Πολύ άγχος, σήμερα είναι η πρώτη μέρα στην θεατρική ομάδα και έχω πολύ άγχος.
Printable View
Πολύ άγχος, σήμερα είναι η πρώτη μέρα στην θεατρική ομάδα και έχω πολύ άγχος.
Ανδρεα ολοι θεατρο παιζουμε τωρα εσενα πωσ σου ηρθε να το κανεισ επαγγελματικα ολοι παιζουμε δωρεαν
Κι εγώ έκανα παρόμοια με αυτά που σκέφτεσαι να κάνεις και στο τέλος τα έκανα κι έπειτα τα παράτησα επειδή ούτε η εν λόγω ενασχόληση με γέμιζε ιδιαίτερα ούτε φίλους έκανα απλά καλούς γνωστούς κυρίως απ αυτούς τύπου άμα βρεθούμε κάπου τυχαία ανταλλάζουμε και λίγη κουβέντα ως την επόμενη φορά που θα ξαναειδωθούμε. Σε ένα θέατρο ή σε ένα άθλημα ή σε ένα σωματείο πας επειδή σε γεμίζει αυτό στο οποίο αφορά το άθλημα, η ιδεολογία, η διδασκαλία, το εν λόγω σπόρ κλπ, κι αν βρεις εκεί παρέες καλώς ως ένα παρεπόμενο αλλά όχι το κύριο θετικό που απέκτησες που δεν είναι τίποτα άλλο παρά η ικανοποίηση σου γι αυτό που παρέχει εκείνη η ασχολία ή χόμπι.
Έχω πονόλαιμο και δεν περνάει τι να κάνω;
Σήμερα σηκώθηκα πολύ χάλια τόσο ψυχολογικά όσο και σωματικά... Ελπίζω να συνέλθω αργότερα σιγά σιγά...
Έχει κανείς καμιά ιδέα που να με βοηθήσει; Μέσα στο σπίτι όμως γιατί δεν είμαι σε κατάσταση για να βγω, πονάω...
Χθες πέθανε ένας γείτονας, άντρας μιας φίλης της μαμάς μου που τον ήξερα από παιδί κι αυτό με στεναχώρησε... Ήθελα απλά να το εκφράσω...
Νιώθω πως όλα είναι μάταια... Μια απογοήτευση, σαν τίποτα να μην έχει νόημα...
Καλημέρα...
Σ' ευχαριστώ για την απάντηση!
Κι εγώ δεν ξέρω τι ψάχνω αυτή τη στιγμή, γενικά τον τελευταίο καιρό είμαι μπερδεμένη... Νιώθω ότι ούτε οι σχέσεις έχουν σημασία, ούτε τίποτα, δεν ξέρω, δεν βρίσκω χαρά... Ίσως πρόσκαιρα μόνο και μετά ξαναβυθίζομαι στη μαυρίλα...
44 είμαι, το έχω καταλάβει καλά αυτό που λες καθώς έχουν πεθάνει πολλοί δικοί μου άνθρωποι αλλά δεν ξέρω αν το έχω αποδεχτεί...
Παίρνω ήδη αντικαταθλιπτικά και με έχουν βοηθήσει σε σχέση με το παρελθόν και πάλι καλά γιατί είχα φτάσει στα άκρα αλλά τις τελευταίες μέρες νιώθω πεσμένη ψυχολογικά...
Πώς να το δουλέψω δηλαδή;
Αυτό που λες ότι είναι πιο δύσκολο για όποιον μένει πίσω το ξέρω και το βιώνω, μου λείπουν κάποια αγαπημένα πρόσωπα κι ας έχουν περάσει χρόνια...
Αλλά μου λείπει και κάποιος που είναι ζωντανός αλλά δεν μπορώ να τον έχω...
Άλλαξε αγωγή αν πλέον δεν δουλεύουν εξίσου καλά.
Κοίτα καλο θα ήταν να μην δένεσαι με ανθρώπους τοσο πολύ.
Μπορεί να σου ακούγετε ψυχρό αλλά στην ζωη στην τελική είμαστε όπως ήρθαμε.... Μονοι.
Αν δένεσαι τοσο πολύ με τους ανθρώπους τίποτα καλο δεν θα βγει.
Απο τους ανθρώπους πάρε τα θετικά και αγνόησε τα αλλα.
Μερικές φορές όσον αφορά σχέσεις πρέπει να αφήσουμε ανθρώπους που αγαπάμε για να βρούμε κάποιον που μας αγαπάει.
Το τελευταίο βάλτο καλά στο μυαλό σου.
Η ζωη εξάλλου δεν είναι μονο λύπες, είναι και χαρές μερικές φορές απο κει που δεν το περιμέναμε.
Το να μην δένομαι δυστυχώς το βλέπω δύσκολο, είμαι πολύ συναισθηματική...
Αυτό που λες περί αγάπης έχει λογική... Θα προσπαθήσω να το εμπεδώσω...
Όντως η ζωή έχει και χαρές, δεν αντιλέγω... Πιστεύω πως τώρα περνάω μια δύσκολη φάση και πως θα επανέλθω αλλά γράφω εδώ σχετικά γιατί με βοηθάει να εκφράζομαι...
Όσον αφορά την αγωγή, όταν ξαναπάω στο γιατρό θα δούμε τι θα πει...
Μπραβο κυκνε το βρηκεσ εφτασεσ στην ηλικια σου εδω τα προβληματα ειναι αλλα σ αρεσει ο εαυτοσ σου σε αρεσουν οι αλλοι πωσ περνανε οι αλλοι πωσ περναω εγω κλπ λεφτα κ μαλακιεσ εχει μονο με την εξησ εννοια σ αρεσει το σπιτι σου σ αρεσει το αμαξι σου σ αρεσει η γυναικα σου κλπ
Ξαναλεω εγω τισ θεραπειεσ τισ ξερω για εσασ γινεται αυτο εμενα δε με αφηνουν ησυχο αλλιωσ ειμαι πιο καλα απο ολουσ κι απο το γιατρο μου