κι εγώ το κάνω αυτό που περιγράφεις, αλλά δεν νομίζω να είναι διαταραχή...χαζομάρα και ηλιθιότητα είναι!
Printable View
κι εγώ το κάνω αυτό που περιγράφεις, αλλά δεν νομίζω να είναι διαταραχή...χαζομάρα και ηλιθιότητα είναι!
Σίγουρα δεν κατατάσσεται σε διαταραχή προσωπικότητας σύμφωνα με τον άξονα ΙΙ του DSM. Έχει να κάνει με προσωπικά βιώματα όλο αυτό και πόσο έχεις μάθει από παιδί να θέτεις τα όρια στο περιβάλλον σου και στους γύρω ανθρώπους. Η αλήθεια είναι ότι το τελευταίο διάστημα αντιλήφθηκα ότι μου συμβαίνει και μένα αυτό και γύρω από αυτό προσπάθησα να βρω αιτίες και τι με ωθεί πολλές φορές να δέχομαι τέτοιες συμπεριφορές. Προσωπικά έχω μεγάλο φόβο να μη μείνω μόνη μου, έχω χαμηλή αυτοπεποίθηση και νιώθω ότι έτσι γίνομαι αρεστή. Γενικά μεγάλωσα σε ένα περιβάλλον που με ασκούνταν μεγάλη κριτική και ίσως αυτή είναι η αιτία και το γεγονός σαν παιδί και ειδικά στην εφηβεία δεν είχα πολλές παρέες. Πιστεύω ότι ένας ψυχολόγος θα μπορούσε πολύ άνετα να σε βοηθήσει αν μόνο αυτό είναι το πρόβλημά σου. Εγώ προσπαθώ μόνη πλέον να βάλω κάποια όρια και να μη συναναστρέφομαι με ανθρώπους που με βγάζουν αυτή την αρνητική ενέργεια γιατί γύρω μας υπάρχουν και άτομα που δεν θα εκμεταλλευτούν αυτή την <<καλοσύνη>> σου. Προσωπικά δεν έχω πάει ποτέ σε ψυχολόγο αλλά με έχει περάσει από το μυαλό να πάω για αυτό το λόγο.
Είχα και εγω κάποτε αυτα τα δυο συμπτώματα "παθητικής επιθετικότητας" τα οποία σου υπογραμμίζω. Και μου στοίχισε αυτο. Πιστευω έπαθες και συ αρκετη ζημια σε πολλές πλευρές της ζωής σου λογω της στασης σου αυτης, κι απ την αλλη να σου λενε μπραβο, τι καλο παιδί που είσαι! Με τον καιρό όμως, αφού πρώτα εμπέδωσα ότι η σταση αυτη είναι λάθος και κατανόησα τη ζημια που μου κάνει, με πείσμα και θέληση εξάσκησα τον εαυτό μου να μην ανέχεται αλλά να αντιδρά και να ανταποδίδει και βλέπω πλεόν θετικά αποτελέσματα, δλδ παραπάνω σεβασμό. Και αυτο γίνεται έστω βήμα βήμα άμα δυσκολευεσαι στις αρχές. Έμαθα κάθε φορά που γίνεται κάτι που το θεωρώ επίθεση (εστω μια κουβεντα) να αντιδρώ, έστω να λέω κάτι. Ξεκίνα κι εσυ μ αυτο τον τροπο. Και σε ψυχολογο να πας αυτα θα σου υποδειξει στο τελος. Καλοσύνες σε κανέναν, εκτος απ αυτους που σε αγαπουν ή όντως σε εκτιμούν, τους υπόλοιπους να τους αντιμετωπίζεις σαν μαλάκες. Επειδή διαφορετικά θα μπαλώνεις τη ζημιά όταν αυτοι θα προχωρούν ανέμελα.Quote:
Originally Posted by anonymous_1
Η αλήθεια είναι ότι αυτή η στάση που έχω με κάνει συχνά να αισθάνομαι πάντα μία δυσαρέσκεια από τη ζωή μου. Παρόλα αυτά έχω εντοπίσει που είναι τα προβληματά μου , τις αιτίες των προβλημάτων μου και γιατί αρκετές φορές ο χαρακτήρας μου είναι ελκυστικός σε άτομα εγωκεντρικά και πολλές φορές και σε διαταραχές προσωπικότητας (ναρκισσσιστική, δραματική). Εσύ πήγες σε ψυχολόγο για το συγκεκριμένο πρόβλημα? Σε βοήθησε πάνω σε αυτό και πως. Γενικά φαίνομαι αρκετά ισορροπημένο άτομο και για αυτό οι δικοί μου στεναχωρέθηκαν που τους είπα για ψυχολόγο.Quote:
Originally Posted by ioannis2
Δεν χρειάζετε να το πεις στους δικούς σου για να πας. Το ζήτημα πρώτα είναι αν θα πας σε καλό ψυχολόγο, δλδ άτομο το οποίο να κατέχει, να σε καταλαβαινει, να σου δίνει κατευθυνσεις στη λύση του προβληματος με όσο μεγαλύτερη γινεται ακρίβεια και το πιο δυσκολο κομματι να τα κανεις πράξη. Και οσο πιο πολλες αντιστασεις υπάρχουν μέσα σου και οσο πιο παγιωμενες μεσα σου είναι καποιες μορφες σκεψης και συμπεριφορας σου τόσο πιο δυσκολα ειναι τα πραγματα. Το να εντοπισεις τα προβληματα σου ειναι μονο η αρχή. Πιστευω πως αυτα που σου λεω για το ψυχολογο συν το πεισμα να τα εφαρμόσεις μπορούν να αλλάξουν αρκετα πραγματα στη ζωή σου, το δύσκολο είναι να συμβιβαστείς μεσα σου με λάθος επιλογες και δυσαρεστες καταστασεις του παρελθόντος τα οποια δεν αλλάζουν.Quote:
Originally Posted by anonymous_1
Εγώ βρίσκω διαυλους επικοινωνίας είτε με άτομα πολύ ανοιχτα σαν χαρακτηρες, που "βγαζουν ματια" ως τετοιοι, είτε με άτομα που βιωνουν καποια απογοητευση, απόρριψη από τους άλλους και χαμηλων τόνων. Αυτες οι δυο κατηγορίες δλδ. Με όλους τους υπόλοιπους μένω στην τυπική γνωριμία. κι αυτο που πάντα διαπιστωνω ειναι ότι μεσα μας κρυβουμε αρκετες δυνατοτητες αλλά κομπλαρουμε, ιδιως οταν αυτο αφορα σχεσεις με ανθρωπους.
Για να το πω απλα ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΕΣ.
Εχεις μια δυσκολια στο να εκφρασεις την διαφωνια σου ή τον θυμο σου?Στον ψυχιατρο
Εχεις μια δυσκολια στο να πετας πραγματα και το σπιτι σου ειναι ακαταστατο?Στον ψυχιατρο
Εισαι λιγο πιο ντροπαλος απο τον μεσο ορο?Στον ψυχιατρο.
Η μαλακισμενη η κοινωνια τους δεν φταει σε τιποτα,απλα καταλαθος οι πολιτες τους εχουν ολοι μια διαταραχη που χρειαζεται θεραπεια.
+10000 ρε συ το παραμικρο το βαφτιζουμε προβλημα, κ οχι μονο "εισαι λιγο πιο κλειστος"- πανε στον ψυχιατρο, αλλα παρε κ 2 αντικαταθλιπτικα, 2 αγχολυτικα κ 2 αντιψυχωσικα.Quote:
Originally Posted by betelgeuse