Printable View
vagpap μιλας πολυ σωστα. Η απαθεια ειναι πολυ δυσκολη φαση να βρισκεται κανεις. Γιατι το κυριοτερο (μειονεκτημα) ειναι πως δεν μπορεις να εκτιμησεις τιποτα απο οσα εχεις (πολλα η λιγα)και ειναι αδικο για τους αλλους και για σενα τον ιδιο. Βρισκονται πολλοι που θα σου πουνε "ρε συ πλακα με κανεις; Τι σου λειπει ολα τα χεις." Αν το βλεπες και ο ιδιος ομως δεν θα υπηρχε προβλημα κανενα. Σωστος; Δυσκολο,δυσκολο πολυ.
Εχεις δικιο frozen , ειναι προκλητικο να λες οτι ταχω ολα ( ιδιως στην εποχη μας ) , με την διαφορα οτι τα εκτιμω ( αφου ως επι το πλειστον μονος μου τα καταφερα , ειμαι 52 μην ξεχνας ) , αλλα λογω κτθλψης , δεν σου κανει αισθηση τπτ , χωρια το μονιμο αγχος που συνοδευει την κτθλψη . Οι αρχαοι το αποκαλουσαν ' ανηδονια ' . Αν εχεις κ εσυ κτθλψη , σιγουρα καταλαβαινεις .
αισθανομαι ετοιμος να το φιλοσοφισω να εισαι ειδικος επιστημονας η να μην εισαι ιδου η απορια
Tα υλικα δεν τα ειχα ποτε πανω απ'ολα μαλιστα τα σκορπισα και ολα..Σαφως και η μεγαλυτερη φρικη ειναι αυτη που αναφερεις.Ισως οι πραγματικοι φιλοι οταν υπαρχουν εξισορροπουν τα παντα και δεν νιωθεις καμια ελλειψη.Μαλλον ανθρωπιστικη κριση εχουμε και το ριξαμε ολοι στο χρηματικο.Quote:
Originally Posted by vagpap
μνημονιο , χρηματα ειχα απ το πατερα μ , αλλα δεν επαναπαυθηκα , εκανα την δικη μ επιχειρηση , αλλα ποτε δεν υπηρξα φιλοχρηματος ( αν γεννηθεις μες το χρημα , δεν γινεσαι φιλχρμτος ) ουτε υπηρξα καρριεριστας . Εχω φιλους , κ φιλες , πραματικους , καθοτιν υπηρξα πολυ κοινωνικος , αλλα οταν του αλλου η της αλλης , τους ριχνεις συνεχεια πορτα , καπου καταλαβαινουν οτι δεν θελεις επαφες με κανεναν ( κ οντως δεν θελω ) . Το παλευω βεβαια , κ οι κολλητοι κ πρωην κοπελες , που τωρα ειναι καλες φιλες , προσπαθουν να με ' ξετρυπωσουν ' αλλα εις ματην . Τι να πω.
Φιλε μου και εγω ειχα χρηματα πολλα στην τσεπη απο μικρη..Πραγματικα τα εχω χεσμενα..Πορτες ριχνω γιατι οσοι ηξερα και οτι ηξερα κινουταν γυρω απο το χρημα..Οταν αυτο μου τελειωσε,τελειωσα και εγω..Δεν εχω παραπονο,απλα ξερεις σαν ανθρωπος θελω να παρω ενα δωρο στα ανιψακια μου πχ και δεν μπορω και αλλα τετοια μικρα πραγματακια..Γι'αυτο γκρινιαζω για το κωλοχρημα.Δεν βαριεσαι ας εχουμε ισορροπια και υγεια.
Ναι οταν ριχνεις πορτες καποια στιγμη συναντας βουνα οταν τις ανοιξεις..Οταν νιωσεις λιγο καλυτερα..
Οπως το λες , να τα χεσω τα ( πολλα ) χρηματα αν δεν εχω υγεια , τονιζω το πολλα γιατι να μαχεσαι ( κυριολεκτικα ) για τον ( πενιχρον πλεον ) επιουσιον , δε λεει. Μονο που την αξια της υγειας , την αντιλαμβανεσαι μονο οταν την χασεις .
Εχω περασει απο καταθλιψη (ευτυχως οχι για πολυ μεγαλο διαστημα) και μπορω να καταλαβω ακριβως τι θες να πεις. Εαν μπορεις να εκτιμας οσα εχεις εισαι σε καλο δρομο και ειναι προς τιμην σου. Προσωπικα εγω ξεφυγα και εδιωξα εναν απο τους καλυτερους μου φιλους απο κοντα μου. To 'χω μετανιωσει αλλα τοτε δεν ημουνα ο εαυτος μου,ειχα γινει εγωκεντρικος (δεν μπορουσα να εκτιμησω κανεναν και τιποτα σαν ολοι να μου ειχανε υποχρεωση) και καπου κουρασε το πραγμα. Θα κανω το βημα τωρα να τον προσεγγισω γιατι εχω αλλαξει κι εγω ο ιδιος και νιωθω ετοιμος. Αν το 'κανα πιο νωρις δεν θα ειχε αποτελεσμα. Με αυτο το προσωπικο παραδειγμα (που μπορεις να προσαρμοσεις στα δικα σου δεδομενα) θελω να σου δειξω πως υπαρχει η σωστη στιγμη για τα παντα.
Υπομονη και επιμονη φιλε vagpap.....Καποτε ανταμείβεσαι και εαν μπορουσες καποτε, μπορεις και τωρα. Ειπες οτι εχεις φιλους,δεν υπαρχει τιποτα καλυτερο απ'αυτο. Εχεις φιλους,τα χεις ολα. Να σαι καλα.
Frozen , σευχαριστω για την συμπαρασταση . Υπομονη κ επιμονη εχω μπολικη , κ εγω πιστευω οτι καποια στιγμη η ιστορια θα παρει την πανω βολτα . Φιλικα.
"Μαλλον ανθρωπιστικη κριση εχουμε και το ριξαμε ολοι στο χρηματικο."
Τα χουμε βαλει ολοι μαζι σου αδικα (μνημονιο=χρηματικο) :P
Περα απ την πλακα,ειπες μεγαλη αληθεια.
Ολοι λιγο πολυ παρεξημενοι ειμαστε εδω μεσα...Και εκει εξω! :PQuote:
Originally Posted by frozen
Kαλησπέρεςςςς :)
Εγώ χθες δεν μπορούσα να δραστηριοποιηθώ καθόλου, ήθελα μόνο να κοιμάμαι γιατί ξύπνια ένιωθα χάλια κι έκλαιγα...άντε να δούμε αν σήμερα θα είμαστε καλύτερα...το ελπίζω...Quote:
Originally Posted by vagpap
Απόρριψη απο όλους σας.
Γιατί απλά είστε όλοι τόσο εγωιστές που ψάχνετε κάτι αλλά δε θέλετε κιόλας να το πάρετε οι ίδιοι...θέλετε να σας το χαρίσουν γιατί είστε τόσο "ιδιαίτεροι" και εγώ όχι...αλλά δε θέλετε κιόλας να είναι κάτι τυχαίο, θέλετε να είναι κάτι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα σας, και πάλι γιατί είστε τόσο "ιδιαίτεροι" και εγώ όχι....γιατί έχετε την επιβεβαίωση ότι είστε κάτι το τόσο ιδιαίτερο και εγώ όχι, νυφίτσες, σε ένα ντουλαπάκι και όποτε θέλετε το ανοίγεται να πάρετε μια τζούρα και το κλείνετε πάλι.
Ποίος σας το χάρισε ήθελα να ήξερα...θα είναι το πρώτο πράγμα που θα φτιάξω όταν θα γυρίσω πίσω στο χρόνο.
Και τότε?
Θα ανοίγετε το ντουλαπάκι και θα βγαίνει μόνο μούχλα....και σαν ρομποτάκια θα το ανοίγετε ξανά και ξανά και η στιγμή που θα περνάει θα σβήνει σε ένα σοκ απο φως γιατί δε θα μπορείτε να πιστέψετε πως δεν είναι κάτι εκεί μέσα.
Μα δε θα σας το κάνω για κακό...θα το κάνω μόνο γιατί κουράστηκα να δείχνω προσοχή. Να παίρνω συνέχεια την επιβεβαίωση για μένα πως είμαι κάτι λιγότερο...
Eγωισμός? έτσι λέτε? Μα εσείς όλοι δε προσπαθείτε να με πείσετε οτι δεν είμαι λιγότερος?
Δεν είμαι κάτι λιγότερο οπότε γιατί θα γυρίσω πίσω στο χρόνο όπωσδήποτε...και θα σας το πάρω. Απλά θέλει λίγο.....χρόνο.
Και θα σας υποδεχτώ και πάλι με χαμόγελο μόνο που τότε θα είστε "αναγκασμένοι" να μου το ανταποδώσετε....
Αυτή θα είναι λοιπόν η μέγιστη κακία και το έγκλημα που θα διαπράξω.
Νοιάζεται κανείς? κάτι είπα τώρα ε....
Τόσο αγχωμένη που θα φάω τα νύχια μου...όχι τίποτα θα χαλάσει και το μανικιουρ...