ΣΤΙΧΟΙ ΠΟΥ ΣΑΣ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ

Κοντά στα κύματα
θα χτίσω το παλάτι μου
Θα βάλω πόρτες
μ\' αλυσίδες και παγώνια
Και μες στη θάλασσα
θα ρίξω το κρεβάτι μου
γιατί κι οι έρωτες
μου φάγανε τα χρόνια

Να κοιμηθώ στο πάτωμα
να κλείσω και τα μάτια
γιατί υπάρχουν κι άτομα
που γίνονται κομμάτια

Ξυπνώ μεσάνυχτα
κι ανοίγω το παράθυρο
κι αυτό που κάνω
ποιος σου το\' πε αδυναμία
Που λογαριάζω
το μηδέν μου με το άπειρο
και βρίσκω ανάπηρο
τον κόσμο στα σημεία

Να κοιμηθώ στο πάτωμα
να κλείσω και τα μάτια
γιατί υπάρχουν κι άτομα
που γίνονται κομμάτια.







----------------------------------------------

(Για \"ΣΕΝΑ\" ....
.... από το διπλανό \"βράχο\" ... εδω στο βυθό -(ΜΟΥ/ΜΑΣ ) .. !!

Γι\' αυτούς που λησμονήθηκαν

Στίχοι: Ηλίας Κατσούλης
Μουσική: Παντελής Θαλασσινός
Πρώτη εκτέλεση: Παντελής Θαλασσινός

Αυτούς που λησμονήθηκαν θυμάμαι πιο πολύ,
εκείνους που νικήθηκαν κρατάω από το χέρι,
μαζί κι όσους φοβήθηκαν και στάθηκαν δειλοί
στης μοναξιάς το πέρασμα, στης μοίρας το καρτέρι.

Αυτούς που χάθηκαν τους βλέπω πιο συχνά
από τα πέρατα του χρόνου να μου γνέφουν,
πέφτουν στο δρόμο μου σαν άστρα πρωινά,
από της νύχτας το ταξίδι επιστρέφουν.

Αυτούς που χαραμίστηκαν πονάω πιο πολύ,
που κάψανε τα χρόνια τους σε μια φωτιά σβησμένη,
μαζί με όσους πάτησαν αόρατο γυαλί
μπορεί να μην το σπάσανε, μα βγήκαν ματωμένοι.

I don\'t know where I\'m going

but I sure know where I\'ve been

hanging on the promises in songs of yesterday.

An\' I\'ve made up my mind, I ain\'t wasting no more time

but here I go again, here I go again.



Tho\' I keep searching for an answer

I never seem to find what I\'m looking for.

Oh Lord, I pray you give me strength to carry on

\'cos I know what it means to walk along the lonely street of dreams.



Here I go again on my own

goin\' down the only road I\'ve ever known.

Like a drifter I was born to walk alone.

An\' I\'ve made up my mind, I ain\'t wasting no more time.



Just another heart in need of rescue

waiting on love\'s sweet charity

an\' I\'m gonna hold on for the rest of my days

\'cos I know what it means to walk along the lonely street of dreams.



Here I go again on my own

goin\' down the only road I\'ve ever known.

Like a hobo I was born to walk alone.

An\' I\'ve made up my mind, I ain\'t wasting no more time

but here I go again, here I go again,

here I go again, here I go.



An\' I\'ve made up my mind, I ain\'t wasting no more time.



Here I go again on my own

goin\' down the only road I\'ve ever known.

Like a drifter I was born to walk alone

\'cos I know what it means to walk along the lonely street of dreams.



Here I go again on my own

goin\' down the only road I\'ve ever known.

Like a drifter I was born to walk alone.

An\' I\'ve made up my mind, I ain\'t wasting no more time

but here I go again, here I go again,

here I go again, here I go,

here I go again

So, so you think you can tell
Heaven from Hell,
Blue skys from pain.
Can you tell a green field
From a cold steel rail?
A smile from a veil?
Do you think you can tell?

And did they get you to trade
Your heros for ghosts?
Hot ashes for trees?
Hot air for a cool breeze?
Cold comfort for change?
And did you exchange
A walk on part in the war
For a lead role in a cage?

How I wish, how I wish you were here.
We\'re just two lost souls
Swimming in a fish bowl,
Year after year,
Running over the same old ground.
What have we found?
The same old fears.
Wish you were here.

That\'s why he goes there for, to unlock the door
While those around him criticize and sleep
And trough a fractal on a breaking wall,
I see you my friend, and touch you\'re face again
Miracles will happen as we dream

But we\'re never gonna survive, unless
We get a little [b]crazy;/b]
No we\'re never gonna survive, unless
We are a little crazy

Crazy yellow people walking trough my head
One of them\'s got a gun, shoot the other one
And yet together they were friends at school
Ohh, get it, get it, get it, no no no
If I were there when we first took the pill,
Then maybe, then maybe, then maybe, then maybe...
Miracles will happen as we speak

But we\'re never gonna survive, unless
We get a little crazy
No we\'re never gonna survive, unless
We are a little crazy

No no, we\'ll never survive unless we get a little bit

In a sky full of people, only some want to fly,
Isn\'t that crazy?
In a world full of people, only some want to fly,
Isn\'t that crazy?
Crazy
In a heaven of people, only some want to fly,
Isn\'t that crazy?
In a world full of people, only some want to fly,
Ain\'t that crazy, crazy, crazy?

But we\'re never gonna survive, unless
We get a little crazy
No we\'re never gonna survive, unless
We are a little crazy

No no we\'ll never survive unless we get a little bit

Φτιάχνουν απόψε με κουρέλια και σανίδια
έναν συνοικισμό αυτόνομο
Αυτοί που ψάχνουν για διαμάντια στα σκουπίδια
και στον υπόνομο

Κι εσυ που ψάχνεις το κουκί και το ρεβίθι
στο τέλμα αυτό που βυθιζόμαστε
Φτιάξε μαζί τους το δικό σου παραμύθι
γιατί χανόμαστε

Μες το δικό σου παραμύθι ξαναβρές το
το ξεχασμένο μονοπάτι σου
Και ξαναχάσ'το, ξαναβρές τo, ξαναπές το
το τραγουδάκι σου

Ξελεύθερώνω την ωραία πεταλούδα
από τη σφραγισμένη γυάλα της
Να σου δανείσει τα φτερά της τα βελούδα
και τα μεγάλα της

Κι αντί να ψάχνεις τριαντάφυλλα στα στήθη
αυτών που χάμω τα πετάξανε
Φτιάξε καρδιά μου
το δικό σου παραμύθι
αλλιώς τη βάψαμε

Φτιάχνω απόψε με κουρέλια και σανίδια
έναν συνοικισμό αυτόνομο
Μ'αυτούς που ψάχνουν για διαμάντια στα σκουπίδια
και στον υπόνομο

Κι αντί να ψάχνω το κουκί και το ρεβύθι
στο τέλμα αυτό που βυθιζόμαστε
Φτιάχνω μαζί σας το δικό μας παραμύθι
γιατί χανόμαστε

Μες το δικό μας παραμύθι ξαναβρές το
το ξεχασμένο μονοπάτι σου
Και ξαναχάσ'το, ξαναβρές το, ξαναπές το
το τραγουδάκι σου

\"November Rain\"
(Rose)
When I look into your eyes
I can see a love restrained
But darlin\' when I hold you
Don\'t you know I feel the same

\'Cause nothin\' lasts forever
And we both know hearts can change
And it\'s hard to hold a candle
In the cold November rain

We\'ve been through this such a long long time
Just tryin\' to kill the pain

But lovers always come and lovers always go
An no one\'s really sure who\'s lettin\' go today
Walking away

If we could take the time to lay it on the line
I could rest my head
Just knowin\' that you were mine
All mine
So if you want to love me
then darlin\' don\'t refrain
Or I\'ll just end up walkin\'
In the cold November rain

Do you need some time...on your own
Do you need some time...all alone
Everybody needs some time...on their own
Don\'t you know you need some time...all alone

I know it\'s hard to keep an open heart
When even friends seem out to harm you
But if you could heal a broken heart
Wouldn\'t time be out to charm you

Sometimes I need some time...on my
own Sometimes I need some time...all alone
Everybody needs some time...on their own
Don\'t you know you need some time...all alone

And when your fears subside
And shadows still remain
I know that you can love me
When there\'s no one left to blame
So never mind the darkness
We still can find a way
\'Cause nothin\' lasts forever
Even cold November rain

Don\'t ya think that you need somebody
Don\'t ya think that you need someone
Everybody needs somebody
You\'re not the only one
You\'re not the only one


Ντράμς: Matt
Μπάσο: Duff
Lead και ρυθμική κιθάρα: Slash
Ρυθμική κιθάρα: Izzy
Φωνή, πιάνο, πλήκτρα: Axl
Προγραμματιστές Synthesizer: Axl, Johann
Φωνητικά, χορωδία: Axl, Matt, Shannon, Stuart Bailey, Izzy, Duff, Dizzy, Reba Shaw

I walk a lonely road,
The only one that I have ever known.
Don\'t know were it goes,
But it\'s home to me, and I walk alone.
I walk this empty street
on the Boulevard of Broken Dreams...
where the city sleeps,
and I\'m the only one, and I walk alone.
I walk alone, I walk alone.
I walk alone, and I walk a-

My shadow\'s the only one that walks beside me.
My shallow heart\'s the only thing that\'s beating.
Sometimes I wish someone out there will find me.
\'Til then I walk alone.

Ah-ah... Ah-ah...
Ah-ah... Aaah-ah.
Ah-ah... Ah-ah...
Ah-ah... Aaah-ah.

I\'m walking down the line
that divides me somewhere in my mind,
on the border line of the edge
and where I walk alone.
Read between the lines
What\'s fucked up and everything\'s all right.
Check my vital signs to know I\'m still alive
and I walk alone.
I walk alone, I walk alone.
I walk alone, I walk a-

My shadow\'s the only one that walks beside me.
My shallow heart\'s the only thing that\'s beating.
Sometimes I wish someone out there will find me.
\'Til then I walk alone.

Ah-ah... Ah-ah...
Ah-ah... Aaah-ah.
Ah-ah... Ah-ah...
I walk alone, and I walk a-...

I walk this empty street
on the Boulevard of Broken Dreams...
where the city sleeps,
and I\'m the only one and I walk a-

My shadow\'s the only one that walks beside me.
My shallow heart\'s the only thing that\'s beating.
Sometimes I wish someone out there will find me.
\'Til then I walk alone...

Ζωή, Ζωή
σ\' αγαπώ τόσο πολύ
γιατί νόημα δεν έχεις
κι ας ψάχνω ο έξυπνος χρόνια να
βρω το κλειδί σου
Σ\' ακολουθώ
σαν του ανέμου το ουρλιαχτό
και κυλιέμαι μαζί σου
σε κλείνω στις χούφτες μου πριν
οι θεωρίες σε σκορπίσουν

Όσο διαρκούν οι στιγμές, διαρκείς φευγάτη κι εσύ
σαν τον κλέφτη
σε καμία ιδέα δε χωράς και
ο κάθε θεός πόσο στενός σου πέφτει

Ζωή, Ζωή στα παιχνίδια σου η αρχή και το τέλος
του κάθε φανατισμού που με καίει
με τρώει και με σώνει
στων φίλων μου τις ανάσες ακουμπώ
κι είναι μάλλινο ρούχο η χαρά τους
για να μην κρυώνω καθώς ξημερώνει

Δυο χιλιάδες κρύσταλλα εγώ
και όσο μ\' αγαπάς μια κλωστή με κρατάει
οι διαφορές μας βροχή κοίτα στις σταγόνες
της πως ο έρωτας μας κυλάει

Ζωή, Ζωή σε μισώ τόσο πολύ γιατί
ασήκωτη γέρνεις στην πλάτη μου
ενώ μπρος στα μάτια μου μοιάζεις με στάχτη
Ζωή γλυκιά να σου δώσω μια σπρωξιά
στο κενό μου να πέσεις
μα πως μετανιώνω σαν φτάνεις
γυμνή εκεί στην άκρη

Θέλω να σε πάρω αγκαλιά,
ψέματα καινούργια να εφεύρω πάλι
και σε μια γωνιά εγώ κι εσύ
σαν δυο κολλητοί να πιούμε απ\' το ίδιο μπουκάλι,
Ζωή, Ζωή

ΔΩΣΕ ΣΗΜΑΣΙΑ - ΠΑΝΟΣ ΜΟΥΖΟΥΡΑΚΗΣ (SINGLES)

http://www.youtube.com/watch?v=HPlHxUez9PI

Dalia βρήκα τους στίχους. Πραγματικά πολύ όμορφο τραγούδι...

Πάνος Μουζουράκης aka Τζάμπα - Δώσε Σημασία


Σαν άνεμος στους δρόμους τριγυρνώ
Ποτέ δεν σκέφτηκα να σταματήσω
Τι αρώματα μαζί μου κουβαλώ
Κι αν άξιζε να κάτσω να μυρίσω

Αν έστω είχα κάτι να μου πω
Τότε γιατί φοβόμουν να μιλήσω
Και αν αυτό το κάτι θα το βρω
Μπροστά μου μοναχά όταν λυγίσω

Δώσε σημασία και ίσως να δεις
Πως υπάρχουν πράγματα
Πως υπάρχουν πράγματα
Πως υπάρχουν πράγματα που αξίζει να ζεις

Μη δίνεις σημασία είπα εγώ
Σ\'ανθρώπους που το χέρι μου απλώσαν
Δεν πίστευα πως θα τους χρειαστώ
Ποτέ δεν είδα πως με ξελασπώσαν

Τα βήματά μου πέφταν στο κενό
Φόρτωνα τους φόβους μου στην πλάκα
Χιλιάδες τρύπες μέσα στο νερό
Τζάμπα ζούσα την ζωή μου τζάμπα

Μέχρι που ένας φίλος μου είπε...

\"Δώσε σημασία και ίσως να δεις
Πως υπάρχουν πράγματα
Πως υπάρχουν πράγματα
Πως υπάρχουν πράγματα που αξίζει να ζεις\"

Το τραγούδι αυτό είναι
Ευχαριστώ
Σε καμιά των περιπτώσεων συγγνώμη
Το τραγούδι αυτό
Πώς να σ\'το πω
Λέει μέσα πως μου άλλαξες την γνώμη

Της καληνύχτας τελευταία συμβουλή
Λίγο πριν σβήσουμε την λάμπα
μπορεί να το πληρώσεις ακριβά
μα τα καλύτερα στη ζωή έρχονται τζάμπα

Δώσε σημασία και ίσως να δεις
Πως υπάρχουν πράγματα
Πως υπάρχουν πράγματα
Πως υπάρχουν πράγματα που αξίζει να ζεις

Ψάχνουμε ένα νόημα που δεν βρίσκει κανείς
Μα τελικά υπάρχει
Τελικά υπάρχει
Τελικά υπάρχει όπου το δώσουμε εμείς

Ναι,είναι πολύ όμορφο τραγουδάκι.Με ωραίο νόημα..

STAVENTO - ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ ΟΜΟΡΦΑ

Μάτια μου όμορφα μη ρίχνετε ψιχάλες
είναι μικρή η ζωή και οι χαρές δεν είναι πολλές
πήρε ο χρόνος μαύρη κλωστή κεντάει
αυτόν τον δύσκολο τον κόσμο με μαύρες στιγμές

Λίγα τα όμορφα λίγα τα μαγεμένα
τις πίκρες ξέχασε ψάξε βρες τα και δες
πως πάνω απ\' όλα μονάχα μετράει
να μου χαμογελάς καθώς περνάει το χθες

Στα όμορφα μάτια σου το γκρίζο μην το βάζεις
δεν σου ταιριάζει σου λέω δεν είναι καλό
το φως σου αγάπη μου μην θες να το σκιάζεις
με παραμύθια που \'χουν τέλος κακό

Κοίτα ματάκια μου τον ήλιο που ξυπνάει
κι ανάσα δίνει στου κόσμου αυτού τα νεκρά
σε τούτη την ζωή που μας κακογερνάει
σκούπισε τα μάτια σου και κοίτα ψηλά

Μάτια λουσμένα με του ουρανού το χρώμα
τα γκρίζα σύννεφα διώξτε μακριά
διώξε μαζί κι όλα τα πικραμένα
που σου ματώνουν τόσο καιρό την καρδιά

Μάτια μου όμορφα μάτια μου μαγεμένα
που από τα βλέφαρα σου κρέμομαι σαν φύλλο ξερό
μην μου τα κλείσεις γιατί μπορεί να πέσω
και να με σύρει ο άνεμος στης μοναξιάς το κενό

http://www.youtube.com/watch?v=pERTd_7Ma44&feature=related

C-REAL - ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΣΕ ΘΕΛΩ
Αν μπλέξουμε οι δυο μας
δεν θα΄χει γυρισμό
το πρώτο μας ταξίδι
Κι αν κάνεις πως μ΄αγγίζεις
δεν θα΄χει τελειωμό
η νύχτα αυτή που αρχίζει
Επικίνδυνα σε θέλω

Επικίνδυνα σε θέλω μέσα μου κυλάς
Επικίνδυνα σε θέλω κι όπου θες με πας
Επικίνδυνα σε θέλω θέλω να σε δω
Επικίνδυνα σε θέλω έστω κι αν χαθώ

Το΄ξερες πως για σένα
θα παραδοθώ στο όμορφό σου ψέμα
Μεσ΄τη καρδιά το αίμα
τρέχει σαν νερό όταν είσαι εδώ

Επικίνδυνα σε θέλω μέσα μου κυλάς
Επικίνδυνα σε θέλω κι όπου θες με πας
Επικίνδυνα σε θέλω θέλω να σε δω
Επικίνδυνα σε θέλω έστω κι αν χαθώ

Επικίνδυνα σε θέλω θέλω να σε δω
η εξάρτησή μου θα΄σαι έστω κι αν χαθώ

Nightmare lying here in the dark
Scared like my dreams made their mark
I wonder
Dreamer always alone
Lost in a part of myself I can\'t find anymore
I wonder if it\'s gonna end tonight

I can\'t sleep alone anymore
I need you here with me
Even though I closed all the doors
There\'s somethin\' holdin\' me

Never Ending Nightmare
Always there instead of you
Never Ending Nightmare
No escape this time from you

Lately been around someone new
Needed to fill in the space
That once sheltered you
Still I worry, if you\'re gonna be alright

I can\'t sleep alone anymore
Need someone here with me
All I ever wanted and more
My dreams are fighting for

Never Ending Nightmare
Always there instead of you
Never Ending Nightmare
Punishing me for the things I do
Never ending Nightmare

No escape this time from you

Καθηγήτρια της Αγγλικής speaking!Συγχαρητήρια για την ωραία χρήση της γλώσσας και φυσικά φοβερό τραγουδι.....

Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μονάχοι
σαν το ξεχασμένο στάχυ
ο κόσμος γύρω άδειος κάμπος
κι αυτοί στης μοναξιάς το θάμπος
σαν το ξεχασμένο στάχυ
άνθρωποι μονάχοι

Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μονάχοι
όπως του πελάγου οι βράχοι
ο κόσμος θάλασσα που απλώνει
κι αυτοί βουβοί σκυφτοί και μόνοι
ανεμοδαρμένοι βράχοι
άνθρωποι μονάχοι

Άνθρωποι μονάχοι σαν ξερόκλαδα σπασμένα
σαν ξωκλήσια ερημωμένα, ξεχασμένα
άνθρωποι μονάχοι σαν ξερόκλαδα σπασμένα
σαν ξωκλήσια ερημωμένα, σαν εσένα, σαν εμένα...

ΔΩΣ ΜΟΥ ΛΟΓΟ ΝΑ ΣΩΘΩ - ΜΑΝΤΩ

http://www.youtube.com/watch?v=rdpRNVzOmKM

Η ψυχή μου μια πληγή ανοιχτή
η καρδιά λουλούδι σ\'άγονη γη που δεν άνθισε
Τρέμει μες στα δυο μου μάτια η ζωή
και κυλά σαν δάκρυ στο πρόσωπό μου που ράγισε
Πόνος δίχως τέρμα

Αν είχα μόνο μια ευχή
θα ευχόμουν να σβηστεί
απ\'το μυαλό μου το παρελθόν
Ότι με πόνεσε πολύ
για πάντα να χαθεί
να μη στοιχειώνει πια το παρόν

Δως μου το χέρι σου να κρατηθώ
Δως μου λόγο να σωθώ

Το κορμί μου πλοίο μες στη βροχή
που σαλπάρισε για κάποια ακτή,μα ναυάγησε
κι ήρθες τότε να με σώσεις εσύ
κι η καρδιά μου να χτυπά λίγο λίγο ξανάρχισε
μέρα με τη μέρα

Αν είχα μόνο μια ευχή
θα ευχόμουν να σβηστεί
απ\'το μυαλό μου το παρελθόν
Ότι με πόνεσε πολύ
για πάντα να χαθεί
να μη στοιχειώνει πια το παρόν

Δως μου το χέρι σου να κρατηθώ
Δως μου λόγο να σωθώ

Κι εγώ που ζω για πάντα εδώ κι όλο φεύγω το τέλος πριν να δω
κάθε νύχτα που περνάει γυρίζω ξανά σκοτάδι γίνομαι και παραδίνομαι
στο ρυθμό σου που καίει ακόμα αυτό το σώμα που μένει χρόνια χωρίς σκιά
κάθε νύχτα που περνάει σαν ταινία κι ό,τι ζήσαμε προβάλλεται με φόντο την πλατεία

ΣΤΕΙΛΕ ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ
ΕΝΑ ΣΟΥ ΣΗΜΑΔΙ ΜΟΝΟ
ΜΙΑ ΕΛΠΙΔΑ ΓΙΑ ΝΑ ΖΩ
ΝΑ ΠΑΛΕΥΩ ΜΕ ΤΟΝ ΠΟΝΟ

Σπασμένο Καράβι
Μουσική/ Στίχοι: Γιάννης Σπανός/ Γιάννης Σκαρίμπας

Σπασμένο καράβι να \'μαι πέρα βαθιά, έτσι να \'μαι
με δίχως κατάρτια με δίχως πανιά να κοιμάμαι

Να\' ναι αφράτος ο τόπος και η ακτή νεκρική γύρω-γύρω
με κουφάρι γυρτό και με πλώρη εκεί που θα γείρω

Σπασμένο καράβι να \'μαι πέρα βαθιά, έτσι να \'μαι
με δίχως κατάρτια με δίχως πανιά να κοιμάμαι

Να\' ναι η θάλασσα άψυχη και τα ψάρια νεκρά, έτσι να\' ναι
και τα βράχια κατάπληχτα και τ\' αστέρια μακριά να κοιτάνε

Δίχως χτύπο οι ώρες και οι μέρες θλιβές δίχως χάρη
και έτσι κούφιο και ακίνητο μες σε νύχτες βουβές το φεγγάρι

Έτσι να \'μαι καράβι γκρεμισμένο νεκρό, έτσι να \'μαι

Σ\' αμμουδιά πεθαμένη και σε κούφιο νερό να κοιμάμαι

Να κοιμάμαι

αφιερωμένο.....

Sometimes a wind blows
and you and I
float
in love
and kiss
forever
in a darkness
and the mysteries
of love
come clear
and dance
in light
in you
in me
and show
that we
are Love

Sometimes a wind blows
and the mysteries of Love
come clear....

Για τον Νίκο Σεργιανόπουλο...

http://www.youtube.com/watch?v=HV3Rz9JSjlw

http://www.youtube.com/watch?v=f64zC04BV3M

Καθε νυχτα σε θυμαμαι πιο πολυ
Με την πικρα τη ζωη μου ζωγραφιζω
Στην εικονα του μυαλου μου την θολη
Την σκια σου φευγαλεα ξεχωριζω
Καθε νυχτα σε θυμαμαι πιο πολυ
Και στο ονειρο γελω την μοναξια μου
Δεν ξεχναω το στερνο σου το φιλι
Ειμαι μονη κι εισαι παλι μακρυα μου
Τετοιες ωρες,τετοιες ωρες η καρδια μου σε φωναζει
Κι ακουω της σιωπης σου την ηχω
Τετοιες ωρες,τετοιες ωρες η αγαπη με τρομαζει
Δεν θα ερθεις μα εγω θα σ\' αγαπω

Καθε νυχτα σε θυμαμαι πιο πολυ
Και για σενα την καρδια μου ξανανοιγω
Ομως γινεται η αγαπη απειλη
Κι οσα θελω να σου πω βαθεια τα πνιγω
Καθε νυχτα σε θυμαμαι πιο πολυ
Και στο ονειρο γελω την μοναξια μου
Δεν ξεχναω το στερνο σου το φιλι
Ειμαι μονη κι εισαι παλι μακρυα μου
Τετοιες ωρες,τετοιες ωρες η καρδια μου σε φωναζει
Κι ακουω της σιωπης σου την ηχω
Τετοιες ωρες,τετοιες ωρες η αγαπη με τρομαζει
Δεν θα ερθεις μα εγω θα σ\' αγαπω

Ό,τι κι αν κάνω
ό,τι κι αν λέω
κι αν σου υπόσχομαι αιώνια αγάπη
το ξέρω θα \'ρθει μια στιγμή
το ξέρω θα \'ρθει
που θα ξυπνήσει ο παλιός μου εαυτός

Που πάντα μόνος ταξιδεύει κι αγρυπνά
που τις κρυμμένες του φωνές παραμονεύει
αυτό τ\' αγρίμι που ξυπνάει και με παιδεύει
που θέλει ελεύθερο να ζει να πολεμάει
αυτός ο άλλος μου εαυτός παραμονεύει
στο πιο μεγάλο του ταξίδι να με πάει

Όπου κι αν πάω
όπου κι αν μείνω
θα έχω πάντα ένα σακίδιο κρυμμένο
στο λέω δε θα φταις εσύ μα θ\' αργοσβήνω
αν με ξεχάσει ο παλιός μου εαυτός

Που πάντα μόνος ταξιδεύει κι αγρυπνά
που τις κρυμμένες του φωνές παραμονεύει
αυτό τ\' αγρίμι που ξυπνάει και με παιδεύει
που θέλει ελεύθερο να ζει να πολεμάει

Ταξίδια στα μάτια σου διάβαζα πάντα
τραγούδια μας κρύβανε κάπου το φως
το ξέρω θα γίνω ξανά μια μπαλάντα
να μ\' έχει μαζί του ο παλιός σου εαυτός

Που πάντα μόνος ταξιδεύει κι αγρυπνά
που τις κρυμμένες του φωνές παραμονεύει
αυτό τ\' αγρίμι που ξυπνάει και με παιδεύει
που θέλει ελεύθερο να ζει να πολεμάει
αυτός ο άλλος μου εαυτός παραμονεύει
στο πιο μεγάλο του ταξίδι να με πάει

Μες στο φτηνό ξενοδοχείο και στα σεντόνια των πολλών
μες σε καθρέφτες δίχως μνήμη θα ξεκινήσουμε λοιπόν
γλιστρούν τα όνειρα στον ύπνο όπως τα τρένα στο σταθμό
και στην ανάσα σου γυρεύω κάποιο αρχαίο σκηνικό

Ίσως φταίνε τα φεγγάρια που ‘μαι τόσο μοναχή
νιώθω πως γερνώ τα βράδια και χρωστάω στη ζωή
ίσως φταίνε τα φεγγάρια και πολλοί με λεν τρελή
που όλο ψάχνω στα σκοτάδια μήπως κάτι και συμβεί
ίσως φταίνε τα φεγγάρια ίσως πάλι φταις κι εσύ

Μια αχτίδα φως περνά τις γρίλιες και σβήνει αυτά που γίναν χθες
πώς μπλέκουν λέω οι ιστορίες και των ανθρώπων οι τροχιές
μες στο φτηνό ξενοδοχείο και στα σεντόνια των πολλών
μες σε καθρέφτες δίχως μνήμη θα τελειώσουμε λοιπόν

Ίσως φταίνε τα φεγγάρια που ‘μαι τόσο μοναχή
νιώθω πως γερνώ τα βράδια και χρωστάω στη ζωή
ίσως φταίνε τα φεγγάρια και πολλοί με λεν τρελή
που όλο ψάχνω στα σκοτάδια μήπως κάτι και συμβεί
ίσως φταίνε τα φεγγάρια ίσως πάλι φταις κι εσύ

Θέλω να τρέξω, να πετάξω, να χαθώ.

Όμως φοβάμαι τι θα γίνει αν γυρίσω.

Τον εαυτό μου να γελάσω προσπαθώ

Μα κάπου μέσα μου βαθιά δεν θα τον πείσω.

Αυτά σκεφτότανε τα βράδυα στη δουλειά

Κι η γκρίζα αύρα της γινότανε πιο μαύρη.

Θλιμμένα ναι καλά ευχαριστώ

Μα άλλο πράγμα την τρυπάει και τη χαλάει.

Είναι ωραία η θάλασσα γιατί κινείται πάντα

Κι αν έχεις βρει πολλές στεριές καμμία δε σ\' αράζει.

Δως μου για φιλοδώρημα τραγούδι με την πάντα.

Είναι ωραία η θάλασσα γιατί με σένα μοιάζει.

Άσε με άνθρωπε να κάνω ότι αισθάνομαι

Βαρέθηκα για πράγματα σωστά να μου μιλάνε.

Πες μου μονάχα τι ποτό γεμίζει το ποτήρι σου

Κι αν θέλεις περισσότερο εδώ δε σε κερνάνε.

Δεν τελειώνει η ζωή σε μία άρνηση.

Κι αν έχεις άντρα την άρνηση ακολούθα.

Τι σε πειράζει αν σε δείχνουνε στο σπίτι σου

Γιατί εφόρεσες ανάποδα τα ρούχα.

Είναι ωραία η θάλασσα γιατί κινείται πάντα

Κι αν έχεις βρει πολλές στεριές καμμία δε σ\' αράζει.

Δως μου για φιλοδώρημα τραγούδι με την πάντα.

Είναι ωραία η θάλασσα γιατί με σένα μοιάζει.(

Αγάπης φως της γης ταξίδια

Μαύρα παράξενα παιχνίδια.

Στο φως του ήλιου θ\' ακουμπήσω

Το καλοκαίρι να μυρίσω.

Μ\' άσπρο πανί θα ταξιδέψω,

Μικρό κορίτσι θα σε κλέψω.

Όσο αγαπάω μένω πίσω.

Κι όλο μ\' αφήνεις να σ\'αφήσω.

Αγάπης φως της γης ταξίδια.

Μαύρα παράξενα παιχνίδια.

Στο φως του ήλιου θ\' ακουμπήσω.

Το καλοκαίρι να μυρίσω.

Μ\' άσπρο πανί θα ταξιδέψω,

Μικρό κορίτσι θα σε κλέψω.

Όσο αγαπάω μένω πίσω.

Κι όλο μ\'αφήνεις να σ\'αφήσω, να σ\'αφήσω, να σ\'αφήσω...

http://www.youtube.com/watch?v=4udy4EhhD7w&feature=related

http://www.youtube.com/watch?v=aoZEwiO78o0

http://www.youtube.com/watch?v=zw5aQ4z-b70

http://www.youtube.com/watch?v=18K3xWY83Fo

ΔΗΜΗΤΡΟΥΛΑ ΜΟΥ ΓΕΙΑ ΣΟΥ
ΠΑΡΤΑ ΟΛΑ ΔΙΚΑ ΣΟΥ
ΤΑ ΝΑΖΑΚΙΑ ΣΟΥ ΑΣΤΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΓΑΜΠΑ ΣΟΥ ΣΠΑΣΤΑ
ΚΙ ΟΛΑ ΕΓΩ ΤΑ ΣΠΑΣΜΕΝΑ ΤΑ ΠΛΗΡΩΝΩ ΓΙΑ ΣΕΝΑ

OYAOY!AYTO ΘΑ ΠΕΙ ΑΝΕΒΑΣΜΕΝΗ ΔΙΑΘΕΣΗ!!!!!

Το τραινάκι γυρνούσε φωτισμένο κι αχνό στον αέρα
Κάτω η θάλασσα μ\' ένα καράβι, το φεγγάρι πιο πέρα
Σε θυμάμαι συχνά που φορούσες ένα άσπρο φουστάνι
Σε κρατούσα απ\' το χέρι Ότι ζούμε, μου λες, δε μου φτάνει

Στα τραγούδια που λέγαμε οι δυο μας οι φωνές χαμηλώσαν
Χαραγμένη καρδιά στο παγκάκι που μετά την προδώσαν
Μια φορά μου \'χες πει δε μπορεί θα το νιώσανε κι άλλοι
Πριν το τέλος πως μοιάζει η σιωπή σαν αγάπη μεγάλη

Κι εγώ που ζω για πάντα εδώ
Κι όλο φεύγω το τέλος πριν να δω
Κάθε νύχτα που περνάει γυρίζω ξανά
Σκοτάδι γίνομαι και παραδίνομαι
Στον ρυθμό σου που καίει ακόμα
Αυτό το σώμα που μένει χρόνια χωρίς σκιά
Κάθε νύχτα που περνάει σαν ταινία
Κι ότι ζήσαμε προβάλλεται με φόντο την πλατεία
Κάθε νύχτα που περνάει πάντα εδώ
Κι όλο φεύγω, πριν μείνουμε μόνοι, το τέλος μη δω

Σιδερένια η σκάλα και μου \'λεγες θα μείνουμε λίγοι
Πήρε η νύχτα να πέφτει βαθιά κι ο αέρας με πνίγει
Μηχανές ξεχασμένες κι αδέσποτες στου δρόμου την σκόνη
Σκέψου να \'ταν το πάτωμα ασπρόμαυρο και να \'σουν το πιόνι
Μια φορά μου \'χες πει δε μπορεί θα το νιώσανε κι άλλοι
Πριν το τέλος πως μοιάζει η σιωπή σαν αγάπη μεγάλη

Κι εγώ που ζω για πάντα εδώ
Κι όλο φεύγω το τέλος πριν να δω
Κάθε νύχτα που περνάει γυρίζω ξανά
Σκοτάδι γίνομαι και παραδίνομαι
Στον ρυθμό σου που καίει ακόμα
Αυτό το σώμα που μένει χρόνια χωρίς σκιά
Κάθε νύχτα που περνάει σαν ταινία
Κι ότι ζήσαμε προβάλλεται με φόντο την πλατεία
Κάθε νύχτα που περνάει πάντα εδώ
Κι όλο φεύγω, πριν μείνουμε μόνοι, το τέλος μη δω......................

Απόψε δεν θα κοιμηθώ,
στα όνειρά μου θα χαθώ
και μες στη μοναξιά μου.
Ποιος είμαι ψάχνω για να βρώ,
να σ\' αγκαλιάσω δεν μπορώ,
φοβάμαι τη σκιά μου.
Απόψε μόνος θα γυρνώ
και σε βαθύ ωκεανό,
ο πόνος θα με πάρει.
Είναι η αγάπη μου μισή
και στην καρδιά μου είσαι εσύ,
αμαρτωλό φεγγάρι.

Ένα κενό, ένα κενό που μεγαλώνει,
μπροστά σε σένα και τους άλλους,
τους βλέπω όλους αντιπάλους.
Ένα κενό, ένα κενό που με σκοτώνει,
μπροστά σε μένα και σε σένα,
κι όλα μοιάζουνε στημένα.
Ένα κενό, ένα κενό.

Αλλάξαν όλα ξαφνικά,
δεν θέλω λόγια δανεικά,
δεν θέλω εξηγήσεις
και φεύγω μόνος μου αλλού,
στους διαδρόμους του μυαλού,
ζητάω απαντήσεις.
Θα έρθει πάλι το πρωί
και το όνειρό μου θα καεί,
μες στη φωτιά της μέρας.
Ψυχή δεν έχεις και εποχές
και δίχως τύψεις και ενοχές
θα φεύγεις σαν αέρας.

Ένα κενό, ένα κενό που μεγαλώνει,
μπροστά σε σένα και τους άλλους,
τους βλέπω όλους αντιπάλους.
Ένα κενό, ενά κενό που σκοτώνει,
μπροστά σε μένα και σε σένα
και όλα μοιάζουνε στημένα.
Ένα κενό, ένα κενό.

Πώς να σε λησμονήσω
πες μου πώς να σ\' απαρνηθώ,
τα μάτια μου να κλείσω
να μπορέσω να κοιμηθώ;

Πώς να σε συντροφέψω καλέ μου
στον ουρανό που πας,
κουράγιο πού να κλέψω αητέ μου
που δε φτεροκοπάς;

Πού \'ν\' τ\' άνθη να σκεπάσω
το κορμί σου τ\' ασάλευτο,
πού να βρω να σωπάσω
της καρδιάς τ\' αναφιλητό;

Πώς να σε συντροφέψω καλέ μου
στον ουρανό που πας,
κουράγιο πού να κλέψω αητέ μου
που δε φτεροκοπάς;

Ατέλειωτο ταξίδι
σαν της ρίζας βαθιά στη γη,
αχ η ζωή μου ξύδι
και αλάτι μες στην πληγή.

Πώς να σε συντροφέψω καλέ μου
στον ουρανό που πας,
κουράγιο πού να κλέψω αητέ μου
που δε φτεροκοπάς;

Ακόμα κι αν φύγεις
για το γύρο του κόσμου
θα\' σαι πάντα δικός μου
θα είμαστε πάντα μαζί

Και δε θα μου λείπεις
γιατί θα \'ναι η ψυχή μου
το τραγούδι της ερήμου
που θα σ\' ακολουθεί

Τα ήσυχα βράδια
η Αθήνα θ\' ανάβει
σαν μεγάλο καράβι
που θα \'σαι μέσα κι εσύ

Και δε θα σου λείπω
γιατί θα \'ναι η ψυχή μου
το τραγούδι της ερήμου
που θα σ\' ακολουθεί

Τα ήσυχα βράδια
θα περνάει φωτισμένο
της ζωής μου το τρένο
που θα \'σαι μέσα κι εσύ

Και δε θα σου λείπω
γιατί θα \'ναι η ψυχή μου
το τραγούδι της ερήμου
που θα σ\' ακολουθεί

Αφιερωμένο σε αυτούς που έχουν φύγει

Έχω πέσει και κλαίω στο παλιό μου παλτό
που το είχα ξεχάσει στο πατάρι κλειστό
μες στις τσέπες του είχε ψιχουλάκια από σνακ
και στη φόδρα του θέση για τον δρόμο κονιάκ

Πόσες κρύες στιγμές στη καρδιά μου ζεστές
μέσα στο σινεμά και στους δρόμους μετά
μου \'μαθε τα ταξίδια να αλητεύω εν ψυχρώ
να περνάω καλά και με χάλια καιρό
το παλιό μου παλτό

Κι έσβηνε το τσιγάρο στο υγρό πάνω χώμα
σ\' ένα υπόστεγο κάτσαμε και γίναμε λιώμα
και μια νύχτα τρελή σ\' ένα άδειο βαγόνι
μείναμε ως το πρωί και έξω έριχνε χιόνι

Πώς περάσαν τα χρόνια τι είναι αυτά που φορώ
ποιο σατέν ποιο μετάξι θα με βγάλει χορό
το παλιό μου παλτό το χαρίζω σε \'σένα
να προσέχεις μικρή μου γιατί μοιάζεις σ\' εμένα
γιατί μοιάζεις σε \'μένα