Printable View
Καλησπέρα καλή μου!Quote:
Originally posted by weird
Καλησπέρα γλύκα μου!
Βλέπω δεν κρατιέσαι ε?
Απασχόλησέ τον εσύ γιατί εμένα πολύ με κουράζειιιιι :PPP
Σε φιλώ να έχεις ένα όμορφο απόγευμα.
Πω εσείς πολύ αλληλοκουράζεστε:))) Κι όμως τα βρίσκω εξαιρετικά τα όσα λέτε μεταξύ σας.
Μάκια!
Φυσικά και μπορεί ένας επιστήμονας να είναι ρομαντικός (όπως εσύ ας πούμε:) )Quote:
originally posted by PETRAN
Αυτό το έχω ακούσει και από άλλους και το θεωρώ κουτό λολ (σορρυ) ότι δηλαδή η επιστήμη δήθεν διώχνει την ομορφιά και τον ρομαντισμό. Δηλαδή δεν μπορεί ένας αστροφυσικός να πάρει το παιδικό του τηλεσκόπιο και να κοιτάξει με δέος και ρομαντισμό τον νυχτερινό έναστρο ουρανό, όπως όταν ήταν παιδί? Δεν μπορεί ένα περιβαλλοντικός βιολόγος η ένας οικολόγος να θαυμάσουν με δέος την φύση? Ένας γεωλόγος ένα βουνό η ένα ηφαίστειο? Και ούτω καθ\'εξής...Quote:
originally posted by weird
πρόσεχε μόνο γιατί οσο πιο πολλά εξηγείς, τόσο λιγότερα νιώθεις πιστεύω.
Κι όσο πιο πολλά ξέρεις γνωστικά, τόσο στενεύουν τα περιθώρια αυθορμητισμού και αυθεντικότητας που διαθέτεις.
Ο ρομαντισμός και ο αυθορμητισμός δεν έχουν να κάνουν μια με την επιστημονική γνώση, η το χεις η δεν το χεις απλά. Ποτέ δεν έπαψα να ακούω την μουσική μου η να διαβάζω τους αγαπημένους μου ποιητές, η να \"ζήσω\" την στιγμή με την κοπέλα μου. ΄΄Ισα ίσα που πάντα σκέφτομαι και δρω εντελώς αυθόρμητα και συναισθηματικά, δηλαδή σε καμιά περίπτωση δεν τα αναλύω όσο εσύ ας πούμε Weird λολ. (τουλάχιστον όπως δείχνεις εδώ μέσα, έξω μπορεί να είσαι τελείως διαφορετικός άνθρωπος χε ;))
Μα Πάνο νομίζω πως η weird δε μιλούσε γενικά για οποιαδήποτε επιστήμη αλλά την επιστήμη της ψυχολογίας.
Τι κακό έχει η ανάλυση; Τι κακό εχει ο αυθορμητισμός; Πολλά και κανένα. Πολλά όταν το ένα απουσιάζει και το άλλο είναι απόλυτα κυρίαρχο.
Επειδή εμείς εδώ αναλύουμε βιωματικά ή πιο συναισθηματικά και εσύ πιο εγκεφαλικά-επιστημονικά πιάσαμε τα δύο άκρα ε;
Αυτό που κάνουμε μεταξύ μας μου μοιάζει λίγο σαν \"μάχη\":))) Να δούμε την αντίπερα όχθη αλλά και τη δική μας και να τις εξερευνήσουμε :)
ΤσσσσQuote:
Originally posted by PETRAN
Quote:
Originally posted by anwnimi
Πάνο εδώ σου απαντώ για μένα τι σημαίνουν εσωτερικά γεγονοτα. Δεν τα συνδέω καθολου με φαντασία αν εννοείς φαντασιοπληξία.
Εσωτερικό γεγονός ειναι όταν επεξεργάζομαι τον εσωτερικό συναισθηματικό μου κόσμο με γόνιμο τρόπο οσο γίνεται, αναγνωρίζοντας και αποβάλλοντας όπως λες τις προβληματικές γνωστικές πεποιθήσεις και μερικές φορές φτάνω σε μια μικρή ή πιο μεγάλη αυτο-ανακάλυψη!
Και άλλες πάλι φορές που κατορθώνω να φτάσω παραπέρα σε ανακάλυψη ενός νέου δρόμου για να οδηγηθώ εκεί που επιθυμώ, σε φωτεινότερα μονοπάτια αφήνοντας κάποιο σκοτεινό που με εγκλώβιζε.
Αυτά τα εσωτερικά γεγονότα πολλές φορές είναι τόσο σημαντικά για μένα που ισοδυναμούν ή ακόμα μπορεί και να ξεπεράσουν ένα σπουδαίο εξωτερικό γεγονός. Άλλες πάλι φορές ένα σημαντικό για μένα εξωτερικό γεγονός με οδηγει σε ένα άλλο συνταρακτικό εσωτερικό γεγονός κ.ο.κ.
Χωρις αυτό να σημαίνει ότι υποβιβάζω την επιθυμία μου για εξωτερικά γεγονότα. Χωρίς αυτά η ζωή θα έμενε μισή...
Μαγεία; Μμμ, μ\'αρέσει η μαγεία:)))
Έλα όμως Πάνο δεν είναι και τόσο μαγική αυτή η διεργασία, νομίζω ότι ο κάθε άνθρωπος, αν το θέλει μπορεί να την επιχειρήσει και είμαι σίγουρη ότι πολλοί την κάνουν και πολύ καλύτερα από εμένα :)
Ουαουυυ....\"σκοτεινοί δρόμοι\", \"φωτεινοί δρόμοι\", \"αλήθειες\" τι λες βρε παιδί μου αγριέυτικα με το ρομαντικό παρουσιαστικό του κειμένου! :D :P
Εντάξει μεταξύ μας ήταν λίγο...cliche οι ατάκες..θα μπορούσες να πεις κάτι ποιο μεγαλόστομο όπως...\"...και το μυαλό μου κάποιες φορές μεταμορφώνοταν σε έναν δαιδαλώδη λαβυρίνθο που με παγίδευε μέσα στους ερεβώδεις θαλάμους και στα αδιέξοδα της απόγνωσης, μερικές φορές όμως, λίγο το αιθέριο χάδι της θεάς τύχης, λίγο το μονοπάτι των αληθινών μου σκέψεων-που σαν ένας μίτος της Αριάδνης μου έδειχναν τον δρόμο πρώς την ελευθερία-έβρισκα επιτέλους το ζεστό φως της ευημερίας μου, και ο αέρας της ελευθερίας κουβαλούσε τις οσμές μιας άνοιξης τόσο τέλειας που δεν θα ρθει ποτέ! \"
(\"ποτέ\", \"τέλεια\" κλπ. πάντα εν αφθονια!)
Εντάξει μου φαίνεται πως θα προσπαθώ να γράφω και εγώ μόνο τέτοια κείμενα από εδώ και πέρα...
κορόιδευε εσύ...:)))) Δε με πτοείς:)
Φως και σκοτάδι, cliche but true!
Έχεις δίκιο, δεν αμφιβάλλω άνθρωποι που έχουν ιδιαίτερο ζήλο και ιδιαίτερο μυαλό να διαπρέψουν σε μια επιστήμη που δεν σπούδασαν (το έχω δει και εγώ στον τομέα μου αρκετούς τέτοιους ανθρώπους). Δεν κάνουν τα ράσα τον παπά.Quote:
originally posted by PETRAN
Αν είχε διαβάσει το παλικάρι γιατί όχι? λολ...Quote:
originally posted by anwnimi
Μμμμ, δεν αμφιβάλλω ότι τα στερεότυπα μας επηρεάζουν αρκετά σε πολλές περιπτώσεις. Μόνο που ΄στη δική μας περίπτωση πιστεύεις πως ο σάκης ο υδραυλικός θα είχε τον ίδιο τρόπο και τα ίδια επιχειρήματα να προβάλλει με ένα νευροψυχολόγο;
Ξέρεις έχει συμβεί αυτό, άνθρωποι εντελώς άσχετοι με το θέμα που όμως για κάποιο χ λόγο ψάχνουν τόσο πολύ μια επιστήμη που καταλήγουν να ξέρουν τα πάντα γι\'αυτή χωρίς να έχουν κάποιο σχετικό χαρτί.
Άραγε είναι \"ειδικοί\" αυτοί? Τι ορίζει τον ειδικό? Οι γνώσεις του η ένα επίσημο χαρτί που πιστοποιεί τις γνώσεις του? Οι ποιο πολλοί φαντάζομαι θα απαντούσαν το πρώτο, αλλά όλοι θα πράτταν το δεύτερο χε.;)
Ένα παράδειγμα που είχα διαβάσει είναι αυτό της Elaine Morgan, που αν και σεναριογράφος και ηθοποιός στο βρετανικό θέατρο, έγινε τόσο παθιασμένη με το ερώτημα της προέλευσης του ανθρώπου που άρχισε να διαβάζει με μανία βιβλία βιολογίας, μέχρι που άρχισε να εξελίσει παρεταίρω τις βιολογικές θεωρίες και να αναπτύξει την υπόθεση ότι ο άνθρωπος πέρασε μια περίοδο σαν αμφίβιο στο νερό, γι\'αυτό έχασε και το τρίχωμα, απέκτησε υποδόριο λίπος, έχει πολύ μεγάλη τάση να κολυμπάει, μερικά λιπαρά είνα θρεπτικά γι\'αυτόν κλπ. (τελικά μου φαίνεται πείρε διδακτορικό τιμητικά η κάτι τέτοιο). Η υπόθεση αν και δεν επιβεβαιώθηκε ακόμα, θεωρήται πλέον μια ποιο σοβαρή πρόταση.
Όπως και το αντίστροφο βέβαια! Άνθρωποι με το χαρτί στο χέρι να μην μπορούν να ανταποκριθούν όσο και να θέλουν σε αυτό που γράφει το χαρτί. Οι γνώσεις και ο τρόπος χρήσης τους και επικοινωνίας του κάνουν τον επιστήμονα καλύτερο και πιο αποτελεσματικό, αυτό λέω.
Σ\'ευχαριστώ sweat Panos:)))Quote:
originally posted by PETRAN
Ουαου είσαι πολύ έξυπνη Anwnimi...σοβαρά ακούγονται πολύπλοκα αυτά τα πράγματα
*Ξύνει το κεφάλι με απωρεία
Μπράβο!
Πάντως δεν καταλαβαίνω...αισθάνθηκες συναισθηματικά ότι είχες απομονωθεί και μετά...τι έκανες? Δεν σ\'\'αρεσε ο δρόμος που είχες πάρει...?Και γιατί αυτά τα \"λογικά\" πράγματα ήταν αντίθετα με τον συναισθηματικό σου κόσμο? Δεν μπόρώ να καταλάβω γιατί οι άνθρωποι τα σκέφτονται τόσο αντίθετα...είσαι ενδιαφέρουσα περίπτωση πάντως...:P
Εγώ πιστεύω ότι αν είχες \"πέσει συναισθηματικά\" δεν έφτεγε ο λογικός τρόπος σκέψης σου, αλλά ίσως άλλα πράγματα ε?...;) :):)
Το \"εικονικό περιβάλλον\" για τις κρίσεις πανικού ακούγεται φανταστική ιδέα! Anwnimi χωρίς πλάκα θα μπορούσαμε να συνεργαστούμε εδώ χαχα
Αχ, για μένα πάντως το IQ δεν είναι τόσο σημαντικό όσο το EQ και πραγματικά δε θεωρώ τον εαυτό μου τόσο έξυπνο:))) Σ\'ευχαριστώ πάντως!
Λες να συνεργαστούμε; Χαχα μπορεί οι 2 ερευνητές στο τέλος να αλληλοσκοτωθούν και η τόσο σημαντική έρευνά τους να μείνει στον αιώνα των αιώνων μισή...πόσα θα έχει χάσει η ανθρωπότητα:))))))))
Πάνο εννοώ ότι είχα απομονωθεί από τον εσωτερικό μου συναισθηματικό κόσμο. Μιας και εξωτερικά (να διευκρινίσω συναισθηματικά και μη, λόγω των χαμογελάκιων που πρόσθεσες ;) ) φαινομενικά ή λογικοφανώς όλα δούλευαν σχεδόν ρολόι. Χρησιμοποιούσα τόσο τη λογική που στο τέλος δεν καταλάβαινα τι μου φταίει και ότι εγώ είμαι η μόνη προβληματική:( Καλά ομολογώ πως λέγοντας χρησιμοποιούσα μόνο τη λογική δεν εννοώ ότι οι γνωστικές πεποιθήσεις μου (όπως λες) δεν ήταν εσφαλμένες και δυσλειτουργικές. Αλλά απέφευγα το αρνητικό συναίσθημα που δεν μπορούσα να εξηγήσω \"λογικά\" με αποτέλεσμα να φουντώσει και να με καταβάλλει :(
Ναι (να διευκρινίσω μια πολύ πιθανή αιτία μιας και ποτέ δεν μπορούμε να είμαστε απόλυτοι σχετικά με αυτά τα θέματα). Αλλά η ανάκάλυψή της δεν είχε αξία για να εξηγήσω απλά την προτίμησή μου αλλά στο ότι η αιτία αυτή είχε αρνητικές συνέπειες σε άλλες σκέψεις μου και αντιδράσεις μου.Quote:
originally posted by PETRAN
Τελικά... ανακάλυψες την αιτία?Quote:
originally posted by anwnimi
Εδω σε πιάνω μιας και με απωθούσε και εμένα οποιοσδήποτε κλάδος δεν είχε σχέση με τη μαθηματική λογική, (το άσπρο ή μαύρο δηλαδή) δηλαδή κάτι πέρα από μαθηματικά, φυσικη, χημεία, πληροφορική και δεν ξέρω εγώ τι άλλο. Προσωπικά, θεωρούσα το διαφορετικό επικίνδυνο για το δικό μου ψυχισμό:))) Τοτε εννοείται πως ούτε κατά διάνοια συνειδητοποιούσα την αιτία για την προτίμησή μου αυτή.
Ωχχχ πόσα κείμενα έγραψε η Anwnimi!?? Αμααανννν!!!
:o:o:o:o
Καταλαβαίνω σε τι τύπο ανθρώπων αναφέρεσαι. Στους αστείους ή και γελοίους αυτούς γκουρού που είναι και μια τάση των ημερών.Quote:
Originally posted by PETRAN
Αυτό το άτομο Weird είναι απλά ένας φίλος/γνωστός. Μην νομίζεις, όλοι είχαμε βγει στο συμπέρασμα ότι δεν πήγαινε καθόλου καλά σε μερικά πράγματα...ο πνευματισμός (που συνοδεύονταν από όλο το νεο-εποχήτικο πακέτο της χωρτοφαγίας κλπ. ) του και η αυτογνωσία του ήταν μια υποκρισία που ούτε ο ίδιος είχε καταλάβει ότι έπραττε...γιατί όντως νόμιζε ότι ήταν σε \"πεφωτισμένο\" δρόμο...και ναι...έχει κάνει και καταστροφικά πράγματα πρως άλλον (-η) ...αντικειμενικότατα καταστροφικά...
Έχω συνατήσει και άλλα τέτοια (ψευδο-)πνευματικά άτομα και όλοι τους ήταν υποκριτές που νόμιζαν ότι είχαν ανακαλύψει την \"βαθύτερη γνώση\" και το πραγματικό νόημα της ζωής, χρησιμοποιώντας τέτοιου είδους ατάκες...\"το βίωμα πάνω από όλα\" μπλα μπλα...δεν είπα ότι τα λυπάμαι αυτά τα άτομα...η τουλάχιστον δεν μπορώ να βρω την λέξη, σίγουρα όμως αυτά τα άτομα είναι κουτά...ξέρεις γιατί? Γιατί νομίζουν ότι τα έχουν μάθει όλα...ενώ δεν έχουν μάθει τίποτα...νομίζουν ότι η γνώση έρχεται μέσα από τις πνευματικές τους αναζητήσεις και όχι από τα βιβλία, σίγουρα αυτό κηρύττανε οι ιεροφάντες σκοταδειστές κάθε εποχής... ενώ η ζωή τους, που δεν έχει πραγματικά τίποτα το καλύτερο η ποιο ποιοτικό από ζωές άλλων φαίνεται ποιο \"βρωμερή\" δίπλα από τους ουτοπικούς τους μεγαλόστομους λόγους...
Τώρα δεν ταυτίζω αυτούς με σένα...εσύ όντως μπορεί να ζεις ένα ουσιαστικό πνευματισμό δεν ξέρω.
Χαίρομαι που η γιαγιά σου είναι καλά! :)
Εχω γνωρίσει τέτοιους ανθρώπους και ναι, έχω αφήσει να γίνουν επικίνδυνοι για εμένα.
Οπως και για την φιλη/γνωστή/ αδερφή σου.
Οντως, τα άτομα αυτά είναι πολύ καλά στα λόγια.
Ομως, νομίζω οτι, όσο κι αν διατείνεσαι τον διαχωρισμό της επιστημονικότητας απο τον όποιο συναισθηματισμό σου ( επίτευγμα καθόλου έυκολο, καθώς όλοι οι επιστήμονες είναι αναπόφευκτα μεροληπτικοί απο τον ίδιο τον υποκειμενισμό τους) καπου συγχεεις, το βιωματικό στοιχείο μιας θεραπείας που σου τονίζω, το βάθος μιας ψαχαναλυτικής συνεδρίας με ατάκες του τύπου \" ζήσε τη στιμγή\"\" το βίωμα πάνω απο όλα\" κτλ. και άλλες νεο -γκουρού φιλοσοφικές τάσεις ,ας τις πούμε έτσι.
Για παράδειγμα, το \"εδώ και τώρα\" της συνεδρίας γκεστάλτ, αφορά το πενηντάλεπτο και δεν αξιώνει εφαρμογή ως στάση ζωής.
Αυτό καλό ειναι να το διαχωρίσουμε.
Quote:
Originally posted by anwnimi
Λοιπόν ας ξανα-σοβαρευτούμε λίγο ε...:) (μετά το ονειρο που είδα ότι έβλεπα candy στον ύπνο μου-επηρεάστηκα από τη συζητηση περί παιδικότητας και μετά το παραπάνω που είπα μεταξύ σοβαρού και αστείου)
Candyy!?? Ti Candy, εννοείς ζαχαρωτό, η την Candy-Candy? lolll
http://www.youtube.com/watch?v=1iS5WYHGKbc
Και εγώ πρόσφατα είδα στον ύπνο μου την Sailor-Moon και την παρέα της, κοπέλες δηλαδή ντυμένες ναυτάκια...
εχχμμμ στο θέμα μας!!!
Quote:
Τα παραπάνω τα είχες γράψει στη weird αλλά θα σου θέσω κι εγώ τις απόψεις μου. Συμφωνώ ότι κάθε επιστήμη δεν μπορεί να παρατηρήσει και να εξετάσει κάθε αντικείμενο ξεχωριστά, κάτι τέτοιο θα ήταν αδύνατο και μη αναγκαίο. Όπως και η ψυχολογία δεν το κάνει. Με έρευνες πάνω στους ανθρώπους εξάγει γενικά συμπεράσματα. Όμως όπως και να το κάνουμε δεν μπορεί να εξισωθεί εντελώς με άλλες επιστήμες όπως για παράδειγμα τη φυσική ή τα μαθηματικά. Είναι μια ιδιαίτερη επιστήμη στην οποία μπάινει σε κάποιο βαθμό το στοιχείο της υποκειμενικότητας πιστεύω. Δεν αγνοώ τα πειράματα που γίνονται τα οποία βγάζουν (ή προσπαθούν) να βγάλουν όσο είναι αυτό εφικτό το στοιχείο της υποκειμενικότητας. Τα συμπεράσματα αυτά είναι εξαιρετικά χρήσιμα και από αυτά προέκυψαν οι αρχές της σύγχρονης ψυχολογίας, οι διαφορετικές ψυχοθεραπευτικές προσεγγίσεις κ.α. Αν δεν υπήρχαν αυτά τα συμπεράσματα μέσω των πειραμάτων και των ερευνών τα πράγματα στον τομέα της ψυχολογίας θα εξακολουθούσαν να είναι πολύ ρευστά.
Μα όπως και να το κάνουμε, προσωπική μου άποψη, δεν μπορεί να εξαλειφθει απολύτως το στοιχείο της υποκειμενικότητας όταν πρόκειται για ψυχολογικές έρευνες και γενικά τον κλάδο της ψυχολογίας. Βέβαια, από την άλλη θεωρώντας ότι μπαίνει το στοιχείο της υποκειμενικότητας κάπου, αυτό δεν μπορεί να θεωρηθεί επιστήμη. Άλλωστε είναι ουκ ολίγοι που το υποστηρίζουν. Για μένα αυτό όμως δεν αναιρεί όμως την τρομερή χρησιμότητά της - μιας και στο εξωτερικό όπως είπες η δουλειά του ψυχολόγου έχει κατατμιστεί σε πολλές ειδικότητες και σχεδόν υπάρχει και ένας ψυχολόγος σε κάθε διαφορετική ανθρώπινη δραστηριότητα (μελέτη εγκεφάλου και γενετικής εξέλιξης, επιχειρήσεις, σχολεία, ατομική ψυχοθεραπεία και πολλά άλλα που ανέφερες).
Είναι ένας τρομερά ενδιαφέρον και χρήσιμος κλάδος και τον θεωρώ εξίσου σημαντικό με την επιστήμη των μαθηματικών, φυσικών και πάει λέγοντας, άσχετα αν τελικά ειναι επιστήμη. Όχι ίδια δηλαδή τυποποιημένη επιστήμη αλλά εξίσου σπουδαία. Για μένα είναι επιστήμη, όπως και οι άνθρωποι που την εξασκούν επιστήμονες, θεωρώντας την επιστήμη όχι με την \"επιστημονική έννοια του όρου\", αλλά με τη σοβαρότητά της αλλά με το ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει.
Χαχα αυτό με την υποκειμενεικότητα όλοι το λένε. Δες τι λέω καλά...από την στιγμή που μπαίνουν παραπάνω από ένα άτομο στην έρευνα τότε το υποκειμενικό μετατρέπεται σε αντικειμενικό, δεν τίθεται θέμα υποκειμενικότητας...αυτό την κάνει μια χαρά \"τυποποιημένη επιστήμη όπως όλες τις άλλες\"... μα το γεγονός ότι μια καρέκλα υπάρχει το δεχόμαστε επειδή μπορούν πολλοί άνθρωποι να αλληλεπιδράσουν μαζί της, έχουν δηλαδή τις ίδιες αισθήσεις στο μυαλό τους, την ίδια εικόνα, την ίδια απτική εμπειρία κλπ. κλπ. σε ένα κλασσικό πείραμα μπορούμε να βάλουμε έναν άνθρωπο να ρυθμίσει τον φωτισμό στο δωμάτιο έτσι ώστε να καθιερώσουμε ένα \"οριακό κατώφλι ενεργοποίησης\", την κατάσταση δηλαδή που ο φωτισμός είναι τόσο χαμηλός, που η οπτική αντίληψη του οτιδήποτε (π.χ. του δωματίου) είναι οριακή . Ok...ένα άτομο μπορεί να έχει διαφορετικη αντίληψη του φωτισμού για πολλούς λόγους οπότε και το \"οριακό κατώφλι ενεργοποίησης\" θα αντιπροσώπευε μόνο αυτόν...αν καλέσουμε όμως πολλούς να κάνουν την ίδια δουλειά και βρούμε ότι όλοι ρυθμίζουν τον φωτισμό σε σχεδόν ίδια νούμερα, τότε μπορούμε να συμπεράνουμε με αντικειμενικότατη ακρίβεια ότι αυτό είναι το \"οριακό κατώφλι ενεργοποίησης του ανθρωπινου νου ως πρως την αντίληψη της φωτεινότητας\". Με τον ίδιο τρόπο που μπορούμε να βγούμε σε αντικειμενικά συμπεράσματα μελετώντας έμμεσα-μέσω μηχανιμάτων- την μοριακή δομή των καρεκλων έξω, έτσι μπορούμε να βγούμε σε αντικειμενικά συμπεράσματα-έμμεσα πάλι, μελετωντας την συμπεριφορά-την εμπειρική δομή των καρεκλων μεσα. Η αντικειμενικότητα ναι μπορεί να επηρεαστεί από τον τρόπο διερεύνησης, π.χ. η χημική χρωματογραφία μπορεί να φέρει άλλα δεδομένα για την χημική σύσταση (λιγότερο η περισσότερο ακριβή) σε σχέση με μια άλλη τεχνική, όπως και το να μελετήσεις την συμπεριφορά των υποκειμένων αναλύοντας το νόημα αυτών που λένε (\"εεε είναι φωτεινό εντάξει , όχιιι και τόσο φωτεινό αλλά είναι μπλα μπλα μπλα...) σε σχέση με μια κλίμακας φωτεινότητας με 5 βαθμούς (π.χ. \"λίγο φωτεινό\", \"περισσότερο φωτεινό\" κλπ.-ποιο αξιόπιστη)και σε σχέση με το να μελετήσεις την άμεση ρύθμιση του φωτισμού (μέγιστη αξιοπιστία) μπορεί να φέρει διαφορετικά αποτελέσματα.
Τον 19ο αιώνα, την εποχή που δεν ξέραμε τίποτα για τον ανθρώπινο οφθαλμό, τον εγκέφαλο και την αντίληψη του χρώματος, ο διάσημος γερμανός φυσιολόγος Helmholtz υπέθεσε ότι η εμπειρία όλων των χρωμάτων προέρχεται από την μίξη τριών βασικών-του κόκκινου, του πράσινου και του μπλε, θεωρώντας ότι ο ανθρώπινος αμφιβληστροειδής αλλά και ο οπτικός φλοιός του εγκεφάλου εμπεριέχει 3 είδη κυττάρων που ειδικεύονται ακριβώς στην κωδικοποίηση αυτών των 3 χρωμάτων (συχνοτήτων). Ο Helmholtz ήταν πέρα για πέρα σωστός, δεν είδε ποτέ όμως την κυτταρική δομή οποιουδήποτε οφθαλμού η εγκεφάλου...το ακριβέστατο αυτό συμπέρασμα το έβγαλε μέσω αναρίθμητων ψυχολογικών πειραμάτων και μόνο, βάζοντας πολλά άτομα της εποχής του να ανταποκρίνονται σε και να ρυθμίζουν διάφορα είδη χρωμλατων. Γι\'αυτό και η \"Τριχρωματική θεωρία της οπτικής αντίληψης\" θεωρείται τόσο επίτευγμα της ψυχολογίας όσο και της φυσιολογίας (έρευνες του 20ου αιώνα επιβεβαίωσαν τελικά και την παρουσία αυτών των κυττάρων, πολύ μετά αφού ο Helmholtz είχε πεθάνει)
Η \"δύναμη των μέσων διερεύνησης\" μπορεί να είναι περισσότερο η λιγότερο αξιόπιστη και πρέπει ο κάθε ερευνητής να σκεφθεί ποια προσέγγιση θα ακολουθήσει, από την στιγμή που θα το κάνει σε πολλά άτομα όμως, η έννοια της υποκειμενικότητας χάνει κάθε νόημα. Ναι η ψυχολογία είναι αντικειμενικότατη και στο λέω σαν fact όχι σαν προσωπικό πιστεύω.
Άλλωστε οι κλινικοί νευροψυχολόγοι βγάζουν ακριβέστατες αξιολογήσεις για την έκπτωση των νοητικών λειτουργιών νευρολογικά ασθενών (οι νευροψυχολόγοι δεν είναι μόνο ερευνητές έτσι, η εφαρμοσμένη δουλειά τους είναι να αξιολογούν την μνήμη, την προσοχή, την αντίληψη, την επίλυση προβλημάτων, την γλώσσα κλπ. των ατόμων με νευρολογικό πρόβλημα και να συμβάλλουν στην αποκατάσταση τους...δουλεύουν μαζί με τους νευρολόγους, τους λογοθεραπευτές, τους ιατρούς αποκατάστασεις/φυσίατρους κλπ).Σου έφερα ένα παράδειγμα τώρα αλλά όλοι οι ψυχολόγοι ασκούν παρόμοια αντικειμενικό έργο ανάλογα με τον τομέα τους.
Το πρόβλημα της ψυχολογίας δεν είναι το \"υποκειμενικό\". Το πρόβλημα της ψυχολογίας είναι το \"πολυπαραγοντικό\". Αυτό σημαίνει ότι οι ψυχικές δομές είναι τόσο πολύπλοκες, που αναγκαστικά μερικές φορές δεν μπορεί ο επιστήμονας να \"απομονώσει\" μια ψυχολογική δομή, λειτουργία η παράμετρο, χωρίς ταυτόχρονα να \"απομονώσει\", η να \"διαστρεβλώσει\" η να \"επηρεάσει\" και άλλες. Δύσκολα θα μπορέσει κάποιος να ερευνήσει την αντίληψη χωρίς εκείνη την στιγμή να ερευνά ταυτόχρονα και την προσοχή (αν και γίνεται...), δύσκολα θα μπορέσει κάποιος να ερευνήσει την λεκτική μνήμη χωρίς ταυτόχρονα να μελετά και το σημασιολογικό περιεχόμενο (και αυτό γίνεται απλά παραδείγματα φέρνω), δύσκολα θα μπορέσει κάποιος να ερευνήσει το πως διαμορφώνονται οι στάσεις χωρίς να μελετά εκείνη την στιγμή και το συναίσθημα και την διαπροσωπική αντίληψη και και...αυτό κάνει κάποια είδη ψυχολογίας ποιο δύσκολο να ερευνηθούν σε σχέση με κάποια άλλα..π.χ. .η γνωστική ψυχολογία, η νευροψυχολογία κλπ. που μελετάνε τις βασικές γνωστικές λειτουργίες (αντίληψη, μνήμη κλπ. αυτές που είπα πριν) είναι ποιο \"εύκολες\" σε σχέση π.χ. με την κοινωνική ψυχολογία (στάσεις, αποδόσεις, δόμηση του εγώ, συμπεριφορά ομάδων) η την ψυχολογία της προσωπικότητας που εκεί παραμαζεύονται οι παράγοντες! Αυτό όμως δεν τις κάνει απαγορευτικές στην ψυχολογική μέθοδο και έτσι και σε αυτούς τους ποιο \"πολύπλοκους\" τομείς όπως η κοινωνική ψυχολογία, οι επιστήμονες έχουν καταφέρει να μελετήσουν και να απομονώσουν με επιτυχία πολλά ψυχολογικά φαινόμενα. Άλλωστε κάποιοι ψυχολόγοι όπως οι οργανωτικοί/εργασιακοί (που κάνουν επιστημονική διαχείριση ανθρωπινων πόρων, σχετίζονται με την επιλογή και την εκπαίδευση προσωπικού, την οργάνωση της ομαδικής εργασίας κλπ.) στηρίζονται κυρίως σε επιστημονικά ευρήματα της κοινωνικής ψυχολογίας κλπ. και ο τομέας τους έχει τρομερή ανάπτυξη στον σύγχρονο καπιταλιστικό κόσμο χε...(για να δούμε τι θα γίνει τώρα με την κρίση...:P)
Quote:
16 κοινούς πρωτογενείς παράγοντες και 5 δευτερογενείς. Για να καταλάβω αν η πιθανότητα είναι μαθηματικά υπολογισμένη σωστή Πάνο (τα έχω ξεχάσει, οι πιθανότητες δεν ήταν το φόρτε μου και γι\'αυτό δε μου άρεζαν ιδιαίτερα:))) ) μπορεί να έχει πόσους από τους 16 πρωτογενείς παράγοντες και πόσους από τους 5 δευτερογενείς το πείραμα πήρε ως δεδομένο ότι κάθε άνθρωπος ;
Από την άλλη αν προσπαθήσουμε να υπολογίσουμε αυτή την πιθανότητα (δηλαδή τους δυνατούς διαφορετικούς συνδυασμούς δηλαδή) δε θα πρέπει να \"μετρήσουμε\" με βάσει κάποια κλίμακα το βαθμό στον οποίο μπορεί να έχει κάθε άνθρωπος οποιονδήποτε από αυτούς τους παράγοντες για να λάβουμε υπόψη τη μέτρηση αυτη στον υπολογισμό της πιθανότητας; Και αυτή η κλίμακα πόσες σκάλες θα έχει; 10, 20, 100 ή 1000; Πόσο αντικειμενικά μπορούμε να αποφασίσουμε για το εύρος της κλίμακας; Μπορεί να προσδιοριστεί ένα εύρος αλλά όχι απόλυτα αντικειμενικό. Οπότε το νούμερο που θα προκύψει θα είναι προσεγγιστικό.
Λέγοντας αυτά δεν υποβαθμίζω ή αμφοσβητώ ότι ΚΑΤΑ ΣΟΒΑΡΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ υπάρχουν 16 πρωτογενείς παράγοντες και 5 δευτερογενείς αλλά να υποστηρίξω ότι τελικά μπορούμε με βάση τα παραπάνω 2 ολόιδιες προσωπικότητες; Θεωρώ ότι δηλαδή η ψυχολογία στηρίζεται στην γενική ομοιογένεια (για να εξάγει τις αρχές/συμπεράσματά της) αλλά και στην ειδική ανομοιογένεια. Άλλωστε κάθε στατιστική έρευνα δεν εμπεριέχει το λεγόμενο στατιστικό σφάλμα που πρέπει να αναφέρεται στα συμπεράσματά της;
Σωστά τα λες. Ναι, όλοι οι άνθρωποι υποτίθεται ότι έχουν το σύνολο αυτών (16+5) των παραγόντων εγώ υπολόγισα την πιθανότητα σε σχέση και μόνο με τους πιθανούς συνδιασμούς αυτών των παραμέτρων σαν να ήταν αμετάβλητοι. Η αλήθεια όμως είναι ότι όντως αυτοί οι παράμετροι δομούνται σε κλίμακες και δεν θυμάμαι καν πόσα νούμερα έχουν. Αυτό όντως ανεβάζει τρομακτικά την πιθανότητα λολ. Ναι όντως υπάρχει ομοιογένεια και ανομοιογένεια. Αλλά οι \"ακραίες\" τιμές (που μπορεί να σημαίνουν πολλά και αυτό να μην συνιστά απαραίτητα την διαφορετικότητα των ατόμων αλλά άλλες \"κρυμμένες παράμετρους\") αν φυσικά είναι λίγες δεν θα επηρεάσουν το αποτέλεσμα. Ανομοιογένεια υπάρχει άλλωστε σε κάθε είδους στατιστική ανάλυση. π.χ σε όλες τις βιολογικές και ιατρικές επιστήμες, φυσικά για πρακτικούς λόγους δεν εκλαμβάνεται υπόψην γιατί δεν θεωρείται σημαντική.Στατιστική ανομοιογένεια πάντα θα υπάρχει σε επιστήμες που μελετούν πολυπαραγοντικά/πολύπλοκα φαινόμενα όπως η βιολογία η ψυχολογία και τα οικονομικά (αλλά και η κοσμολογία), εκτός και αν μια μέρα ανακαλυφθούν όλοι οι πιθανοί παράγοντες/παράμετροι που επηρεάζουν το αποτέλεσμα. Πάντωςκ, πάντα είναι καλό ο επιστήμονας να λαμβάνει υπόψην του το σφάλμα αφού αυτό μπορεί όντως να σημαίνει κάτι σημαντικό, ιδιαίτερα αν είναι μεγάλο.
Τώρα βέβαια όσο για την \"ομοιότητα\" των ανθρώπων, εξ-ορισμού βέβαια μπορεί να πει κάποιος ότι όλοι οι άνθρωποι είναι διαφορετικοί...δεν νομίζω ποτέ ένας άνθρωπος να έχει ακριβώς τις ίδιες μνήμες με έναν άλλο...αλλά αυτό, όπως είπα και πριν, δεν σημαίνει τίποτα, όπως και στην βιολογία δεν χρειάζεται κάποιος να γνωρίζει κάθε κύτταρο του κόσμου για να ερευνήσει τη δομή τους και την λειτουργία τους.
Quote:
Εφιαλτικό σενάριο μου φαίνεται! Αν τελικά υπάρχει πιθανότητα να επαληθευτεί θα μπορούσε ακόμα και να κάνει τόσο κακό όσο και μια ατομική βόμβα στην ιστορία της ανθρωπότητας, μιας και το \"όπλο\" αυτό μπορεί να χρησιμοποιήθεί για απάνθρωπους και ολέθριους σκοπούς. Αλλά Πάνο πιστεύω ότι η επιστήμη ότι όντως θα φτάσει πολύ κοντά στο να διαβάζει τον ανθρώπινο εγκέφαλο και να προβλέψει τις αντιδράσεις του αλλά ανέφικτο στο να φτάσει στο 100% των προβλέψεων.
Δεν ξέρω, προσωπικά πιστεύω ότι με κάποιους scanners στο μέλλον θα μπορούν να διαβάζουν το μυαλό σου και να προβλέπουν την συμπεριφορά σου με ακρίβεια κοντά στο 100%. Ε ακούγεται science fiction τώρα αλλά πιστεύω κάποτε θα γίνει. Και είναι τρομακτικό όντως λολ.
Εδώ θα συμφωνήσω μαζί σου. Βέβαια, εντάξει να πούμε ότι ποιο φυσικό δεν σημαίνει αυτόματα και ποιο σωστό, όπως είχε πει ο φιλόσοφος David Hume στο λογικό σφάλμα \"argumentum ad naturem\", ότι δηλαδή επειδή η φύση το λέει/γίνεται στην φύση είναι και το ποιο σωστό. Αν ήταν έτσι δεν θα έπρεπε να φοράμε ρούχα μαζί με αναρίθμητα άλλα χε.Quote:
Συμφωνώ ότι είναι αναγκαία η προσαρμογή στο νέο τεχνολογικό περιβάλλον. Η προσαρμογή όμως, όχι ο συμβιβασμός. Όχι το να δεχτώ άκριτα και χωρίς μέτρο οτιδήποτε σερβίρει ή επιβάλει ο σύγχρονος πολιτισμός. Η επαφή με τη φύση, η υγιεινή διατροφή όπως είπατε, η χρήση της τεχνολογίας με μέτρο και με κρίση, η αποφύγή του πλεονασμού και του υπερκαταναλωτισμού, αλλά και η προσωπική πραγματική επαφή με τον εαυτό μας και όχι η μαζοποίηση σε κάθε έκφανση της ζωής μας που παρατηρείται στις μέρες μας. Με άλλα λόγια το να επιλέγουμε να ζούμε πιο \"φυσικά\" και \"ελεύθερα\" σε ένα σύγχρονο πολιτισμό...
Quote:
Συμφωνω ότι στο όνομα της θρησκείας έγιναν και γίνονται ολέθρια εγκλήματα. Όμως ο άνθρωπος είναι εκείνος που τη χρησιμοποίησε για να ενεργήσει καταστρεπτικά, όπως και την πίστη των ανθρώπων σε αυτή. Άραγε ξέρουμε σήμερα πόσο παραμορφώθηκαν η ζωή, η στάση και τα όσα είπε ο Χριστός (αν τελικά υπήρξε, θέλω να πιστεύω πως ναι χωρίς να ξέρω πόσο ξεκαθαρισμένο είναι αν τελικά ήταν τελικά ένας εξαιρετικά προικισμένος πνευματικός φιλόσοφος), πόσα παραλείφθηκαν από αυτά που ειπε, πόσα προστέθηκαν; Πιστεύω ότι δε φταίει η θεότητα ή ο Χριστός αλλά ο εσφαλμένος και διαστρεβλωμένος τρόπος \"χρήσης\" της πνευματικοτητας που δίδαξε.
\'Ετσι είναι, το θέμα όμως είναι ότι αυτό γίνεται \"Αυτόματα\" με την πίστη στο θεό...δηλαδή πως να στο πω, πάνε \"χέρι-χέρι\" και όπου έχεις πίστη θα έχεις ταυτόχρονα και τον διαχωρισμό και την εκμετάλευση και και. Πιστεύω ότι αναλογία καλών-κακών στο συλλογικό επίπεδο της θρησκείας είναι 1 (καλό) πρως 1000 (κακά) χωρίς πλάκα. Εννοώ ιδιαίτερα την πίστη σε ένα προσωπικό \"πατέρα θεό\" που κάνει θάματα ακούει προσευχές κλπ. Περα από την παράλογη και εύκολη μεταφυσική ανακούφιση που φέρνει (και που μπορεί να επέλθει με άλλους τρόπους από το να πιστεύεις σε κάποιον ανθρωποκεντρικό θεό), ταυτόχρονα προωθεί ...
Διχασμό
Διαχωρισμό
Συντηρητισμό
Περιορισμό
Αμάθεια
Σκοταδισμο
Δεισισαίμωνία
Παραλογισμό
Μισαλλοδοξία
Τυφλή Υπακοή
Εκμετάλλευση
Έλεγχο
Φόβο
Εμμονές...
+++++++ (insert bad here)
Και εννοώ ότι ακόμα και εσύ να διαβάσεις μόνο τον χριστούλη και ακολουθήσεις τον όμορφο αλτρουιστικό τρόπο ζωής, εκτός το ότι και εσύ εώς ένα βαθμό θα εμφανίσεις κάποιο από αυτά τα αρνητικά στοιχεία (αναγκαστικά δηλαδή...η παρθενογένεση, οι άγγελοι και η ανάσταση των νεκρών μαζί με πολλά άλλα κάπου θα αρχίζουν να \"σκοτώνουν\" την λογική, άλλωστε \"μακάριοι οι πτωχοί το πνεύματι\" και όπως είχε πει και ο Λούθηρος \"ο σωστός χριστιανός πρέπει να σκοτώνει κάθε λογική που έχει μέσα του\"!) το κοινωνικό σύνολο θα εμφανίσει συνολικά ποιο \"βαριά\" συμπτώματα...όπως εθνικισμός κλπ. ξέρεις...από αυτά που αρχίζουν εύκολα πόλεμους, βασανιστήρια κλπ... δεν λεώ ότι δεν θα υπήρχαν αυτά αν δεν υπήρχε η μονοθειστική/πολυθειστική (whatever) θρησκεία, λεω ότι λόγο αυτής της θρησκείας αυτά τα πράγματα γίνονται τοοοσσσοοο ποιο εύκολα...
πραγματικά...δεν έχω δει άλλη έννοια να σχετίζεται με όλα αυτά τα μύρια κακά που έγραψα πριν + με άλλα τόσα...
Να δεχθώ τα 1000 αυτά κακά για να ξεγελάσω τον εαυτό μου με μια εύκολη σκοταδιστική και παράλογη μεταφυσική ανακούφιση, που έτσι και αλλιώς υπάρχει εν μέρη επειδή με φόβισαν μικρό in the first place, εε το θεωρώ κουτό! Γι\'αυτό θεωρώ συγκεκριμένα ότι η θρησκεία σε ένα προσωπικο πατέρα-θεό πρέπει να σταματήσει απλά! Είμαι υπερ όμως μιας ποιο ελεύθερης φιλοσοφίας ζωής όπως ο ανατολικός πνευματισμός που λογο της ίδια της φύσης των θρησκείών (πιστεύουν ουσιαστικά σε ποιο \"αφαιρετικές\" καταστάσεις όπως στην \"νιρβανα\" και όχι σε θεούς, πατέρες, δαίμωνες, αγγέλους, εικονίτσες, νεκραναστάσεις θαύματα, καντίλια κλπ.-εκεί που αρχίζει η τρέλα...) περιέργως δεν υπάρχουν αυτά τα 1000 αρνητικά που ανέφερα πριν...
Quote:
Ναι, όντως πιάνει. Φτάνει όμως Πάνο; Δε λέω ούτε εγώ όπως και η weird να παρατήσουμε τη φωτια και να χρησιμοποιήσουμε το νερό μιας και η φωτιά είναι πολλές φορές τόσο φλογερή που το νερό θα την εξαγριώσει. Όμως όταν αρχίζει και κατευνάζεται-τίθεται υπό έλεγχο το νερό θα την σβήσει. Το να χρησιμοποίούμε περισσότερα \"όπλα\" δεν είναι τυφλό, το αντίθετο νομίζω πως είναι, μιας και οπως είπατε ο άνθρωπος είναι τελικά τόσο πολυδιάστατος που μόνο μονοδιάστατα δεν πρέπει να αντιμέτωπίζεται.
Το θέμα είναι ότι κάποιες φορές γενικεύεται οπότε είτε σβήσεις την εστία πριν, είτε μετά, δεν έχει απολύτως κανένα νοήμα...το θέμα είναι να σβήσεις την...φωτιά στο σύνολο της, τώρα αν είναι στην εστία η στο δασος γύρω δεν έχει κανένα νόημα ;)
Quote:
[b]Μμμμ, κι εσύ βλέπω χρησιμοποιείς τις μελλοντολογικές προβλέψεις Μίριαμ και Τζόσουα (αχ γέλασα πάλι:))) )
\"Δε θα άλλαζε κάτι\". Κι αυτό αυθαίρετη μελλοντολογική πρόβλεψη είναι:)
Συμφωνώ με αυτο που λες ότι καποιοι άνθρωποι γεννήθηκαν με πιο ευαίσθητο φοβικό σύστημα λόγω πχ γονιδίων. Αυτό όμως ενεργοποιείται μέχρι την αποκορύφωση του πανικού σε όλους αυτούς τους ανθρώπους; Δεν παίζουν και άλλα πράγματα ρόλο; Θεωρώ πως η χρήση της φωτιάς που λες, αλλά και η αναζήτηση αιτιών ώστε να μην τις αναπαράγουμε ξανα αλλά και η βελτίωση του εδώ και του τώρα είναι ο καλύτερος συνδυασμός όπλων. Η αυτογνωσία και αυτοπραγματωση είναι δυαντόν να μη παίζουν καίριο ρολο;
Καλά και έκανες και έφυγες τότε, τη δεδομένη στιγμή. Αφού εσύ έκρινες ότι τότε δε σου ταίριαζε, ότι δε σου έκανε καλό παρα μόνο κακό. Πολλές φορές το ένστικτό μας είναι εκείνο που μας σώζει, πέρα από οποιαδήποτε λογικοφανή επιχειρηματολογία. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι αν κάτι δεν μας φαινόταν ή δεν ήταν όντως ωφέλιμο μια δεδομένη στιγμή, αυτό ισχύει πάντα. Και αν δεν είναι η ψυχανάλυση για σένα το νερό που λέγαμε, υπάρχουν και άλλα είδη νερών:))
Μπορεί κάποιος που έχει καλύτερη γνώση του εαυτού του να έχει λιγότερες πιθανότητες να το πάθει, αλλά πραγματικά αυτό δεν έχει να κάνει με τον μηχανισμό των κρίσεων πανικού η του γενικευμένου άγχους, η της ψύχωσης κλπ. ίσως σε άλλες διαταραχές όπως στην κατάθλιψη η την νευρική ανορεξία να παίζει ποιο μεγάλο ρόλο αλλά στις κρίσεις πανικού και στο γενικευμένο άγχος κανένα. Δηλαδή, στίς κρίσεις πανικού όλοι φοβούνται ακριβώς τα ίδια πράγματα (μην παιθάνω, μην χάσω τον έλεγχο, τι θα πουν οι άλλοι) και τους αποκτούν με ακριβώς ίδιο τρόπο, τώρα το ποια γεγονότα τους άγχωσαν την πρώτη φορά ώστε να οδηγήσει στο να ξεπεράσει το κατώφλι ενεργοποίσης του πανικού δεν παίζει κανένα ρόλο. Π.Χ. οκ, η μητέρα μου ήταν τελειομανής και όταν ήμουν μικρός με ήθελε και μένα έτσι και πρόσφατα στην δουλειά μου αισθανόμουν ότι δεν μπορούσα να ανταπεξέλθω σύμφωνα με την τελειομανία μου, με αποτέλεσμα να έχω μεγάλο άγχος που οδήγησε στην πρώτη κρίση πανικού. Και? Ποιος ο ρόλος της αυτογνωσίας αφού απέκτησα τις κρίσεις? Το να ήξερα για τον εαυτό μου και την τελειομανία μου σε σχέση με την μητέρα μου μπορεί να μείωνε την πιθανότητα να εκδηλώσω πανικό (γιατί δεν θα είχα τόσο άγχος in the first place), αλλά από την στιγμή που το εκδηλώνω και ο πανικός αρχίζει και γενικεύεται ραγδαία ποιος ο ρόλος της γνωσης όλων αυτών? Μετά? Κανένας. Είτε \"πιάσεις την μαμά\", είτε όχι, ο πανικός θα έχει γενικευθεί και θα πρέπει να δουλέψεις με αυτόν, η μαμά και η τελειομανεία don\'t matter. Μετά, ακόμα και εντελώς συμπεριφορικά να δουλέψεις, ακόμα και έτσι, στο εντελώς επιφανειακό επίπεδο, το άτομο πιθανότατα θα \"χαλαρώσει\" και θα \"γίνει λιγότερο τελειομανής\" από μόνος του,και το αμέσως επόμενο επίπεδο να πιάσεις π.χ. τις σκέψεις, τότε σχεδόν σίγουρα το άτομο θα αλλάξει την τελειομανία του χωρίς απαραίτητα να χρειαστείς να μιλήσεις για μανάδες και τελειομανίες. Το θέμα είναι ότι \"απαξ και γενικευτεί\" όλα αυτά δεν έχουν νόημα, γιατί όλα τα άτομα έχουν ακριβώς τις ίδιες άσχημες/-α σκέψεις και συναισθήματα και με αυτά πρέπει να δουλέψει ο θεραπευτής. Απλά και εγώ πιστεύω ότι πρέπει να φτάνεις \"ποιο βαθιά\" ,για να είναι \"προστατευμένο το άτομο\" από μελλοντικά προβλήματα και υποτροπές...και επειδή είναι cool να ξέρεις τον εαυτό σου λολ...(αν και αυτό δεν εξασφαλίζει καμία ευτυχία, δυστυχώς)
Πωωω ρε Anwnimi, τι επικό ποστ έγραψα πάλι... με παρέσυρες! :P:P:P:P
Αλλά...μ\'αρέσει...:mad::D
Δεν βλέπω σήμερα κίνηση στο θρεντ....:(:(:(:(
Είπα και να απαντήσω στην Weird αλλά έγραψα πολλά στην Anwnimi πριν και χάθηκε όλη μου η ενέργεια
Εε...πάω να δω μια ταινία...
c u later girls...:):):):)
Τι ταινία βλέπεις Πανο;
Κι εγώ μετά από αρκετα κρασάκια δεν είμαι σε θέση να σου απαντήσω :)))
Α καλά το τραγούδι των τίτλων της Candy ήταν πολύ πετυχημένο! Σαν να έβλεπα ξύπνια το όνειρό μου:)))))))))
Βλέπω όλη η παρεα εδώ είμαστε εεεεε???
Να μαι κι εγώ λοιπόν!
Τα «πιθανά αποτελέσματα των μηχανισμών», όπως πραγματώνονται πάνω σε ένα ορισμένο υποκείμενο δεν είναι όμως καθοριστικής σημασίας για το έργο ενός ψυχοθεραπευτή που έχει ένα τέτοιο «πιθανό αποτέλεσμα» μπροστά του?Quote:
Originally posted by PETRAN
Επέστρεψα...\"μαλακός\" όσο ποτέ!
Ναι τα παραδείγματα που λες (π.χ. με την ίριδα του ματιού κλπ.) είναι πολύ εύστοχα. Υπόψην έ, κάτι που μπορεί να μπερδεύονται κάποιοι, η ψυχολογία δεν είναι επιστήμη που προσπαθεί να προψλέψει τον ψυχολογικό κόσμο κάθε ανθρώπου ξεχωριστά, είναι η επιστήμη που μελετά τους μηχανισμούς που οδηγούν σε αυτές τις κατανομές που περιγράφεις. Π.χ. ο οφθαλμολόγος δεν χρειάζεται να βγάλει κάθε ξεχωριστό βιβλίο για κάθε ξεχωριστό αμφιβληστροειδή που υπάρχει στον κόσμο, ξέρει ότι ο αμφιβληστροειδής αποτελείται από κύτταρα όνοματι ροδία και κονία που κάνουν το και το και τέλος, δεν χρειάζεται να γνωρίσει όλες τις πιθανές κατανομές και θέσεις τους που υπάρχουν στα μάτια όλου το ζωικού βασιλείου. Οο φυσικός δεν χρειάζεται να βγάλει ξεχωριστό βιλίο για κάθε πέτρα που σπρώχνει σε κάθε κατηφόρα, ξέρει τους νόμους του Νεύτωνα (π.χ. F=ma) και μπορεί σύμφωνα με αυτό και τα στοιχεία που έχει να κάνει προβλέψεις. Έτσι και η ψυχολογία, προσπαθεί να ερευνήσει τους μηχανισμούς, όχι όλα τα πιθανά αποτελέσματα όλων των μηχανισμών. Το γεγονός ότι η χωρητικότητα της βραχυπρόθεσμης μνήμης είναι 7+-2 μονάδες πληροφοριών μπορεί να οδηγήσει σε διάφορες στιγμιαίες βραχυπρόθεσμες μνήμες κάθε φορά δεν χρειάζεται να τις ξέρουμε όλες. Έχοντας αυτό το κανόνα όμως μπορούμε να προβλέψουμε. Δεν είναι ερώτημα που έχει να κάνει με την διαφορετικότητα δηλαδή του κάθε ανθρώπου. Το να καταλάβουμε ποιοι μηχανισμοί οδηγούν στην διαμόρφωση των στάσεων δεν έχει να κάνει με όλες τις πιθανές στάσεις που μπορεί να υπάρξουν ποτέ. Το να μελετάμε το ποιοι μηχανισμοί διαμορφώνουν την προσωπικότητα δεν έχει να κάνει με την ύπαρξη όλων των πιθανών προσωπικοτήτων. Εμείς προσπαθούμε να βρούμε τους νόμους πίσω από τους μηχανισμούς, όχι φυσικά όλα τα πιθανά αποτελέσματα των μηχανισμών. Αυτό στο λέω γιατό πολλοί το μπερδεύουνε και σου λένε \"ψυχολογία, σιγά δεν είναι επιστήμη, αφού κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστός!\" σαν να σου λένε \"φυσική, δεν είναι επιστήμη αφού κάθε αντικείμενο του κόσμου είναι διαφορετικό\" η \"βιολογία, δεν είναι επιστήμη αφού κάθε έμβιο ον είναι διαφορετικό\", φυσικά δεν στέκει αυτό. Να το ξεκαθαρίσουμε λίγο αυτό.
Άρα βλέπουμε, ότι η ίδια η επιστήμη της ψυχολογίας, δεν είναι αρκετή για έναν ψυχοθεραπευτή, αλλά φτάνει μέχρι ενός σημείου. Από εκεί και πέρα χρειάζεται η αλληλεπίδραση – επικοινωνία- διερεύνηση της εκάστοτε ξεχωριστής περίπτωσης.
Τα κοινά ίχνη προσωπικότητας και η ταξινόμηση των προσωπικοτήτων, δεν οδηγούν στο συμπέρασμα ότι οι άνθρωποι δεν είναι απείρως διαφορετικοί μεταξύ τους. Ο παράγοντας προσωπικότητα αλληλεπιδρά με δεκάδες άλλους, και εκτός αυτού στην ιστορία του ανθρώπινου γένους, έχουν βρεθεί πέρα από παρόμοιες, δύο ίδιες προσωπικότητες?Quote:
Όσο για τις μεγαλόστομες ατάκες σου τύπου \"υπάρχουν άπειροι διαφορετικοί άνθρωποι\" εγώ δεν είμαι σίγουρος γι\'αυτό. Δηλαδή πως βγαίνει το άπειροι? Θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για άπειρα είδη προσωπικοτήτων? Όχι δεν νομίζω. Τις δεκαετίες του \'50 και του \'60 κάποιοι ψυχομετρικοι΄ψυχολόγοι όπως ο Allport και ο Cattell άρχισαν να κάνουν πολυάριθμες (άπειρες! λολ) πολυπαραγοντικές στατιστικές μετρήσεις (εντελώς διαφορετική στατιστική ανάλυση από το πείραμα η την παρατήρηση, ποιο \"Αδύναμη\" μέθοδος αλλά ποιο αποκαλυπτική για πολυάριθσμες πληροφορίες) σε τεράτια δείγματα του πληθυσμού για να ανακαλύψουν αν υπάρχουν κοινά \"traits\" προσωπικότητας μεταξύ των ανθρώπων. Η άποψη ότι οι άνθρωποι κινούνται σε συγκεκριμένες \"διαστάσεις\" προσωπικότητας ήταν γνωστή από κάποιους αρχαίους έλληνες φιλοσόφους, όπου ήταν ήδη γνωστό ότι μια σημαντική διάσταση είναι αυτή της εξωστρέφειας-εσωστρέφειας. Τελικά ο κάθε ερευνητής κατέληξε σε διαφορετικό αριθμό, όχι γιατί βρήκαν διαφορετικά στοιχεία, αλλά γιατί κάποια στοιχεία είχαν από πίσω κοινές διαστάσεις, οπότε όλο και συνοψίζονταν σε \"ανώτερους\" παράγοντες και ήταν στην κρίση του ερευνητή αν θα έπρεπε να τις \"συνοψίσει\" η να τις αφήσει ακέραιες. Ο Cattell και οι συνεργάτες του που μάλλον κάναν την ποιο τεράστια δουλειά τελικά κατέληξαν σε 16 κοινούς πρωτογενείς παράγοντες και 5 δευτερευογενείς. Αν υπολογίσουμε την πιθανότητα για όλες τις πιθανές προσωπικότητες, τότε θα καταλήξουμε σε ένα τεραααάστιο νούμερο. Ας με διορθώσει και η Anwnimi που είναι πληροφορικάρια (:P), αλλά η πιθανότητα όλων των πιθανών συνδιασμών αυτών των παραγόντων είναι 16 υψομένο στην 16η χ 5 υψομένο στην 5η. Το κομπιουτεράκι μου κόλλησε από το νούμερο, ωστόσο παραμένει ένα νούμερο, όχι μια απειρότητα! Δεν είναι τυχαίο που τα τεστ προσωπικότητας, αν και αρκετά ποιο αδύναμα από τα τεστ νοημοσύνης είναι αρκετά έγκυρα (στις διαστάσεις που τουλάχιστον ερευνούνε).
Στο είπα ήδη χεχε.Quote:
Τώρα θα μου πεις, ότι η προσωπικότητα και μόνο δεν κάνει την διαφορετικότητα. Κάποιες προσωπικότητες μπορεί να προτιμήσουν κάποιες επιλογές, κάποιες επιλογές όμως μπορεί να μην έχουν και σχέση με τον τομεά προσωπικότητα (π.χ. πάω σε κάποιο εστιατόριο να φάω επειδή μου άρεσε το φαγητό την προηγούμενη φορά). Γνωρίζοντας όμως τους μηχανιμσούς για όλα αυτά-όπως είπα και πριν-μπορούμε να συστηματοποιούμε τα (ψυχολογικά) φαινόμενα και να κάνουμε κάποιες προβλέψεις. Είμαι πεποισμένος, ότι κάποια στιγμή στο μέλλον, θα μπορούν να \"διαβάζουν\" τον εγκέφαλο σου έτσι απλά, ώστε να μπορούν να προβλέψουν με τρομερή ακρίβεια την πιθανότητα να κάνεις οποιαδήποτε πράξη...και το καταλαβαίνω αυτό από τις ραγδαίες έρευνες που κάνουν σήμερα με τους νεο-ανακαλυφθέντες λειτουργικούς τομογράφους του \'90. Άραγε πως να είναι μια τέτοια μελλοντική κοινωνία?
Άλλο η συστηματοποίηση και η πρόβλεψη που εκπορεύεται από τη μελέτη των μηχανισμών και άλλο το συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει τόση διαφορετικότητα, όση και ατομικότητα.
Όσους κοινούς μηχανισμούς κι αν εντοπίσεις, ο παράγοντας υποκείμενο θα κάνει πάντα τη διαφορά. Επομένως αν με το υπάρχουν άπειροι άνθρωποι, εννοούμε ότι , ο κάθε άνθρωπος είναι σαφώς διαφορετικός από τον άλλο, παρά την ύπαρξη κοινών ψυχολογικών – και όχι μόνο- μηχανισμών, μπορώ κάλλιστα να το δεχτώ.
Μάλλον έχεις επηρεαστεί από την ταινία minority report:pp Μα νομίζω ότι η πρόβλεψη μιας πιθανότητας δεν ισοδυναμεί με τίποτα με μια μελλοντική πραγματικότητα.
Και δεδομένου του παράγοντα προγνωστικού σφάλματος που πάντα θα υπάρχει έστω και κατά ένα τοις εκατό, μια τέτοια πρόβλεψη θα είναι δώρο άδωρο. ( εκτός αν αποφασίσουμε να θυσιάσουμε το 1%!!!)
Πάλι με λες new aaaaaaage???Quote:
Ναι να μην αλλάξουμε την φύση μας, αλλά τι να κάνουμε που το περιβάλλον το αλλάξαμε και δεν υπάρχει επιστροφή? (βέβια υπαρχει και ο ερημιτισμός...)Τι νά κάνουμε, δεν μπορώ έτσι να πάω και να κάνω σεξ με μια κοπέλα υπάρχουν κοινωνικές επιταγές και πρέπει! Ποιος θέλει να παθαίνει κρίσεις πανικού η να φοβάται το σκοτάδι? Δεν θα ήταν ποιο χρήσιμο να φοβόμαστε τις μηχανές με όλους αυτούς τους τύπους που σκοτώνονται σε κόντρες? Είτε σ\'αρέσει είτε όχι, αλλάξαμε το περιβάλλον μας και το σώμα μας και ο εγκέφαλος μας δεν έχει προλάβει να εξελιχθεί σε αυτό. Αυτός είναι ο μοντέρνος κόσμος και εκτός και αν πας να ζήσεις στο δάσος, κάποια πράγματα θα δουλεύουν εναντίον σου. Πάντως θα είναι ενδιαφέρον να δούμε πως θα εξελιχθεί ο εγκέφαλος μας σε σχέση με την τεχνολογία και την αύξηση της πολυπλοκότητας των ερεθισμάτων που δεχόματσε. Κάπου είχα διαβάσει ότι ο εγκέφαλος γίνεται όλο και ποιο σύνθετος, όπως και το ότι η μέση νοημοσύνη κάθε γενιάς είναι λίγο ψηλότερη από αυτήν της προηγούμενης (Flynn effect). Η τεχνολογία πιστεύω έχει συμβάλει ενεργά σε αυτό.΄Ισως με τις ταχύτητες που γράφεις Weird να είσαι της καινούργιας γενιάς :P
Αλλάξαμε το περιβάλλον λες και δεν υπάρχει επιστροφή. Μα πώς να θέσουμε καν το ζήτημα της πλήρους επιστροφής στη φύση όταν βαδίζουμε προσολοταχώς με πλήρη επιτάχυνση? Εγώ δεν βλέπω να προβληματίζεται η ραγδαία αυξανόμενη πρόοδος όχι για επιστροφές, αλλά ούτε καν για να μειώσει την ταχύτητα ή την κατεύθυνσή της.
Νομίζω ότι το έως πιο βαθμό επιλέγει κανείς να θυσιάσει και τι, είναι το καθοριστικό στοιχείο για την επίτευξη της ωφέλιμης ανάπτυξης. ( βιώσιμης ανάπτυξης).
Aχ όταν μου κάνεις κοπλιμέντα για το κέιμενο τρελαίνομαι! :PPPQuote:
Με αυτό το ποστ σου θα συμφωνήσω αρκετά. Πολύ όμορφο κείμενο. Όμως αναγκαστικά, η γνώση θα φέρνει και αλλαγές. Γιατί η γνώση αναγκαστικά φέρνει δύναμη και έλεγχο. Αυτό σημαίνει ότι μάλλον πρέπει κάποιος-εώς ένα βαθμό τουλάχιστον-να θυσιάσει κάτι το φυσικό για να ζήσει σε έναν καλύτερα ελεγχόμενο αλλά μάλλον αφύσικο τεχνοκρατικό κόσμο. Η γνώση όμως έδιωξε το σκοτάδι (και κυριολεκτικά και μεταφορικά), μας έφερε τεχνολογία, ιατρική περίθαλψη...και πέρα από τα πρακτικά αυτά, πιστεύω ότι έστω λίγο βελτίωσε την ηθική μας. Η γνώση όπως είρθε μετά τον διαφωτισμό κατήργησε εώς ένα μεγάλο βαθμό την δουλεία, όρισε κάποια ανθρώπινα δικαιώματα και επίσης εως ένα βαθμό έδιωξε την θρησκευτική μισαλλοδόξία και την αμόρφωτη δεισιδαιμονία του μεσαίωνα. Βέβαια έφερε και το πλαστικό και τα χημικά και ένα αφύσικο τρόπο ζωής. Όλα λοιπόν είναι δίκωπο μαχαίρι. Μακάρι να κρατούσαμε μόνο τα θετικά και να διώχναμε τα αρνητικά. Αλλά αυτό μάλλον δεν γίνεται.
Άλλο γνώση με την έννοια της επιστημονικής γνώσης, άλλο καλλιέργεια, άλλο παιδεία κι άλλο ηθική. Συνδέονται μεν, το ένα φέρνει το άλλο αλλά το να ορίσεις ένα ως πρωταρχικό παράγοντα, είναι σαν να θέλεις να λύσεις το δίλημμα, ποιος έκανε τι, το αυγό την κότα, ή η κότα το αυγό.
Νομίζω ότι ο η λογική ήταν το κινητήριο όπλο του Διαφωτισμού και κατ’ επέκταση η γνώση. Σε σχέση με την γνώση, κρίσιμο και άξιο παρατήρησης δεν είναι μόνο το θέμα του «ουδέν καλό αμιγές κακού»που αναφέρεις. Ανακύπτει επίσης το θέμα του ορίου αντοχής της ανάπτυξης. Και τέλος, τίθεται το θέμα του ποια συμφέροντα διαχειρίζονται τη γνώση και πού την κατευθύνουν.
Συμφωνώ σε μεγάλο βαθμό με αυτό το ποστ.Quote:
Ίσως να μην είναι χρήσιμος αλλά δες το προηγούμενο ποστ μου.
Όσο για την πίστη, εγώ θα αναρωτηθώ για το πόσο είναι απαραίτητη. Ο χριστιανισμός και ο ισλαμισμός διδάσκουνε ωραία και καλά πραγματάκια, όμως χρησιμοποιήθηκαν και χρησιμοποιούνται με τον χειρότερο τρόπο από τους ηγέτες κάθε είδους. Η πίστη ενώνει, όμως με αυτόν τον τρόπο ταυτόχρονα δεν διχάζει κιόλας? Δες πως ταυτίζεται με τις εθνότητες και το τι αίμα χύνεται καθημερινά, παλαιστίνιοι vs. ισραηλινοί, προτεστάντες-ευαγγελλιστές, \"ιεροί ζωσμένοι πολεμιστές\" χώρια τους παπάδες με τρελή περιουσία που κάνουν εγκληματα και ο κατάλογος δεν έχει τέλος. Υποτίθεται ότι αυτές οι μονοθειστικές θρησκείες (ο χριστιανισμός και ο ισλαμισμός)-που ήταν παρακλάδια του ιουδασιμού-δίδασκαν την ειρήνη αλλά μόνο αίμα χυνοταν για άπειρους αιώνες και η ανθρώπινη ζωή δεν είχε καμιά αξία μπροστά στο \"θέλημα του θεού\" όπως κυρίσσονταν από κάθε τύρρανο/θρησκευτικό ηγέτη. Χρειάζονταν ο διαφωτισμός για να θυμιθούμε το φως και τον ορθολογισμό των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων ώστε να να αρχίσει πάλι να αναπτύσσεται ο πολιτισμός που είχε μείνει σε \"χριστιανικό\" σκοτάδι για πάρα πολλούς αιώνες. Κάποιος θα πει ότι \"ο άνθρωπος φταίει και όχι ο θεός\" και εγώ θα πω \"ότι η πίστη του ανθρώπου είναι η αφορμή\" για πολλά δεινά, πιστεύω (χε) περισσότερα από τα οφέλη. Το μόνο όφελος που κερδίζει κάποιος από το να πιστεύει σε κάποιον προσωπικό θεό είναι η ηλίθια υπαρξιακή ανακούφιση, που προέρχεται από τις προσευχές και το φίλημα των εικόνων, τα δεινά όμως πολλά, ανάμεσα τους η άγνοια, η εθελοτυφλία, ο συντιριτισμός, ο περιορισμός, η \"αμορφοσία λόγο της επανάπαυσης στο θείο\", η δεισιδαιμονία, η ενδυνάμωση του εθνικισμού και άλλα πολλά.
Χρειάζεται η πίστη σε έναν θεό? ΟΧΙ! Τόσο απλή η απάντηση μου. Δεν χρειάζεται η πίστη σε κάποιον θεό ούτε σε κάποιο καλοστημένο θέατρο του παραλόγου όπως η εκκλησία. Οι βουδιστές Zen π.χ. δεν πιστεύουν σε κανένα προσωπικό θεό, ούτε σε ανθρωπόμορφα όντα, ούτε σε στρατιές αγγέλων, ούτε σε τίποτα δαιμωνικό. Η θρησκεία τους μιάζει ποιο πολύ με φιλοσοφία ζωής...και αγι\'αυτό είναι πολύ ποιο ειρηνικοί από τους \"μονοθειστές\" ιουδαίους/χριστιανούς/ισλαμιστές. Εγώ πιστεύω ότι οι άνθρωποι μπορεί να είναι πνευματικοί, χωρίς να γίνονται δέσμιοι οποιουδήποτε δαίμωνα η άγγελου.
Κι εγώ δεν συνδέω την πίστη με την αναζήτηση ενός ανθρωποπρόσωπου θεού τον οποίο έχω πλάσει καθ΄εικόνα και καθ’ ομοιώσίν μου ( φυσικά μιλάμε για την ιδανική μου εικόνα, όχι την πραγματική.)
Συνδέω ωστόσο την πίστη με μια καλώς νοούμενη πνευματικότητα.
Σημείωση. Αυτά που δέχομαι, πηγάζουν από το προσωπικό μου βίωμα, από βιώματα άλλων και από τα όσα έχω διαβάσει από τον χώρο επιστήμης και τέχνης, την κρίση μου κτλ. Ωστόσο αν εσύ με το «στα τυφλά», εννοείς το μη αποδεικνυόμενο οπωσδήποτε βάσει κάποιας έρευνας ή μελέτης, τότε το θέμα αλλάζει ;)Quote:
Ναι άλλα φαίνεται ότι πολεμώντας φωτιά-με-την-φωτιά πιάνει και αυτό. Δεν είναι δική μου άποψη αλλά ερευνών. Τώρα εγώ σου είπα ότι τα πιστεύω μου επι του θέματος είναι κοντά στα δικά σου, απλά δεν τα δέχομαι τόσο τυφλά τα πράγματα.
Πάντως κι εγώ πιστεύω στην ομοιοπαθητική αλλά όχι μόνο σε αυτή ;)
Το κάθε άτομο αντιδρά τελείως διαφορετικά. Σε κάποιον η προσωποκεντρική μπορεί να ταιριάζει σε άλλον όχι. Προσωπικά όσες μελέτες κι αν διάβαζα για την μη αποτελεσματικότητα( δεδομένου ότι δεν υπακούω τις στατιστικές ), μόνο μια δοκιμή θα με έπειθε, όπως σε έπεισε εσένα με την ψυχανάλυση πχ. Γενικότερα, καλό είναι η ψυχολογία , δεδομένης της περιορισμένης προγνωστικής της ικανότητας, λόγω του απρόβλεπτου κάθε φορά αποτελέσματος των μηχανισμών, να ξέρει να τοποθετεί καλά τα όρια της.Quote:
Ναι οκ συμφωνώ μαζί σου...και η προσωποκεντρική προσέγγιση μου αρέσει πάρα πολύ προσωπικά (χεχε). Απλά δεν την θεωρώ αποτελεσματική όταν το πρόβλημα είναι μεγάλο, είναι μια ωράια προσέγγιση βελτίωση της ζωής συμβουλευτικά και όχι κλινικά δηλαδή. Αλλά πιστεύω ότι το άτομο στα πλαίσια της προσωποκεντρικής καταλαβαίνει καλύτερα τον εαυτό του και αποκτάει μεγαλύτερες άμυνες στην ζωή.
χεχε αγρίεψα Πανούυυυλη.
καμία απλούστευση και καμία απολυτότητα.Quote:
Οχι αυτό είναι λάθος. Δεν παθαίνει κάποιος κρίσεις πανικού η κατάθλιψη λόγο έλλειψης αυτογνωσίας, μην λέμε και ότι θέλουμε...υπάρχουν συγκεκριμένοι μηχανισμοί για το πως κάποιος μπορεί να πάθει κρίση πανικού και δεν έχουν να κάνουν με την αυτογνωσία και την αυτοπραγμάτωση. Το ότι κάποιος γενήθηκε με ποιο ευαίσθητο \"φοβικό\" σύστημα δεν φταίει αυτός, ούτε θα αλλάξει κάτι αν μάθει τα πάντα για τον εαυτό του. Μπορεί να ξέρει τα πάντα για τον εαυτό του και ν απανικοβληθεί. Μπορεί να ξέρει τα πάντα για τον εαυτό του και να πάθει κατάθλιψη η ψύχωση. Αρκει η προδιάθεση και κάποιες σκέψεις μια στιγμής για να πυροδοτήσουν την κατάσταση, και αν και μπορεί γνωρίζοντας τον εαυτό του να \"αμυνθεί καλύτερα\", εξακολουθεί να είναι πιθανό θύμα ΄(απλά έχει καλύτερες πιθανότητες). Μην παίρνουμε ψευτο-φιλοσοφικές απλουστεύσεις σαν γεγονότα.
Είπα ότι το άγχος συνδέεται με την έλλειψη αυτογνωσίας, όχι ότι η έλλειψη είναι αυτή εξαιτίας της οποίας το άτομο παθαίνει πχ. κρίσεις πανικού ή κατάθλιψη ( αν και σε πολλές περιπτώσεις, είναι και αυτό). Δεν παθαίνουν κρίσεις και καταθλίψεις, μόνο όσοι γεννήθηκαν με πιο ευαίσθητο φοβικό σύστημα. Μεγεθύνεις τον γενετικό παράγοντα, ενώ υπάρχουν πλείστοι άλλοι ( περιβάλλον, ιδιοσυγκρασία, βιώματα, τρόπος ζωής, συγκρούσεις εσωτερικές, κτλ).
Μα αλήθεια ποιος μπορεί να ξέρει τα πάντα για τον εαυτό του? Κανείς πιστεύω. Και γενικά το «ξέρει», όπως έχω ξαναπεί, πιστεύω πως δεν αρκεί.Quote:
Έχω κάνει ψυχανάλυση για 2 συνεδρίες αλλά έφυγα γιατί είχα εκευριστεί τρομερά με αυτήν την \"θεραπεία\". Απλά κατάλαβα πόσο απάτη είναι αυτό το πράγμα δεν χρειαζόταν άλλο.
Αλλά και να μην είχα κάνει δεν θα άλλαζε κάτι. Αν κάτι είναι απάτη, είναι! Τέλος. Το γεγονός ότι κάποιοι άνθρωποι αισθάνονται καλύτερα με τις μελλοντολογικές προβλέψεις \"μιριαμ και τζοσουα \"δεν σημαίνει ότι η \"μελλοντολογία\" είναι έγκυρη. Προφανώς λολ.
Στο σημείο αυτό διαφωνούμε αλλά δεν θέλω να σε πείσω. Δεν πιστεύω σε καμία περίπτωση ότι πρόκειται περί απάτης. Αλλά δεν μπορούμε να συμφωνούμε και σε όλα ε???
: )))
υγ. άρχισα ήδη να τηρώ το στοίχημα περί λακωνικότητας;)))
Anwnimi
ανάβω ένα τσιγαράκι.
Αναψε κι εσύ να το κάνουμε παρέα αν θέλεις
γιατί μετά θα πάω για ύπνο!!!
:))
΄Καλή μου, έχω ανάψει πολλά γαμώτο μέχρι τώρα, φτου τα αύξησα:)))Quote:
Originally posted by weird
Anwnimi
ανάβω ένα τσιγαράκι.
Αναψε κι εσύ να το κάνουμε παρέα αν θέλεις
γιατί μετά θα πάω για ύπνο!!!
:))
Βλέπω candy στο youtube δε φανταζόμουν ότι θα έχει επεισόδια!
Μόνο να δω είμαι σε θέση, δε διάβασα τα ποστ, άύριο:)))
Quote:
Originally posted by anwnimi
Τι ταινία βλέπεις Πανο;
Κι εγώ μετά από αρκετα κρασάκια δεν είμαι σε θέση να σου απαντήσω :)))
Α καλά το τραγούδι των τίτλων της Candy ήταν πολύ πετυχημένο! Σαν να έβλεπα ξύπνια το όνειρό μου:)))))))))
Ααα πουλάκι μου τα κοπανήσαμε, τα κοπανήσαμε?
Χααχαα κοιτάξτε όλοι η Anwnimi είναι φεσι! :P:P:):)
Ααα χαίρομαι που σ\'άρεσε το τραγουδάκι...τουλάχιστον αν είναι να βγει κάτι καλό από αυτό το θρεντ να είναι ότι βοήθησα να ανακαλύψεις βιντεάκια Candy στο youtube !!:P:D:D
Είδα το \"The Pursuit of Happyness\" με τον Will Smith, δεν θυμάμαι στα Ελληνικά τον τίτλο...μ\'άρεσε! Πολύ καλλή ταινιούλα! Μπορεί να το έχεις δει, ο Will Smith και καλά είναι πάμπτωχος με ένα μικρό γιο, και αν και φτάνει στον πάτο (κοιμάται σε πτωχοκομεία, τον διώχνουν και από το πανδοχείο και κοιμάται με το παιδί του σε τουαλέτα του metro ενώ προσποιήται ότι είναι παιχνίδι κλπ.) ταυτόχρονα με τρομερό καθημερινό τρέξιμο και ενώ προσπαθεί να μην λήψει τίποτα στον μικρό του γιο (και να τον κάνει να χαίρεται) προσπαθεί να πάρει μια δουλειά ανταγωνιζόμενος πολύ ποιο ευκατάστατους και μορφωμένους τύπους από αυτόν...και στο τέλος τέλος σαν κάθε καλλή hollywoodιανή ταινία τα καταφέρνει. Η ταινία βασίζεται σε πραγματικό πρόσωπο/κατάσταση/ιστορία. Ήταν καλό, με προβλημάτισε πολύ βασικά....χε
Quote:
Originally posted by weird
Τα «πιθανά αποτελέσματα των μηχανισμών», όπως πραγματώνονται πάνω σε ένα ορισμένο υποκείμενο δεν είναι όμως καθοριστικής σημασίας για το έργο ενός ψυχοθεραπευτή που έχει ένα τέτοιο «πιθανό αποτέλεσμα» μπροστά του?
Άρα βλέπουμε, ότι η ίδια η επιστήμη της ψυχολογίας, δεν είναι αρκετή για έναν ψυχοθεραπευτή, αλλά φτάνει μέχρι ενός σημείου. Από εκεί και πέρα χρειάζεται η αλληλεπίδραση – επικοινωνία- διερεύνηση της εκάστοτε ξεχωριστής περίπτωσης.
Ε, ναι σίγουρα. Απλά αν ξέρεις κάποιους μηχανισμούς (π.χ. όλοι με κρίσεις πανικού σκέφτονται ότι θα πεθάνουν η ότι θα γίνουν ρεζίλι, όλοι με κατάθλιψη μεγεθύνουν τις αποτυχίες κλπ.) μπορείς και να κάνεις προβλέψεις και να δουλέψεις συγκεκριμένα πάνω σε αυτούς (στηριζόμενος σε συγκεκριμένες έρευνες που έχουν δείξει τι γίνεται). Αυτό απλά δεν φτάνει για να δουλέψεις με όλο το άτομο συνολικά, αλλά και πάλι η εξωνυχιστική ολιστική ψυχοθεραπεία/συμβουλευτική μπορεί να μην έχει άμεση σχέση με το πρόβλημα, αλλά σίγουρα βελτιώνει γενικά την ζωή και προφυλάσει από στρες που είναι ο ποιο σημαντικός παράγωντας για να εμφανιστούν νέα προβλήματα η υποτροπές.
Ε ναι έτσι είναι. Όμως αλήθεια αυτό κάνει διαφορά στις περιορισμένες επιλογές του περιβάλλοντος? Κάθε κύτταρο έχει διαφορετική κατανομή μορίων, οργανίδια σε διαφορετική διάταξη κλπ. και όμως κάνει ακριβώς την ίδια δουλειά που κάνουν και τα άλλα κύτταρα. Θέλω να πω ότι μπροστά σε επιλογές, κρίση και λήψη αποφάσεων, ίσως η \"ατομικότητα\" να κάνει ελάχιστη διαφορά, και ότι κάτω από πιέσεις και μπροστά από συγκεκριμένες επιλογές όλοι σχεδόν οι άνθρωποι θα δρούσαν με παρόμοιο τρόπο. Το να σου προσφέραν δηλαδή 100 ευρώ για να κάτσεις 10 λεπτά σε μια καρέκλα θα το έκανες χωρίς να παίζει κανένα ρόλο αν ήσουν εσωστρεφής, νευρωτική, επιθετική, χαρούμενη η αν είχες μνήμες από τις διακοπές στην μύκονο. Αυτό ακριβώς αποδεικνύουν οι έρευνες για την λήψη αποφάσεων (που είχα πει και πριν) που οδήγησαν τους Tversky και Kahneman στο νομπελ οικονομικών (τα ευρήματά τους είχαν εφαρμογή στην οικονομική συμπεριφορά) Έιχα διαβάσει κάπου ότι η προσωπικότητα και οι στάσεις δεν παίζουν κανένα ρόλο πέρα από το να δίνουν στο άτομο την ψευδαίσθηση του συγκροτημένου εαυτού και την αίσθηση της \"ετοιμότητας\", μέσα στο χάος πληροφοριών που πλέει ο εγκέφαλος. Όπως είχε πει ο Επίκουρος οι άνθρωποι κινούνται σύμφωνα με την ηδονιστική αρχή, οπότε και όλες οι επιλογές έχουν κριτήριο αυτό. Οι ανθρώπινοι εγκέφαλοι έχουν εξελιχθεί για να επιτελούν στόχους, όχι για να είναι πολύπλοκοι έτσι για να είναι, και πιστεύω ότι κάθε ψυχοθεραπεία πρέπει να δουλεύει βάζοντας στόχους και σκοπούς ε? (τώρα ξέφυγα λίγο αλλά είναι αργά λολ)Quote:
Τα κοινά ίχνη προσωπικότητας και η ταξινόμηση των προσωπικοτήτων, δεν οδηγούν στο συμπέρασμα ότι οι άνθρωποι δεν είναι απείρως διαφορετικοί μεταξύ τους. Ο παράγοντας προσωπικότητα αλληλεπιδρά με δεκάδες άλλους, και εκτός αυτού στην ιστορία του ανθρώπινου γένους, έχουν βρεθεί πέρα από παρόμοιες, δύο ίδιες προσωπικότητες?
Quote:
Στο είπα ήδη χεχε.
Άλλο η συστηματοποίηση και η πρόβλεψη που εκπορεύεται από τη μελέτη των μηχανισμών και άλλο το συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει τόση διαφορετικότητα, όση και ατομικότητα.
Όσους κοινούς μηχανισμούς κι αν εντοπίσεις, ο παράγοντας υποκείμενο θα κάνει πάντα τη διαφορά. Επομένως αν με το υπάρχουν άπειροι άνθρωποι, εννοούμε ότι , ο κάθε άνθρωπος είναι σαφώς διαφορετικός από τον άλλο, παρά την ύπαρξη κοινών ψυχολογικών – και όχι μόνο- μηχανισμών, μπορώ κάλλιστα να το δεχτώ.
Μάλλον έχεις επηρεαστεί από την ταινία minority report:pp Μα νομίζω ότι η πρόβλεψη μιας πιθανότητας δεν ισοδυναμεί με τίποτα με μια μελλοντική πραγματικότητα.
Και δεδομένου του παράγοντα προγνωστικού σφάλματος που πάντα θα υπάρχει έστω και κατά ένα τοις εκατό, μια τέτοια πρόβλεψη θα είναι δώρο άδωρο. ( εκτός αν αποφασίσουμε να θυσιάσουμε το 1%!!!)
Ε ναι έτσι είναι, ανεξάρτητα από τους μηχανισμούς, τα αποτελέσματα τους βγαίνουν \"διαφορετικά\" για κάθε άνθρωπο, οπότε ναι, στα πλαίσια της ψυχοθεραπείας κάθε άτομο πρέπει να \"ερευνάται\" ξεχωριστά. Απλά όπως είπα και πριν, ξέρωντας κάποιους συγκεκριμένους μηχανισμούς προβλημάτων (που έχουν μελετηθεί και συστηματοποιηθεί) μπορεί κάποιος θεραπευτής να κάνει συμπεράσματα και να δουλέψει ανάλογα, στα πλαίσια αυτών των συγκεκριμένων προβλημάτων βέβαια και όχι στο άτομο συνολικά. ;)
Τώρα αν το μηχάνημα έβγαζε συμπέρασμα 99% θα είχε μεγάλο νόημα! Πίστεψε με θα γίνει. Κάθε μήνα βλέπω όλο και ποιο μελέτες να εμφανίζονται που λένε \"ποια περιοχή του εγκεφάλου συνδέεται με ποιο ψυχολογικό φαινόμενο\" κλπ. π.χ. \"ο τάδε φλοιικός έλικας συνδέεται με την αναγνωριση των προσώπων\", \"το τάδε μέρος του πρόσθιου λοβού με την αναστολή άσχετων πληροφοριών\", το τάδε μέρος \"με την συναισθητική και συναισθηματική δόμηση του εαυτού\" ενώ το παραδίπλα με την \"αυτοβιογραφική δόμηση του εαυτού\" ,\"το τάδε μέρος με την πρόσθεση και το άλλο με την αφαίρεση\", το τάδε με \"όταν το άτομο πρόκειται να πάρει μαι θετική απόφαση\" (ναι τα έχω δει όλα αυτά!!!)...όσο θα γίνονται καλύτεροι οι λειτουργικοί τομογράφοι τόσο θα αυξάνονται αυτές οι γνώσεις...σου λέω θα έρθει η μέρα που όλοι οι ψυχολόγοι θα είναι νευροψυχολόγοι...φαντάζομα� � τους μελλοντικούς οργανωτικούς ψυχολόγους στις επιχειρήσεις να χρησιμοποιούν τέτοια στοιχεία για να προσλάβουν το κατάλληλο προσωπικό, να κάνουν όσο ποιο τέλειες διαφημίσεις γίνονται και τέτοια...\'οσο και να ακούγεται παρανοικό sci-fi σενάριο, μια μέρα με τους απογόνους αυτών των μηχανημάτων θα καταλαβαίνουν όλη την πορεία της σκέψης σου μέχρι την απόφαση και συμπεριφορά σου. Καλά σίγουρα θα υπάρχουν χρονικοί περιορισμοί ως πρως το μέλλον...αλλά θα γίνεται....
Quote:
Πάλι με λες new aaaaaaage???
Αλλάξαμε το περιβάλλον λες και δεν υπάρχει επιστροφή. Μα πώς να θέσουμε καν το ζήτημα της πλήρους επιστροφής στη φύση όταν βαδίζουμε προσολοταχώς με πλήρη επιτάχυνση? Εγώ δεν βλέπω να προβληματίζεται η ραγδαία αυξανόμενη πρόοδος όχι για επιστροφές, αλλά ούτε καν για να μειώσει την ταχύτητα ή την κατεύθυνσή της.
Νομίζω ότι το έως πιο βαθμό επιλέγει κανείς να θυσιάσει και τι, είναι το καθοριστικό στοιχείο για την επίτευξη της ωφέλιμης ανάπτυξης. ( βιώσιμης ανάπτυξης).
Ναι μ\'αρέσει αυτό το ποστ! (κομπλιμέντο!)
Quote:
Aχ όταν μου κάνεις κοπλιμέντα για το κέιμενο τρελαίνομαι! :PPP
Άλλο γνώση με την έννοια της επιστημονικής γνώσης, άλλο καλλιέργεια, άλλο παιδεία κι άλλο ηθική. Συνδέονται μεν, το ένα φέρνει το άλλο αλλά το να ορίσεις ένα ως πρωταρχικό παράγοντα, είναι σαν να θέλεις να λύσεις το δίλημμα, ποιος έκανε τι, το αυγό την κότα, ή η κότα το αυγό.
Νομίζω ότι ο η λογική ήταν το κινητήριο όπλο του Διαφωτισμού και κατ’ επέκταση η γνώση. Σε σχέση με την γνώση, κρίσιμο και άξιο παρατήρησης δεν είναι μόνο το θέμα του «ουδέν καλό αμιγές κακού»που αναφέρεις. Ανακύπτει επίσης το θέμα του ορίου αντοχής της ανάπτυξης. Και τέλος, τίθεται το θέμα του ποια συμφέροντα διαχειρίζονται τη γνώση και πού την κατευθύνουν.
Ε ναι αλλά όλα αυτά είναι αλληλένδετα μεταξύ τους προφανώς. Γνώση= φως απλά! \"Φως!, \"Περισσότερο Φως!\" όπως φώναξε και ο Goethe στο νεκροκρέβατό του και κάποιος πήγε και άνοιξε τις κουρτίνες χε...
Ναι, συμφωνώ...φαντάζομαι...:P:)Quote:
Συμφωνώ σε μεγάλο βαθμό με αυτό το ποστ.
Κι εγώ δεν συνδέω την πίστη με την αναζήτηση ενός ανθρωποπρόσωπου θεού τον οποίο έχω πλάσει καθ΄εικόνα και καθ’ ομοιώσίν μου ( φυσικά μιλάμε για την ιδανική μου εικόνα, όχι την πραγματική.)
Συνδέω ωστόσο την πίστη με μια καλώς νοούμενη πνευματικότητα.
Ε ναι αλλά αν ξέρω κάτι ότι \"πιάνει\" από έρευνες θα προτιμήσω αυτό από μια προσωπική μου εμπειρία, γιατί απλούστατα μια προσωπική μου εμπειρία μπορεί να μην σημαίνει τίποτα για τον άλλο...αυτό που λες και εσύ για διαφορετικότητα...thats all.Quote:
Σημείωση. Αυτά που δέχομαι, πηγάζουν από το προσωπικό μου βίωμα, από βιώματα άλλων και από τα όσα έχω διαβάσει από τον χώρο επιστήμης και τέχνης, την κρίση μου κτλ. Ωστόσο αν εσύ με το «στα τυφλά», εννοείς το μη αποδεικνυόμενο οπωσδήποτε βάσει κάποιας έρευνας ή μελέτης, τότε το θέμα αλλάζει ;)
Πάντως κι εγώ πιστεύω στην ομοιοπαθητική αλλά όχι μόνο σε αυτή ;)
Quote:
Το κάθε άτομο αντιδρά τελείως διαφορετικά. Σε κάποιον η προσωποκεντρική μπορεί να ταιριάζει σε άλλον όχι. Προσωπικά όσες μελέτες κι αν διάβαζα για την μη αποτελεσματικότητα( δεδομένου ότι δεν υπακούω τις στατιστικές ), μόνο μια δοκιμή θα με έπειθε, όπως σε έπεισε εσένα με την ψυχανάλυση πχ. Γενικότερα, καλό είναι η ψυχολογία , δεδομένης της περιορισμένης προγνωστικής της ικανότητας, λόγω του απρόβλεπτου κάθε φορά αποτελέσματος των μηχανισμών, να ξέρει να τοποθετεί καλά τα όρια της.
χεχε αγρίεψα Πανούυυυλη.
Ε σου είπα και πριν...καθόλου απρόβλεπτη σε μηχανισμούς που έχει ερευνηθεί και ξέρουμε τα πιθανά αποτελέσματα, όπως αυτούς στις κρίσεις πανικού..απρόβλεπτη σε άλλους τομείς που έχουν να κάνουν γενικά με το άτομο ναι...
Γενικά μ\'αρέσει η Γ-Σ θεραπεία ξέρεις γιατί? Γιατί είναι η ποιο κοντινή στο πνεύμα της επιστημονικής ψυχολογικής έρευνας....το άτομο δεν καλείται να αλλάξει, απλά δεχόμενος ατάκες από τον θεραπευτή και μπλα μπλα, αλλά να γίνει ο ίδιος ερευνητής και θεραπευτής του εαυτού του, να αμφισβητήσει την δυσχερή του κατάσταση και τις ίδιες του τις σκέψεις και τα συναισθήματα του, καθώς και να βγει \"εκεί έξω στον κόσμο\" πράττωντας \"συμπεριφορικά πειράματα\" και ανακαλύπτοντας εμπειρίες από την αρχή. Ένας καταθλιπτικός εσωστρεφής έφοιβος που κάνει το \"συμεπριφορικό πείραμα\" του να μιλήσει και να πει ξεκάθαρα την άποψή του στην τάξη, καταλαβαίνει ότι \"έχει και αυτός φωνή\", οι άλλοι αρχίζουν σιγά σιγά να αλλάζουν την συμπεριφορά τους πρως αυτόν και έτσι αλλάζει σιγά σιγά και ο κόσμος του και οι σκέψεις του και οι πεποιθήσεις του για όλα. Αυτά με τις \"Εσωτερικές συγκρούσεις\" είναι για μένα κουραφέξαλα εντελώς. Μπαρούφες της εποχής των μεγαλοαστών κυριών του φροιντ που πάθεναν υστερίες επειδή δεν κάναν σεξ, ήταν κλεισμένες όλη την μέρα στο σπίτι και είχαν απωθημένα. Τουλάχιστον αυτά τα συγκεκριμένα πράγματα της Γ-Σ μπορούν να εφαρμοστούν στον κάθε άνθρωπο στην κάθε κουλτούρα, ακόμα και στον ζουλου της ζόύγκλας! Αν μη τι άλλο η Γ-Σ είναι πολλή \"βιωματική\" όπως λες και εσύ...και ναι φαντάζομαι μπορεί εύκολα να κολλήσει με μια προσωποκεντική προσέγγιση σε προχωρημένα επίπεδα.
Οι παράγωντες μπορεί να είναι πολλοί, εγώ λέω ότι το θέμα είναι να χτηπύσεις τους μηχανισμούς, οι αρχικοί παράγοντες έχουν ελάχιστη σημασία στην \"διατήρηση του προβλήματος\". Εσύ το βλέπεις ότι πηγαίνοντας πίσω \"σβήνεις με νερό την φωτιά\", εγώ θα σου πω (όπως έγραψα και πριν στην Anwnimi) ότι απαξ και εξαπλωθεί η φωτιά, δεν έχει νόημα να σβήσεις την εστία, όχι τουλάχιστον περισσότερο από το να σβήσεις όλη την φωτιά (τώρα αυτά με νερά η φωτιά η το πως θα την σβήσεις είναι άστοχες αναλογίες).Quote:
καμία απλούστευση και καμία απολυτότητα.
Είπα ότι το άγχος συνδέεται με την έλλειψη αυτογνωσίας, όχι ότι η έλλειψη είναι αυτή εξαιτίας της οποίας το άτομο παθαίνει πχ. κρίσεις πανικού ή κατάθλιψη ( αν και σε πολλές περιπτώσεις, είναι και αυτό). Δεν παθαίνουν κρίσεις και καταθλίψεις, μόνο όσοι γεννήθηκαν με πιο ευαίσθητο φοβικό σύστημα. Μεγεθύνεις τον γενετικό παράγοντα, ενώ υπάρχουν πλείστοι άλλοι ( περιβάλλον, ιδιοσυγκρασία, βιώματα, τρόπος ζωής, συγκρούσεις εσωτερικές, κτλ).
Quote:
Μα αλήθεια ποιος μπορεί να ξέρει τα πάντα για τον εαυτό του? Κανείς πιστεύω. Και γενικά το «ξέρει», όπως έχω ξαναπεί, πιστεύω πως δεν αρκεί.
Στο σημείο αυτό διαφωνούμε αλλά δεν θέλω να σε πείσω. Δεν πιστεύω σε καμία περίπτωση ότι πρόκειται περί απάτης. Αλλά δεν μπορούμε να συμφωνούμε και σε όλα ε???
: )))
υγ. άρχισα ήδη να τηρώ το στοίχημα περί λακωνικότητας;)))
Απάτη εντελώς λολ. Ελπίζω κάποια μέρα να τους απαγορεύσουν τους ψυχανάλυτες επιτέλους και να τους κλείσουν στο ίδιο κελλί με μιριαμ-τζόσουα λολ!
Weird μπραβο, εσύ το τήρησες! Η πλάκα είναι ότι άλλαξες στάση και γράψιμο, όχι επειδή σε \"έπεισα\" για τα μεγάλα σου κείμενα, αλλά επειδή προφανώς είδες τα επίσης μεγάλα (-ύτερα? λολ) δικά μου, η κουράστηκες από τα ποιο μεγάλα γενικά και αναρωτήθηκες πόσο καλά πετυχαίνουν τον στόχο τους τα μεγάλα κείμενα (προφανώς δεν!) και προσάρμοσες αναλόγως την συμπεριφορά σου. Είδες? Για να το κάνεις αυτό δεν χρειάστηκε καμία \"εσωτερική σύγκρουση\" να λυθεί, μόνο το βίωμα και η νέα εμπειρία...;)
Μου θύμισε μια γνωστική τεχνική που λέγεται \"cognitive continuum\" που δείχνουν ενεργά π.χ. σε κάποιον ασθενή πως έχουν λάθους στην σκέψη τους
- Λες ότι είσαι \"άχρηστη\" στο πανεπιστήμιο?
-Εντελώς όμως
-βάλε σε αυτήν την κλίμακα από 0-100% την επίδοσή σου στο πανεπιστήμιο.
- 10%
- Υπάρχει κάποιος που πείρε χαμηλότερο βαθμό από σένα σε μάθηματα?
-Ναι υπάρχει
-πόσοι?
-αρκετοί είναι
-άρα εσύ είσαι στο 10%?
-χμμ μάλλον όχι, μάλλον στο 30&
-άραγε υπάρχουν άλλοι που δεν πατάνε ποτέ στο πανεπιστήμιο και στα μαθήματα?
-Ναι κάτι παιδιά στην αρχή ήρθαν και δεν ξαναφανίκαν
-άρα εσύ που λες να είσαι σκεφτόμενη αυτούς?
-Χμμ στο 55%?
-Πως αισθάνεσαι τώρα? Βαθμολόγησε το συναίσθημα σου
-Καλύτερα κάπως...από 2 που ήταν πριν πήγε στο 5...
(σταδιακά ανεβαίνει...)
;)
(Ψυχαναλυτική προσέγγιση)
- Λες ότι είσαι \"άχρηστη\" στο πανεπιστήμιο
-Εντελώς όμως..
- Μίλα μου για τα παιδικά σου χρόνια...
-μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα
-χμμμ, οπότε η μητέρα σου δεν σε επευφημούσε ε?
-ναι κλαψ
-Αα να τη! Εσωτερική σύγκρουση!
(μετά την συνεδρία η ασθενής σκέφτεται αν θα πέσει από το μπαλκόνι η αν θα χρησιμοποιήσει τα χάπια...)
:P:P:D:D