Eli μου έχω ήδη διαταράξει τις βιοχημικές ισορροπίες μου δεν μπορείς να φανταστείς πόσο πολύ για άτομο 22 χρονών. Οι δίαιτες και το βάλε βγαλε κιλά ξεκίνησαν από τα 14, ήδη μετράω δηλ 8-9 χρόνια με συνεχείς εναλλαγές περιόδων δίαιτας και υπερφαγίας. Και ότι έχω καταπονήσει τον οργανισμό μου φαίνεται έντονα πλέον από το γεγονός ότι με σωστή διατροφή δε χάνω κιλά. Να σου πω κάτι ακόμα δε ξέρω που βρίσκω τη δύναμη και συνεχίζω γιατί τα αποτελέσματα δεν είναι ενθαρρυντικά. Στους πρώτους 2 μήνες λες έχασες 7 κιλά, εγώ ούτε 2 ολόκληρα...και αυτό δε σου κρύβω ότι με ανησυχεί. Δε θέλω να σκεφτώ τι θα γινόταν αν την ξεκινούσα αυτή τη δατροφή 10 χρόνια μετά, με τρομάζει. Φοβάμαι βασικά μήπως ήδη η ζημιά που έχω κάνει είναι αναστρέψιμη. Απλά λέω δε με νιάζει ας μου παρει άλλον ένα ή και δύο ακόμη χρόνια (+2 που ήδη μετράω) αλλά ας γίνει επιτέλους.
Όσο για το θέμα της αδηφαγικής διαταραχής που συζυτούσατε και πιο πάνω...σε μένα δεν έχει γίνει κάποια τέτοια διάγνωση. Βασικά δε ξέρω ακριβώς τι μέρος της διαταραχής αντιμετωπίζω. Σίγουρα είμαι λάτρης της απόλαυσης πάντα ήμουν λαίμαργη. Αλλά έτρωγα κυρίως σε τραπέζια που τα είχα όλα μπροστά μου ή με παρέα. Μόνη μου σπάνια έκανα υπερφαγικά...δεν είναι λίγο περιέργο αυτό; Συνήθως το αντίθετο γίνεται νομίζω... Κάποιες φορές έτρωγα από βαρεμάρα. Αυτό αναγνωρίζω σαν συναίσθημα συνδεδεμένο με το φαγητό. Σπάνια από στεναχώρια. Αλλά δεν θυμάμαι ας πούμε να καταναλώνω μεγάλες ποσότητες φαγητού με εναλλαγές αλμυρό-γλυκό σε μικρό διάστημα. Δε ξέρω ίσως τα χω μπερδεμένα κάπως στο μυαλό μου ακόμα.
