ΤΙ ΣΚΕΦΤΕΣΤΕ ;

Kατάλαβα, μήπως όμως βιάστηκες να πας στη σχολή? μήπως να είχες μαζέψει κάποια χρήματα πρώτα? αναβολή δεν μπορείς να πάρεις για κάνα χρόνο, χωρίς να πληρώσεις παραπάνω?
Κοίτα άμα δεν θες σχέση :P γίνεται και το άλλο...δουλεύεις, μετά μπαίνεις σε ταμείο ανεργίας και δουλεύεις πάλι τα παίρνεις μαύρα, από κάποια δουλειά...ωραία όνειρα :p...πάντως συμβαίνει γύρω μας....Η κάνεις ένα ιδιαίτερο δηλαδή άμα έχεις ένα βασικό εδώ και ζήσεις κάνα χρόνο με τους γονείς σου μέχρι να αποκτήσεις δυο τρια πέντε παιδιά , όχι δικά σου :p, και σου φτάνει μετά το εισόδημα.......μπορεί να μην είναι και τόσο απλό δεν ξέρω.......

Quote:

---

Originally Posted by cube

Kατάλαβα, μήπως όμως βιάστηκες να πας στη σχολή? μήπως να είχες μαζέψει κάποια χρήματα πρώτα? αναβολή δεν μπορείς να πάρεις για κάνα χρόνο, χωρίς να πληρώσεις παραπάνω?
Κοίτα άμα δεν θες σχέση :P γίνεται και το άλλο...δουλεύεις, μετά μπαίνεις σε ταμείο ανεργίας και δουλεύεις πάλι τα παίρνεις μαύρα, από κάποια δουλειά...ωραία όνειρα :p...πάντως συμβαίνει γύρω μας....Η κάνεις ένα ιδιαίτερο δηλαδή άμα έχεις ένα βασικό εδώ και ζήσεις κάνα χρόνο με τους γονείς σου μέχρι να αποκτήσεις δυο τρια πέντε παιδιά , όχι δικά σου :p, και σου φτάνει μετά το εισόδημα.......μπορεί να μην είναι και τόσο απλό δεν ξέρω.......

---

Αυτο ισχυει, θα βολευε πρωτα να ειχα καποια χρηματα στην ακρη αλλα αυτο το μεταπτυχιακο ηταν ολη η αφορμη που με εφερε εδω που με εφερε. Χωρις να ειχα κανει την αιτηση και χωρις το γραμμα αποδοχης δεν θα μπορουσα να φυγω απο την ελλαδα για διαφορους λογους.
Αυτο που λες για την "αναβολη" δεν το ξερω καν...ισως, θα μαθω.
Αλλα και παλι ειμαι σκεπτικη γιατι ηδη ειμαι 25 και νιωθω υπερβολικα μεγαλη για διαβασματα και δε τη πολυπαλευω...βασικα δεν ειναι ειναι θεμα ηλικιας, ειναι το οτι οσο το καθυστερω και δεν κραταω επαφη με το αντικειμενο τοσο πιο δυσκολο μου ειναι να πετυχαινω στο διαβασμα και τις εξετασεις κλπ. Αυτο που λενε οτι αμα κατι το αφηνεις σε αφηνει. Ηδη μου κοστιζει το οτι μεσολαβησαν δυο χρονια δουλειας αναμεσα σε πτυχιο και μεταπτυχιακο, εστω και με τα φροντιστηρια που ψιλοδουλευα.
Αυτο με το ταμειο ισχυει ελα μου ομως που αυτος που θελει απο εβδομαδα να δουλευω παραπανω ωρες ειναι ελληναρα ολε και κλασσικα δε με εχει δηλωμενη οπως πρεπει :P
Με εχει δηλωμενη δεκαωρο την εβδομαδα. Ενω δουλευω διπλασιες ωρες και μετα θα γινουν και τριπλασιες. Εδω το ταμειο το παιρνεις σε αναλογια με το μισθο σου. Ενα ποσοστο του μισθου σου κι ολας, και το για ποσο καιρο εξαρταται απο το ποσο τους πειθεις στον "οαεδ" τους ας πουμε οτι δεν εισαι ρεμαλι.
Οσο για βασικο στην ελλαδα μαζι με ιδιαιτερα και να ζω μονη και να μαι οκ παλι χλωμο. Γιατι δεν ξερω προσωπικα καμια καθηγητρια στο αντικειμενο μου ανυπαντρη η που δεν συζει ακομα και με ωρες σε φροντιστηριο και με ιδιαιτερα μαζι λολ. Η αυτο η με γονεις.
Γιατι απλα το ιδιαιτερο δεν ειναι σταθερο εισοδημα. Τα παιδακια μεγαλωνουν, πρεπει να βρισκεις συνεχεια καινουρια, οι γονεις δε πληρωνουν/καθυστερουν υπερβολικα και ειναι ολο μα μου, μπουρουμπουρου, δεν τους εμποδιζει τιποτα να σε φεσωσουν ειδικα αμα δουλευεις μαυρα, το να βγαλεις μπλοκακι ελευθερου επαγγελματια ειναι υπερβολικα ασυμφορο, εν ολιγοις γαμησε τα πολυχρονη. Ειναι ψυχοφθορο να κηνυγας ιδιαιτερα. Τουλαχιστον για εμενα. Καποιος μπορει να ειναι σουπερ κοινωνικος/διπλωματης και να τα καταφερνει ευκολα με το κοντο και το μακρυ του καθενα. Εγω ειμαι κουτουρου με το σταυρο στο χερι και σημαια την ειλικρινια/ευθυτητα :P
Ξερεις ποσο πιεζω τον εαυτο μου για να διαχειριζομαι καποια πραγματα πιο διπλωματικα σε αυτη τη σκατοδουλεια; Το κανω, δεν εχω επιλογη, αλλα μου κοστιζει ψυχικα παρα πολυ, νιωθω δυστυχισμενη πως το λενε, μου ξεζουμιζει το ειναι αυτο το περιβαλλον.
Εκτος αυτου ειμαι που ειμαι λιγο αγχωδης ειναι πολυ αγχωτικο να μη ξερεις "θα πληρωθω αυτο το μηνα η οχι ακομα; Θα με πληρωσει για αυτο το ιδιαιτερο η μπα;"... Και αντε αμα εισαι με γονεις παει κι ερχεται...αμα μενεις μονος και οι λογαριασμοι τρεχουν; Τοτε τι κανεις; Δεν υπαρχει περιπτωση να βασιστω σε ιδιαιτερα για να πω" μπορω να νοικιασω μονη μου σπιτι και να ζησω στην ελλαδα". Ουτε με σφαιρες. Θα τρελλαθω απο το αγχος. Τα παιδια καλα ειναι οι γονεις ειναι αστα. Οσο για δικα μου παιδια θα εχω καποτε ελπιζω πεντε...ενα κοργκι, ενα καβαλιερ κινγκ τσαρλσ σπανιελ, ενα παπιγιον, ενα γατι και κανα παπαγαλο... :P

Πάντως από ότι βλέπω κανείς δεν είναι εξασφαλισμένος....δηλαδή είναι δύσκολο να εξασφαλίσεις ένα μισθό και ένα ιδιαίτερο, μαύρα πάντα τα ιδιαίτερα και να πεις θα ζήσω εδώ σε αυτό το νοίκι για 5 χρόνια κλπ.. κάτω των 30 είναι λίγο στο φλου όλοι και λόγω κατάστασης, δηλαδή ότι προκύψει...έχω αυτό το χρόνο λεφτά, έχω δουλειά, έχω σύντροφο ας συγκατοικήσω, μένω χωρίς λεφτά, δουλειά κλπ ? γυρίζω στους γονείς μου και τέλειωσε η υπόθεση..ε ολοι κάπως έτσι ζούνε...τι να κάνεις....

Στην Ελλάδα της τελευταίας 40ετιας εξασφαλισμένοι συνεχίζουν να είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι συνταξιούχοι και κατά καιρούς εξασφαλισμένοι όσοι έχουν τα κονέ να βολεύονται με τις εκάστοτε κυβερνήσεις..Και θα συνεχίσουν να είναι εξασφαλισμένοι μέχρι να πεθάνουμε όλοι οι υπόλοιποι του ιδιωτικού τομέα..

https://www.youtube.com/watch?v=hlTn52HW4vA

Εγω καθε πρωι :P

https://www.youtube.com/watch?v=Yu6U97vmxPk

Διερωτώμαι πόσο ακόμα θα ζω με τη ψευδαίσθηση της φιλίας και να αρνούμαι να αντικρίσω την σκληρη πραγματικότητα της μοναξιάς.
Κάθε μερα όλο και περισσότερο ανακαλύπτω ότι δεν μπορώ να έχω εμπιστοσύνη σε κανένα. Οι καχυποψίες μου ότι κατι δεν παει καλα, ότι δεν προκειται για φιλίες αλλά για γνωριμίες, όλο και περισσότερο βγαίνουν αληθινές.
Καταλαβαινω επίσης πως περισσότερες δυνατοτητες να δημιουργηθει φιλία υφιστανται αναμεσα σε ατομα του ίδιου επιπέδου από πλευρας μόρφωσης, επαγγελματος, χαρακτηρα και ενδιαφερόντων. Αλλιως υπάρχει πρόβλημα! Η μη ταυτιση δυο ατομων με βαση τα στοιχεια αυτα θα αναδείξει προβλήματα.
Συμβαίνουν τετοια και σε σας?
Μήπως τελικά φιλία είναι θεμα επιβολής? Μηπως η ειλικρινεια και η καλοσύνη δημιουργουν μονο γνωριμίες οι οποιες μπορει να φερουν εκμεταλλευση?

Quote:

---

Originally Posted by Natalia_sups

Εφυγα για να φτιαξω ενα καλυτερο μελλον για εμενα...για σπουδές και δουλεια που θα μου προσεφεραν την ευκαιρια να σταθω στα ποδια μου και να δυναμωσω και ψυχικα/συναισθηματικα ετσι ωστε να λυθουν και τα αλλα. Δεν εφυγα τοσο απο καποια κατασταση μεσα μου παντως οσο απο καπως νοσηρο οικογενειακο περιβαλλον σε συνδιασμο με αυτο που περιεγραψα παραπανω.

---

Αν καταλαβα καλα απο το μηνυμα σου αυτο και απο τα επομενα στη σειρα μηνυματα σου, βρισκεσαι εκτος Ελλάδας. Κάνεις εκει που εισαι καποιο μεταπτυχιακό κι εργαζεσαι κιολας σε ελληνα εργοδοτη. Σωστα?

Να επιστρεψεις να κανεις τί πίσω στην Ελλάδα? Στην Ελλάδα θα έχεις επαγγελματικά κατι χειροπιαστο να σε περιμένει ή απλα θα ελπίζεις να βρεις μια καλή δουλεια με βαση τα προσοντα σου?

Η ηλικια σου, 25 χρονών, για τα επαγγελματικά δεδομένα εισαι μικρή. Για την ηλικια σου ειναι σημαντικο που εχεις ηδη δυο χρονια επαγγελματικη πειρα. Δυο χρόνια δεν ειναι μεγαλο χρονικό διαστημα απο αποψης ξεκοψα απο το αντικειμενο των σπουδων μου. Δεν μπορεις να παρατησεις ενα μεταπτυχιακο, μια ροή σπουδών και να επιστρεψεις πίσω. Καλύτερα να μεινεις εκει που εισαι αν δεν σε περιμένει στην Ελλάδα επαγγελματικα και εκπαιδευτικα κατι το χειροπιαστο που να ειναι εν συγκρισει καλύτερο της παρουσας σου καταστασης.

Διοτι η επιστροφή σου στην Ελλάδα θα ειναι μια οριστική επιστροφή, δεν υπαρχει πλέον γυρισμος σ' αυτο που βρισκοσουν πριν. Θα χαθείς απο τη μια μερα στην αλλη μέσα στην ελλαδική καθημερινοτητα. Θα σου ειναι ψυχοφθόρο να προσαρμοστεις διοτι η σκεψη σου θα τρεχει ακομα εκει που βρισκεσαι τωρα. Κι απλα θα γινεις όπως όλους τους αλλους που μενουν με τους γονεις κι απλα ψαχνουν για δουλεια, κι αυτη που βρισκουν ειναι κατωτερη (συνηθως κατα πολύ) των προσδοκιων τους κι απλα ζουν με την ελπίδα να αποκατασταθουν επαγγελματικά σε κατι καλύτερο. Κι αυτο το κατι μπορει να μην ερθει και ποτε. Επίσης, μην συνδεεις την επιθυμια σου για μια καλή σχεση με τα επαγγελματικα διοτι το ενα προφανως δεν συνδεεται με το άλλο.

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

Αν καταλαβα καλα απο το μηνυμα σου αυτο και απο τα επομενα στη σειρα μηνυματα σου, βρισκεσαι εκτος Ελλάδας. Κάνεις εκει που εισαι καποιο μεταπτυχιακό κι εργαζεσαι κιολας σε ελληνα εργοδοτη. Σωστα?

Να επιστρεψεις να κανεις τί πίσω στην Ελλάδα? Στην Ελλάδα θα έχεις επαγγελματικά κατι χειροπιαστο να σε περιμένει ή απλα θα ελπίζεις να βρεις μια καλή δουλεια με βαση τα προσοντα σου?

Η ηλικια σου, 25 χρονών, για τα επαγγελματικά δεδομένα εισαι μικρή. Για την ηλικια σου ειναι σημαντικο που εχεις ηδη δυο χρονια επαγγελματικη πειρα. Δυο χρόνια δεν ειναι μεγαλο χρονικό διαστημα απο αποψης ξεκοψα απο το αντικειμενο των σπουδων μου. Δεν μπορεις να παρατησεις ενα μεταπτυχιακο, μια ροή σπουδών και να επιστρεψεις πίσω. Καλύτερα να μεινεις εκει που εισαι αν δεν σε περιμένει στην Ελλάδα επαγγελματικα και εκπαιδευτικα κατι το χειροπιαστο που να ειναι εν συγκρισει καλύτερο της παρουσας σου καταστασης.

Διοτι η επιστροφή σου στην Ελλάδα θα ειναι μια οριστική επιστροφή, δεν υπαρχει πλέον γυρισμος σ' αυτο που βρισκοσουν πριν. Θα χαθείς απο τη μια μερα στην αλλη μέσα στην ελλαδική καθημερινοτητα. Θα σου ειναι ψυχοφθόρο να προσαρμοστεις διοτι η σκεψη σου θα τρεχει ακομα εκει που βρισκεσαι τωρα. Κι απλα θα γινεις όπως όλους τους αλλους που μενουν με τους γονεις κι απλα ψαχνουν για δουλεια, κι αυτη που βρισκουν ειναι κατωτερη (συνηθως κατα πολύ) των προσδοκιων τους κι απλα ζουν με την ελπίδα να αποκατασταθουν επαγγελματικά σε κατι καλύτερο. Κι αυτο το κατι μπορει να μην ερθει και ποτε. Επίσης, μην συνδεεις την επιθυμια σου για μια καλή σχεση με τα επαγγελματικα διοτι το ενα προφανως δεν συνδεεται με το άλλο.

---

Καλημερα Ιωαννη σε ευχαριστω που μπηκες στο κοπο να μου απαντησεις...η αληθεια ειναι πως το να γυρισω Ελλαδα δεν το σκεφτηκα καθολου σοβαρα μεχρι στιγμης ουτε βλεπω να το σκεφτομαι στο μεσοπροθεσμο μελλον...εκτος πια κι αν μου τη βαρεσουν καποτε τοσο τα ψυχολογικα που δεν αντεξω καθαρα απο αυτη την αποψη.
Μα και η προυπηρεσια δυο χρονων που εχω εκει δεν ειναι καμια σοβαρη, λιγες ωριτσες σε φροντιστηρια ειναι που τις πληρωνομουν του αγιου ποτε ανημερα.
Συμφωνω σε αυτα που λες...
Αλλα ουτε και με το να ξεκινησω τα νεα ωραρια εδω στη δευτερη δουλεια θα αντεξω (ειναι μετα την εξεταστικη μου εδω, απο δευτερα). Για αυτο αποφασισα αυριο μεθαυριο απλα να σταματησω απο αυτη τη δουλεια. Και θα εχω μεν το σπιτακι μου και χρονο να διαβασω αλλα δεν θα εχω ψωμι να φαω...και αει κατσε διαβασε αγχωμενος αμα δε ξερεις αμα θα εχεις να φας λολ
Ειναι τοσο απαλευτος ο εργοδοτης και οι συνθηκες φαντασου που φευγω χωρις να εχω πρωτα εξασφαλισει κατι αλλο...αλλα δε με νοιαζει πια. Ο Θεος/η τυχη βοηθος. Αν δεν κατσει δεν εκατσε, θα τα πουμε στην ελλαδα παιδια :P

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

Διερωτώμαι πόσο ακόμα θα ζω με τη ψευδαίσθηση της φιλίας και να αρνούμαι να αντικρίσω την σκληρη πραγματικότητα της μοναξιάς.
Κάθε μερα όλο και περισσότερο ανακαλύπτω ότι δεν μπορώ να έχω εμπιστοσύνη σε κανένα. Οι καχυποψίες μου ότι κατι δεν παει καλα, ότι δεν προκειται για φιλίες αλλά για γνωριμίες, όλο και περισσότερο βγαίνουν αληθινές.
Καταλαβαινω επίσης πως περισσότερες δυνατοτητες να δημιουργηθει φιλία υφιστανται αναμεσα σε ατομα του ίδιου επιπέδου από πλευρας μόρφωσης, επαγγελματος, χαρακτηρα και ενδιαφερόντων. Αλλιως υπάρχει πρόβλημα! Η μη ταυτιση δυο ατομων με βαση τα στοιχεια αυτα θα αναδείξει προβλήματα.
Συμβαίνουν τετοια και σε σας?
Μήπως τελικά φιλία είναι θεμα επιβολής? Μηπως η ειλικρινεια και η καλοσύνη δημιουργουν μονο γνωριμίες οι οποιες μπορει να φερουν εκμεταλλευση?

---

Εγω εχω εγκαταλειψει την ιδεα της φιλιας εδω και καιρο...μια εχω, τα αλλα ειναι γνωριμιες οπως λες. Ειχα παρομοιες αποριες με εσενα αλλα τελικα απλα συμφιλιωθηκα με την ιδεα των γνωριμιων...οτι ολοι θελουν κατι απο ολους και καπως ετσι βολευεται το πραγμα. Αμα δεν εχεις κατι που θελει ο αλλος αστο...αμα υπαρχει καλως, θα τα βρειτε. Αλλα γενικα βοηθαει το να εχεις χαμηλες προσδοκιες και να εισαι χαλαρος με τον καθε παπαρα.

Quote:

---

Originally Posted by Natalia_sups

Καλημερα Ιωαννη σε ευχαριστω που μπηκες στο κοπο να μου απαντησεις...η αληθεια ειναι πως το να γυρισω Ελλαδα δεν το σκεφτηκα καθολου σοβαρα μεχρι στιγμης ουτε βλεπω να το σκεφτομαι στο μεσοπροθεσμο μελλον...εκτος πια κι αν μου τη βαρεσουν καποτε τοσο τα ψυχολογικα που δεν αντεξω καθαρα απο αυτη την αποψη.
Μα και η προυπηρεσια δυο χρονων που εχω εκει δεν ειναι καμια σοβαρη, λιγες ωριτσες σε φροντιστηρια ειναι που τις πληρωνομουν του αγιου ποτε ανημερα.
Συμφωνω σε αυτα που λες...
Αλλα ουτε και με το να ξεκινησω τα νεα ωραρια εδω στη δευτερη δουλεια θα αντεξω (ειναι μετα την εξεταστικη μου εδω, απο δευτερα). Για αυτο αποφασισα αυριο μεθαυριο απλα να σταματησω απο αυτη τη δουλεια. Και θα εχω μεν το σπιτακι μου και χρονο να διαβασω αλλα δεν θα εχω ψωμι να φαω...και αει κατσε διαβασε αγχωμενος αμα δε ξερεις αμα θα εχεις να φας λολ
Ειναι τοσο απαλευτος ο εργοδοτης και οι συνθηκες φαντασου που φευγω χωρις να εχω πρωτα εξασφαλισει κατι αλλο...αλλα δε με νοιαζει πια. Ο Θεος/η τυχη βοηθος. Αν δεν κατσει δεν εκατσε, θα τα πουμε στην ελλαδα παιδια :P

---

Αν καταλαβα καλά ξεκινάς νέα ωράρια στη δουλειά που εισαι τώρα? Πρωτα ξεκίνησε τα και μετα αποφασίζεις! Επειδή δεν μπορεις να εισαι εκ των προτερων βέβαιη ότι δεν θα τα αντέξεις! Απάλευτος εργοδότης ή δεν ξέρεις πως να τον χειριστείς, πως να προσαρμοστείς στο εργασιακό περιβάλλον? Αυτός είναι εντάξει μαζί σου? Για χειρωνακτική δουλεια μιλάμε? ...οποτε καταλαβαίνω τη δυσκολία. Υπάρχουν εναλλακτικές δλδ να αναζητησεις αλλη δουλεια? Πόσο σχετική ειναι με τα ακαδημαικά σου προσόντα η τωρινη δουλεια?

Επίσης, τα ψυχολογικα ειναι αυτα που κατα βάση μας σπρώχνουν στους χωρους ασφάλειας μας δλδ στο σπίτι μας με τους γονεις και μας προκαλούν σκέψεις απαισιοδοξίας και καταστροφικοτητας ιδιως ως προς θεματα που απαιτουν πρωτοβουλια και ευθυνη (π.χ. δουλεια, αυτοσυντηρηση). Χωρίς φαί όντως επιστρεφουμε στο πατρικό. Όμως δεν παύουν να ισχύουν αυτα που σου προειπα για το τι μάλλον θα σε αναμενει εκει εκτος κι αν εισαι ο αποφασιστικός χαρακτηρας που θα το παλέψει ακόμα και από το μηδεν να στήσει δική του δουλεια με βάση τα προσόντα του.

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

Αν καταλαβα καλά ξεκινάς νέα ωράρια στη δουλειά που εισαι τώρα? Πρωτα ξεκίνησε τα και μετα αποφασίζεις! Επειδή δεν μπορεις να εισαι εκ των προτερων βέβαιη ότι δεν θα τα αντέξεις! Απάλευτος εργοδότης ή δεν ξέρεις πως να τον χειριστείς, πως να προσαρμοστείς στο εργασιακό περιβάλλον? Αυτός είναι εντάξει μαζί σου? Για χειρωνακτική δουλεια μιλάμε? ...οποτε καταλαβαίνω τη δυσκολία. Υπάρχουν εναλλακτικές δλδ να αναζητησεις αλλη δουλεια? Πόσο σχετική ειναι με τα ακαδημαικά σου προσόντα η τωρινη δουλεια?

Επίσης, τα ψυχολογικα ειναι αυτα που κατα βάση μας σπρώχνουν στους χωρους ασφάλειας μας δλδ στο σπίτι μας με τους γονεις και μας προκαλούν σκέψεις απαισιοδοξίας και καταστροφικοτητας ιδιως ως προς θεματα που απαιτουν πρωτοβουλια και ευθυνη (π.χ. δουλεια, αυτοσυντηρηση). Χωρίς φαί όντως επιστρεφουμε στο πατρικό. Όμως δεν παύουν να ισχύουν αυτα που σου προειπα για το τι μάλλον θα σε αναμενει εκει εκτος κι αν εισαι ο αποφασιστικός χαρακτηρας που θα το παλέψει ακόμα και από το μηδεν να στήσει δική του δουλεια με βάση τα προσόντα του.

---

Το θεμα ειναι οτι ηδη τα υπαρχοντα ωραρια μου δημιουργουν προβλημα με τις σπουδες μου και κουραζομαι και ξεζουμιζομαι οχι μονο σωματικα αλλα και ψυχικα. Μονο χειροτερα θα ειναι τα πραγματα αμα κανω αυτα τα ωραρια, οχι τιποτα αλλα μαζι με την αλλη τριωρη απασχοληση που εχω θα χτυπαω δωδεκαωρα! Ανθρωπος που δεν σπουδαζει δεν θα το αντεχε αυτο, ποσο μαλλον με τις σπουδες στη μεση. Πες και αντεχω αυτα τα σκατα και χτυπαω και 12ωρα...ειμαι ρακος ψυχικα και σωματικα αλλα το καταφερνω. Και τι κερδιζω; Τις σπουδες μπορω να τις αποχαιρετισω σε αυτο το σεναριο.
Το περιβαλλον εργασιας ειναι πολυ κακο απο ολες τις αποψεις...σχεσεις κι αλληλεπιδρασεις του προσωπικου, η αλληλεπιδραση με τον εργοδοτη, ολα...κακη συμπεριφορα, καθυστερησεις στις πληρωμες, παρανομια, ανοργανωσιά, παρακμη...ολο το πακετο. Προσφατα συνεβησαν δυο περιστατικα που ειναι στο οριο της κακοποιησης. Υπαλληλος ειμαι οχι σκλαβα. Και ειμαι και πολυ λιγες ωρες δηλωμενη (10 ωρες την εβδομαδα οχι οσες πραγματικα δουλευω) και αυτο εδω ουτε δικαιωματα μου δινει (ταμειο ανεργιας η ασφαλιστικες εισφορες) ουτε σαν προυπηρεσια μετραει για να κανω υπομονη και να παω αλλου (ειναι πολυ τυπικα ολα εδω, πρεπει να μπορεις να την αποδειξεις την προυπηρεσια).
Χωρια που το αντικειμενο δεν εχει καμια σχεση με το δικο μου. Για δουλεια σε κουζινα εστιατοριου μιλαμε τωρα...λατζα και οτι αλλο χαμαλικι μπορεις να φανταστεις σε μια κουζινα (συν το οτι κανω και τη δουλεια των "μαγειρων" μη χεσω...μαζι με ολα τρεχω να ζεστανω στο φουρνο μικροκυμματων κονσερβες και ετοιμα φαγητα και να παραδωσω τα πιατα στους σερβιτορους)...τις προαλλες μου ειπε να ξεφορτωσω το φορτηγο. Εγω. Που δουλευω εκει μεσα μαζι με 4 αντρες -_-
Και που καμια αλλη γυναικα εκει δεν το εχει κανει οσο καιρο δουλευει εκει ενας σερβιτορος που μου το ειπε. Κουφαθηκαμε. Με εχει και αχτι ο αλλος επειδη δεν ειμαι προβατο τωρα και ζηταω να πληρωνομαι στην ωρα μου. Γλιτσα κατινια μικροτητα και εκμεταλλευση στο φουλ.
Τι να σου λεω τωρα...αστα....η κορυφη του παγοβουνου ειναι αυτα, οχι τα λογια ενος κακομαθημενου ανθρωπου, πιστεψε με. Απλα δεν θελω να σου πω τι αλλο εχει γινει για να μη γινω πολυ συγκεκριμενη, ηδη ειμαι αρκετα. Θα στο πω απλα...με ακουμπησε. Δεν μου εκανε κακο αλλα με ακουμπησε με μειωτικο τροπο (οχι οπως φανταζεσαι). Αν δεν ειχα αναγκη/δεν ημουν ψαρωμενη παντως θα του ειχα φωναξει και θα τον ειχα τραβηξει στα δικαστηρια. Δεν μπορω ρε συ...εχω αρχισει σοβαρα να σκεφτομαι οτι προτιμω το ενδεχομενο να πεινασω. Θα τη βγαζω με ρυζι...Οι εναλλακτικες μου χωρις γνωσεις της γλωσσας ειναι μηδαμινες...αμα βρω πουθενα ωρες σαν καθαριστρια; Ακομα και αυτο ζορικο ειναι...δε ξερω ρε συ ειμαι πραγματικα απελπισμενη...

Κούκλα αυτά είναι τα κόλπα που κάνουν σε μια δουλειά όταν δε σε γουστάρουν γουελκαμ του δε κλαμπ

Quote:

---

Originally Posted by elis

Κούκλα αυτά είναι τα κόλπα που κάνουν σε μια δουλειά όταν δε σε γουστάρουν γουελκαμ του δε κλαμπ

---

Πφφφφ...με βλεπω να καθομαι και να παραταω τη σχολη οριστικα...δεν ξερω...δεν εχω επιλογες...η παραταω τη σχολη και εχω μια δουλεια που μισω αλλα μπορω να ζησω η παραταω τη δουλεια και αργα η γρηγορα αμα δε βρεθει κατι δεν θα εχω να φαω και θα γυρισω (παρατωντας παλι τη σχολη)...μου γαμησε τη ζωη ενας αντε μη πω δηλαδη...τι να κανω ρε παιδια; :(

H σοβαρή μλκ σε όλα αυτά που γράφεις κατά την γνώμη μου είναι η παρενόχληση που σου έκανε και δε ξέρω αν και κάτα πόσο σε βρει σε μειονεκτική θέση και το συνεχίσει.. Αν δεν ήταν αυτό εγώ προσωπικά θα σου έλεγα να κάνεις υπομονή μέχρι να τελειώσεις την σχολή σου.Και εγώ όταν πρωτοξεκίνησα στην δουλειά που είμαι τώρα,ξύπναγα στις 7 το πρωϊ πήγαινα στη σχολή μου,τελείωνα 2 το μεσημέρι,πήγαινα στην δουλειά και γυρνούσα στο σπίτι μετά τη 1 το βράδυ,διάβαζα για κανα 2ωρο και ουσιαστικά κοιμόμουν 3-4 ώρες τη μέρα το πολύ.Και αυτό συνεχίστηκε για 3 χρόνια μέχρι να τελειώσω τη σχολή.Βέβαια το καλό ήταν ότι το κλίμα δεν ήταν τόσο χάλια,δεν μου την είχε πέσει κανείς :p,απο πληρωμές βέβαια ήταν γιατί τότε ήμουν εδώ ανασφάλιστος με 200€ το μήνα και εποχή 2000-2003 που τότε δεν ξέραμε καν απο οικονομική κρίση...

Quote:

---

Originally Posted by admforall

H σοβαρή μλκ σε όλα αυτά που γράφεις κατά την γνώμη μου είναι η παρενόχληση που σου έκανε και δε ξέρω αν και κάτα πόσο σε βρει σε μειονεκτική θέση και το συνεχίσει.. Αν δεν ήταν αυτό εγώ προσωπικά θα σου έλεγα να κάνεις υπομονή μέχρι να τελειώσεις την σχολή σου.Και εγώ όταν πρωτοξεκίνησα στην δουλειά που είμαι τώρα,ξύπναγα στις 7 το πρωϊ πήγαινα στη σχολή μου,τελείωνα 2 το μεσημέρι,πήγαινα στην δουλειά και γυρνούσα στο σπίτι μετά τη 1 το βράδυ,διάβαζα για κανα 2ωρο και ουσιαστικά κοιμόμουν 3-4 ώρες τη μέρα το πολύ.Και αυτό συνεχίστηκε για 3 χρόνια μέχρι να τελειώσω τη σχολή.Βέβαια το καλό ήταν ότι το κλίμα δεν ήταν τόσο χάλια,δεν μου την είχε πέσει κανείς :p,απο πληρωμές βέβαια ήταν γιατί τότε ήμουν εδώ ανασφάλιστος με 200€ το μήνα και εποχή 2000-2003 που τότε δεν ξέραμε καν απο οικονομική κρίση...

---

Αυτο ειναι το θεμα...ξερω οτι σιγουρα θα το συνεχισει...γενικα θα κανει οτι μπορει για να μου κανει τη ζωη δυσκολη χωρις λογο :(
Και ρε συ αντμ...αντε να κατσω...αλλα δε νομιζω να καταφερω να τελειωσω τη σχολη ποτε ετσι...δεν εχει εδω ουτε φερε σημειωσεις (δυσκολο πολυ ακομα και αναμεσα σε φιλους) ουτε αιωνιους φοιτητες ουτε γενικα το ολο χαλαρο αρπα κολλα κλιμα της ελληνικης εκπαιδευσης...θα καταληξω να χρειαζομαι εξτρα εξαμηνα που θα πρεπει να πληρωσω...μεχρι δυο εξτρα μαξιμουμ ειναι νομιζω. Ε και για να τα πληρωνω θα δουλευω και δουλευοντας δε θα μπορω να δωσω ολα τα μαθηματα εγκαιρα και θα διαγραφω απο τη σχολη τελικα...ακομα και να το παλεψω δηλαδη η λογικη λεει οτι αυτο θα γινει....

Πήγε χάλια το μάθημα σήμερα...
Άντε και καλό Σεπτέμβρη!

Quote:

---

Originally Posted by WhyAlwaysMe?

Πήγε χάλια το μάθημα σήμερα...
Άντε και καλό Σεπτέμβρη!

---

Υπομονή... Και εγώ καλό Σεπτέμβρη λέω για μερικά μαθήματα που έδωσα τις προάλλες, αλλά σήμερα πήρα το αίμα μου πίσω!
Ένα εννιαράκι το τσέπωσα!

Quote:

---

Originally Posted by PositiveWave

Υπομονή... Και εγώ καλό Σεπτέμβρη λέω για μερικά μαθήματα που έδωσα τις προάλλες, αλλά σήμερα πήρα το αίμα μου πίσω!
Ένα εννιαράκι το τσέπωσα!

---

Το σημερινό μάθημα το έχω δώσει πάνω από 3 φορές.
Μπράβο φίλε.

Quote:

---

Originally Posted by WhyAlwaysMe?

Το σημερινό μάθημα το έχω δώσει πάνω από 3 φορές.
Μπράβο φίλε,

---

Και εγώ την Παρασκεύη τα ίδια... Πάμε για την τέταρτη!
Αλλά αν θέλει ο άλλος να σου κάνει την ζωή πατίνι, δε σε αφήνει να περάσεις ούτε με 5!
Τι περιμένεις από μικρόψυχους και κομπλεξικούς!
Υπομονή φίλε... Κάθε αρχή έχει και ένα τέλος!

Τα προβληματα σας να ειχα :P
Πλακα κανω...καλη επιτυχια!

Quote:

---

Originally Posted by Natalia_sups

Τα προβληματα σας να ειχα :P
Πλακα κανω...καλη επιτυχια!

---

Σε ευχαριστώ Ναταλία!
Και σε εσένα εύχομαι δύναμη και υπομονή.

Είδα σήμερα σε ένα αγγλικό κόμικ το εξής:
"Σε ιδιαίτερα δύσκολες μέρες, όταν είμαι σίγουρος ότι δεν μπορώ να αντέξω,
μου αρέσει να θυμίζω στον εαυτό μου, ότι το δικό μου ιστορικό με τις ημέρες
που άντεξα μέχρι στιγμής είναι 100% και αυτό είναι πολύ καλό!"

Quote:

---

Originally Posted by Natalia_sups

Τα προβληματα σας να ειχα :P
Πλακα κανω...καλη επιτυχια!

---

Thank you!
Άλλο που σήμερα είχαμε πανωλεθρίαμβο!

Quote:

---

Originally Posted by PositiveWave

Σε ευχαριστώ Ναταλία!
Και σε εσένα εύχομαι δύναμη και υπομονή.

Είδα σήμερα σε ένα αγγλικό κόμικ το εξής:
"Σε ιδιαίτερα δύσκολες μέρες, όταν είμαι σίγουρος ότι δεν μπορώ να αντέξω,
μου αρέσει να θυμίζω στον εαυτό μου, ότι το δικό μου ιστορικό με τις ημέρες
που άντεξα μέχρι στιγμής είναι 100% και αυτό είναι πολύ καλό!"

---

Ε...αν το "αντεξα" το ερμηνευσουμε ως ζω ακομα καλο ειναι δε μπορω να πω. Το θεμα ειναι και το πως ζω αλλα ενιγουει :P σε ευχαριστω για αυτη τη θετικη σου σκεψη. Αλλα αμα με ακουμπησουν ξανα θα τους γαμοσταυρισω οτι εχουν και δεν εχουν...και οτι θελει ας γινει...με εκμεταλλευονται που με εκμεταλλευονται δε θα με πηδηξουν κι ολας. Καλα για τη ζωη μου ειναι λιγο αργα, τη πηδηξανε ουτως η αλλως αλλα τεσπα :P

Quote:

---

Originally Posted by Natalia_sups

Ε...αν το "αντεξα" το ερμηνευσουμε ως ζω ακομα καλο ειναι δε μπορω να πω. Το θεμα ειναι και το πως ζω αλλα ενιγουει :P σε ευχαριστω για αυτη τη θετικη σου σκεψη. Αλλα αμα με ακουμπησουν ξανα θα τους γαμοσταυρισω οτι εχουν και δεν εχουν...και οτι θελει ας γινει...με εκμεταλλευονται που με εκμεταλλευονται δε θα με πηδηξουν κι ολας. Καλα για τη ζωη μου ειναι λιγο αργα, τη πηδηξανε ουτως η αλλως αλλα τεσπα :P

---

Λυπάμαι πολύ για αυτό που σου συνέβη.
Όλες τις θετικές σκέψεις του πλανήτη να σου δώσω, λίγο θα είναι.
Τις αξίζεις.
Αλλά αξίζουν και μια κατάρα οι καραγκιόζηδες που σε πείραξαν, μέχρι τα τρισέγγονά τους από μένα.

Ναταλάκι μου όμορφο αυτά γίνονται στις δουλειές πάνω κάτω όλοι αυτά περνάνε καψωνια κ μπινελικια που να είχες να πας κ στρατό γι αυτό δουλεύουν τόσο λίγοι

Quote:

---

Originally Posted by PositiveWave

Λυπάμαι πολύ για αυτό που σου συνέβη.
Όλες τις θετικές σκέψεις του πλανήτη να σου δώσω, λίγο θα είναι.
Τις αξίζεις.
Αλλά αξίζουν και μια κατάρα οι καραγκιόζηδες που σε πείραξαν, μέχρι τα τρισέγγονά τους από μένα.

---

Χαχαχαχα σε ευχαριστω ρε ποσιτιβ...δε ξερω γιατι μιας και δεν εχει πραγματικο αντικτυπο αλλα αυτο με κανει να νιωθω λιγο καλυτερα :P
Ποσιτιβ γουειβ ονομα και πραγμα :)

Quote:

---

Originally Posted by Natalia_sups

Χαχαχαχα σε ευχαριστω ρε ποσιτιβ...δε ξερω γιατι μιας και δεν εχει πραγματικο αντικτυπο αλλα αυτο με κανει να νιωθω λιγο καλυτερα :P
Ποσιτιβ γουειβ ονομα και πραγμα :)

---

Για ευχές και κατάρες, ελάτε στον Πόζιτιβ...
Ανοίξαμε και σας περιμένουμε! ;)

Quote:

---

Originally Posted by elis

Ναταλάκι μου όμορφο αυτά γίνονται στις δουλειές πάνω κάτω όλοι αυτά περνάνε καψωνια κ μπινελικια που να είχες να πας κ στρατό γι αυτό δουλεύουν τόσο λίγοι

---

Αυτα τα εχουν ψωμοτυρι οι γλοιωδεις κουτοπονηροι αχροιοι που εχουν θεο το χρημα και παιδεια μηδεν (που εφεραν την ελλαδα εκει που την εφεραν με τη νοοτροπια τους)...αμα εβλεπες πως δουλευει αλλου ο κοσμος θα καταλαβαινες...τη χεστρα να σε δουν οι ντοπιοι να καθαριζεις θα σε χαιρετισουν και θα σου πουν ευχαριστω. Το αφεντικο μου στην αλλη δουλεια, το ντοπιο, κανει μαζι μου χαμαλοδουλειες, δε φοβαται να "λερωθει" και ο αλλος δε τη φτανει στο μικρο της δαχτυλακι σε τιποτα ακομα και σε πλουτο...και αμα της δωσω κατι στα χερια η κανω γενικα τη δουλεια μου μεσα στη στιγμη μου λεει και ευχαριστω! Και τα κανει ολα καρανομιμα και δεν αγχωνομαι ποτε για το αν και ποτε θα πληρωθω. Και ουτε σε σεβασμο της κοστιζει ουτε σε αποτελεσματικοτητα του προσωπικου. Και αμα κανεις μαλακια σου λεει οτι αυτο να μη το κανεις ετσι ΓΙΑΤΙ το και το...ομορφα και λογικα εξηγει. Ολα με αιτιολογια. Με παιδεια...σφουγγαριζεις με κεφι βρε παιδακι μου. Μπορεις να το διανοηθεις αυτο; Οχι...γιατι μεγαλωσαμε στη κωλοτρυπα του κοσμου -_-
Αντε μη παρω φορα τωρα και σας κανω τη καρδια περιβολι :P

Quote:

---

Originally Posted by PositiveWave

Για ευχές και κατάρες, ελάτε στον Πόζιτιβ...
Ανοίξαμε και σας περιμένουμε! ;)

---

Ευχές και κατάρες α λα Μητσοτάκης?:Ρ

Quote:

---

Originally Posted by elis

Ναταλάκι μου όμορφο αυτά γίνονται στις δουλειές πάνω κάτω όλοι αυτά περνάνε καψωνια κ μπινελικια που να είχες να πας κ στρατό γι αυτό δουλεύουν τόσο λίγοι

---

Aγαπητέ elis αυτή η ιστορία και καλά με τον στρατό πρέπει να σταματήσει κάποια στιγμή..Στο στρατό κάνεις ότι σου λένε,το παίζεις λίγο ως πολύ μαλακάκος,επιβιώνεις,περνά ει ο καιρός και είσαι σπίτι σου..Εγώ προσωπικά πέρασα δύσκολα στον στρατό όχι επειδή ήταν στρατός αλλά επειδή ήμουν εγώ όπως ήμουν..Δηλαδή το bullying και την κοροϊδία απο τους άλλους,την πέρασα και εκτός στρατού..Αντικειμενικά μπορεί οι ανώτεροι να σε ζορίσουν,να σου πουν οτιδήποτε,να σου κάνουν ψυχολογικό πόλεμο αλλά ξέρουν ότι δε μπορούν να πειράξουν ούτε μια τρίχα απο τα μαλλιά σου..
Στη ζωή όμως αγαπητέ elis και σε ότι αφορά τις δουλειές, μπορει να κάνεις ότι σου λένε,να εισαι πολύ μαλάκας και στο τέλος της ημέρας πάλι να μην επιβιώνεις..Και αυτό δεν είναι 9-18 μήνες φάση αλλά συνεχόμενη για χρόνια..Μη συγκρίνουμε λοιπόν τον στρατό που και καλά -->εδώ γελάμε<-- είναι ένα σχολείο της ζωής με τον πραγματικό αγώνα για επιβίωση στη ζωή

Quote:

---

Originally Posted by Natalia_sups

Καλα για τη ζωη μου ειναι λιγο αργα, τη πηδηξανε ουτως η αλλως αλλα τεσπα :P

---

Ναταλία ειλικρινά ελπίζω το :p στο τέλος να ισχύει..Εισαι ακόμη 25 και μπορείς να αλλάξεις πράγματα κατά την γνώμη μου.Δύσκολο μεν αλλά όχι ακατόρθωτο.
Αν είσαι τόσο απαισιόδοξη απο τα 25 σου,στα 35 σου θα ψάχνεις φέρετρο..

Quote:

---

Originally Posted by admforall

Ναταλία ειλικρινά ελπίζω το :p στο τέλος να ισχύει..Εισαι ακόμη 25 και μπορείς να αλλάξεις πράγματα κατά την γνώμη μου.Δύσκολο μεν αλλά όχι ακατόρθωτο.
Αν είσαι τόσο απαισιόδοξη απο τα 25 σου,στα 35 σου θα ψάχνεις φέρετρο..

---

Δε θα φτασω τα 35 θα με εχουν θαψει οι μαλακες στη κωλοδουλεια χαχαχαχα

καλά εντάξει..εγώ κάποτε έλεγα ότι δε θα προλάβω να φτάσω 18 και κοντεύω 40

Δηλαδή εσύ τώρα μου λες ότι στο στρατό δεν έμαθες τα βασικά για την κοινωνία εγώ μπορώ να σ αποδείξω ότι τα έμαθες αλλά δε σε κόβει να τα χρησιμοποιήσεις για να επιβιωσεισ σκέψου ξανά τι έμαθες από τον ψυχολογικό πόλεμο κι αν έγινες πιο δυνατός

Quote:

---

Originally Posted by admforall

καλά εντάξει..εγώ κάποτε έλεγα ότι δε θα προλάβω να φτάσω 18 και κοντεύω 40

---

Μη μου το χαλας ασε με να φαντασιωνομαι τη γλυκια απελευθερωση του θανατου :P

Οκ ας πούμε ότι δε με κόβει..Απέδειξε μου τι έμαθα

Quote:

---

Originally Posted by Natalia_sups

Αυτα τα εχουν ψωμοτυρι οι γλοιωδεις κουτοπονηροι αχροιοι που εχουν θεο το χρημα και παιδεια μηδεν (που εφεραν την ελλαδα εκει που την εφεραν με τη νοοτροπια τους)...αμα εβλεπες πως δουλευει αλλου ο κοσμος θα καταλαβαινες...τη χεστρα να σε δουν οι ντοπιοι να καθαριζεις θα σε χαιρετισουν και θα σου πουν ευχαριστω. Το αφεντικο μου στην αλλη δουλεια, το ντοπιο, κανει μαζι μου χαμαλοδουλειες, δε φοβαται να "λερωθει" και ο αλλος δε τη φτανει στο μικρο της δαχτυλακι σε τιποτα ακομα και σε πλουτο...και αμα της δωσω κατι στα χερια η κανω γενικα τη δουλεια μου μεσα στη στιγμη μου λεει και ευχαριστω! Και τα κανει ολα καρανομιμα και δεν αγχωνομαι ποτε για το αν και ποτε θα πληρωθω. Και ουτε σε σεβασμο της κοστιζει ουτε σε αποτελεσματικοτητα του προσωπικου. Και αμα κανεις μαλακια σου λεει οτι αυτο να μη το κανεις ετσι ΓΙΑΤΙ το και το...ομορφα και λογικα εξηγει. Ολα με αιτιολογια. Με παιδεια...σφουγγαριζεις με κεφι βρε παιδακι μου. Μπορεις να το διανοηθεις αυτο; Οχι...γιατι μεγαλωσαμε στη κωλοτρυπα του κοσμου -_-
Αντε μη παρω φορα τωρα και σας κανω τη καρδια περιβολι :P

---

Ο Λάκης Γαβαλάς έχει πει μια αλήθεια:
Αρκεί ένα λεπτό για να προσαρμοστείς στην πολυτέλεια. Αλλά δεν αρκεί ούτε μια ζωή να προσαρμοστείς στη μιζέρια.

Μερικοί έχουν βολευτεί για τα καλά, Ναταλία. Στο εξωτερικό, εκεί που υπάρχει προτεσταντική-καλβινική ηθική,
ο πλούτος δεν είναι για να τον επιδεικνύεις. Δουλεύεις και αποθησαυρίζεις. Αυτό έλεγε ο Ιωάννης Καλβίνος.
Γι' αυτό, δεν πρέπει να μας κάνει εντύπωση ότι άτομα που έχουν περιουσία εκατομμυρίων, πηγαίνουν και περιμένουν
στη στάση για να έρθει το λεωφορείο.
Εδώ στα Βαλκάνια όμως, αν ο κάθε γυφτόβλαχος πιάσει 1000 ευρώ στα χέρια του, θα το βγάλει τελάλη σε όλο τον γυφτομαχαλά του!
Θα πάρει τζιπ, αλλά στο σπίτι θα τρώει πασατέμπο. Σημασία έχει "να κλείσει τα στόματα των άλλων" και να το παίζει "κυριλέ"...

Δυστυχώς, είναι πάρα πολλοί εκείνοι που κρέμονται από τα λεφτά τους.
Αυτό όμως, μόνο καλό δεν είναι για τους ίδιους. Αυτό θα είναι και η καταστροφή τους.
Είναι σαν την κορνίζα που κρέμεται από το καρφί. Βγήκε το καρφί; Πάει και η κορνίζα!
Πάει, έσπασε σε χίλια κομμάτια!

Κάποιος που έχει παιδεία, έχει ΑΞΙΕΣ, δεν έχει να φοβάται τίποτα.
Το κυπαρίσσι δεν το ρίχνουν ούτε γάτες, ούτε αλεπούδες, ούτε λιοντάρια...
Γιατί έχει ΠΑΛΙΕΣ και ΒΑΘΙΕΣ ρίζες, για να αντιμετωπίζει κάθε άνεμο και κάθε καταιγίδα
και κάθε φορά που το χτυπούν οι άνεμοι και οι καταιγίδες, βγαίνει πιο δυνατό και αλύγιστο!
Έτσι να είσαι και εσύ! Σαν ένα κυπαρίσσι...
Αυτοί μια ζωή θα είναι γατάκια!

Ναι positivewave συμφωνώ μαζί σου.Ομως μη ξεχνάς ότι το κυπαρίσσι ακριβώς επειδή έχει παλιές και βαθιές ρίζες μπορεί πανεύκολα να μείνει κολλημένο στο ίδιο σημείο γιατί έτσι έχει μάθει να είναι και να έρχονται τα γατάκια και να του ρίχνουν φάπες και κλωτσιές,να το κατουράνε :p και αυτό να είναι εκεί και να σκέφτεται "αντέχω και αφού αντέχω όλα καλά.." αντί να σηκώσει τις ρίζες του και να χρησιμοποιήσει την δύναμη του ανέμου ώστε να πάει σε άλλο πιο γόνιμο έδαφος..

Quote:

---

Originally Posted by PositiveWave

Ο Λάκης Γαβαλάς έχει πει μια αλήθεια:
Αρκεί ένα λεπτό για να προσαρμοστείς στην πολυτέλεια. Αλλά δεν αρκεί ούτε μια ζωή να προσαρμοστείς στη μιζέρια.

Μερικοί έχουν βολευτεί για τα καλά, Ναταλία. Στο εξωτερικό, εκεί που υπάρχει προτεσταντική-καλβινική ηθική,
ο πλούτος δεν είναι για να τον επιδεικνύεις. Δουλεύεις και αποθησαυρίζεις. Αυτό έλεγε ο Ιωάννης Καλβίνος.
Γι' αυτό, δεν πρέπει να μας κάνει εντύπωση ότι άτομα που έχουν περιουσία εκατομμυρίων, πηγαίνουν και περιμένουν
στη στάση για να έρθει το λεωφορείο.
Εδώ στα Βαλκάνια όμως, αν ο κάθε γυφτόβλαχος πιάσει 1000 ευρώ στα χέρια του, θα το βγάλει τελάλη σε όλο τον γυφτομαχαλά του!
Θα πάρει τζιπ, αλλά στο σπίτι θα τρώει πασατέμπο. Σημασία έχει "να κλείσει τα στόματα των άλλων" και να το παίζει "κυριλέ"...

Δυστυχώς, είναι πάρα πολλοί εκείνοι που κρέμονται από τα λεφτά τους.
Αυτό όμως, μόνο καλό δεν είναι για τους ίδιους. Αυτό θα είναι και η καταστροφή τους.
Είναι σαν την κορνίζα που κρέμεται από το καρφί. Βγήκε το καρφί; Πάει και η κορνίζα!
Πάει, έσπασε σε χίλια κομμάτια!

Κάποιος που έχει παιδεία, έχει ΑΞΙΕΣ, δεν έχει να φοβάται τίποτα.
Το κυπαρίσσι δεν το ρίχνουν ούτε γάτες, ούτε αλεπούδες, ούτε λιοντάρια...
Γιατί έχει ΠΑΛΙΕΣ και ΒΑΘΙΕΣ ρίζες, για να αντιμετωπίζει κάθε άνεμο και κάθε καταιγίδα
και κάθε φορά που το χτυπούν οι άνεμοι και οι καταιγίδες, βγαίνει πιο δυνατό και αλύγιστο!
Έτσι να είσαι και εσύ! Σαν ένα κυπαρίσσι...
Αυτοί μια ζωή θα είναι γατάκια!

---

Σε καλο σου μας εβγαλες και κυπαρισσι χαχαχα
Σε ευχαριστω ρε ποσιτιβ ειλικρινα με εκανες και χαμογελασα οταν τα διαβαζα :)
Δεν ξερεις ποσο δυσκολα χαμογελαω πια στη καθημερινοτητα μου.
Αυτο με τον γυφτοβλαχο ποσο διανα, ακομα γελαω...αυτο θα σκεφτομαι οταν μου λεει μαλακιες και το παιζει αφεντης (μα το θεο αν δεν το απαγορευε ο νομος δια ροπαλου στον δυτικο κοσμο ο τυπος θα ειχε σκλαβους λολ)...κομπλεξ στο φουλ. Και δεν μου αρεσει να ειμαι χαιρεκακη ουτε στο καρμα πιστευω, αλλα ηδη ξερω οτι ειναι με τον τροπο του δυστυχισμενος και ακολουθουν και αλλα...εμενα δεν με ενδιαφερει, ευχομαι μονο μια μερα να βγω απο κει μεσα με το μελλον και την αξιοπρεπεια μου ζωντανα. Ειρωνικα ομως αυτο "θα το δειξει η νεκροψια" :)