Μια μικρη αραχνουλα περπαταει στον τοιχο μου.Δεν την σκοτωσα λενε οτι ειναι κακη τυχη να σκοτωνεις αραχνες.
Printable View
Μια μικρη αραχνουλα περπαταει στον τοιχο μου.Δεν την σκοτωσα λενε οτι ειναι κακη τυχη να σκοτωνεις αραχνες.
Σκοτωσε την παιδι μου μην σου μπει σε κανενα αυτι το βραδυ που θα κοιμασαι!! :PQuote:
Originally Posted by Bulletproof
Sobara? Τοτε γιαυτο εχω κακη τυχη :-ρ
Aφιερωμένο...
https://www.youtube.com/watch?v=TId_on87Dn8
ωραίο το τραγούδι..έτσι είναι η ζωή μας..μία συνεχής μάχη..
αναρωτιέμαι αν είμαι εγώ ο εαυτός μου τόσα χρόνια που παίρνω φάρμακα..
είμαι εγώ ή έχω γίνει κάτι άλλο?
έχει κανείς άλλος την αίσθηση ότι έχει αλλοιωθεί ο χαρακτήρας του ή μόνο εγώ το αισθάνομαι αυτό?
ουσιαστικά τόσα χρόνια είμαι σαν να έχω βγει έξω απ΄τα νερά μου..
εκεί που στην αρχή της ζωής μου είχα μια βάση,έναν χαρακτήρα να πατήσω και πορευόμουν με βάση αυτό που είχα και που ήταν σταθερό..αυτό κλονίστηκε κάποια στιγμή,στα 18 μου(πριν πάρω φάρμακα έγινε αυτό)και από τότε έχω χαθεί..και ως προς την ταυτότητά μου και κατ'επέκτασιν και ως προς τις επιλογές που κάνω στη ζωή μου..
ακόμα και την επιλογή επαγγέλματος που έκανα πέρυσι ύστερα από χρόνια,δεν ξέρω γιατί την έκανα..
σίγουρα όχι επειδή μου άρεσε το συγκεκριμένο επάγγελμα..απλά επειδή κάτι έπρεπε να κάνω..ΕΠΡΕΠΕ..
ααα και κάτι άλλο που μου συμβαίνει ανέκαθεν..
όταν επαναλαμβάνω μια λέξη ή όταν εμμένω σε αυτήν και την κοιτάω πολλή ώρα,η λέξη χάνει το νόημά της..
να όπως τώρα που έγραψα τη λέξη "έπρεπε" με κεφαλαία,μόλις την παρατήρησα απόρησα με αυτήν την λέξη..δλδ είπα από μέσα μου:μα καλά υπάρχει αυτή η λέξη?
σαν να την έβλεπα ή να την άκουγα πρώτη φορά δλδ..
αυτό είναι φυσιολογικό όμως γιατί νομίζω συμβαίνει σε πολλούς..
είναι όμως το αντίθετο από αυτό που υποστηρίζει η θεωρία της κβαντομηχανικής..
που λέει πως η πραγματικότητα που ζούμε δεν υπάρχει αν δεν την παρατηρήσουμε..
δλδ όταν παρατηρούμε κάτι τότε αρχίζει και υπάρχει..
εγώ έπαθα το αντίθετο τώρα..δλδ παρατήρησα τη λέξη και άρχισα να πιστεύω πως δεν υπάρχει αυτή λέξη..
αυτά..
A, για αυτό μου πάνε όλα, όπως μου πάνε τέλος πάντων, γιατί όταν ήμουν 5 χρονών σκότωνα μυρμήγκια... ψυχή έχουν και αυτά... Από τότε βέβαια δεν έχω σκοτώσει ούτε κουνούπι !! :pQuote:
Originally Posted by Bulletproof
Μπορουσατε να βρειτε θεραπειεσ για τα παντα κ σεισ θελατε να γελασετε ειστε αχρηστοι ρε κλαψτε τωρα επρεπε να βρειτε θεραπειεσ για τα παντα ειστε αχρηστοι κ κτηνη κ αχρηστοι κ σκατομυαλοι εμενα με προστατευουνε οσο ζω θα λεω μαλακιεσ κ θα κανω αραδα
Συμφωνησατε ολοι σε αυτη την αλητεια μωρε μπραβο
Θελω αποζημιωση απο το κρατοσ γτ την ακριβεια ολο το κρατοσ αν ζησω θελω αποζημιωση ολο το ελληνικο κρατοσ κανονικα ειστε για το λακο αλλα θα σασ κανω τη χαρη με πεντε εξι κρατικουσ προυπολογισμουσ αν ζησω αν δε ζησω χεστηκα
Αυτο που κανατε ειναι η μεγαλυτερη αλητομαλακια που εχει κανει ανθρωποσ σε ανθρωπο οποιοσ συμφωνησε σε αυτη τη μαλακια ειναι κτηνοσ οποιοσ τολμησε κ το υλοποιησε αυτο ειναι γ σκοτωμα
Τι σκατομυαλια ειναι αυτη
Οποιοσ το υλοποιησε αυτο ειναι κατα πολυ πιο σκατομυαλοσ απο μενα
Τη ζημια την ανακαλύπτεις εκ των υστέρων. π.χ. την αλλοίωση στο χαρακτηρα λόγω των φαρμακων ή λόγω της συναναστροφης με λάθος άτομα. Οσο καιρο πορεύεσαι στο χάος, στη σκεψη σου ειναι λες και όλα τρεχουν ομαλα. Είσαι τόσο χάλια που, αυτα που κανεις ή έχεις (λόγω των ψυχολογικών) πιστευεις ότι ειναι αυτα που σου αξίζουν.Quote:
Originally Posted by favvel
Ακολουθούμε το "έπρεπε" όταν βρισκόμαστε σε αδιέξοδο. Επειδή τότε που ήταν ο καταλληλος χρονος για να κάνουμε αυτο που μας γεμιζε ή να ψάξουμε να βρουμε κατι να μας γεμίζει (γύρω στα18 δηλαδή, λιγο πιο πριν και πιο μετα) είχαμε την ατυχία να βυθιστούμε στα ψυχολογικα προβλήματα, τα οποία θόλωναν το μυαλό μας και κατευθυναν συνεπως τη ζωη μας. Όταν συνελθουμε (κανεις δεν ξερει πόσα χρονια μετα) η ευκαιρια αυτή ήδη χάθηκε και τότε αντι για αυτο που μας γεμιζε αποδεχόμαστε κάτι απλά υποφερτό. Ωστόσο, αν εχεις την ευχερεια χρονου και μέσων να το παλέψεις δεν καταθετεις τα οπλα. Τα κατι, έστω και εκ των υστερων, είναι θησαυρός μπροστα στο τίποτα. Το να μην το παλεψεις καθολου ειναι αιτια νεων ψυχολογικών, τα οποια θα προστεθουν στα προηγουμενα.
Λάθος που τους άφησες, νοουμενου ότι η επικοινωνία γινόταν ΚΑΙ με δικη τους πρωτοβουλία, ήτοι γουσταραν την παρεα σου.Quote:
Originally Posted by elis
Αν απλα εσυ ήσουν αυτος που πάντα τους αναζητουσε και εκεινοι ποτέ ή σπανίως τότε έχασες πολύ λιγότερα, ίσως και τίποτα. Δεν ήταν φίλοι σου δλδ.
Δυστυχως όταν καποιος έχει τις ιδιομορφίες του και τη διαφορετικοτητα του λόγω των προβλημάτων του, η μάζα εύκολα τον εγκαταλείπει.
Κάποτε κάνουμε παρεα με ορισμένους απλα για να μας καλύπτουν τα κενά, δλδ την ελλειψη φιλίας ή απλα για ναχεις καποιους να κυκλοφορεις μαζι τους έξω ή απλα για κανα χαβαλέ ή για διαμεσολαβησεις σε δουλειες.