Καλημέρα Κύκνε μου!
Εγώ καλά είμαι. Πίνω καφέ.
Τι είδες και είσαι ακόμη ταραγμένη; Γενικά πιστεύεις στα όνειρα ή απλά εκνευρίστηκες;
Printable View
Καλημέρα Κύκνε μου!
Εγώ καλά είμαι. Πίνω καφέ.
Τι είδες και είσαι ακόμη ταραγμένη; Γενικά πιστεύεις στα όνειρα ή απλά εκνευρίστηκες;
Κι εγώ πίνω καφέ τώρα... Μου αρέσει να πίνω το πρωί όσο κάθομαι στον υπολογιστή...
Είδα ότι ήμουν μόνη στο εξοχικό μας κι εκεί επικρατούσε μια τραγική κατάσταση, όλα ήταν χάλια... Θυμάμαι ότι ήμουν σ' ένα απ' τα δωμάτια και 1ον δεν υπήρχαν τα έπιπλα, 2ον έλειπαν και τα πλακάκια απ' το πάτωμα κι υπήρχαν νερά και λάσπες και πήρα λέει τηλέφωνο τον μπαμπά μου και τον ρωτούσα τι να κάνω μ' αυτή την κατάσταση, τα είχα χάσει...
Δεν με εκνευρίζουν οι εφιάλτες αλλά με τρομάζουν... Τώρα για το αν πρέπει να πιστεύω στα όνειρα δεν έχω καταλήξει με απόλυτη βεβαιότητα σε κάποιο συμπέρασμα...
Πάντως ξέρω ότι με βοηθάει να τα συζητάω, με ηρεμεί γι' αυτό και το γράφω εκτός που το είπα στη μαμά μου νωρίτερα...
Όντως ακούγεται κρίπι και πολύ αναστωτικό. Δίκιο έχεις! Απλά να ξέρεις τώρα με την ζέστη βλέπουμε περισσότερους εφιάλτες.
Καλά κάνεις και μας τα λες να τα συζητάμε να περνάει και ηρεμείς κιόλας :)
Εγώ βλέπω καμιά φορά εφιάλτες και ξυπνάω και λέω τι βλακίες έβλεπα πάλι :Ρ Δεν δίνω σημασία.
Έλα βρε Κυκνάκο αφού είσαι αξιαγάπητη <3
Καμία σημασία μη δίνεις στα όνειρα. Με το που κάτι σε ενοχλήσει φτιάξε καφέ, βγες μπαλκόνι ή κήπο, διάβασε ένα βιβλίο, άκου μουσική, καλά κάνεις σε αυτό αφού αυτό σε φτιάχνει. Ο εγκέφαλος κάνει τα δικά του, αυτό ειν' όλο.
Καλημέρα WildHoney, που χάθηκες; Ελπίζω διακοπές...
Αυτό κάνω όταν είναι μέρα, κοιτάω ν' απασχοληθώ με κάτι... Αλλά πολλές φορές ξυπνάω μέσα στη νύχτα κι αυτό είναι ένα πρόβλημα γιατί πρέπει να κάνω ησυχία αφού οι άλλοι κοιμούνται... Και μου έχει μείνει μια φοβία για την νύχτα γιατί παλιότερα έβλεπα συνέχεια εκείνο το άτομο που είχε προσπαθήσει να με βλάψει κι όταν ξυπνάω κι είναι σκοτεινά φοβάμαι...
Καλά είμαι, ευχαριστώ. Διακοπές να το πούμε, γιατί δεν ήταν, είχα τόσα να κάνω που δεν έφταναν οι μέρες, αλλά με έναν περίεργο τρόπο ήταν και θεραπευτικό για μένα, καθώς ήμουν στο μέρος που ζούσαν οι γονείς και είχα κήπο (κήπος ίσον ζωή για μένα). Για το φως που ανέφερες, είναι και δικό μου κόλλημα, δεν αντέχω το τέρμα σκοτάδι και πάντα κρατάω ένα κάτι αναμμένο, δε με νοιάζει τι, αρκεί να είναι και ένα φωτάκι μπρίζας, αυτά τα παιδικά, χα χα. Όσο για την ησυχία, ακουστικά, η καλύτερη λύση. Και μουσική και ταινίες, χωρίς να σε ακούσει κανείς στο σπίτι σου.
Να σου προτείνω και κάτι άλλο, αφού ανέφερες πως έχεις ταυτίσει τη νύχτα με κίνδυνο λόγω βιωμάτων. Σιγά σιγά προσπάθησε να εντάξεις μέσα στη διάρκεια της νύχτας πράγματα που αγαπάς. Με τον τρόπο αυτό η νύχτα θα αρχίσει στο μυαλό σου να ταυτίζεται με άλλα συναισθήματα, θετικά, ζωογόνα και ελεύθερα πονετικών συνειρμών. Και αντί για επικίνδυνη θα αρχίσει να αλλάζει, κι εσύ αντί να τη φοβάσαι, θα μπορέσεις να την απολαμβάνεις ξανά. Δηλαδή είσαι άνθρωπος με αγάπη στη μουσική. Πρόσθεσέ την στη νύχτα. Τι άλλο αγαπάς; Κάνε λίγο απ' αυτό τη νύχτα. Και συνέχισε έτσι να δουλεύεις προς αυτό που θες να πετύχεις.
Πολύ καλή η ιδέα σου για την αντιμετώπιση της νύχτας, δεν την είχα σκεφτεί γιατί ως τώρα για 'μενα είναι γεμάτη αρνητικά συναισθήματα... Με φόβο ακόμα και για την ίδια μου τη ζωή... Όσο για τα ακουστικά τι χαζή που είμαι και δεν μου πέρασαν καν απ' το μυαλό, θα προμηθευτώ!
Επίσης κι εγώ με φως κοιμάμαι αλλά και μόνο που βλέπω το σκοτάδι έξω αρκεί για να με φοβίσει... Εκείνος έρχονταν στο μυαλό μου κυρίως τις νύχτες και μ' έκανε να αισθάνομαι κίνδυνο... Μερικές φορές φοβάμαι μήπως ξαναρχίσει και τώρα θα πρέπει να τον αντιμετωπίσω μόνη μου αφού ο πρώην μου δεν είναι πια εδώ και δεν ξέρω αν μπορώ...
Χαίρομαι που ένιωσες καλύτερα στις διακοπές σου, ας τις πούμε έτσι :) Τα λουλούδια είναι όμορφα...