Εννοείς οι δυο σας... έτσι μπραβο καλή επιτυχία:)
Εννοείς οι δυο σας... έτσι μπραβο καλή επιτυχία:)
Nαι οι δυο μας...με πιανουν τα απαισιοδοξα μου αλλα παω και ελπιζω....αυτο που ελεγα οτι η παλια μου νοοτροπια προσπαθει να επιβληθει παλι....ειναι μια μαχη μεσ το κεφαλι μου πολυ εντονη που με εξοντωνει ωρες ωρες ψυχολογικα...αλλα ξερω οτι θα νικησω αυτη τη φορα...το ξερω...Quote:
Originally Posted by Aiur
Καλη επιτυχια κ μπραβο κ απο εμενα φιλε, το αξιζεις. Βαλε τα δυνατα σου την τεταρτη κ μην επαναπαυθεις! Αν κ ειμαι σιγουρος οτι δεν ειχες τετοιο σκοπο.
Τελος παντων ευχομαι αυτο το ραντεβου να ειναι η αρχη μιας σχεσης γεματης παθος, αγαπη, ερωτα κλπ κλπ
Και παλι μπραβο!
Θελω να ρωτησω κατι αλλο...
Απο αυτο που εγινε το σαββατο το βραδυ πηρα λιγο θαρρος. Επειδη ομως ειμαι πολυ αγχωτικος νιωθω τις τελευταιες μερες ενα μιγμα καταθλιψης αγχους και αναταραχης αλλα και σε σημεια ακραια νευρα...
Τι να ναι αυτο? Εγω φανταζομαι οτι προκαλειται απο τον φοβο του αγνωστου καθως και την παλη του τωρα με το πριν...γιατι το αγνωστο οσο ωραιο και να ειναι, σε τρομαζει... Εχω μπλοκαρει δεν μπορω να σταματησω να το σκεφτομαι...τα λεμε λιγο στο φεις, περνανε λιγες ωρες και αμα δεν πουμε εστω και ενα γεια νιωθω κενο...χαλια... Το μυαλο μου παει στο κακο...θυμαμαι τα παλια και βυθιζομαι στην θλιψη...οταν ομως πουμε ενα γεια τα ξεχναω ολα...
Εχω χασει την ηρεμια μου...ειμαι συνεχως ανησυχος...εχω διαβασει οτι οι μεγαλες αλλαγες στην ζωη φερνουν και καταθλιψη καμια φορα...τι λετε?
Τα καλυτερα ευχομαι και σε σενα φιλε μου! Ειλικρινα στο λεω!Quote:
Originally Posted by Fearg
Βεβαια ακομα ειναι πολυ αρχη για χαρες...θα δειξει...μενω αισιοδοξος προς το παρον...
Να μπαινεις να τα λεμε...αν θες βοηθεια..και να σου μια συμβουλη ακομα? Οι γυναικες τα ψεμματα τα καταλαβαινουν...εγω ξεπερναω την αμηχανια μου οταν της μιλαω με το να ειμαι τελειως ειλικρινης και ο εαυτος μου...παλια ελεγα σε μερικες πραγματα που δεν τα ενιωθα, μονο για να τα πω...λακιζανε αμεσως...αμεσως ομως
Θα την εχω υπ' οψιν μου τη συμβουλη. Ειναι σπουδαιο βοηθημα ολο αυτο το τοπικ, αλλα φυσικα καθε νεα συμβουλη ειναι ευπροσδεκτη. Εχω κανει ηδη καποια σχεδια για το πως θα κινηθω κ εγω.
Οπως κ να εχει εμεις εδω θα' μαστε, εσυ κοιτα μην αρχισεις τα καμακια κ τα ρεστα κ χαθεις τωρα που πηρες το κολαϊ! :D
Τωρα για να μη θαφτει κ η προηγουμενη ερωτηση σου, καταλαβαινω το συναισθημα που νιωθεις οταν λες "περνανε λιγες ωρες και αμα δεν πουμε εστω και ενα γεια νιωθω κενο..." μα δεν μπορω να το εκφρασω. Πιστευω οτι ειναι επειδη εισαι ενθουσιασμενος με αυτο που συμβαινει [edit] αλλα καλυτερα να σου απαντησουν οι πιο εμπειροι σε τετοια θεματα.
Eγω καμακι? Μουχαχαχαχαχαχαχα
Μην ανησυχεις εδω θα μαι και θα τα λεμε!
Ποιο κολαι ρε συ πηρα...? δεν εγινε τπτ ακομα...λαου λαου ειπαμε...
Στο λεω μην εενθουσιαζεσαι με την πρωτη γιατι μπορει να απογοητευτεις! Καλα κανεις και σχεδιαζεις κινηση! Μπραβο! Θελει κοτσια αλλα δωσε πονο!
Οσο για το αλλο που ρωτησα ναι κι εγω περιμενω τους πιο εμπειρους να μου πουν γιατι νιωθω ετσι...τοσο αστατος και moody που λεμε...
Kαλησπερα φορουμ! Καμια ιδεα κανεις για αυτο που ειπα?
Ναι αμε. Δε σκεφτεσαι τπτ αρνητικο. Αμα καποια σκεψη αρνητικη παει να ξεπηδησει την κοβουμε αμεσως και την αντικαθιστουμε με μια αλλη ευχαριστη. Παραδειγμα: Εκει που καθεσαι ξαφνικα αρχιζεις να σκεφτεσαι και τι θα γινει αν (συμπληρωσε εναν απο τουσ φοβους σου), λεμε αμεσως στοππππππππππ και σκεφτομαστε, ολα καλα θα πανε!!!! Τι ωραια που ειναι η ζωη!!!!! Ποσο με θελει αυτη η κοπελα!!!!! Τι ωραια που θα περασουμε οι δυο μας!!!! Πρεπει να εχει στο μυαλο σου μονο θετικες σκεψεις κ ετσι θα σου δημιουργηθουν θετικα αισθηματα. Να σκεφτεσαι οτι ολα θα εξελιχθουν αψογα, οτι η ζωη ειναι υπεροχη και μπορεις να εχεις ο,τι θελεις. Να ζεις το τωρα και να χαιρεσαι, να απολαμβανεις καθε στιγμη........
Ειναι η πρωτη φορα που ενω εχω την ταση να φερνω την καταστροφη στο τελος κατι με κανει να αισιοδοξω...λες να εχω αρχισει να κολαω με αυτην και να μην το παιρνω χαμπαρι...? Ειναι πολυ ενθερμη παντως...ηταν απ την πρωτη στιγμη!! Την βλεπω να χαιρεται, να χοροπηδαει (και ειναι 20, κοριτσακι) και δεν μπορω να το πιστεψω...Quote:
Originally Posted by carrie
Ωραια..... κρατα αυτη την αισιοδοξια!!!! Μαλλον ειναι που το θες πολυ, γι΄αυτο δεν αφηνεις να σου χαλασει η διαθεση κ να τα καταστρεψεις παλι..
To θελω οσο τιποτα αλλα αυτη τη στιγμη....προσπαθω να μαι ψυχραιμος βασικα...Quote:
Originally Posted by carrie
Ρε παιδια....να σας πω κατι?
Με επιασε λιγο το παραπονο ρε γμτ!! Σορρυ κιολας, αλλα εχω αρχισει και απορω πολυ για τον εαυτο μου....Γιατι να ειμαι τοσο πισω στο θεμα ερωτας ? Δεν μπορω να καταλαβω...βλεπω τοσο κοσμο μικροτερο απο μενα...παντρευονται, χωριζουν, τα φτιαχνουν κανουν One night stand...εγω γιατι τα χασα ολα αυτα? αισθανομαι σκατα τωρα....ειμαι 26 χρονων...εδω και τουλαχιστον μια επταετια θα πρεπε να μαι μερος του παιχνιδιου...αισθανομαι οτι χαραμισα την καλυτερη δεκαετια, αυτη των 20-30....Με πιανουν δακρυα και με αισθηση κενου...γιατι ρε γμτ! Μενω και με τους γονεις μου και ωρες ωρες μου ρχεται να τους βαρεσω...να τους πω...καλα δεν με βλεπατε τοσο καιρο οτι καθομαι σαν τον μαλακα? Και γενικα στη ζωη μου μεχρι τωρα δεν ειχα κινητρο...παντα σκεφτομουν διαφορα που με φρεναρανε....φοβαμαι μην παθω καταθλιψη η αλλο ψυχολογικο απ την πολυ την στενοχωρια...περιμενω να βγω με την κοπελα να δω πως θα παει...αλλα δεν ξερω ακριβως να το χειριστω...μηπως θα πρεπε πρωτα να την πεσω σε τπτ ευκολες για να βγαλω την στερηση σεξ απ το συστημα μου πρωτου ασχοληθω με σχεση...θελω τοσο πολυ να γινω κι εγω φυσιολογικος...τα ξοδεψα τα νιατα μου ρε παιδια? μικροδειχνω αλλα μεσα μου ξερω ποσων ετων ειμαι....αισθανομαι να γερναω και να χανω τα σημαντικα....δεν με νοιαζει ουτε δουλεια ουτε τπτ...ουτε λεφτα...εχει κολλησει το κεφαλι μου....γιατι???
Quote:
Originally Posted by jimmaster
οχι ρε τζιμ!οχι ρε τζιμ!λυπησου το μελανι που εχει χυθει στο θεμα σου!!απαπαπα!
Το λυπαμαι δωρα μου και το εκτιμω...αλλα εκανα μια βολτα απο τα υπολοιπα θεματα εδω σε αυτη την κατηγορια...και ενιωσα κομπο στο στομαχι...θυμηθηκα και τα χρονια στην αθηνα που σπουδαζα...και πραγματικα δεν μπορω να βγαλω ακρη...τοσο πια ακραια ανωριμοτητα? ή πως αλλιως να το πω...ελα λιγο στη θεση μου...θελω να τα αφησω πισω...αλλα σε σχεση με τους αλλους που εχουν να πουν ενα σωρο πραγματα απ τη ζωη τους μεχρι τωρα πως θα αισθανθω ανταξιος....? ειναι μια στιγμη αδυναμιας για μενα...ειναι η προσωπικη μου κολαση... συγνωμη...δεν θελω να γκρινιαζω...αλλα ειναι ζορικο....Quote:
Originally Posted by dora-agxos