Και αυτο οφείλεται στο lifestyle που έχει προωθηθεί από..... τους lifestyle makers.
Printable View
Άρα όταν προωθείται κάτι το ακολουθούν όλοι για «μαγκιά» και ανάγκη να ακολουθήσουν τα πρότυπα προκειμένου να παινευτούν και να τους εκτιμήσουν περισσότερο; (Σύμφωνα με την άποψη τους). Στην πραγματικότητα το αντίθετο πετυχαίνουν αλλά τέλος πάντων. Ή μήπως απλά όλοι έχουν αποκτήσει ανασφάλειες λόγω του «τωρινού» φλερτ, του ghosting κτλ και ουσιαστικά για να προστατεύσουν τον εαυτό τους από την απόρριψη/απογοήτευση απομακρύνονται πρώτοι για να μην φανεί ότι έπεσαν με τα μούτρα; Εγώ αυτό διαπιστώνω.
Ίσως οι μάνες τα παιδιά τους, με επιφύλαξη!
τί γίνεται με την παράγραφο σε αυτά τα ποστ μπαίνει μόνη της;
τέλος πάντων.
δεν ξέρω αν σπανίζουν οι συναισθηματικοί, κάθε μερα αντιλαμβάνομαι πόσο έχω αποξενωθεί από τον κόσμο-κι ας φαίνεται το αντίθετο να συμβαίνει.
τελικα ο άνθρωπος θα κρατηθεί απο όπου βρει.
Carpe diem.
Έχεις αποξενωθεί γιατί το προκαλεί και η «άλλη» πλευρά με την στάση της. Όταν ένας άνθρωπος βλέπει την επικρατούσα κατάσταση: Ανύπαρκτα συναισθήματα, εγωισμός ως το θεό, χειρισμός απλά για να περάσουν καλά και μετά σε ξεπετάνε (κοινώς ghosting), τότε και εσύ σταδιακά θα «χάνεις» το κίνητρο και την όρεξη να προσπαθείς για κάτι ουσιαστικό. Ειδικά αν ξέρεις τι θέλεις και βλέπεις «μωρουδίστικες» και ναρκισσιστικές συμπεριφορές. Το τραγικότερο είναι ότι τώρα πλέον ακόμα και άντρες άνω των 30-40 έχουν τέτοιου είδους συμπεριφορές που θεωρητικά έχεις υψηλότερες προσδοκίες, καθώς περιμένεις να είναι «ώριμοι». Έλα όμως που η βλακεία και η ανωριμότητα δεν έχουν ηλικία τελικά. Μεγάλο πράγμα να ξέρεις τι θέλεις και να έχεις «σταθερό» χαρακτήρα. Αλλιώς μαζί με τον άλλον που είναι «μπερδεμένος», βασανίζεσαι και εσύ.
Όπως λέει και το τραγούδι: «Δεν ξέρεις τι θέλεις, για αυτό και με παιδεύεις».
Λυπάμαι για τις στιγμές που λυπήσαμε τους γονείς μας. Οι αντιδράσεις μας ήταν προσβολές, φωνές, έντονοι καυγάδες κλπ συναφή. Δεν ήταν χωρίς αιτία η αντίδραση μας αυτή. Η αιτία μάλλον βρισκόταν πέρα από αυτούς. Ήταν η μη αποδοχή τους από την κοινωνία με όσα περικλείει αυτό. Κι αυτή τη μη αποδοχή, το πέρασαν σε μας είτε κληρονομικά είτε σίγουρα σε σημαντικό βαθμό για με τις υποβολές τους, γι αυτά που έλεγαν μπρος μας για την κοινωνία. Μα και η κοινωνία αυτή όντως δεν ήταν και ότι καλύτερο. Κι αυτά επειδή συνέβησαν από πρώιμη παιιδκή ηλικία έως τέλους της εφηβικής ηλικίας, όσους τόπους κι αλλάξαμε στη συνέχεια αυτά τα αρνητικά βιωματα από την κοινωνία και τον τρόπο με τον οποίο τα αντιμετώπιζαν οι γονείς μας, όσους τόπους κι αν αλλάξαμε στη συνέχεια, απ όπου κι αν περάσαμε, όσο καλό κόσμο και θετικά ερεθίσματα κι αν γνωρίσαμε, όσες προσπάθειες κι αν κάναμε, δεν αλλάξαμε. Ακόμα και τώρα, έναντι της κοινωνίας αντιδράμε όπως τους γονείς μας, γι αυτό βιώνουμε παραγνώριση, υποτίμηση, μη αποδοχή, εκμετάλλευση. Κι όσο περνάνε τα χρόνια, η ελπίδα δίνει τη θέση της στη θλίψη.
Τι σκέφτομαι τώρα; Την Ανα Γκαρσία...
https://s2.abcstatics.com/abc/www/mu...diario_abc.png
Αννα Γκαρσία γύρνα πίσω ή έστω τηλεφώνα!
Ρέινμποου ένα δίκιο το έχεις. κάπου φταίνε και οι άλλοι. όταν υπαρχει αναίτια επιθετικότητα αμύνεσαι τί να κάνεις;
ghosting μπορει να έχω κάνει κι εγώ, παλιά όχι για να πληγώσω τον άλλο. τώρα πια ξέρω και προσπαθω να αποφεύγω τέτοιες συμπεριφορές
Το ίδιο και η καθοδήγηση, η στήριξη, η ενθάρρυνση. Τρια βασικά στοιχεία επιτυχίας στη ζωή. Αν απο νωρίς δεν βρεις ανθρώπους να σε αγγίξουν προσφέροντας σου τα, δεν λέω οτι θα αποτυχεις. Αν εχεις θεληση δεν θα αποτυχεις, αλλά θα πελαγοδρομεις ενω αλλοι θα έχουν πετύχει με λιγότερο κόπο.