Ωϊ μαναμ.........σα να φαινεται λιγο φως στο τουνελ.... ας ειναι κοντα η εξοδος....
Printable View
Ωϊ μαναμ.........σα να φαινεται λιγο φως στο τουνελ.... ας ειναι κοντα η εξοδος....
Είστε τρελαμένοι εντελώς ρε το ξέρετε?
Δευτέρα, Τρίτη, μπλούμ Έκτη
Είμαι σχεδόν 0% μεθυσμένος εδώ και λίγη ώρα. Είπα πολλές μαλακίες σήμερα και ζητώ συγνώμη από την Broken Doll, όλοι έχουμε προβλήματα αγαπημένη και ουδείς γλιτώνει από τα λάθη που συμβαίνουν κάποιες φορές σε αυτή τη ζωή.
Το δικό μου πρόβλημα είναι μεγάλο, ίσως να είναι και μικρό πρόβλημα αφού δεν έχω χάσει κάθε ίχνος ανθρωπιάς, δεν έχω καταλάβει ακόμα τι σημαίνει πρόβλημα, αν είναι κάτι που υποψιάζομαι η ότι θέλετε εσείς να πιστεύετε, anyway see you around.
σκέφτομαι ότι πρέπει ν' αντιμετωπίσω την κυκλοθυμία μου οπωσδήποτε. Δεν αντέχω άλλο, με κουράζει. Λέτε άμα ισορροπήσω να χάσω την καλλιτεχνική μου τάση; Πρέπει ο καλλιτέχνης να είναι στα όρια της τρέλας για να είναι καλλιτέχνης; Θυμήθηκα τώρα τον Μοντιλιάνι που πετούσε τις γκόμενες από το μπαλκόνι όταν είχε νεύρα. Να δούμε ποιον θα πετάξω εγώ...
σκεφτομαι πως εφτασα εδω που εφτασα. αλλιως ξεκινησα, στη πορεια δε ξερω τι εγινε καπου εμπλεξα (ή μαλλον νομιζω πως ξερω*), και κατεληξα να γινω αυτο που ειμαι τωρα. αν μου λεγαν να επιλεξω αναμεσα σ'αυτο που ειμαι τωρα με αυτο που ημουν τοτε, θα επελεγα το δευτερο ακομα κι αν δεν γνωριζα τπτ απολυτως, απλα γιατι τοτε ζουσα και δεν ημουν στον αυτοματο πιλοτο οπως τα τελευταια χρονια απ'το 2000 και μετα. αντε να ξαναβρεις τον εαυτο σου οταν εχεις φτασει σε απελπιστικο σημειο χωρις απολυτως καθολου μελλον, καμια υποστηριξη, μπλεγμενος παλι στο φαυλο κυκλο της οικογενειας, και της απαθειας και του τιποτα που σου προσφερουν.
*internet
Σκέφτομαι ότι η πανσέληνος θα με βρει στο αγαπημένο νησί :)
Επιστροφή, εκεί όπου τα μάτια μας όλα τα ακούνε ~ ~ ~
http://www.youtube.com/watch?v=XlddZf9R0jU
http://www.carrotmuseum.co.uk/today.html
Σκέφτομαι το αγαπημένο μου λαχανικό! Παλαιότερα έπινα τον χυμό καρότο πορτοκάλι της frulite. Ίσως επειδή είχε αρχίσει να χάνεται η όραση μου από μικρή ηλικία και με τα καρότα πίστευα πως θα φτιάξουν τα μάτια μου.
Ρίξτε και μια ματιά στο λινκ αν θέλετε.
Σκέφτομαι άλλη μια παρανοική, κατά κάποιο, τρόπο ιδέα. Ότι ο γιατρός μου δεν γερνάει ποτέ και ότι κάθε φορά που πεθαίνει τον αντικαθιστά κάποιος άλλος που του μοιάζει. Άλλες φορές σκέφτομαι ότι είναι απλά ένα ρομπότ, μια μηχανή που δεν πεθαίνει παρά μόνο σκουριάζει (κατά κάποιο τρόπο αυτό που ονομάζουμε συστημα). Το ίδιο σαφώς σημαίνει και για τον ασθενή. Είναι αθάνατος ο θάνατος του ασθενή. Χεχ, σενάριο για ταινία πρέπει να γράψω η σειρά , όχι απλά βιβλίο :p