Α ρε Βουδα! Τελικά πρέπει να έχω ανατολίτικες ρίζες...Quote:
Originally Posted by λιλιουμ
Πολύ καλό το κειμενο και καλό είναι να το εφαρμόζουμε...
Printable View
Α ρε Βουδα! Τελικά πρέπει να έχω ανατολίτικες ρίζες...Quote:
Originally Posted by λιλιουμ
Πολύ καλό το κειμενο και καλό είναι να το εφαρμόζουμε...
μαρκέλα κάνε χώρο δεν μπορώ να στείλω πμ.
σκεφτομαι αντιδρασεις ελληνακων και κυριως της νεολαιας, μολις ξαναβγει το Πασοκ ή η ΝΔ (γιατι σιγουρα αυτους θα ξαναβγαλεται). ελεγα να κανω νεο θεμα αλλα δεν εχει νοημα πια. ποιος θα δουλευει στο τελος ?
Σκέφτομαι ότι ελπίζω αύριο να έχει καθαρίσει το μυαλό μου γιατί πρέπει να σκεφτώ αυτά που μου είπες πριν...εγώ δεν μπορώ να κάνω κάτι οπότε ελπίζω να καθαρίσει μόνο του γιατί πρέπει να μιλήσουμε...πάλι...το μόνο που μπορώ να κάνω εγώ για να καθαρίσει το μυαλό μου είναι να μου επιτρέψω να κοιμηθώ απόψε...κι αν εσύ μείνεις εδώ, θα είναι πιο εύκολο για μένα, σε παρακαλώ, μείνε...
Tι μαγευτικό -μπλιαχ- που είναι να κάθεσαι και ν' ακούς αθλητικογράφους στα κανάλια να σχολιάζουν
τα λάθη που έκαναν στο παίξιμο η Μπαρτσελόνα κι η Ρεάλ,
by the way χάσανε κι οι δύο, άρα στον τελικό πάνε Μπάγερν και Τσέλσι.
Σκέφτομαι ότι δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο και πιο οδυνηρό από το να αναγκάζεσαι να κρατάς τα δάκρυα σου και να τα αφήνεις να τρέξουν μόνο για λίγο για όσο δεν σε βλέπουν οι άλλοι γιατί δεν έχεις την δυνατότητα να μείνεις μόνη και να κλάψεις ελεύθερα για όση ώρα θέλεις και χρειάζεσαι, οπότε εκμεταλλεύεσαι την κάθε στιγμή ελευθερίας που έχεις την πολυτέλεια να το κάνεις αυτό όσο μικρή κι αν είναι αυτή, ακόμα κι αν είναι για μερικά δευτερόλεπτα...μέχρι να αναγκαστείς να γυρίσεις ξανά το πρόσωπο σου προς τους παρόντες...όπως επίσης ότι το ίδιο οδυνηρό είναι να σφίγγεις τα χείλη σου ή ακόμα και να βάζεις το χέρι στο στόμα σου εσύ η ίδια ακριβώς για να μην κάψεις, γιατί δεν μπορείς και δεν σου επιτρέπεται να κλάψεις...είναι όμως τόσο δύσκολο να συγκρατηθείς...νιώθω ότι θα ματώσουν τα χείλη μου από το σφίξιμο και το δάγκωμα στο τέλος...αλλά αυτό δεν είναι τίποτα όταν έχει ματώσει η ψυχή κι η καρδιά σου και δεν σταματάει να αιμορραγεί...
I'll never tell...I'll never tell...I love you...
I'll never tell...I'll never tell...and leave you...
http://www.youtube.com/watch?v=YFk2_5RkwlA
Don't say a word...
Σκέφτομαι ότι... εδώ και πολύ καιρό, δεν είχα σκοπό να δώσω συνέχεια, αλλά τα ασύστολα ψεύδη και η συκοφαντία, δεν μπορούσαν να μείνουν αναπάντητα.
Πόσο παραστατικά και από καρδιάς μιλάς Κύκνε!!! και το πρόβλημα γίνεται πιο έντονο όταν σε χωρο που βρισκόμαστε (πχ δουλεια, συναναστροφες) το μυαλό πρέπει να είναι καθαρό για να μπορεί να αποδώσει, οι σκέψεις όμως αυτές, όσο κι αν επιδιωκουμε να τις απομακρύνουμε μας βομβαρδίζουν με όλη τη σημασία της λέξης, και εμείς παλεύουμε μέσα μας με τις σκέψεις αυτές ενώ είμαστε εκεί να δείξουμε προς τα έξω τον καλύτερο μας εαυτό να αποδίδει στο μέγιστο, προσποιούμενοι ότι είμαστε μια χαρά ώστε οι άλλοι να μην καταλάβουν τίποτα και να χουμε τη θετικη τους εντυπωση. Τον τρόπο να επιβληθούμε στις σκέψεις τον ξέρουμε, ασχέτως αν τα προβλήματα μένουν άλυτα και τα τραυματα δεν επουλώθηκαν, όμως η εφαρμογη του τροπου αυτού τελικά δεν ειναι καθόλου εύκολη υπόθεση.Quote:
Originally Posted by Κύκνος
σκεφτομαι οτι η δουλεια του ψυχολογου ειναι παρα πολυ ψυχοφθορα κι επιπονη. να προσπαθεις να βοηθησεις ατομα και να ξεμπλεξεις τα μυαλα τους οταν ειναι χαμενα στον αρνητισμο. και δυστυχως ο γορδιος δεσμος δεν λυνεται. σεβομαι τη δουλεια του Νικου, και του PETRAN (αν και δε ποσταρει πλεον εδω), κι οποιου αλλου ψυχολογου μπαινει στο φορουμ αυτο. μακαρι να ειχα κι εγω την απαραιτητη υπομονη να βοηθαω ακομα περισσοτερο κοσμο, οπως μου ειπαν προσφατα χρηστριες λιλιουμζ οτι εκανα στην αρχη. μα πλεον δεν ειναι το ιδιο, οποτε προτιμω να βοηθησω μονο τη γυναικα μου η οποια θα με ανταμοιψει κι ολας.
Αυτό σκέφτομαι...σκουπίδια...
http://4.bp.blogspot.com/-6g4VELbPt3...2011%2B023.jpg http://palmosipirou.gr/wp-content/up...skoupidia1.jpg
KENO Βοηθα τον εαυτο σου πανω απο ολα, πρεπει να ειμαστε εμεις καλα πρωτα για να βοηθησουμε τους αλλους! Δυστυχως πολλοι μολις δουνε τραυματια της ζωης παιρνουν το φορειο και πανε να τον βοηθησουν, τον κανουνε καλα και φευγει, και μενουν αυτοι πισω μετα αρρωστοι, ξαπλωνουν πανω στο φορειο, και δεν υπαρχει κανενας να τους μεταφερει!
Γεια στα λόγια σου βρε Λίλιουμ... Μπράβο! Αυτό ακριβώς συμβαινει και ακόμα χειρότερα οτι πληγώνονται σε μεγαλύτερο βαθμο αυτοι οι ήδη τραυματισμένοι που δίνονται σε τραυματισμένους ψυχικά...Quote:
Originally Posted by λιλιουμ
Σκέφτομαι ότι πρέπει τελικά να διακατέχομαι από μια τάση εργασιομανίας. Δύο μέρες που έκανα σχεδόν μεροκάματο επήλθε μέσα μου ένα είδος ισορροπίας. Βλέπω με άλλα λόγια την εργασία σαν μια διαδικασία εξαγνισμού της ψυχής, καθότι μου αποσπά τη σκέψη από τα διάφορα προβλήματα που διαφορετικά θα στροβιλίζονταν στο μυαλό μου, ενώ επίσης με κάνει να νιώθω χρήσιμο άτομο. Ξεχνάω και τη μοναξιά και όλα. Δίνει νόημα στην ύπαρξή μου, δεδομένου ότι διόλου τυχαία αναστέλλει τους υπαρξιακούς μου προβληματισμούς. Τι κρίμα που η κρίση μας το στερεί αυτό το αγαθό.
Δεν μπορω να κοιμηθω....... τυψεις,αγχος,ανησυχιες,φοβ� �ς,μελαγχολια,ντροπη,ανασφά λεια,απογοητευση....ολα αυτα καταλαμβανουν το μυαλο μου!!
θελω να κοιμηθω ησυχη και απαλλαγμενη απο τη ζωη !!!!
σκεφτομαι ποσο τυχερη παιζει να ειμαι...
Σκέφτομαι ότι άλλους ο Θεός τους έπλασε και άλλους τους έκλασε. Εγώ ανήκω στους δεύτερους βεβαίως βεβαίως.
Σκέφτομαι ότι όλα τελείωσαν όλα και δεν έμεινε τίποτα που να ελπίζω . Ας με λυπηθει ο Θεός .
Δεν σκέφτομαι...δεν νιώθω...δεν υπάρχω...δεν ζω...δεν είμαι τίποτα...
Εμένα το πρόβλημα μου δεν είναι τόσο πολύ το να είναι καθαρό το μυαλό γιατί με μερικούς καφέδες κάτι καταφέρνω...το θέμα είναι όταν θέλω να κλάψω στην πιο ακατάλληλη στιγμή που είναι κι άλλοι παρόντες και μερικές φορές δεν μπορώ να τα συγκρατήσω και τρέχουν δάκρυα κι εγώ ελπίζω να μην τα προσέξουν μέχρι να αποχωρήσω από το γραφείο...το χειρότερο είναι αν εκείνη τη στιγμή έρθει κάποιος που πρέπει να εξυπηρετήσεις...ευτυχώς αυτό έχει γίνει μόνο μια φορά αλλά ακόμα θυμάμαι την ερώτηση "τί πάθατε;" της κοπέλας...τουλάχιστον έδειξε κατανόηση να με αφήσει ένα λεπτό να συνέλθω...Quote:
Originally Posted by ioannis2
Σκέφτομαι ότι σ' αυτό τον κωλόκοσμο μονάχοι μας ερχόμαστε και μονάχοι μας φεύγουμε. Στο ενδιάμεσο περνάμε αναγκαστικά λίγο χρόνο μαζί. Κι αυτό γιατί μια δραστηριότητα θα μας φέρνει υποχρεωτικά σε επαφή, είτε ακούει στο όνομα σχολείο, είτε σπίτι, είτε δουλειά. Διαφορετικά, ποιος γυρίζει να σε νοιαστεί; Ποιος δίνει δεκάρα αν αναπνέεις; Κανένας απολύτως. Ο καθένας για τον εαυτούλη του. Χαρακτηριστικά θυμάμαι εκείνο το βίντεο που είχε κάνει το γύρο του ίντερνετ και απεικόνιζε ανάγλυφα την απανθρωπιά του σημερινού κόσμου, δείχνοντας έναν αναίσθητο σωριασμένο καταγής και κάμποσους διαβάτες να περνάνε αδιάφοροι από πάνω του. Μετά ας έρθει να μου πει ο οποιοσδήποτε ότι έχω παρεξηγήσει την κοινωνία και ότι δεν είναι τόσο φίλαυτη και εγωιστική όσο νομίζω.
κύκνε διέγραψε μερικά μυνήματα δεν μπορώ να στείλω
σκεφτομαι οτι ειναι δυσκολη η βδομαδα που ερχεται, δευτερα εξεταση αιματος και τεταρτη νοσοκομειο. δυστυχως θα με χασετε για λιγο ελπιζω, δε προσφερει εξαλλου και τιποτα η παρουσια μου εδω μεσα, ουτε μου ειναι χρησιμο καποιο μελος παραπερα. καλο βραδυ γιατι ξυπναω πρωι κι εχω τρεχαματα.
καλυτερα να μασας παρα να μιλας.. :Ρ
περαστικα ΚΕΝΟ
Πως πολλοί γονείς γίνονται τόσο παρεμβατικοί στη ζωή των παιδιών τους που τα φορτώνουν ενοχές, τα προβληματίζουν και τα γεμίζουν οργή και απέχθεια.
Πως δεν έχουμε ιδέα οι περισσότεροι για τον ρόλο μας και το τι θα έπρεπε ή μη να περιέχει αυτός ο ρόλος.
Πως δε μας αφορούν οι επιλογές τους και πως δεν έχουμε το δικαίωμα να τις κατευθύνουμε. Πως το κομμάτι μας τελειώνει εκεί που αρχίζει το δικό τους κομμάτι.
Μαρκελάκι Μαρκελάκι
σβήσε κανένα μηνυματάκι! :D
Έρωτας... Τι όμορφο πράγμα! Αυτό που δίνει ζωή και νόημα!
είμαι καινούργια σας χαιρετώ εύχομαι τα καλύτερα για τον καθένα σας!εγώ σκέφτομαι όταν τελειώσει το ταμείο ανεργίας τι κάνουμε?αμάν πια μ'αυτή την κρίση ΕΛΕΟΣ!Και το δεύτερο που στριφογυρίζει στο μυαλό μου είναι γιατί περνάν τα χρόνια τόσο μα τόσο γρήγορα,ψιλοαρχίζω να έχω ηλικιακή κρίση.
νοημα και ευτυχια. πραγματικα... :)Quote:
Originally Posted by Christina82
χρονια πολλα και στους Γιωργηδες. να περασουν ΑΞΕΧΑΣΤΑ ;)
Αρρωστιααααα ουστ, ουστ :PQuote:
Originally Posted by Christina82
αχαχαχαχαχαχαχχαχαχαχαχχα αχχαχαχαχαχαχαχααχαχααQuote:
Originally Posted by axl100
Χαχαχαααα! Ναι είναι λίγο αρρώστια αλλά είναι και αναζωογονητικος... Ο έρωτας είναι ζωή! :)Quote:
Originally Posted by axl100
Σκέφτομαι ότι κατά τον τελευταίο χρόνο πρέπει να έχω χαζέψει. Δεν μπορώ πια να είμαι το ίδιο συνεπής με παλιά στις υποχρεώσεις μου. Όχι πολύ παλιά, μόλις πριν από κανένα χρόνο. Παρουσιάζω συχνότερα διαλείψεις, αφαιρούμαι πιο εύκολα και ξεχνάω περισσότερο. Πχ, σήμερα έχασα ένα υποχρεωτικό εργαστήριο, γιατί αδιαφόρησα να ενημερωθώ πότε ακριβώς γίνεται. Πρέπει να φταίει η επιδεινούμενη ψυχολογική μου κατάσταση. Γεγονός είναι ότι τώρα έχω γίνει πιο απαισιόδοξος μετά από όλες αυτές τις εξελίξεις στα οικονομικά δρώμενα.
Σκέφτομαι ότι ειμαι μόνος και θα ειμαι για πάντα ....
Αν το σκέφτεσαι έτσι τότε σίγουρα θα μείνεις μόνος. Καλό είναι να σταματήσεις να είσαι απογοητευμένος και να αρχίσεις να κάνεις πράξεις...Quote:
Originally Posted by Lampros
Θα το κάνω , αλλα τι πράξεις ? πως να τις κάνω βρε Χριστίνα ?
Αν σου πω ότι δεν ξέρω , θα πιστεψεις ?
Υπάρχουν πολλοί τρόποι... Αρχισε να βγαίνεις και να φοράς οτι θέλεις χωρίς να δίνεις αναφορα, με λίγα λόγια ΖΗΣΕ! Αφιέρωνε χρόνο σε σένα και να μην αφήνεις κανέναν να σου τον στερεί όπως και την χαρά που παίρνεις. Κανένας δεν έχει το δικαίωμα ούτε καν η μητέρα σου..Quote:
Originally Posted by Lampros
Λάμπρο άρχισε να συμμετέχεις ίσως και σε εθελοντικές δραστηριότητες ή δραστηριότητες του δήμου σου ή άλλων δήμων, συλλόγων κ.λπ.Quote:
Originally Posted by Lampros
ο εθελοντισμός θα σου πήγαινε πιστεύω κι έτσι έρχεσαι σ' επαφή με πολλούς ανθρώπους..
ψαχνω να δω σοφακι ανοιξουλα σοφτ αρσουλα γιωτα ανεμος
αγαπες αν θελετε στειλτε μου!