Quote:
Originally posted by PETRAN
Ναι, αλλά άλλαξες την γραφή σου και αν έβλεπες και μένα να γινόμουν ποιο λακωνικός και σε επευφημούσα (μπράβο Weird τέλεια γράφεις και τώρα σε ασπάζομαι απόλυτα!-\"θετική ενίσχυση\"-όπως τα ποντίκια του Skinner λολ!) τότε θα προσαρμοζόσουν όλο και περισσότερο, και αν και δεν το άλλαζες γενικά, ακόμα και σε άλλα κείμενα θα το σκεφτόσουν ποιο πολύ να γράψεις τεράστιο κείμενο, αφού έστω και λίγο (\'εστω ένα 10%) θα είχες αμφισβητήσει την στάση σου \"αν γράφω μεγάλα κείμενα και λέω πολλά ο άλλος καταλαβαίνει καλύτερα\" (μπορεί και όχο βέβαια αλλά θα αύξανε τις πιθανότητες ;))
Ακόμα κι αν δεχτώ το ενδεχόμενο της αμφισβήτησης του 10%, το χρονικό βάρος που θα έχει πάνω μου θα είναι περιορισμένο, όπως εκείνο που έχουν δεκάδες άλλες αμφισβητήσεις που εισρέουν καθημερινά μέσα μου απο το εξωτερικό περιβάλλον. Γενικότερα πάντως η αμφισβήτηση είναι η δεύτερη φύση μου. Και τέλος, μην υποθέτεις το πως σκέφτομαι ή πως λειτουργούν πάνω μου οι όποιες ενισχύσεις σου, γιατί ξεφεύγεις σε υποθετικά σενάρια και περιττές αναλύσεις :)) φιλική συμβουλή.
Επίσης, να διαχωρίσουμε τα παλιά γεγονότα από το \"βάθος\" έτσι. Άλλο η μητέρα μου όταν μου έλεγε συνέχεια μικρό \"ωπ πάλι δεν το έκανες σωστά!\" , \"πάλι δεν πείρες 10 στο μάθημα!\", και άλλο η βαθύτερη αφαίρεση που διαμορφώνω από όλα αυτά τα γεγονότα \"Πρέπει να αποδίδω πάντα τέλεια γιατί αλλιώς είμαι αχρηστος\"... αυτή η \"Αφαίρεση\" που μπορεί να γενικευτεί ραγδαία σε τωρινά γεγονότα και σκέψεις (π.χ. \"δεν με καλέσαν τα παιδιά στο παρτι γιατί δεν έδειξα το καλύτερο εαυτό μου σε αυτούς\" η \"δεν πείρα 10 στο μάθημα γιατί δεν διάβασα καθόλου, είμαι ανεπαρκής και άχρηστος\" κλπ.). δεν ταυτίζεται με τα πρωταρχικά γεγονότα που αποκτήθηκε, και επίσης δεν κάνουν τα πρωταρχικά γεγονότα ποιο σημαντικά από τα τωρινά που γενικεύθηκε, εκτός από το ότι τα πρωταρχικά γεγονότα θα είναι ποιο πολλά, οπότε θα υπερ-αναπαρήστανται στην μνήμη (αν και αυτό παίζεται...αν είναι χρόνια η διαταραχή και έχει γενικευεί παντού τα πρωταρχικά αυτά γεγονότα μπορεί και να μην έχουν καθόλου παραπάνω σημασία)
Νομίζω οτι θα ήταν άστοχο να ταυτίζουμε τα παροντικά με τα πρωταρχικά γεγονότα. Ακόμα κι αν δεν σου αρέσει, υπάρχει μια διαφορά ποιοτική που θα μπορούσαμε να την ορισουμε και σαν διαφορά βάθους, ανάμεσά τους.
Το να αλλάξω αυτή τη βαθύτερη \"αφαίρεση\" (μέσω λογικών ερωτήσεων η βιωματικής εμπειρίας η παιχνιδιου ρολων η ξέρω γω τι...) ειναι διαφορετικό από το να αλλάξω την αντίληψη των πρώτων γεγονότων απότην μνήμη (φέρνοντας τα στο προσκήνιο, \"λύνωντας\" την εσωτερική σύγκρουση που ήταν συναίδητη και και δεν είχακαταλάβει κλπ.)
Νομίζω οτι το να κρίνεις μια προσέγγιση ή μέθοδο, και μάλιστα με απολυτο τρόπο, προυποθέτει να την γνωρίζεις σε βάθος. Βρίσκω το \" να αλλάξω την αντίληψη των γεγονότων στην μνήμη\" κάπως αυθαίρετο ως συστατικό μιας ανάλυσης.
Η ψυχανάλυση ταυτίζει τα πρώτα γεγονότα με την βαθύτερη αφαίρεση και αυτό είναι λάθος. Άλλο οι διαδικασίες που οδήγησαν στην οποιαδήποτε \"κρίση\" και άλλο οι διαδικασίες που \"διατηρούν\" την κρίση και την γενικεύουν, αυτό είναι απολύτως γνωστό πλέον στην ψυχολογία. Όλες οι \"ασθενέστερες\" σκέψεις πρέπει να χυπηθούν εξίσου και φυσικά ανάλογα με τα θέλω και τις ιεραρχίες του θεραπευόμενου (ε ναι αν θεωρεί πολύ σημαντικό να συζητήσει για την μητέρα του τότε καλό είναι να \"χτυπηθεί\" και αυτό). Το δόγμα της ψυχανάλυσης ότι φτάνεις στα \"Βαθύτερα αίτια\"και μόνο σκαλίζοντας το παρελθόν είναι λάθος, όπως επίσης λάθος είναι ότι μόνο αν φέρει στο προσκήνιο ο θεραπευόμενος κάποια σκέψη που δεν είχε καταλάβει, θα θεραπευθεί. Αυτά δεν έχουν καμία βάση, είναι στον \"αέρα\" από τις στερημένες κυρίες της Βιέννης του 1890 λολ.
Εχω την αίσθηση οτι να φέρεις περιοχές του μη συνειδητού στον χώρο του συνειδητού, είναι μια διαδικασία περίπλοκη και πολύ βαθύτερη ( γι αυτό και χρονικά ευρεία) απο αυτό που απλοικά λες \"σκάλισμα\" ή και \" αν φέρει στο προσκήνιο κάποια σκέψη που δεν είχε καταλάβει\".
Οπότε ναι φυσικά, με την εμπειρία και μόνο μπορεί να μην άλλαξες τον τρόπο γραφής σου γενικά (αν και το μεμονωμένο είναι κάτι, και αυτό το μεμονωμένο μπορεί να γενικευτεί!) αλλά αν αρχίζαμε να πηγαίναμε ποιο βαθειά, ξεσκεπάζοντας την βαθύτερη \"αφαίρεση\" του γιατί γράφεις πολλά και μπορέσαμε να την αλλάζαμε, τότε θα είχαμε ουσιαστικές αλλαγές, χωρίς να χρειάζονταν να διατρέχαμε στο παρελθόν σου για το πως μπορεί και απέκτησες αυτή την \"αφαίρεση\" του \"γράφω πολύ\" (που έτσι και αλλιώς \"το νόημα της\" θα έχει αποκαλυφθεί από τα άλλα γεγονότα) αν και στην συνέχεια θα μπορούσαμε να το πιάσουμε και αυτό για ακόμα καλύτερα και ποιο σφαιρικά αποτελέσματα.
Ας το αφήσουμε καλύτερα :) Αλήθεια, εσύ γιατί γράφεις πολλά? Εμένα η γραφή είναι η δεύτερη φύση μου, δεν θα μπορούσα να ζήσω, χωρίς να ασκώ αυτό το χάρισμά μου.
Χαχα προσπάθησα το προηγούμενο κείμενο να το συντομεύσω, απλά μου βγαίνουν πολλά γιατί γράφω και παραδείγματα :P :P:P:P
Όντως \"δάσκαλε που δίδασκες\" λολ...
αααα \"καλησπέρα Weird\" !!! :D
Αδυνατείς να τηρήσεις το στοίχημα αγαπητέ.