Ανδρεα πρεπει να εχεισ αυτοεκτιμηση κι αυτοπεποιθηση που ξερεισ αν κι ο αλλοσ περνει φαρμακα αν σου πει μια γυναικα ποσο ψεμματα ειναι ολα κ τι ειναι ανδρασ θα τα λεσ ολα μετα κ θα εισαι περηφανοσ
Printable View
Ανδρεα πρεπει να εχεισ αυτοεκτιμηση κι αυτοπεποιθηση που ξερεισ αν κι ο αλλοσ περνει φαρμακα αν σου πει μια γυναικα ποσο ψεμματα ειναι ολα κ τι ειναι ανδρασ θα τα λεσ ολα μετα κ θα εισαι περηφανοσ
Απογοήτευση που πρέπει να παίρνω φάρμακα που δεν θέλω να παίρνω, αλλά αναγκάζομαι.
Μοναξιά και απελπισία
Απογοητευση απο τον εαυτο μου. Εδω και δυο μηνες κανω βλακειες και σχεδον εχω γινει ξεφτιλα. Αποκορυφωμα το χθεσινο βραδι. Αλλα νομιζω οτι το χαστουκι ηταν τοσο γερο που με ξυπνησε. Ελπιζω να με ξυπνησε.
Κύκνε, το ότι βλέπεις κάποιον ειδικό με ή χωρίς αγωγή αυτό είναι πολύ καλό γιατί έχεις υποστήριξη. Καταλαβαίνω τι λες, δύσκολα πράγματα αυτά. Συζήτησέ το και με τον γιατρό σου. Δεν ξέρω αν θα μπορούσες να πας και συ να μείνεις εκεί, αλλά μάλλον θα σε ξεβόλευε ακόμη πιο πολύ κάτι τέτοιο. Κάνε ότι περνάει από το χέρι σου για να νιώσεις καλύτερα. Στην περίπτωση μας αυτό θα πρέπει να είναι προτεραιότητα όλων.
Βασικά έχω γράψει πολλά για μένα, δεν ξέρω από που να αρχίσω, αν δεις τα θέματα που έχω ανοίξει θα καταλάβεις, δεν είμαι πολύ καιρό στο forum. Τώρα όμως με καινούργια ψυχίατρο (που ελπίζω να υπάρξει χημεία) και με μια σταθερή αγωγή πιστεύω πως όλα θα πάνε καλύτερα, ήδη πάνε. Ένα βήμα την φορά.
Αυτό το να λες τα ίδια Ανδρέα με κουράζει και μένα αλλά και τι να κάνουμε.
Όντως το να πάω κι εγώ να κοιμηθώ εκεί θα με ξεβόλευε περισσότερο... Προσπαθώ να κάνω πράγματα που με βοηθάνε να νιώθω καλύτερα όσο αυτό είναι εφικτό... Βέβαια τις τελευταίες μέρες η μαμά μου επέστρεψε στο κρεβάτι της μιας κι ο παππούς μου είναι καλύτερα, ελπίζω να παραμείνει ως έχει η κατάσταση...
Θα διαβάσω τα θέματα σου, ναι... Χαίρομαι που πάνε καλύτερα τα πράγματα για σένα...
Είμαι ίσως το μόνο μέλος εδώ που έχει τόσο ιδιαίτερη σχέση με τον καιρό. Τον νιώθω έντονα και τον ζω, με καθημερινή έκθεση στα στοιχεία του.
Π.χ. την περασμένη εβδομάδα που έγραψα, βγήκα ως συνήθως για την επιστροφή στο σπίτι ντυμένος σχετικά ελαφρά, λεπτό φανελάκι με πουκάμισο και ένα απλό μπουφάν (ξεκούμπωτο). Ήξερα ότι η θερμοκρασία ήταν σε πτώση και πλησίαζε το μηδέν, ήταν ήδη σκοτάδι. Όταν βγήκα ένιωσα το κρύο, αλλά με το γοργό περπάτημα το σώμα ζεστάθηκε μετά το πρώτο χιλιόμετρο. Ήταν το τρίτο μεγάλο σκαλοπάτι, νομίζω, για φέτος στην εποχιακή κάθοδο της θερμοκρασίας.
Τις επόμενες μέρες ο οργανισμός μου είχε ήδη συνηθίσει, και το αίσθημα κρύου είχε μειωθεί. Είχα και την τύχη να δω ένα πρωί λίγο χιόνι, καθώς ένα αυτοκίνητο έμπαινε στην πόλη χιονισμένο. Αλλά περιμένω με ανυπομονησία να το δω να πέφτει κιόλας.
Χθες όμως το τοπίο ήταν ονειρικό. Μεγάλα δασικά δέντρα στρωμένα με χαλκό στα πόδια τους, η συννεφιά δεν ήταν συμπαγής και άφηνε τον ήλιο να τονίζει τις αποχρώσεις των φύλλων και των γυμνών κλαδιών με ένα φως που μόνο ο σκοτεινότερος μήνας του έτους έχει, και να χρωματίζει τα σύννεφα της ανατολής με απαλή ώχρα ή ελαφρύ πορτοκαλί, ενώ από τη δύση ξεπρόβαλαν απειλητικά γκρίζα σύννεφα που άφησαν μερικές σταγόνες να ξεφύγουν. Περπατώντας όμως έβλεπα άλλα σύννεφα να δημιουργούνται, χαμηλά αυτή τη φορά, από την αχλή που σηκωνόταν από το έδαφος. Γενικά ένας χαμός από εικόνες, κάθε είδους σύννεφα, ουρανός, ήλιος, σύντομο ψιλόβροχο, φλουριά και χαλκός τα φύλλα, ασυνήθιστος φωτισμός, ξεχασμένα κάστανα σε μερικές γωνιές ανακατεμένα με τα πεσμένα φύλλα, άνθρωποι, σπίτια αγκαλιά με τα δέντρα ... Με κάνουν να νιώθω υπέροχα.
Ετοιμαζόμαστε πλέον για το πρώτο σοβαρό κρύο με ολικούς παγετούς. Θέρμανση δεν έχω ανάψει ακόμα.
Αν και η περίοδος πριν το χειμερινό ηλιοστάσιο έχει τη μαγεία της, όλες οι εποχές μου αρέσουν. Για την ώρα όμως απολαμβάνω το σκοτάδι που πέφτει νωρίς και σηκώνεται αργά, και περιμένω τα χιόνια και τους πάγους που κάνουν τη νύχτα να λαμπυρίζει.
Βιβλίο έχεις γράψει ; Αν όχι, γράψε.
ελπίζω να έχεις μαζέψει φαγητό για το χειμώνα γιατί όπως το περιγράφεις, δεν θα υπάρχει ψυχή ζώσα εκεί πέρα.
Αχ πείνασα! Χαχαχα
Ειμαι λιγο καλυτερα σε σχεση με καποιες καποιες ωρες πριν.
Χαλια μαυρα
Συμφωνώ με τον/την προηγούμενο/η και εγώ χαλιά μαύρα είμαι.
Ας ελπίσουμε να ξημερώσει μια καλύτερη μέρα αύριο.
Αγχωμένη... Δεν ξύπνησα καλά...