Θα βάλω μουσική τώρα και μετά έχει μια σειρά που παρακολουθώ...
Σ' ευχαριστώ, θα σου στείλω όταν καθαρίσει λίγο το μυαλό μου :) ♥
Printable View
Ακόμα μιά μέρα με έντονα συμπτώματα. Ακόμα μια χαμένη μέρα. Πόνοι, διάρροιες, η χαρά της καραντίνας...
Ατιμο πράμα το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου!
Ψυχολογικά χάλια, αναστατωμένη και κουρασμένη... Έβλεπα εφιάλτες όλη τη νύχτα και νιώθω πολύ άσχημα, με τάραξαν... :(
(Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Μουσική: Νίκος Αντύπας
Πρώτη εκτέλεση: Μελίνα Ασλανίδου)
Ναι θα πω αφού με ξέρω πάλι
Ναι θα πω και με μονό σανδάλι
Θα ντραπώ, vα πω φοβάμαι τη ζωή.
Ναι θα πω θα βρέξω το κεφάλι
Ναι θα πω κι ας με κοιτούν οι άλλοι
Να χτυπώ, καινούρια πόρτα το πρωί.
Δίχτυα ήταν τα χρόνια και τα τράβηξα,
κι όσα σπαρταρούσανε τ’ ανάδειξα
Σ’ έρωτες κι αγάπες μεσολάβησα,
δίχτυα μου βαριά.
Δίχτυα ήταν τα χρόνια κι ήπια θάλασσα,
κι όμως κάτι αιώνια δε τα χάλασα
Τρύπια παντελόνια πάμε γι’ άλλα σαν,
σαν μικρά παιδιά.
Ναι θα πω στους άλλους είπα όχι
Ναι θα πω αφού η καρδιά μου το `χει
Ν’ αγαπώ, μπορεί να το `χει κι η ψυχή.
Δίχτυα ήταν τα χρόνια και τα τράβηξα,
κι όσα σπαρταρούσανε τ’ ανάδειξα
Σ’ έρωτες κι αγάπες μεσολάβησα,
δίχτυα μου βαριά.
Δίχτυα ήταν τα χρόνια κι ήπια θάλασσα,
κι όμως κάτι αιώνια δε τα χάλασα
Τρύπια παντελόνια πάμε γι’ άλλα σαν,
σαν μικρά παιδιά.
Δίχτυα ήταν τα χρόνια καρδιά μου,
κι έσταζε ομορφιά
άπιαστο δελφίνι η χαρά μου,
που `χα συντροφιά.
Δίχτυα ήταν τα χρόνια κι ήπια θάλασσα,
κι όμως κάτι αιώνια δε τα χάλασα
Τρύπια παντελόνια πάμε γι’ άλλα σαν,
σαν μικρά παιδιά.
Ναι θα πω αφού το ξέρω πάλι
Ναι θα πω και με μονό σανδάλι
Θα ντραπώ να πω φοβάμαι τη ζωή.
Όπως ρωτούσαν στο σχολείο, τι ήθελε να πει ο ποιητής?
Δινόμουν ανέμελα σε όλες τις ορέξεις, σε όλες τις επιθυμίες της ζωής, ριχνόμουν στην ζωή κι οτιδήποτε έπιανα στα δίχτυα μου, στα χέρια μου, το κράταγα και δινόμουν σ αυτό αυθόρμητα, ξέγνοιαστα, απροκάλυπτα, κι έτσι είσπραττα πολλές φορές ταλαιπωρίες, αποτυχίες πέρα από εφήμερες χαρές. Όμως μέσα στη ψυχή μου πάντοτε υπήρχαν αυτές οι αιώνιες αξίες τις οποίες ανέμενα να δώσω σε κάτι ξεχωριστό. Ο φόβος δεν ήταν να ριχτώ στη ζωή αλλά η εκ των υστέρων γνώση για το πόσες παγίδες και ταλαιπωρίες κρύβει η ζωή.
Νιώθω ανασφάλεια και δεν ξέρω πως να ηρεμήσω... Χρειάζομαι διαβεβαίωση ότι θα είμαι ασφαλής κι ότι δεν θα συμβεί ξανά κάτι παρόμοιο... Αλλά δεν μπορώ να την έχω, τουλάχιστον όχι απ' το πρόσωπο που έχω στο μυαλό μου...
Έγινε κάτι που σε αναστάτωσε;
Θα προσπαθήσω να στο εξηγήσω όσο καλύτερα μπορώ... Φοβάμαι ότι μπορεί να συμβεί ξανά ότι συνέβη στο παρελθόν μ' εκείνον τον τύπο αν προσπαθήσω να βγω από τη μοναξιά μου... Δεν ξέρω αν είναι πιο ασφαλές να ξεγράψω τις σχέσεις και να μείνω μόνη μου...
Επίσης θέλω ν' ακούσω ξανά απ' τον πρώην μου ότι ισχύει ακόμα το ότι δεν θα μου έκανε κακό χρησιμοποιώντας βία σε οποιαδήποτε μορφή...
Πως θα βγεις από την μοναξια σου; τι εννοείς; Γιατί έχεις ανάγκη να σου πει κάποιος κάτι που ήδη ξέρεις; Τα έχουμε πει, το παρελθόν είναι παρελθόν μην το αφήνεις να σε κρατάει πίσω. Εσύ λες ότι σε βοηθάει, νιώθεις δυνατή αλλά δεν είναι έτσι. Είσαι στάσιμη. Αν ήταν πρόσφατος χωρισμός να σου πω οκ κάνε κίνηση μίλησε μαζί του. Αλλά δεν είναι έτσι και το ξέρεις. Είναι καιρός να προχωρήσεις, να ζήσεις και να σταματήσεις να φοβάσαι.. Ξέρεις ότι μπορώ να καταλάβω τι φοβάσαι αλλά δεν θα ξαναγίνει.. Ποτέ!
Με το "να βγω από την μοναξιά μου" εννοώ να προσπαθήσω να δημιουργήσω σχέση με άλλον άνθρωπο αν βρεθεί ενδιαφερόμενος που θα είναι αμοιβαίο και το δικό μου ενδιαφέρον αλλά δεν ξέρω αν είναι καλή ιδέα... Αυτό με τρομάζει πιο πολύ απ' όλα... Αυτό δεν με αφήνει να προχωρήσω... Μακάρι να καταφέρω να με πείσω και να νιώσω ξανά σίγουρη... Θέλω να το καταφέρω αλλά είναι δύσκολο...
Όχι, θέλω μόνο να ξέρω ότι τα πράγματα είναι ασφαλή όπως και τότε που ήμασταν μαζί γιατί αν ισχύει αυτό τότε μπορώ να ελπίζω ότι θα ισχύει και με άλλον... Δεν ξέρω αν το εξηγώ κατανοητά... Όμως νομίζω ότι ένας άλλος λόγος που το χρειάζομαι αυτό είναι ψυχαναγκασμός...
Καλημέρα...
Γιατί σε προσωπικές στιγμές αφού έχουν ξεκινήσει να γίνονται πράγματα είναι φορές που δεν μπορώ να τα συνεχίσω και φοβάμαι μήπως δεν μπορώ να τα σταματήσω λόγω του πάθους της στιγμής... Δεν ξέρω αν το εξηγώ με αρκετή σαφήνεια γιατί ντρέπομαι...
Στο συγκεκριμένο κομμάτι σαν τι βήματα να κάνω δηλαδή;
Γιατί να σταματήσεις κάτι που σαρεσει; Γιατί να φοβάσαι τον έρωτα από την στιγμή που μπορείς να τον απολαύσεις; Έχεις γεμίσει την ζωή σου με την φράση "δεν μπορώ" και σε όλα έχεις πάντα ένα δρόμο για επιλογή. Για όλα στην ζωή μας έχουμε πάντα περισσότερο από μια επιλογή.. Όταν αυτό το καταλάβεις και το εφαρμόσεις τότε όλα για σένα θα είναι πιο εύκολα.
Άσε το παρελθόν στην άκρη και ζήσε την ζωή σου. Σταμάτα να το μισείς και δες το σαν ένα κομμάτι από εσένα. Αν κάτι δεν σαρεσει από αυτο, τότε μη το βάζεις συνεχώς εμπόδιο. Ζήσε!
Πιότερο μας σημαδεύει η ζωή που δε ζήσαμε...
Αν αυτό που συμβαίνει μου αρέσει προφανώς και δεν θα ζητήσω να το σταματήσω... Εμένα το άγχος μου είναι οι φορές που μου έρχονται οι μνήμες από την κακοποιητική συμπεριφορά εκείνου του ατόμου που όταν έρθουν παύει να μου αρέσει και με τρομάζει... Δεν μπορώ ν' απαντήσω πιο αναλυτικά σ' αυτή την ερώτηση, είναι κάτι που έρχεται σαν flashback στο μυαλό μου και με κάνει να φοβάμαι... Δεν ξέρω γιατί...
Από την στιγμή που άφησες ένα άνθρωπο να μπει μέσα σου τότε εχεις την δυναμη να περάσεις πάνω από αυτή την άσχημη εμπειρία. Χρησιμοποιείς τόσα χρόνια το παρελθόν σου ως όπλο για να προλάβεις το οτιδήποτε αλλά ταυτόχρονα δεν ζεις.. Αφού μπόρεσες να εμπιστευτείς τον πρώην σου τοτε ξέρεις οτι δεν είναι όλοι οι άνθρωποι όπως εκείνον τον τύπο τότε. Που στην ουσία δεν ολοκλήρωσε κάτι, αλλά σε πίεσε να κάνεις κάτι που δεν ήθελες. Πίστεψε περισσότερο σε σένα και χρησιμοποίησε το παρελθόν σου ως οπλο για να ζήσεις και όχι να προλάβεις.
Είπα αλλά δυσκολεύομαι οικονομικά... Αν πάω και σε ψυχολόγο θα θέλω 100 ευρώ το μήνα που δεν περισσεύουν κι έτσι δεν ξέρω... Ελπίζω σε καλυτέρευση των οικονομικών κάποια στιγμή ώστε να μπορέσω να πάω κι εκεί... Για την ώρα θα προσπαθήσω να μιλήσω στο γιατρό...
Πάντως έχω παρατηρήσει ότι όλα αυτά που συζητούσαμε χθες τυχαίνει να τα σκέφτομαι πάντα βράδυ...
https://www.awakengr.com/7-apofthegm...is-efches-sas/
ενα αρθρο που μας αφορα ολους.....................
Νεύρα έχω και κουρασμενη
Δεν κοιμήθηκα καλά χθες και συνεπώς δεν νιώθω καλά σήμερα... Δεν μπορώ να περιγράψω πως ακριβώς αισθάνομαι πάντως όχι καλά... Τουλάχιστον από αργότερα σήμερα θα επανέλθω στη ρουτίνα μου...
Καλημέρα.. Κυκνε μου έχεις σκεφτεί να ψάξεις για μια δουλειά; Νομίζω ότι θα βοηθήσει πολύ την ψυχολογία σου και θα μάθεις να είσαι περισσότερες ώρες μονη (μακριά από τους δικούς σου) .. Θεωρώ ότι δεν σου κάνει καλό να είσαι τόσο "κολλημένη" , δεν σε βοηθάει να προχωρήσεις.. Το έχεις σκεφτεί;
Καλησπέρα Γιώργο...
Δούλευα παλιά αλλά αναγκάστηκα να σταματήσω για λόγους υγείας (ψυχικής)... Δεν αντέχω το άγχος, με πιάνουν κρίσεις πανικού, ήταν πιο έντονη η επιθυμία μου ν' αυτοτραυματίζομαι και το έκανα πράξη... Ήταν ένας εφιάλτης, δεν θέλω ούτε να το θυμάμαι!
Όταν οι γονείς σου δεν είναι σπίτι, τι σκέφτεσαι; Τι σε τρομάζει περισσότερο;
Σκέφτομαι εκείνον, τον κακό της ιστορίας... Μου έρχεται στο μυαλό χωρίς να το θέλω... Έχουν υπάρξει φορές στο παρελθόν που πίστευα ότι ήταν εδώ και θα μου κάνει κακό... Ευτυχώς αυτό έχει σταματήσει γιατί με πανικόβαλλε... Φοβάμαι πολύ την ανάμνηση του... Επίσης με τρομάζει πολύ η πιθανότητα να μπει κάποιος στο σπίτι και να μου κάνει κακό... Και στις γάτες μου...