Αγάπες μου, ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ! Καλή χρονιά, γεμάτη από καλύτερα γεγονότα από τα περσινά! Μακάρι φέτος να ηρεμήσει λιγάκι η ψυχούλα μας, να εκπληρωθεί έστω και μία μας επιθυμία!
Επέστρεψα στο πολικό ψύχος! Είχα ρυθμίσει το καλοριφέρ στους 4 βαθμούς, οπότε σε αυτούς βρήκα το σπιτάκι μου. Τώρα φοράω πουλόβερ και ρόμπα και με ξυλιασμένα δάχτυλα σας γράφω, περιμένοντας να ζεσταθεί το σπίτι, πράγμα που θα συμβεί σε κάποιες ώρες από τώρα... Οι αποσκευές στο πάτωμα ακόμη, βιαζόμουν να σας ξανασυναντήσω!
Μου λείψατε όλες, πάρα, μα πάρα πολύ! Σας σκεφτόμουν καθημερινά και χαμογελούσα. Γέλασα απίστευτα με τα λαλάγκια σας, αλλά άργησα κομματάκι και έτσι δεν περίσεψε τίποτα για μένα.. Γνωστή η κατάσταση, αν και πολύ φοβάμαι ότι σε λίγο θα συμβιβάζομαι ακόμη και με το Νο1, ακολουθώντας το σοφό γνωμικό "στην αναβροχιά, καλό και το χαλάζι"! Αλλά όχι, η Σαμάνθα δε συμβιβάζεται με τίποτα λιγότερο από το Νο3! Οπότε θα συνεχίσω να παρατηρώ τα χέρια των υποψηφίων, μπας και γλιτώσω το "ζονγκ"!
Πέρασα τις πιο αδιάφορες γιορτές της ζωής μου. Στο σπίτι δεν υπήρχε και το ιδανικό κλίμα, υπήρχε πεσμένη ψυχολογία και στην αρχή καυγάδες και κατήφεια, χωρίς ουσιαστικό λόγο. Πείνα, κορίτσια μου, πολλή πείνα έπεσε τις πρώτες μέρες. Δεν ήθελα να προκαλώ και έτσι αρκούμουν σε ότι μου πρόσφεραν (σκατούλες) και έτρωγα στα μπαρ, φυστίκια, μεζεδάκια, ό,τι έδιναν ο ζήτουλας της μπουκιάς έσπευδε να σαβουρώσει. Πήγαινα στα μπαρ μπας και φάω, εκεί κατήντησα! Μετά συγκάλεσα οικογενειακό συμβούλιο και τους τα έσουρα ένα χεράκι και συμμορφωθήκαμε κάπως. Τους τρόμαξα με τη Θεία Δίκη, τους είπα ότι δεν μας βρήκε καμία συμφορά, για να έχουμε μούτρα και νεύρα και ότι δεν είναι συνετό να προκαλούμε την τύχη μας, κοινώς "θα πέσει φωτιά να μας κάψει". Υπήρχε, λοιπόν, φαγητό τις επόμενες ημέρες, δεν φοβόταν πια ότι θα θα πάρω καμιά δεκαριά κιλά ή και αν το φοβόταν, δεν έκαναν κανένα σχόλιο. Έτρωγα, λοιπόν, αλλά ήμουν ο οικογενειακός κυμματοθραύστης. Καραδοκούσα πίσω από κλειστές πόρτες, να προλάβω καταστάσεις. Μόλις μυριζόμουν ένταση, άνοιγα την πόρτα και έλεγα καμιά μακακία, να ελαφρύνω το κλίμα, πχ, στους ηλικιωμένους γονείς μου, τι συμβαίνει, γιατί κλείνετε την πόρτα, κάνετε τρελό και άγριο σεξ? Γελούσαν και έλεγαν στην ηλικία μας, χα χα χα! Αγοράσαμε κρασιά για την Πρωτοχρονιά και απόρησε ο μετρημένος πατερούλης μου, όλα αυτά παιδί μου? Ποιος θα τα πιεί? Εγώ θα τα πιω και δεν θέλω κανένα σχόλιο. Θα τα πιω, να μην σας βλέπω με αυτά τα μούτρα και χα χα χα, ξανά! Τέτοια καραγκιοζιλίκια έκανα και σωθήκαμε από τη μελαγχολία. Πήγε να γίνει και η στραβή στο πρωτοχρονιάτικο τραπέζι, άρχισε η μανούλα μου να παραπονιέται ότι για μία ακόμη χρονιά καθόμαστε μόνοι μας στο τραπέζι, χωρίς γαμπρούς, νύφες, εγγόνια, αλλά ο γνωστός καραγκιόζης επενέβη πάλι και το έσωσε. ʼνοιξα ένα ακόμη μπουκάλι, κάτω από το σοκαρισμένο βλέμμα της και της είπα, με γέλιο πάντα, ότι για κάθε αστοχία της θα ανοίγω ένα μπουκάλι. Οπότε θα έχει να παλέψει τρεις μεθυσμένους (η ίδια δεν πίνει) και τότε να τη δω! Χθες το βράδυ άρχισε να κλαίει, γιατί δεν άντεχε την ιδέα να πάει το κοριτσάκι της πίσω, στον καταραμένο τόπο και να συνεχίσει να μαραίνεται σε μία αδιάφορη ζωή. Της είπα ότι δεν με βοηθάει έτσι και ο καημός της μάνας μου είναι περισσότερο βάρος, παρά παρηγοριά. Συνήλθε αμέσως και επέστρεψε το χαμόγελο στο μουτράκι της, έστω και για χάρη μου, έστω και με το ζόρι.
Και μετά από αυτή τη συναρπαστική περιγραφή, έρχομαι και στα πιο "πιπεράτα". Γνώρισα κάποιον (πώς συμβαίνει να παρουσιάζονται ευκαιρίες με το που φεύγω από δω), αλλά... τζίφος, κορίτσια! Μου είχε πιάσει κουβέντα το καλοκαίρι και τον είχα ψιλοφτύσει. Έτυχε να κάθεται δίπλα μου στο μπαρ και μου συστήθηκε. Δεν τον θυμόμουν καν. Είπα να συμβιβαστώ, ανταλλάξαμε τηλέφωνα και κανονίσαμε να βγούμε. Μετριότατος προς το κακό εμφανισιακά, κάκιστος στο πνεύμα και στο χιούμορ, αλλά είπαμε.. Αναβροχιές, χαλάζια, κλπ. Πανωλεθρία το ραντεβού, έκανε το λάθος να μου δείξει γραπτό του μήνυμα στο κινητό. Αντί για "ήδη", είχε γράψει "είδη"! ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!!!!!! Βρήκε το ευαίσθητο σημείο μου και αυτό ήταν εντελώς μείον του! Ενώ ακούγαμε τζαζ, ατμοσφαιρική μουσική, στο μυαλό μου άστραψε το:
http://www.youtube.com/watch?v=Zh3lXDWdyJc
Ολοκληρώνω το κατεβατό μου, με το ότι λάτρεψα το νέο μας τίτλο! Αγαπώ Χάρρυ Πόττερ και είχα κάνει παλιότερα αναφορά στην Πωλίνα για τον καθρέφτη αυτόν. Α, ρε Ναταλία, με τις εμπνεύσεις σου! Δεν είναι τυχαίο ότι σε αγάπησα τόσο! Ας ήσουν άντρας και θα σου την έπεφτα κανονικά!
Καλή χρονιά, Ντεζιρένιες μου! Χαίρομαι τόσο που είμαστε και πάλι μαζί! Φιλάκια! :love:
