνεις τον άλλο να γελάσει. Την άλλη φορά θα πάω με σερβιετάκι διότι κόντεψα να κατουρηθώ από τα γέλια. Ελι πάμε απόψε ζουμπα τέλος!!!

Γλαύκη μου, σε νιώθω... πιστεύω ότι θα την βρεις την άκρη διότι είσαι θετικός άνθρωπος. Πάντως αν έχεις κανένα γυμναστήριο που κάνει ζούμπα σε προκαλώ να πας για 1-2 φορές την εβδομάδα αν μπορείς , είναι τρελη ψυχοθεραπεία!

Γιάννα μεγειά το παλτουδάκι και καλοφόρετο! Σε καταλαβαίνω και χαίρομαι με την χαρά σου, είναι μοναδικό το αίσθημα!

Μαντάμ του οίκου ακούω περάσατε καλά , θα σε δώ τα Χριστούγεννα αν μπορέσεις και εσύ διότι ανεβαίνουμε σίγουρα !! Θα έχει και χιόνια λέει . ΤΕΛΕΙΑ!

Καλημέρα κορίτσια μου.... τί μου κάνετε? Εγώ όχι και τόκο καλά.....

Σήμερα γίνετε το καμάρι μου 3 ετών!!! πάνε κι όλας 3 χρόνια που περάσαμε και εγώ και αυτός τεράστιες ταλαιπωρίες για να είμαστε τώρα εδώ υγιείς... Είναι όλα μέσα στην μνήμη μου με κάθε λεπτομέρεια λες και ήταν χτες..

Χτες κάναμε το πάρτυ στο σπίτι, μαγείρεψα ένα σωρό φαγητά, του έφτιαξα 2 υπέροχες τούρτες (μία σοκολατίνα και μία δούκισσα νυστίσημη), πήρε πολλά πολλά δώρα από τους συγγενείς, και γενικός ήταν πολύ ευτυχισμένος. Εγώ ήταν σαν να μην υπάρχω, σαν να μην είμαι εκεί.... ήθελα νω κρυφτώ πίσω από τις κατσαρόλες μου και να μείνω εκεί για πάντα.......

Εδώ και 3 μέρες δεν τρώω και δεν πίνω σχεδόν τίποτα.... Το Σάββατο το βράδυ με το ζόρι με τραβούσαν ο άντρας μου και η ξαδέλφη μου να πάμε για ένα καφέ, να βγω έξω έστω για λίγο..... Εβαλα ένα παντελόνι μαύρο που μου ήταν και πλατύ αλλά δεν νοιάστηκα και ένα πουλοβεράκι, τα μαλιά κότσο κι βγήκα.... Με το ζόρι σερνόμουνα.....

Γενικός όσο περνάνε οι μέρες τόσο πιο χάλια είμαι.... Τόσο πιο μαύρη βλέπω την ζωή μου... Τώρα η μαμά μου με πιέζει να πάμε σε ένα κατάστημα που έχει κουπόνια να μου αγοράσει ρούχα... Αλλες φορές πριν τελειώσει την πρότασή της θα είμασταν εκεί.... Τώρα βαριέμαι να κουνιθώ....

Χτές το βράδυ ξάπλωσα με τον μικρό για να κοιμηθεί, και μου έλεγε πόσο πολύ χαρούμενος ήταν, και πόσο πολύ του άρεσαν οι τούρτες, το τί δώρα πήρε και ποιος του τα έφερε, και με έποιασε μέσα μου το παράπονο γιατί δεν είχε δώρο από μένα...Δεν μπόρεσα να του αγοράσω τίποτα... Φυσικά ο ίδιος δεν παραπονέθηκε, όλο για τις τούρτες του έλεγε, αλλά εγώ δεν έμεινα ευχαριστημένη.....

Σήμερα τον πήγα στο σχολείο, με μία τρίτη τούρτα που του έφτιαξα, αρκετά κεκάκια και σαντουιτσάκια για να φαν με τους φίλους του. Τα παιδιάκια ήδη πήραν πρόσκληση ότι θα γίνει πάρτυ γενεθλίων εκεί σήμερα, για να φέρουν τα δώρα τους όσα θέλουν.

Τέλος πάντον, σαν αφήνω, πάω να ανεβάσω τις τούρτες μου στο τόπικ μου.... Φιλάκια....

Nadinenies!!!

Καλημέρα!
Σήμερα θέλησα να μοιραστώ μαζί σας τις σκέψεις των γεννεθλίων μου....
Είχα σκεφτεί νωρίτερα πως η μέρα που θα γιορτάζω θα είναι η μέρα του χειρουργείου μου ....μιας και δεύτερη φορά γεννήθηκα....μάλιστα το είχα πολύ βαρύγδουπο και βαρυσήμαντο στο μυαλό μου....
Σήμερα όμως έξι μήνες σοφότερη-) σκέφτηκα πως αδικώ όλη μου την προηγούμενη υπόσταση....πως με αυτό τον τρόπο αποδυκνείω περίτρανα πως τόσο καιρό δε με αγαπούσα μιας και ένα χειρουργείο ήταν ικανό να με κάνει να θελήσω να διαγράψω όλη μου τη προηγούμενη ζωή!
Λοιπόν όχι εξάλλου εγώ είμαι που πήγα στο ραντεβού με το χειρουργείο...και μου οφείλω να μου αναγνωρίσω πως ακόμα και όταν έφερα το σκαρί σε ξέρα βρήκα τη δύναμη να το ξαναπλεύσω...
χρόνια μου πολλά λοιπόν και καμαρώνω για όλα μα όλα !! και έγιναν και πολλά!-)))
Συγχωρέστε με για την έπαρση!
Είναι το δώρο μου για σήμερα!
Σας ευχαριστώ που μέσα από τα δικά σας ανοίγματα με βοηθάτε να ρίχνω ματιές μέσα μου χωρίς να πονάω!!
Τα σέβη μου!

Καλημέρα Λοοκυ! Συμφωνώ με αυτά που λες και καθόλου δεν νομίζω ότι έχεις έπαρση.
Ωστόσο η μέρα που χειρουργήθηκα εγώ πιστέυω ότι είναι τα δεύτερα μου γενέθλια ,διότι ήταν η νέα αρχη της ζωής μου , το β΄μέρος του βιβλίου της ζωής μου, χωρίς σε καμία περίπτωση να απορρίπτω την ζωή πριν. Απλά τώρα είναι πολύ πιο εύκολα και μπορώ να απολάυσω περισσότερο.

Παιδιά την είδατε την διαφήμιση εδώ στο φορουμ πάνω στην σελίδα , από το σεμινάριο για τις διατροφικές διαταραχες από τον ΚΕΑΔΔ ?

Καλησπέρα. Look σου εύχομαι χρόνια πολλά, να είσαι γερή, υγιής και να χαίρεσαι τη νέα σου ζωή και τους δικούς σου ανθρώπους. Πωλίνα χρόνια πολλά για τον γιόκα σου, να είναι γερός, δυνατός και εύχομαι να συνέλθεις όσο πιο γρήγορα γίνεται έτσι ώστε να μπορέσεις να ζήσεις, χωρίς συννεφάκια, τις χαρές που σου δίνει ένα τρυφερούδι 3 χρονών. Σήμερα το πρωϊ πήγα στο νοσοκομείο και μου έκοψαν τα ατελείωτα.. ράμματα. Εδώ και λίγες μέρες με ταλαιπωρεί μία μικρή τρυπούλα σε ένα ράμμα στην κοιλιά μου που τρέχει υγρό αλλά μου είπαν ότι σύντομα θα σταματήσει να τρέχει και θα κλείσει, αφού δεν είναι ερεθισμένο το σημείο αυτό και δεν έχω πυρετό. Δεν χρειάζεται να ξαναπάω στο νοσοκομείο, οπότε όλα καλά όλα ανθηρά και τώρα είμαι ράμμα-free!!!

Καλησπέρα σας!
Look, φυσικά και δεν είναι έπαρση το να χαίρεσαι και να γιορτάζεις την καινούρια σου ζωή, όσα εσύ τόλμησες να ονειρευτείς και τα πραγματοποιείς βήμα βήμα. Χρόνια πολλά και καλά!
Πωλίνα, να χαίρεσαι το γιόκα σου και να τον δεις όπως επιθυμείς!
Ράμμα free κορίτσι, είδες που πέρασαν όλα τελικά?
Όλα περνούν και αυτό το λέω σε κάποιες μελαγχολικές υπάρξεις (στη χαρά μου, στην Πωλίνα), αλλά το λέω και για να το ακούσουμε και να το πιστέψουμε όλες. Όλα είναι περαστικά και οι στενοχώριες φεύγουν κι αυτές, αρκεί να τους το επιτρέψουμε και να μην τους κλείνουμε το δρόμο..
Συμφωνώ απόλυτα με την άποψη της Ναταλίας σχετικά με τη μητρική αγκαλιά. Μερικές φορές μπορεί να γίνει ασφυκτική. Όσοι είμαστε ακόμη μόνο παιδιά κάποιων και όχι γονείς, το καταλαβαίνουμε αυτό. Χαιρόμαστε όταν οι γονείς μας είναι χαρούμενοι. Όχι όταν είναι χαρούμενοι, επειδή είμαστε εμείς χαρούμενοι. Μας αρέσει να νιώθουμε τους γονείς μας αυθύπαρκτα όντα και όχι συναισθηματικά βαμπίρ, όπου, έστω και χωρίς να το θέλουν, τρέφονται και ζουν μέσα από τη δική μας ζωή. Γι' αυτό, χαρά μου, σε προτρέπω να μην κάνεις καμία αναφορά στο κορίτσι για τον επικείμενο γάμο της. Μην τη γεμίζεις άγχος, για κάτι που, στο κάτω κάτω, δεν ξέρουμε αν θα πραγματοποιηθεί. Να εύχεσαι μόνο να είναι γερή, χαρούμενη και να στηρίζει τις επιλογές της. Τότε θα είσαι κι εσύ ικανοποιημένη, στο πλευρό της, αλλά όχι πάνω από το κεφάλι της. Δεν θέλω να σε στεναχωρήσω, ούτε να φανεί ότι σε μαλώνω. Απλές κατευθύνσεις δίνω, που θα ωφελήσουν κι εσένα και την κορούλα σου.
Το παιδάκι μας γύρισε χαρούμενο και μάλιστα με φωτογραφικό υλικό από την Ονειρούπολη! Αυτές είναι χαρές! Πού να δεις τι χαρές θα κάνουμε τα δυό μας... Θα σου κάνω παντομίμα και το i survive και το a toi και τον υπηρέτη! Θα την τηρήσω την υπόσχεσή μου και αυτό είναι απειλή!

Χθες έγινα κι εγώ για λίγο παιδάκι.. Είδα το πιο γελοίο καρτούν που υπάρχει, τον Ταζμάνιαν Ντέβιλ! Τι παθαίνει ο κακομοίρης από τη λαιμαργία του και μυαλό δεν βάζει!
http://www.youtube.com/watch?v=Z0a6t...eature=related
Το επίπεδο ήταν, όπως καταλαβαίνετε, ιδιαίτερα ανεβασμένο και ανέβαινε ολοένα και περισσότερο!

Ναταλένιες,
να μοιραστώ τη ματαιόδοξη χαρά μου?? Επιτρέπεται? Η εργασία μου είναι ένας χώρος με πολλά άτομα, τα οποία με γνωρίζουν τα τελευταία τρία χρόνια, οπότε με έχουν δει στα πιο πιο παχιά μου.. Το feedback που λαμβάνω κάθε μέρα από τους συναδέλφους εκεί είναι απίστευτο, από τη διευθύντρια μου μέχρι και την καθαρίστρια, με φτύνουν, με σταυρώνουν, μου λένε πολύ κολακευτικά σχόλια, μου ρίχνουν επαινετικές ματιές συνεχώς κτλ. Οι κολητές μου συνάδελφοι με πιάνουν κιόλας κάθε μέρα, υφίσταμαι παρενόχληση στο χώρο εργασίας, χιχιχι (να με έπιανε και ένας συγκεκριμένος συνάδελφος δεν θα είχα αντίρρηση, αλλά αυτός στην κοσμάρα του, κλαψ κλαψ). Γενικά, οι ώρες που περνάω στη δουλειά είναι άκρως ανεβαστικές... ταυτόχρονα όμως νιώθω και ντροπή! Πολύ ντροπή! Ο μόνος που ούτε μια φορά δεν σχολίασε την αλλαγή μου στην εμφάνιση , στα ντυσίματα, στη διάθεση , είναι εκείνος που θα ήθελα περισσότερο... και εννοείται πως είμαστε και φίλοι-συνάδελφοι, από αυτούς που λες και μια κουβέντα παραπάνω από τα τετριμμένα...
Αυτά από χαρές.
Από λύπες, επιλέγω να μην τις μοιραστώ σήμερα, είναι τα μονιμάκια της ζωής μου, τα οποία τα παλεύουμε οικογενειακώς..Αχ, μαμά.
Σας αφιερώνω και ένα τραγούδι του Σωκράτη..

ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΜΑΛΑΜΑΣ- ΚΑΙ Ο,ΤΙ ΨΑΧΝΩ

Αχ, ξέρω τον πόνο που θα βρω
προτού να σ' αγαπήσω
και πριν να 'ρθεί η ανατολή
τη δύση θα ζητήσω

Λαχταρώ και τρέχω να σε φτάσω
να σε βρω προτού να προσπεράσω
σ' άλλη μοίρα την ψυχή μου δίνω
κι ό,τι ψάχνω πίσω μου τ' αφήνω

Αχ, ξέρω και τη γλυκιά χαρά
που πλάι σου θα νιώσω
κι όταν θα φεύγω μακριά
γι' αυτήν θα μετανιώσω

Καλησπέρα στην Ναταλοπαρέα :)
Πωλίνα να χαίρεσαι τον γιο σου να είναι γερός και δυνατός και πάντα ευτυχισμένος.
Γιώτα μου χαίρομαι πάρα πολύ για τα εγκωμιαστικά σχόλια που λαμβάνεις από τους συναδέλφους σου τα αξίζεις και με το παραπάνω.
Avaki τι ωραία που ένιωσες χθες παιδί, εγώ σπάνια πια απολαμβάνω με παιδικότητα ένα καλό καρτούν, τουλάχιστον χθες ένιωσα φοιτήτρια οπότε έριξα μία δεκαετία από πάνω μου έστω και για λίγες ώρες :bigsmile:
Τζίνα εύχομαι καλή ανάρρωση :)

Σήμερα ήταν η δεύτερη μέρα γυμναστηρίου και ήδη ένιωσα πολύ καλύτερα με τον εαυτό μου. Είναι σημαντικό ένα τέτοιο εγχείρημα να το κάνεις μαζί με παρέα, μόνη μου δεν ξέρω αν θα είχα την δύναμη. Την Τετάρτη αναμένεται να ρίξουμε πολύ γέλιο γιατί για πρώτη φορά θα μπούμε σε αίθουσα να κάνουμε Ζούμπα, ανάθεμα και αν ξέρω τι είναι τούτο αλλά υποτίθεται ότι είναι πολύ αστείο και περνάς καλά οπότε τολμώ να το δοκιμάσω έστω και για να γελάσουμε. Το θέμα αερόμπικ είναι λίγο πονεμένη ιστορία για εμένα καθότι δεν παίρνω εύκολα μπρος και δυσκολεύομαι με τα βήματα και νιώθω ολίγον σαν μία άχαρη μπάλα να πάει πέρα δώθε :lol::lol: Θα ξεπεράσω όμως τις ντροπές μου και τις αναστολές μου και θα καραγκιοζίσω για καμιά ωρίτσα :lol::lol:

Eli μου, δεν ξέρεις πόσο συμπάσχω στο θέμα της γυμναστικής.. ʼλλη μπάλα από δω! :roll: :roll: :roll: :roll:
Κατάλαβα ότι για να βελτιωθείς παίζουν ρόλο δύο παράγοντες: 1) Η επανάληψη, η οποία ως γνωστόν είναι μήτηρ της μαθήσεως. Θα είσαι άχαρη μπάλα μία φορά, δεύτερη, τρίτη, ε, κάποια φορά θα τα μάθεις τα ρημαδοβήματα και 2) Το να αφουγκράζεσαι το ρυθμό. Προσπάθησε όσο γίνεται να αισθάνεσαι τη μουσική, πιάσε το ρυθμό της και τα πόδια θα κινούνται σαν από μόνα τους.
Κατά τα άλλα είναι μία ευχάριστη, αν και κουραστική, γυμναστική. Για να συγχρονιστείς πρέπει να κινείσαι έντονα και γρήγορα. Έχει, όμως, και τα καλά της. Επειδή χορεύεις, περνάει η ώρα πιο γρήγορα. Μέχρι στιγμής αυτό το καλό έχω εντοπίσει. Σίγουρα έχει και πολλά άλλα καλά, αλλά επειδή σιχαίνομαι τη γυμναστική τα εντοπίζω πιο αργά από άλλους που την αγαπούν.

Γιώτα μου, αυτό το θριαμβευτικό συναίσθημα.. Η αίσθηση ότι τα κατάφερες και η αναγνώριση από τους γύρω σου! Όχι μόνο επιτρέπεται, αλλά επιβάλλεται να μοιραζόμαστε τέτοιου είδους συναισθήματα!
Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί ντρέπεσαι. Δεν υπάρχει χώρος για ντροπές εδώ! Μόνο η χαρά επιτρέπεται, άντε και κανα φλερτάκι με το συνάδελφο. Αφού μιλάτε, μπορείς να μάθεις άνετα αν έχει ήδη κάποια σχέση. Αν ξέρεις ήδη ότι είναι μόνος και παρόλα αυτά δεν το βλέπει διαφορετικά το μεταξύ σας, θα σε συμβούλευα να αλλάξεις πορεία, ώστε να μην τρέφεις άδικες προσδοκίες και για να μην πληγωθείς στο μέλλον. Μεγάλο θέμα ανοίγω, αλλά πιστεύω πως όλες μας λίγο πολύ ψιλοερωτευτήκαμε κάποιον φίλο μας. Εγώ πήγα και στο γάμο του, γι' αυτό προσπαθώ να προλάβω..

Μολις ανακαλυψα πως ο γιος μου οχι μονο λατρευει το αγαπημενο μου τραγουδι, αλλα το ξερει και απεξω και ανακατωτα και το τραγουδαει και με ρυθμο!!! Επειδη σας γραφω απο το κινητο, ψαξτε για το τραγουδι τιτλων του ΄φοντο κοκκινο΄ απο τον κοτσιρα. Ειναι απλα τελιο.....

ʼστρα ʼβα άμα δεν είχα την Κατερίνα να με πάρει από το χέρι και να με βάλει στην αίθουσα θα το έπερνα απόφαση μετά από 1 χρόνο :dork:
Που ξέρεις μπορεί και να μου αρέσει! Από ρυθμό δεν έχουμε πρόβλημα τον πιάνω και την μουσική την νιώθω οπότε εκεί ποντάρω και εγώ....Τώρα αν είμαι ένα άχαρο τσουβαλάκι που πάει πέρα δώθε δε βαριέσαι κάτι πρέπει να κάνω και εγώ για να γίνω πιο ευλύγιστη και να αποκτήσω λίγο χάρη στην κίνηση μου και βεβαίως να χάσω και κάνα κιλό! Στον καναπέ μου πάντως σίγουρα δεν θα την αποκτήσω ;)

Γιώτα, υπάρχει περίπτωση να έχει κομπλάρει "ο έτσι" με το γεγονός ότι έχεις αποκτήσει αυτοπεποίθηση και έχεις ομορφύνει επικίνδυνα με αποτέλεσμα να διστάζει να πλησιάσει? Μήπως να δώσεις ένα πράσινο φως μπας και ξεστραβωθεί?

Τζίνα μου πόσο χαίρομαι που είσαι ραμμα free!!! άντε μπικινάκια ετοιμαστείτε έρχεται το Τζινάκι με τσιτωμένο κοιλάκι.

ʼστα Κατερίνα μου, ό "έτσι" έχει τα κολλήματα του και όπως λέει και η Αβα σωστά, αν δεν το βλέπει διαφορετικά, βράσε όρυζα...Το γεγονός βέβαια πως ποτέ δεν μου κάνει σχόλια για την αλλαγή της εμφάνισης (ενώ γενικά κοπλιμεντάρει άλλες συναδέλφους) εμένα μου δείχνει μια αμηχανία που κάτι μου λέει, αλλά πια στην ζωή μου δεν έχω χρόνο να περιμένω τους αργούς και δυσκίνητους άντρες. Όποιος ενδιαφέρεται, πρέπει να έχει και τα α%&*ια να διεκδικήσει ό,τι επιθυμεί, και ειδικά αν είναι άντρας, άντε που έχουν ξεχάσει εντελώς το ρόλο που κυλάει στο DNA τους, αυτό του κυνηγού..
Την Παρασκευή πάντως έχουμε βραδυνή έξοδο για φαγητό με τους συναδέλφους και είπε ότι θα έρθει..

εγώ δεν είπα να κάτσεις και να χάσεις τον χρόνο σου, συμφωνώ ότι αν δεν ..... τα εχει δεν μας κάνει. Απλά είπα μην είναι τόσο ζωντόβολο που δεν έχει πάρει πρέφα ότι ενδιαφέρεσαι.

παίζει και αυτό το σενάριο, οι φίλες από το σχολείο λένε ότι παραείμαι σοβαρή και ο άλλος δεν πιάνει τα σήματα μου που εγώ νομίζω ότι έχουν πράσινο χρώμα αλλά τελικά δεν έχουν.. τι να πω! Θα δείξει!

Μπήκα αστραπιαία για να πω το εξής:
Κορίτσια, ας μην παραμυθιαζόμαστε. Αν κάποιος ενδιαφέρεται, βρίσκει τον τρόπο και το χρόνο και το δείχνει. Όλα τα άλλα είναι παρηγοριές στον άρρωστο.. Τι θα πει σοβαρή και φαιδρή, ο άντρας που διεκδικεί μία γυναίκα δεν κολλάει σε τέτοιες λεπτομέρειες. Γιώτα, μη χάνεις το χρόνο σου. Αν ο άνθρωπος δε γουστάρει, που είναι δικαίωμά του στο κάτω κάτω, πάμε γι' άλλα..

Quote:

---

Originally posted by *Katie
Τζίνα μου πόσο χαίρομαι που είσαι ραμμα free!!! άντε μπικινάκια ετοιμαστείτε έρχεται το Τζινάκι με τσιτωμένο κοιλάκι.

---

:starhit::starhit::starhit::starhit:

Quote:

---

Originally posted by Ava
Κορίτσια, ας μην παραμυθιαζόμαστε. Αν κάποιος ενδιαφέρεται, βρίσκει τον τρόπο και το χρόνο και το δείχνει. Όλα τα άλλα είναι παρηγοριές στον άρρωστο.. Τι θα πει σοβαρή και φαιδρή, ο άντρας που διεκδικεί μία γυναίκα δεν κολλάει σε τέτοιες λεπτομέρειες. Γιώτα, μη χάνεις το χρόνο σου. Αν ο άνθρωπος δε γουστάρει, που είναι δικαίωμά του στο κάτω κάτω, πάμε γι' άλλα..

---

:thumbup::thumbup::thumbup::thumbup:

εγώ το είπα διότι , η Γιώτα δεν τσαχπινίζει έντονα για να προκαλεί το πράσινο φως , πόσο μάλλον στην δουλειά . Οι ισορροπίες είναι λίγο περίεργες και ακόμη και να γουστάρει κάποιος πολύ προσέχει τα βήματά του για να μην εκτεθεί. Σε μια εκδήλωση εκτός δουλειάς είναι κατάλληλο το περιβάλλον να εκδηλώσεις μια συμπάθεια και αν δεν ανταποκριθεί η άλλη πλευρά οκ πάμε για άλλα.

Monahoiot το να μη σου εχει πει τιποτα για την αλλαγη σου κατι σημαινει.Αν σε εβλεπε μονο σα φιλη ε κατι δε θα ελεγε?Αλλος ανθρωπος εχεις γινει.Οπως ειπες και συ αυτο δειχνει μια αμηχανια.

Μπήκα να πω μόνο μια καλημέρα,καθώς πέρασε η ώρα μ'αυτά και με τ'άλλα κι έχω να πάω οδοντίατρο.
Θα χάσω το πειρατικό μου δόντι,θα μου βάλουν απομίμηση ανθρώπινου...Βιώνω ήδη άγχος αποχωρισμού!

Μην ασχολείστε με τον εν λόγω.Δεν έχει περάσει την έγκριση μου και δεν τον δίνω στο κορίτσι μου!
Το προορίζω για σπουδαιότερους έρωτες!Θα τα πούμε στο μεσημεριανό φαγητό και πάλι...Φιλάκιααααααα!

Καλημέρα κορίτσια!
Σήμερα είμαι ξενυχτισμένη και με πονοκέφαλο. Η αιτία είναι ο χθεσινός φιλικός καυγάς, που κράτησε γερά, από τις 11.50, μέχρι τις 1.30. Για ασήμαντη αφορμή. Γιατί έχω το ελάττωμα να διορθώνω τις γλωσσικές μπαρούφες που ακούω από δικούς μου ανθρώπους και δεν ανέχομαι το να μη δέχονται αυτό που λέω και αποδεικνύω με λεξικά και παραδείγματα. Δεν έδενα κόμπο τη γλώσσα μου καλύτερα? Εγώ θα διορθώσω τον κόσμο ή μήπως θα του μάθω γράμματα του γέρου στα γεράματα? Εξοργίστηκα γιατί η άλλη πλευρά προσπαθούσε να με πείσει ότι ίσως κάνω λάθος στο αυτονόητο. Αυτή η ατελείωτη συζήτηση χωρίς θέμα και χωρίς νόημα με εξουθένωσε. Κατέληξα να φωνάζω σαν μπαμπούλας ότι αυτό είναι, λάβε την πληροφορία, άμα σου αρέσει. Αν όχι, εσύ θα εκτίθεσαι και δε μπορώ να κάνω κάτι άλλο γι' αυτό. Ο λόγος που παρεμβαίνω είναι, εκτός από το ότι δεν κρατιέμαι, το ότι δεν θέλω να εκτίθενται άνθρωποι που αγαπώ, λέγοντας βλακείες, που δεν κατέχουν και δεν πρόκειται να μάθουν. Στενοχωρήθηκα τόσο με το περιστατικό, που ξενύχτησα προσπαθώντας να διαβάσω μέχρι τα χαράματα. Μόνον έναν λόγο έχω για να χαίρομαι: Το ότι δεν έγινα εκπαιδευτικός. Με την έλλειψη υπομονής και κατανόησης που με διακρίνει, δεν θα καλοπερνούσαν τα παιδάκια του κόσμου με μένα δασκάλα.

Αυτο το κανω και γω καμια φορα στους γονεις μου χαχα!Και τι μου απανταει η μανα μου "δε πηραζει αρκει να τα ξερεις εσυ":smilegrin:.Αλλα δεν αρπαζονται.Ποιο ηταν το "λαθος" που εφερε τη συρραξη?

Το αυτό ήταν πολύ too much. Δεν δεχόταν ότι είναι πλεονασμός και ότι γενικότερα εκφράσεις που δεν κατέχουμε απόλυτα, καλό είναι να μην τις χρησιμοποιούμε. Έφτασα στον καυγά, γιατί δεν έχω υπομονή και ψυχραιμία. Και τώρα το πληρώνω, νιώθοντας πολύ κακός άνθρωπος.

Χα χα!Συνηθως τετοια λαθη κανουν οι περισσοτεροι με πλεονασμους.Αλλα ειναι λιγο παιδιαρισματα αυτα,να μαλωνεις για τετοιους λογους.Ας τον τον αλλο να μιλαει οπως θελει.Εγω συνηθως αυτο που διωρθωνω στον πατερα μου ειναι το "πιο περισσοτερο"....χαχα:smilegrin:!

Δίκιο έχεις, asteropi μου. Μετάνιωσα και δεν θα επαναληφθεί. Ας λέει ο καθένας ό,τι νομίζει. Μεγάλοι άνθρωποι είναι, αρκεί να τους αγαπάμε. Και για να ευθυμήσουμε λίγο, γιατί αρκετά μαύρισε η ψυχή μου, αν ήμουν δασκάλα και προσπαθούσα να κάνω τα παιδάκια να μιλήσουν σωστά, με φαντάζομαι κάπως έτσι:
http://www.youtube.com/watch?v=FT_eiHAf7ZY
Ευτυχώς που δεν έγινα! Γλίτωσαν τα παιδάκια!

Πωπω!Ο φίλος μου ήθελε απλά να τονίσει το πόσο πολύ και ο καημένος βρήκε το μπελά του!
Δηλαδή κι εγώ αν τύχει να σου πω "από εξ'απ'ανέκαθεν" θα το ξενυχτήσουμε πάλι κι όχι για καλό;
'Ετσι γουστάρουμε και δίνουμε έμφαση!Θα μας αρχίσεις τις φάπες σαν τον Σερβετά;Αααααα!

Quote:

---

Originally posted by polinaki1983

Χτές το βράδυ ξάπλωσα με τον μικρό για να κοιμηθεί, και μου έλεγε πόσο πολύ χαρούμενος ήταν, και πόσο πολύ του άρεσαν οι τούρτες, το τί δώρα πήρε και ποιος του τα έφερε, και με έποιασε μέσα μου το παράπονο γιατί δεν είχε δώρο από μένα...Δεν μπόρεσα να του αγοράσω τίποτα... Φυσικά ο ίδιος δεν παραπονέθηκε, όλο για τις τούρτες του έλεγε, αλλά εγώ δεν έμεινα ευχαριστημένη.....

---

Πλάκα μας κάνεις;Τι καλύτερο δώρο από όλα ήταν οι τούρτες σου,για τις οποίες αφιέρωσες πολύ περισσότερο χρόνο
απ'όσο οι άλλοι που αγόρασαν ένα δώρο και τις οποίες απόλαυσε στο έπακρο και σίγουρα ένιωθε ξεχωριστός και περήφανος
και στο σχολείο!Ποιό άλλο παιδάκι τάχα σβήνει κεράκια πάνω σε τόσο ξεχωριστή τούρτα και κερνά κεράσματα έργα τέχνης;

ΠαρεΜπιπτόντως(να μην το πω χωρίς μ και φάω ξύλο από την ʼβα)να το χαίρεσαι το καμάρι σου!Να είναι γερό και καλότυχο
κι εσείς οι σημαντικοί του καλά κι αγαπημένοι διακριτικά πάντα δίπλα του!Τον έχω εικόνα στο μυαλό μου να γελά και να τρώει γαρδιάκια!

Ax...άραγε ήμασταν κάποτε κι εμείς τριών ετών;

ααααααααααααααααααχαχαχχα χαχαχαχαχαχαχχα θεος ο Σερβετας!!!

Παιδια, ηθελα να αναφερω κατι ασχετο.

Κοιταζα λοιπον κατι προσφορες στο ιντερνετ, και ειχε μια απο ενα ινστιτουντο, εκπτωση απο 1000 ευρω, στα 99, για τοπικο παχος, εγγυημενα. Οποτε σκεφτομαι.. μωρε λες; να παω για τα ψωμακια που μου εχουν μεινει και σκαλωνουν τα πατελονια μου εκει... να τελειωνω κιολλας.

Παιρνω τηλεφωνο που λετε, προτου κανω τη αγορα γιατι ελεγε απωλεια λιπους απο παντου, ενω εγω θελω τοπικα. Για εξακριβωση, εφοσον ειχαν και εγγυησεις και τα σχετκα.

Τους ρωτησα αν γινεται να χασω -ΜΟΝΟ- απο το συγκεκριμενο σημειο, γιατι θα ειναι πολυ ανομοιωμορφο αν χασω απο παντου, και θελω να σουλουπωσω λιγο το σχημα μου.
Με ρωτησανε ΕΜΕΝΑ, ποια για τα φυσιολογικα ποσοστα σωματικου λιπους κανονικα. Και κολλησα, τους ειπα οτι για γυναικες ειναι μεταξυ 20 και 25% για μη ασκουμενους/αθλητες στη κατηγορια της ηλικιας μου, και με ρωτησανε μετα αν βγαζω τους αριθμους απο το μυαλο μου..... κατ'αλλα... επιστημονες εξειδικευμενοι...

Quote:

---

Originally posted by look

χρόνια μου πολλά λοιπόν και καμαρώνω για όλα μα όλα !! και έγιναν και πολλά!-)))

---

Υπέροχη αυτοευχή γεμάτη αποδοχή,σεβασμό,αγάπη,σοφί� �!Καθόλου έπαρση!Αν είναι δυνατόν!
Αυτήν την οπτική μας οφείλουμε όλοι!Απ'όλα μας έχουμε κάτι διδαχθεί,όλα δικές μας επιλογές!
Σωστές ή εκ των υστέρων λανθασμένες δεν έχει καμία σημασία.Μόνο όποιος ζει στη γυάλα του φόβου και της ασφάλειας
δε ρισκάρει παρά μόνο του εξασφαλίσει μια ζωή μέρα μαρμότας!Εμείς θελήσαμε περισσότερα,διεκδικήσαμε,τ ολμήσαμε!
ʼλλοι σήμερα ζουν ευτυχισμένες ζωές κι άλλοι να μην πω τι πήραμε(δεν είναι άλλωστε εορταστικό!)...

Να σε χαιρόμαστε Λούκυ μου!Ντροπή μας οι γουμαρογούμαροι που προχθές κιόλας μα το είπες και χρειάστηκε να σου ευχηθείς
για να σου ευχηθούμε...Κάθε ενδόμυχος πόθος σου,κάθε λαχτάρα που ακόμα δεν κορυφώθηκε σε πλήρωση,ευχή μου
για τη χρονιά που σου απλώνει τις φτερούγες της να πετάξετε παρέα!Ελπίζω ν'απόλαυσες χθες μια γενέθλια μέρα όλη αγάπη!

Quote:

---

Σας ευχαριστώ που μέσα από τα δικά σας ανοίγματα με βοηθάτε να ρίχνω ματιές μέσα μου χωρίς να πονάω!!

---

Τι γλυκό!Δεν ξέρω αν όντως συνέβη αυτό...αν είναι εφικτό...ωστόσο ακούγεται υπέροχο!Η ματιά-χάδι πάντως είναι ολόδικη σου!

Μακρυά από ινστιτούτα, έχω πικρή πείρα. Ακόμη και αν εννοούν την προσφορά τους, θα σε πρήξουν να κάνεις κι άλλες θεραπείες, ώστε να φτάσουν στο υψηλότερο δυνατό ποσό, που μπορείς να διαθέσεις.

Κοιμήθηκα λίγο, κορίτσια και πέρασε το κεφάλι μου. Ναταλία έρχομαι από κει, να φας τις ξυλιές σου, με τρώει το χέρι μου...
:thumbup: :thumbup: :thumbup:

Ποιοί εξειδικευμένοι επιστήμονες στα ινστιτούτα ,Μαίρη μου;
Που φορούν και καλά λευκές ρόμπες και το παίζουν γιατροί;
Και μόνο που υπόσχονται και μάλιστα εγγυημένα εξαφάνιση τοπικού πάχους
καταλαβαίνεις για πόση σοβαρότητα μιλάμε!Ρίχνουν το δόλωμα και περιμένουν.
Τι να λέμε τώρα;Όλοι έχουμε δώσει μια περιουσία κι έχουμε καεί από δαύτους!

'Αρραφη!Πώς πάμε από πόνους;Μην πάρεις θάρρος τώρα κι αρχίσεις να σηκώνεις βάρος και χαζά ε;

Quote:

---

Originally posted by sourkouna

Quote:

---

Originally posted by Ava
Κορίτσια, ας μην παραμυθιαζόμαστε. Αν κάποιος ενδιαφέρεται, βρίσκει τον τρόπο και το χρόνο και το δείχνει. Όλα τα άλλα είναι παρηγοριές στον άρρωστο.. Τι θα πει σοβαρή και φαιδρή, ο άντρας που διεκδικεί μία γυναίκα δεν κολλάει σε τέτοιες λεπτομέρειες. Γιώτα, μη χάνεις το χρόνο σου. Αν ο άνθρωπος δε γουστάρει, που είναι δικαίωμά του στο κάτω κάτω, πάμε γι' άλλα..

---

:thumbup::thumbup::thumbup::thumbup:

---

Μην εντυπωσιάζεσαι από τη Σαμάνθα,Σουρκούνα!Κλεμμένο από τη μεγάλη αποκάλυψη της φίλης της είναι!

--->he's just not that in to you!

Quote:

---

Originally posted by Ava

Ναταλία έρχομαι από κει, να φας τις ξυλιές σου, με τρώει το χέρι μου...
:thumbup: :thumbup: :thumbup:

---

Έτοιμη!

Καλά το είπα πως σε τρώει ο πωπός σου να φας τις ξυλιές σου!
Δεν σας κρύβω πως τη στιγμή που τα έγραφα αυτά, μου ήρθε ακριβώς αυτή η σκηνή στο μυαλό. Ας είναι καλά η φίλη μου, η Μιράντα! Λέει μεγάλες αλήθειες, που όσες από μας τις άκουσαν, γλίτωσαν από την αγωνία του τηλεφωνήματος που δεν έρχεται..
Κανόνισε να έρθω ωσάν πύραυλος για το ξυλάκι σου... Όχι τίποτε άλλο, φοράω πυζάμες και θα ξεφτιλιστώ στο ταξίδι!

Αυτά τα κέρατα, τώρα, τα φοράς για κάποιον λόγο? Υπαινίσσεσαι κάτι? :yes: