Προφανώς γίνεται επίτηδες.
Προσπάθησε να αποφύγεις τέτοια άτομα η καλύτερα να τα αντιμετωπίσεις. Όχι με βία.
Printable View
Σκέφτομαι τι πρέπει να κάνω για να βγω από τον βούρκο που έχω πέσει.
Δυστυχώς μπροστά μου υπάρχει μόνο αδιέξοδος αν δεν αλλάξω κάτι, αλλά πώς να αλλάξω την τύχη μου;;.
Δεν θέλω να συμβιβαστώ με την ζωή που ζω, θέλω μια ζωή χωρίς άγχος , κρίσεις, κατάθλιψη κ.λ.π..
Σήμερα διάβασα κάτι, και με λευτέρωσε από ένα βάρος. Μου άνοιξε μια οπτική που δεν είχα πάνω στο τι ήταν αυτό που με βάραινε μέσα μου, η αντίφαση και η σύγκρουση, τι δεν έβλεπα. Rest in power friend, thank you for the words. Να ακούω τη συνείδησή μου, όχι την αγοραία, τη δική μου συνείδηση. Κάτι λέει.
@user, θενκγιου για την ευχή για τις όμορφες μέρες. Αντεύχομαι και εσύ πώς είσαι;
δυσκολεύομαι σε πράγματα και την ζωή δεν την έχω δει με καλό μάτι. προς στιγμήν στέκομαι όρθια.
σκέφτομαι πως αν είσαι εμπόδιο ή βάρος για τους άλλους οποιαδήποτε κακή συμπεριφορά προς εσένα θεωρείται αυτόματα δικαιολογημένη. ενώ όντως υπάρχουν εμπόδια και βάρη στη ζωή τους, αυτοί εκεί με τους αδύναμους τα έχουνε βάλει. καμια φορά σκέφτομαι πως, αν ο άλλος είναι αδυναμος εκ φύσεως, και να του κάνεις κακό να αποδυναμωθεί κι άλλο, δεν φαίνεται. ο κόζμος δεν το βλέπει. το ξέρεις όμως εσύ. εκτός αν είναι κάτι ακραίο. αν όμως είσαι δυνατός με αυτοπεποίθηση και γνωριμίες, δυνατους δεσμούς, με το που θα σου την πούνε μόνο, τρώνε σκόνη και είναι δακτυλοδικτούμενοι αυτοί που σου κάνουν μπούλινγκ ή παρενόχληση.
Νομίζω είναι ενστικτώδες και ζωικό ένστικτο αυτό, νιώθουν ότι κάποιος είναι ψυχολογικά αδύναμος και τον στοχοποιούν. Εγώ το έχω δει στη ζωή μου πολύ αυτό, με είχαν τσακίσει μικρό οι γονείς μου και ήμουν τελείως ψαρωμένος και με κορόιδευαν και στο σχολείο οι άλλοι, αλλά και αρκετά χρόνια μετά σε κάποιες παρέες. Με τον καιρό κάπως αύξησα αυτοπεποίθηση, έζησα και κάποιες επιτυχίες ακαδημαϊκές, δουλειές, περισσότερους φίλους κλπ, οπότε αντιμετώπιζα με περισσότερο θάρρος και διάφορους από παλιά και αυτοί σταμάτησαν να με έχουν του κλότσου και του μπάτσου. Και τώρα, όμως, όταν είμαι σε περιβάλλον με πολύ κόσμο, ή όταν πρέπει να μιλήσω μπροστά σε κόσμο, κάποιοι νιώθουν το φόβο μου και είτε με δουλεύουν φανερά κατά καιρούς, είτε κάνουν γελάκια μεταξύ τους και με κοιτάνε. Για αυτόν τον λόγο θέλω δουλειές είτε από απόσταση είτε με λίγα άτομα σε ένα γραφείο, ώστε να μπορώ να γνωρίζομαι προσωπικά με καθέναν στο γραφείο, να είμαι πιο άνετος και να μην επαναλαμβάνονται τα αρνητικά σενάρια του παρελθόντος. Ναι, δυστυχώς, όσο πιο αδύναμο θα σε νιώσουν θα σε βαράνε, και όσο πιο δυνατό σε νιώσουν, μπορεί να σε κουτσομπολεύουν κρυφά και να σε αντιπαθούν, αλλά μπροστά σου θα είναι κοτούλες.
Κάποιοι θέλουν να να το παίζουν θύματα. Τους αρέσει να μένουν στο περιθώριο.
Προκαλούν με την συμπεριφορά τους.
Με την ανοχή που δείχνουν στις επιθέσεις που τους κάνουν δίνουν πάτημα για να επαναλαμβάνονται.
Ψυχολογικά ευάλωτοι επηρεάζονται περισσότερο από το φυσιολογικό , τα κρατάνε μέσα τους και μελαγχολούν.
Ένας που έχει αυτοπεποίθηση αν του κάνουν τα ίδια δεν επηρεάζεται αντιδρά και απαντά ή δεν το σκέφτεται πάει παρακάτω.
Τώρα όσοι κάνουν τις επιθέσεις για να γελάσουν νομίζουν πως είναι καλύτεροι και είναι ένας τρόπος να κοινωνικοποιηθούν να οργανωθούν σε μια παρέα για να φαίνονται.
Η αλήθεια είναι πως όσοι βλέπουν τέτοιες καταστάσεις κρυφό γελάνε με το θύμα ( αν και διαφωνούν με όσα του κάνουν) όμως έτσι περνάει ευχάριστα η ώρα αν το βλέπουν ε ως αστείο...
Με το όχι με βία δυστυχώς θα συμφωνήσω. Είναι μόνο με το χαρακτήρα. Να καταλάβουν ότι είσαι ξύπνιος, δεν σηκώνεις και διεκιδικείς άφοβα ώσπου πάει. Αυτό μου πήρε χρόνια να το καταλάβω. Νόμιζα πως όλα είναι στο πιο κορμί από εμένα και στη δυνατή και αποφασιστική φωνή.
χρειάζεται εξάσκηση. αν δεν μάθεις να διεκδικείς από το σπίτι σου, βγαίνοντας στην κοινωνία δεν θα διεκδικείς ούτε εκεί. θέλει χρόνο να αναγνωρίσεις ότι έχεις το πάτερν να μένεις παθητικός και να το αλλάξεις. συμφωνώ ότι θυματοποιούνται οι ανθρώποι είναι πολύ ευκολο βλέπεις, τα παρατάς κι αφήνεις το κακό να σε επηρεάζει. ενώ από την άλλη, η προσπάθεια στη ζωή προαπαιτεί όπως είπε το αετόπαιδο προσωπική συσχέτιση, να φαίνεσαι ποιός είσαι επί προσωπικού, ότι σου φαίνεται ξένο πάντα θα το πολεμάς, θα το βλέπεις για εχθρό σου.
Έφτασε η περίοδος του χρόνου που άλλους τους ανεβάζει και άλλους τους ρίχνει στα τάρταρα.
Ρεβεγιόν, δώρα, ευχές, νοσταλγία, αυτοκριτική , κατορθώματα & αποτυχίες.
Με μια μεγάλη δόση υποκρισίας πρέπει να μπούμε στο πνεύμα των γιορτών και να είμαστε όλοι χαρούμενοι και ευδιάθετοι.
Αναρωτιέμαι πόσοι έχουν την δυνατότητα και το θάρρος να περάσουν τις μέρες των γιορτών όπως πραγματικά θέλουν .