Originally Posted by
Ναταshα
Καλημέρα παιδιά... καλημέρα Aleg.. :)
Καταρχήν και μόνο που αναζήτησες έναν τέτοιο ιστότοπο και ένιωσες την ανάγκη να μοιραστείς τον εαυτό σου με ''κάποιους'', αυτό και μόνο δείχνει θέληση για ζωή. Θες να πεθάνεις. Δεν είσαι η μόνη. Αν όποιος το σκεφτόταν το έκανε κιόλας ο πληθυσμός θα μειωνόταν κατα τα 2/3! Προφανώς δεν αγαπάς τον εαυτό σου και του επιτίθεσαι. Και φυσικά ένας ψυχολόγος θα σου πει τα περι αυτοεκτίμησης-αυτοπεποίθησης, αυτό δεν είναι το υγιές στο κάτω κάτω? Τι περιμένεις να ακούσεις όταν ανακοινώνεις σε ένα μάτσο κόσμο σχέδια περί αυτοκτονίας? Θα ακούσεις προτάσεις ζωής :)
Οι περισσότεροι εδώ μέσα υποφέρουμε απο κατάθλιψη. Οι περισσότεροι εδώ μέσα έχουμε ευχηθεί έστω μια φορά να τελείωνε η ζωή μας. Οι περισσότεροι εδώ μέσα έχουμε φτάσει στο σημείο να σιχαθούμε τον εαυτό μας. Αποτυχίες, λάθη, επαναλαμβανόμενα λάθη, απόρριψη, προδοσία, περιθωριοποίηση, μοναξιά, ψυχολογικά προβλήματα. Άλλοι πεινάνε και άλλοι χάνονται μέσα στον ίδιο τους τον εαυτό... Για κανέναν δεν είναι εύκολο. Άλλοι περνάν άσχημα, άλλοι περνάν χειρότερα. Τι προτείνεις να κάνουμε? Να φουντάρουμε όλοι? Πολύ ρομαντικό νομίζω..
Κοπελίτσα μου μίλα σε έναν άνθρωπο. Για το Θεό, και εδώ αυτό κάνεις, αφού αυτό θες. Θες κάτι καλύτερο για σένα και όχι να σε εξαφανίσεις! Έχεις προβλήματα. WELCOME TO DA CLUB ναουμ!! Κάτσε και λύσε τα. Η αυτοκτονία είναι δειλία και η μεγαλύτερη αποτυχία ενός ανθρώπου. Όσο σκέφτομαι αυτούς που πεινάνε. Και αυτούς που παλεύουν σε ένα κρεβάτι νοσοκομείου. Έχω σκεφτεί κι εγώ να φουντάρω απο το μπαλκόνι αλλά αυτό δε θα σε γεμίσει, για όνομα, θα εξαφανιστείς! Ενδιαφέρον θα'ταν να μαθαίναμε τι γίνεται αφού φουντάρει κάποιος... Το πιο ενδιαφέρον όμως και πιο προσιτό είναι να μάθουμε τι απέγινε εκείνος που ήθελε να φουντάρει αλλά δεν το έκανε. Εκεί είναι το δύσκολο, το ζόρι το ωραίο. Γουστάρουμε να ακούμε για ανθρώπους που ξαναπάτησαν στα πόδια τους, τους θαυμάζουμε! Κανείς δε θαύμασε αυτόν που τα παράτησε, δυστυχώς ή ευτυχώς.
Συγνώμη αν ακούγομαι ωμή αλλά λίγο πολύ έχω φάει με ένα κουταλάκι απόπειρες αυτοκτονίας (μητέρα, καλύτερη φίλη).
Αν δε σου αρέσει ο εαυτός σου άλλαξέ τον. ''Δε μπορώ, είμαι ανίκανη, αααα'' ξεκόλλα απο αυτή τη δικαιολογία. Πόσο δύσκολο είναι να βγάλεις το δίπλωμα αυτοκινήτου ή να διαβάσεις για το δίπλωμα των αγγλικών? Νομίζω είναι πολύ πιο ψυχοφθόρο να προγραμματίζεις κάθε μέρα ότι θα πεθάνεις... Σήκω, πάνε κάνε ένα μπάνιο, στολίσου, αρωματίσου, φρόντισε τον εαυτό σου, ρίξε και ένα τρελό χορό και τράβα έξω. Πάνε στη σχολή οδηγών. Αυτή είναι μια αρχή απλή θα μου πεις, αλλά αν δεν κάνεις την αρχή στο τέλος (σκοπό) δε θα φτάσεις κούκλαμ'!! Κι εγώ τις ίδιες σκέψεις με σένα κάνω εδώ και καιρό, είναι σα να μιλάω στον εαυτό μου. Σκέψου ένα άτομο που το βλέπεις και το θαυμάζεις και να σκέφτεσαι ''Θέλω να νιώσω έτσι και για μένα μια μέρα''. Να χαμογελάς ακόμα κι όταν είναι δύσκολο, να εκτονώνεισ τη θλίψη σου, να κάνεις κάθε μέρα κάτι καλό για τον εαυτό σου όσο μικρό και να'ναι.
Μείνε μαζί μας να μιλάμε, είναι ωραία εδώ μέσα. Καλώς όρισες. :)
