Σκεψεις εν ωρα κρισης...

Quote:

---

Originally posted by mariap
ανωνυμη μου επειδη εχω καει 2 φορες απο σχεσεις, θελω αυτη την περιοδο λιγη ηρεμια και ξεκουραση.

Ειμαι πληγωμενη, και μονο για τον ερωτα δεν σκεφτομαι.

Αλλα αυτα τα πραγματα δεν τα κανονιζουμε, ερχονται απο εκει που δεν τα περιμενουμε.

---

Μαρία μου και φυσικά χρειάζεσαι ηρεμία και ξεκούραση από αυτές τις καταστάσεις που όπως λες σε πλήγωσαν. Και όπως λες κι εσύ, ο έρωτας είναι μια κατάσταση που θα έρθει όταν δεν τον περιμένεις, αλλά ίσως υποσυνείδητα θα είσαι έτοιμη για αυτόν. Οπότε όσο πιο ήρεμη και ξεκούραστη θα είσαι, τόσο το καλύτερο:)

Κάπως καθυστερημένα έρχομαι... Δε σας προλαβαίνω κιόλας :P

Quote:

---

Originally posted by anwnimi
Άνθρωπε αγάπα
τη φωτιά σταμάτα
και τη δύναμή σου
δώστη στο φιλί σου...

Αγάπα
Άνθρωπε
άπλωσε το χέρι

γιατι το αντίθετο του φόβου
γιατί το αντίδοτο του φόβου
είναι η Αγάπη

Αγάπα
εσένα
τους γύρω σου

Δώσε Αγάπη
Ζήτα Αγάπη

Κανείς δε θα σε θυμάται για τις κρυφές σου σκέψεις
Εκφράσου
Εκεί που νομίζεις ότι δε θα εισπράξεις αγάπη
Εκεί που χρόνια το πίστευες
Εκεί που χρόνια περίμενες αλλά και έπαιρνες
μόνο απόρριψη
γιατί ίσως το πίστευες
γιατί κοιτούσες σε λάθος κατεύθυνση
το θαύμα μπορεί να γίνει
ναι
μπορεί
αρκεί να το πιστέψεις
και να το διακινδυνεύσεις

Γιατί η Ζωή
αξίζει
με αγάπη

Σ\'αγαπώ Άνθρωπε
Σ\'αγαπώ Ζωή
Αγάπα με κι εσύ
Χτύπα με
μα να ξέρω πως όσο με χτυπάς
με αγαπάς
μου χαρίζεις τα χτυπήματα
για να με διδάξεις
και να μου δείχνεις
εκείνες τις πολύτιμες στιγμές
που σταματάς να με χτυπάς
την Αγάπη σου

Σ\'αγαπώ
Ζωή μου
Σ\'αγαπώ

---

Πολύ δυνατό, ανώνυμη :) συγκινήθηκα...

Quote:

---

Originally posted by amarylis

σαγαπω, όχι για το τι είσαι, αλλά για το τι είμαι εγώ, όταν είμαι μαζί σου.

Δεν μπορείς να αγοράσεις την αγάπη, αλλά είναι πιθανό να την πληρώσεις ακριβά!

Η αγάπη είναι μια φωτιά. Αλλά ποτέ δεν ξέρεις,αν θα ζεστάνει τη καρδιά σου ή θα σου κάψει το σπίτι.

H αγάπη σε κάνει να λαχταράς του άλλου τη λαχτάρα. Να διψάς τη δίψα του. Να πεθαίνεις για τον δικό του πόθο.

Την βλέπω κάθε μέρα. Και κάθε μέρα είναι σαν να την βλέπω για πρώτη φορά.

Η αγάπη γεννιέται.. από την ευχαρίστηση που νοιώθουν δυο άνθρωποι, όταν κοιτάζονται. Φουντώνει από την ανάγκη που νιώθουν να βλέπονται. Και ολοκληρώνεται με την αδυναμία τους να αποχωριστούν ο ενας τον άλλο!

H αγάπη φωτίζει με τη λάμψη του παραμυθιού την καθημερινότητα.

Η αγάπη ομορφαίνει με κάθε μοιρασμένη χαρά και δυναμώνει με κάθε μοιρασμένη λύπη.

H αγάπη δεν ξέρει από αξιοπρέπεια. Η αγάπη είναι μεγαλειώδης και τολμηρή.

---

Φαίνεται πέτυχες διάνα amarylis και όχι μόνο γράφοντας το ποίημα αυτό ;) Η πρώτη γραμμή μου φάνηκε λίγο πιό ωμή στην ειλικρίνιά της απ\' τις υπόλοιπες... Αυτές που σημείωσα με κέρδισαν αμέσως. :)

Να\'σαι καλα oboro:)

oboro σε ευχαριστουμε παρα πολυ να σαι καλα..........

αγαπη΄΄΄΄΄΄ Η πραγματική αγάπη είναι πάντοτε συνυφασμένη με την προσφορά, τη θυσία, την ανιδιοτέλεια. Αγάπη είναι να χαίρεσαι με αυτόν που χαίρεται και να λυπάσαι με αυτόν που πονά. Αυτός που αγαπά ανέχεται τον άλλο με τις ατέλειές του χωρίς να τον περιφρονεί, χωρίς καν να τον κάνει να νιώθει άσχημα για αυτό που είναι. Όταν αγαπάς ενδιαφέρεσαι τι θα γίνει ο άλλος, χωρίς όμως αυτό το ενδιαφέρον να γίνεται καταπίεση και επιβολή. Και αυτό, διότι η πραγματική αγάπη εμπεριέχει τον σεβασμό της ελευθερίας του άλλου, την εκτίμηση προς την προσωπικότητά του.

Τι ωραία που τα λέτε.Πιστεύω ότι αν έχεις γνωρίσει την αγάπη ακόμη και αν δεν είχε αίσιο τέλος κερδισμένοι είστε με το να νιώσετε αυτό το μοναδικό συναίσθημα.Εστω και να πληγωθείτε κάτι θα κερδίσετε.Οποιος δεν έχει νιώσει την αγάπη μένει σε αυτόν τον τομέα συναισθηματικά ανάπηρος.

τι ειναι αγαπη τελικα???.. Το να αγαπάς, ακόμα και το να πονάς από αγάπη..

Το να θέλεις, το να δίνεις, το να δίνεσαι, το να έχεις..

Σχέση εξάρτησης, σε κάποιο βαθμό ,αν αγαπάς αληθινά.

Από την αγάπη ξεκινούν όλα και στην αγάπη τελειώνουν όλα.

Το να τρέμεις από αγάπη, κι όμως να νιώθεις κάτι πέρα από τη σαρκική επιθυμία.

Το να κοιτάζεις κάποιον στα μάτια και να τον αγκαλιάζει ένα χαμόγελο ή ένα δάκρυ σου...

Δειλά κάθε σκέψη δική του να κυριεύει το μυαλό σου .. κι εσύ να υποφέρεις.

Να υποφέρεις σιωπηλά ... γιατί θέλεις ... έχεις επιθυμία να πεις για αυτό που

αισθάνεσαι .. κι όμως, δεν μπορείς να το κάνεις ... από φόβο, μην

τραυματίσεις την υφή των αισθημάτων σου.

Αρχέγονο συναίσθημα η αγάπη.

Αρχέγονο και επικίνδυνο για όλους μοιραίο παιχνίδι.

Σχεδόν κατάρα και χάρισμα μαζί.

Να σε κάνουν οι σκέψεις σου οι ερωτευμένες να παραφέρεσαι, σχεδόν να

χάνεις το λογικό σου...

Κι εσύ, αδύναμος να αντιδράσεις.

Άλλοτε από φόβο, άλλοτε από ζήλια, άλλοτε από την αίσθηση του κινδύνου ότι

χάνεις αυτόν που αγαπάς...

Όχι. Αγάπη δεν είναι έρωτας και έρωτας δεν είναι αγάπη.

Αγάπη ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΌΝΟ ΈΡΩΤΑΣ...

Ο έρωτας ... μου μοιάζει σαν το πρωταρχικό στάδιο της αγάπης.

Του εν-θ-ουσιασμού ο έρως, όπως μου αρέσει να τον αποκαλώ.

Από τη φύση του ο έρως είναι εγωιστής, κομπάζει ... γιατί θεοποιεί το «εγώ»

μας, μέσα από κάποιο άλλο «εγώ»...

Μετά τον έρωτα έρχεται η αγάπη.

Αγάπη βαθιά, ερεθιστική, αγνή, μεθυστική...

Του θανάτου αγάπη, γιατί ακόμα και ως εκεί μπορείς να φτάσεις γι’ αυτήν...

Έτσι λοιπόν ο έρωτας, όσο όμορφος, αγνός κι αληθινός κι αν είναι, έχει μέσα

του ίσως την έννοια του υλιστικού, του σωματικού, μα πάντα του προσωρινού...

Γιατί η εν- θέωση επιτυγχάνεται μόνο στιγμιαία, με μια σωματική ή πνευματική

ηδονή ... δια τούτο αναζητούμε διαρκώς την επανάληψή της.

Νομίζω πως στον έρωτα λατρεύουμε περισσότερο το κορμί, την εξώτερη ομορφιά...

Όμως η αγάπη, η γνήσια αγνή αγάπη ανάμεσα σε δυο ανθρώπους που αγαπιούνται

... είναι αγάπη βέβαια σωματική, μα περισσότερο ψυχική και πνευματική,

αγάπη που υπερνικά κάθε εμπόδιο, ακόμη κι αν μας εκδικείται με Ερινύες η

θνητή μας λογική...

αγαπη-ερωτας- Ό,τι είναι αληθινό κρατάει για πάντα. Και το μόνο αληθινό που υπάρχει σ\'αυτόν τον κόσμο και δεν είναι απ\' αυτόν τον κόσμο είναι η αγάπη.
Η Αγάπη συγχωρεί, υπομένει, πονά, συμπάσχει, χαίρεται, τρελένεται, και όλα αυτά με φλόγα. Όταν κάθε σημάδι αυταρέσκιας μέσα μας πεθάνει, και μείνει μόνο η θέληση να δωθούμε ολοκληρωτικά σε έναν φίλο, τότε η ψυχή εντελώς γυμνή καταφλέγεται από ευτυχία και αγάπη φλογίζοντας όλους όσους είναι γύρω μας
.
Ο έρωτας ανήκει σε εκείνους που δέχονται να φτάσουν στα άκρα για χάρη του. ~

* ΑΓΚΆΛΙΑΣΕ ME *
θέλω να νιώσω την αγκαλιά σου... θέλω τα χέρια σου να με αγγίξουν τρυφερά... να ερθω τόσο κοντά σου που να ακούω τους χτύπους της καρδιάς σου...
να μυρίζω το άρωμα σου NA χαϊδεύω το δέρμα σου...
απόλυτη ησυχία μόνο εμείς οι δύο NA ακούγονται οι ανάσες μας κ NA γυρίζουν γύρω μας μόνο σκέψεις... να γεμίζουμε τον χώρο με όμορφες σκέψεις κ αγάπη
θέλω να σε εχω ΣTHN αγκαλιά μου... να σε φιλω τρυφερά... να σε νιώθω κοντά μου, δικό μου... ΣE AΓAΠΩ TOΣO ΔYNATA...

Αυτά μόνο στο κινηματογράφο τα έχω δεί.Είδατε που σας λέω ότι υπάρχει συναισθηματική αναπηρία;παρ\'όλα όσα έχω υπάρχει και αυτό το κενό μέσα μου ας έχουν περάσει τα χρόνια ας είμαι μεγάλη.Μακάρι να είχα γνωρίσει την αγάπη

Σ \' αγαπώ γιατί:

1. Μπορώ να είμαι ο εαυτός μου όταν είμαι μαζί σου.
2. Με κάνεις να νιώθω, έτσι όπως δεν είχα νιώσει ποτέ πριν σε γνωρίσω.
3. Το κάθε χάδι σου, με κάνει να τρέμω.
4. Μπορώ να σου πω τα πάντα, χωρίς να αισθάνομαι άσχημα.
5. Εσύ και εγώ μαζί, μπορούμε να κάνουμε τα αδύνατα δυνατά.
6. Η πιο όμορφη σκέψη είναι η δική σου.
7. Γιατί νιώθω μερικές φορές ότι ένα λεπτό από τη σχέση μας, αξίζει όσο όλη η ζωή μου πριν σε γνωρίσω.
8. Νοιάζομαι για σένα, περισσότερο από τον ίδιο μου τον εαυτό.
9. Είσαι ένα κομμάτι από τα όνειρα μου.
10. Κάθε σου σκέψη μου δίνει ένα γλυκό χαμόγελο και με παρασύρει.
11. Η αγάπη μας με κάνει να αισθάνομαι ότι τα καλύτερα έρχονται.
12. Απλά δεν μπορώ να σου αντισταθώ.
13. Βγάζεις από μέσα μου τον καλύτερο εαυτό μου.
14. Έχεις απίστευτο χιούμορ.
15. Κάθε φορά που σε κοιτώ, η καρδιά μου χτυπάει δυνατά.
16. Είσαι το άτομο που κρατάει το κλειδί της καρδιάς μου.
17. Μου έχεις μάθει τι πραγματικά σημαίνει αγάπη.
18. Πάντα μου λες αυτό που έχω ανάγκη να ακούσω.
19. Αποτελούμε το καλύτερο σενάριο των ονείρων μου.
20. Και φυσικά, η εξυπνάδα σου, γιατί φάνηκες αρκετά έξυπνος/η για να με ερωτευτείς :-)
21. Αγάπη μου

amarylis είσαι ένα πλάσμα χαρούμενο που σκορπάει αισιοδοξία και πολλά χαμόγελα.....
Μ\'αρέσει πολύ η ζωντάνια σου,η αισιοδοξία σου και η λαμπερή ψυχή σου.
Χαίρομαι για τον τόνο που δίνεις στο φόρουμ:)

arsi σε ευχαριστω παρα πολυ για τα καλα σου λογια με κανεις πολυ χαρουμενη παρα πολυ μακαρι οντως να δινω κ σε σας αυτη την αισιοδοξια...:P:cool::)

Ελευθερία,
Μέσα στην νύχτα
Απαλά
Σαν σταλακτίτης φωτός
Αποκαλύπτεσαι

Κι από τα βήματά σου
Σείονται
Πολιτείες ολόκληρες
Που με τα χρόνια χτιζόντουσαν
Από λόγια
Χειρονομίες και προσδοκίες γλυκές
Των κοφτερών
Χαμόγελων που σε περιτριγύριζαν

Κι από τα βήματά σου
Αναδύονται
Πολιτείες ταπεινές
Ηλιοφώτιστες
Περήφανες
Πανωραίες
Σαν χάδι βελούδινο
Σαν το ακάνθινο στεφάνι
Του Μαγιού


Κι ακούγεται η φωνή σου
Δυνατή
Κι αλυχτούνε τα σκυλιά
Τριγύρω από τα χαλάσματα
Καθώς
λυσσασμένα
Σε καταδιώκουν
Από το παρελθόν σου

Μα εσύ
Στήνεις το πολύχρωμο τραγούδι σου
Με ήχο εκτυφλωτικό
Με χρώμα από μούχρωμα
Αγνοώντας επιτακτικά
Τους ικέτες δαύτους
Που σπέρνουν πειρασμούς στο διάβα σου
Να σε περιτυλίξουν


Και
Σαν μικρές ανατολές
Φουντώνουν τα φιλιά σου
Ενώ το κορμί αναριγεί
Από ανοίκεια νοσταλγία.
Τα βήματα ξανοίγονται

Ώσπου
Βρέθηκες να τρέχεις
Όταν
Δυο μεγάλες φτερούγες
Ξεφύτρωσαν στους ώμους σου,
Ελευθερία.

Φευγαλέα....

Έρωτας,κόκκινο,αγάπη,φως,ζω ή.....και........τέλος,σκοτάδι,ζ� �ντανός θάνατος.
Γιατί δε σε βλέπω?που είσαι?
Πες μου,πως τελειώνουν όλα?Δεν αντέχω να το δω θέλω να το ακούσω μόνο........

και ξαφνικά πέφτεις στην ερημιά,τη σιωπή.Περπατάς μα η πόλη είναι νεκρή.Τίποτα δε ζει,τίποτα δεν κινείται,έχουν κατεδαφιστεί.Φοβάσαι,τρέχε ις να συναντήσεις κάποιον,να του πεις κάτι μα μάταια.......
Οι σκέψεις χορεύουν μανιασμένες,που είναι οι όμορφες μέρες?που είναι η χαρούμενη πόλη?που είναι οι άνθρωποι?που είναι το χαμόγελό σου?......και καθώς τρέχεις έτσι,αρχίζεις και το παίρνεις απόφαση.Τα βήματα κουράστηκαν,ίσα που σέρνονται.Κοιτάζεις ψηλά να πάρεις θάρρος απ\'τον ήλιο μα τώρα είδες πως κι αυτός έσβησε,δεν υπάρχει.
Πέφτεις να κοιμηθείς κουρασμένη,μόνη,μέσα σε μια νεκρή πόλη.
Ξυπνάς σε βρεγμένο στρώμα.Απόψε έμαθες πως είναι να κλαις στον ύπνο σου.
Που είσαι?ρωτάς.
Πες μου που είσαι.
Δεν υπάρχεις.
Αδυνατεί το μυαλό να το συλλάβει.Δε μπορεί και τότε φεύγεις πάλι κι αρχίζεις να γυρίζεις σαν σβούρα γύρω απ\'όσα ζήσατε,να σε πείσεις πως υπήρξατε,πως υπάρχετε.Μα είναι μόνο σκέψεις.Αέρας,τίποτα,δεν υπάρχετε.
Πόσο πολύ πονάει ο ζωντανός θάνατος δεν το ήξερες.....κι ούτε ξέρεις ακόμα......απλά στο λέω.
Κι εσύ ακούς και πονάς γιατί η σιωπή άρχισε να σε περικλείει.....