Originally posted by kanenas
Quote:
Originally posted by raphsssodos
Quote:
Originally posted by kanenas
Quote:
Originally posted by raphsssodos
«...Ίσως.. γιατί ο έρωτας και η ψυχοθεραπεία είναι μεταξύ τους ασύμβατα. Ο καλός θεραπευτής πολεμάει το σκοτάδι και ζητάει το φως, ενώ ο έρωτας συντηρείται από το μυστήριο και καταρρέει μόλις αρχίσεις να τον εξετάζεις σχολαστικά.»
Πω-πω μουφα!! Ναι, τωρα εξηγουνται καποια καπχια πραγματα. Μηπως \"διαβαζις\" κ κοελιο, ρε;
http://homepage.eircom.net/~bray/em/msperv-l.gif
ο καθένας με τα γούστα του...;-)
δεν το βλεπω αισθητικα. ο γιαλομ αναφερεται σε ο,τι λενε οι πολλες \"ερωτα\". δλδ οταν καλυπτεις κατι το επιφανειακο, απο το οποιο παιρνεις αποστασεις κ μαλιστα συχνα προσπαθεις να το ξεγελασεις. επομενο, αν πεσει φως πανω του, καταρρεει.
για μενα, υπαρχει ενα απλο κριτηριο για να διαπιστωσω αν αγαπω το ατομο με το οποιο ειμαι μαζι. ποσο ειλικρινης ειμαι απεναντι Του. και κατα συνεπεια, απεναντι Μου. με αυτη την εννοια, ο ερωτα ειναι μια μορφη ψυχοθεραπειας, οπως αλλωστε υπαινιχτηκατε παλιοτερα ραψου κι ασιχτιρ. γιαφτο διαφωνω με τη ρηση του γιαλομ.
εαν λοιπον βλεπουμε τον ερωτα σαν \"κρυφτο\", τοτε αρνουμαστε την πραγματικη φυση του- της αληθειας και μενουμε με το αντιστροφο του: το ξεγελαζμα, την παρανοηση.
