Απαραίτητη προυπόθεση για να στεριώσει ένας γάμος, πιστεύω οτι είναι τα δύο μέρη να μην αλλάξουν.
Συνήθως, οι γυναίκες παντρεύονται ελπίζοντας οτι οι άντρες θα αλλάξουν, και οι άντρες παντρεύονται ελπίζοντας οτι η γυναίκα τους θα παραμείνει η ίδια...
Συνήθως, συμβαίνουν τα αντίθετα. Οι άντρες μένουν όπως ήταν και οι γυναίκες αλλάζουν με άγριες συνήθως διαθέσεις.
Εκεί λοιπόν είναι που πρέπει να μπεί μέσα ο συμβιβασμός, ο σεβασμός και η αλληλοβοήθεια.
Μπορεί να κάθομαι στο καναπέ μου και νά παίζω playstation ενώ η γυναίκα μου μαγειρεύει, σκουπίζει κτλ. αλλα θα αναλογιστώ οτι δεν είναι υποχρεωμένη να τα κάνει για μένα, και θα τη ρωτήσω και μια και δύο αν θέλει βοήθεια. Αν μου πεί όχι, ίσως ακόμα και να βρώ μόνος μου λόγο να σηκωθώ. Εχθές π.χ. που μαγείρευε και δεν ήθελε βοήθεια, σηκώθηκα και της είπα οτι θα κάνω τα τζάμια γιατί έχουν λερωθεί λιγάκι.
Η πράξη αυτή, ουσιαστικά δείχνει οτι νοιάζομαι για εκείνη, νοιάζομαι για το σπίτι μας, κατανοώ τη κουρασή της, την εκτιμώ και θέλω να συμβάλω στα μικρά καθημερινά θέματα.
Που και που θα της πάρω λουλούδια. Όχι γιατί γιορτάζουμε κάτι, αλλα σα δείγμα εκτίμησης στο πρόσωπό της.
Θα τη βγάλω έξω για φαγητό, θα τη πάω βόλτα στη θάλασσα κτλ.
Θα βρώ και χρόνο να κάτσω στο παιχνίδι, αλλα όταν το κάνω, θα έχω φροντίση να είναι γεμάτο το ποτήρι της.
Κι αν δω οτι κάτι την απασχολεί, θα τη ρωτήσω \"τι μπορώ να κάνω για να νοιώσεις καλύτερα;\"
Και μόνο απο το ενδιαφέρον μου να ρωτήσω, το πρόσωπό της θα φωτίσει. Αυτό και μόνο είναι αρκετό για να φτιάξει η διάθεσή της.
Κι εκείνη αντίστοιχα, αν θέλει να μου ζητήσει να κάνω κάτι, θα το κάνω με πολύ όμορφο και γλυκό τρόπο. Δε θα μου το απαιτήσει. Γιατί ξέρει οτι έτσι θα ανταποδόσω.
Αν κάποιος περνάει καλά με τον Α τρόπο και ο άλλος με το Β, μαζί πρέπει να περνάμε Α+Β, ούτε Α ούτε Β απο μόνα τους.
Σεβασμός, εκτίμηση και αλληλοβοήθεια.